Η Μπαρτσελόνα απαντά στον διασυρμό με ένα επικοινωνιακό τρικ

20:34 21/8/2020 - Πηγή: Contra

Στο ποδόσφαιρο δεν υπάρχει λέξη 'ντροπή'. Είναι πολύ βαριά και αντανακλά σε παράγοντες πολύ σημαντικότερους στην κοινωνία. Υπάρχει ωστόσο ο όρος 'αγωνιστικός διασυρμός' και αυτόν ακριβώς βίωσε η Μπαρτσελόνα στον προημιτελικό του Champions League 2019-2020 από την Μπάγερν Μονάχου. Το τελικό 8-2 είναι αδύνατον να μην αφήσει πληγές βαθιά χαραγμένες στο κορμί των 'μπλαουγκράνα' - θα το έκανε σε ομάδες πολύ μικρότερου βεληνεκούς από τους Καταλανούς.

Το ζητούμενο, ακόμη

και σε μια τόσο δύσκολη αθλητική στιγμή, είναι η σωστή διαχείριση των δεδομένων. Είναι το πρώτο βήμα για την επόμενη μέρα. Η παραδοχή του προβλήματος και η αποδοχή της ευθύνης είναι συστατικά απαραίτητα για την ανάκαμψη. Ακόμη και ο -φαινομενικά τουλάχιστον- μαλακός σαν βούτυρο, Ζεράρ Πικέ, έπραξε ακριβώς αυτό όταν δεν δίστασε να στηθεί μπροστά από τις κάμερες και να μιλήσει για το βράδυ που θα κάνουν χρόνια να ξεχάσουν στην Βαρκελώνη - και όχι μόνο. "Πιάσαμε πάτο, εάν πρέπει να φύγω για να έρθει νέο αίμα, θα φύγω. Δεν μπορούμε να κρυβόμαστε", τόνισε χαρακτηριστικά, διατηρώντας τουλάχιστον την αξιοπρέπεια του.

Ο πολύπειρος στόπερ είπε όσα δεν τολμά να ξεστομίσει η διοίκηση της Μπαρτσελόνα. Ακόμη κι αν οι ποδοσφαιριστές που βρέθηκαν στον αγωνιστικό χώρο είναι αυτοί που λούστηκαν την ταπεινωτική βραδιά, δεν παύουν να αποτελούν μια σειρά από τραγικές επιλογές του Τζουζέπ Μπαρτομέου και των συνεργατών του τα τελευταία χρόνια. Μια διοίκηση που αντί να θέσει εαυτόν σύσσωμη σε παραίτηση, απαντά στον ιστορικό αυτόν διασυρμό με επικοινωνιακά τρικ. Το πρώτο είναι και από τα πιο 'φτηνά', τα πλέον πολυφορεμένα στον επαγγελματικό αθλητισμό. Η απομάκρυνση του προπονητή. Λες και ο Κίκε Σετιέν είδε φως και μπήκε... Λες και δεν ήταν αυτή η διοίκηση που προσπάθησε να κρύψει τα σπασμένα κάτω από τα χαλάκι όταν έδειχνε την πόρτα στον Ερνέστο Βαλβέρδε -διαλύοντας τα νεύρα των παικτών της- για να προσλάβει τον άλλοτε τεχνικό της Μπέτις. Την είδηση της απομάκρυνσης του Σετιέν ακολούθησε και η αποδέσμευση του Ερίκ Αμπιντάλ. Δηλαδή του ανθρώπου που χρησιμοποίησε η ίδια αυτή διοίκηση ως δούρειο ίππο για τις εξελίξεις στον πάγκο. Με τις δηλώσεις του να αποτελούν αφορμή ενός ξεσπάσματος -από αυτά που σπάνια συνηθίζει- του Λιονέλ Μέσι.

Το επόμενο επικοινωνιακό τρικ -διότι μόνο ως τέτοιο μπορεί να το εκλάβει κάποιος- είναι η διαρροή πως όλο το ρόστερ πλην των Τερ Στέγκεν, Λανγκλέ, Ντε Γιονγκ, Φάτι, Γκριεζμάν, Μέσι και Πουτζ είναι προς πώληση... Και πώς ακριβώς θα συμβεί κάτι τέτοιο; Νέτο, Ουμτιτί, Τοντιμπό, Πικέ, Άλμπα, Φίρπο, Σεμέδο, Σέρτζι Ρομπέρτο, Μπουσκέτς, Ράκιτιτς, Αλενιά, Βιδάλ, Ραφίνια, Ντεμπελέ, Σουάρες, Μπρέθγουεϊτ. Σύνολο 17 παίκτες. Όχι τρεις, όχι επτά. Αλλά 17 παίκτες. Πότε ακριβώς σχεδιάζει η διοίκηση της Μπαρτσελόνα να τους παραχωρήσει και πότε θα τους αντικαταστήσει; Και δεν μιλάμε για κατά βάση αναπληρωματικούς παίκτες, όπως στην περίπτωση της Γιουβέντους, αλλά μεταξύ άλλων και για 8/11 της ενδεκάδας!

Μην ξεχνάμε πως μιλάμε για μια πολύ ειδική σεζόν, που έχει 'χαρτογραφηθεί΄εξ ολοκλήρου από τα απόνερα της πανδημίας του κορονοϊού. Με αποτέλεσμα όχι απλά να ολοκληρωθεί Αύγουστο η φετινή, αλλά η νέα να μετατεθεί για τις 12 Σεπτεμβρίου και η θερινή μεταγραφική περίοδος να παραταθεί μέχρι τις 5 Οκτώβρη, δηλαδή να βρίσκεται σε ισχύ επί τρεις εβδομάδες εν μέσω αγωνιστικών υποχρεώσεων. Όπως αντιλαμβάνεται ο καθένας, κανένας άρτιος προγραμματισμός δεν μπορεί να προηγηθεί, καμία προετοιμασία δεν μπορεί να γίνει προβλεπόμενα. Δεν υπάρχει χρόνος και αυτό δεν είναι υπό συζήτηση. Είναι ντε φάκτο.

Μοιάζει ως ταινία επιστημονικής φαντασίας να θέλει η διοίκηση της Μπαρτσελόνα να απαλλαγεί από 17 παίκτες και να τροφοδοτήσει το ρόστερ με άλλους τόσους νέους ποδοσφαιριστές. Ακόμη κι αν με κάποιο αφύσικο, εξωπραγματικό τρόπο το κατάφερνε, το πιθανότερο είναι πως θα έκανε μια τρύπα στο νερό, αφού ουδείς προπονητής -ούτε ίσως ο Χάρι Πότερ- θα προλάβαινε να τους κάνει ομάδα... Με αυτό το επικοινωνιακό τρικ, η διοίκηση της Μπαρτσελόνα προσπαθεί να πετύχει τρία πράγματα:

Να εξευμενίσει τους οπαδούς της ομάδας και την οργή που νιώθουν για την εικόνα της στο χορτάρι. Να πείσει τον Μέσι να εγκαταλείψει τις τάσεις φυγής, προσφέροντας του την ιδέα μιας 'άλλης' Μπαρτσελόνα. Να τραβήξει τα φώτα μακριά από την ίδια, κερδίζοντας χρόνο.

Ωστόσο είναι απορίας άξιο πώς ελπίζει να καταφέρει κάτι τέτοιο. Προφανώς και κάποιοι παίκτες θα αποχωρήσουν, σίγουρα μεταγραφικές προσθήκες θα υπάρξουν. Όμως το project ενός αγωνιστικού face over που θα φέρει τους 'μπλαουγκράνα' στα γνωστά τους πολύ υψηλά στάνταρ απόδοσης/ικανότητας, δεν είναι κάτι που μπορεί να συμβεί από την μια μέρα στην άλλη. Δεν μπορεί να γίνει μέσα σε ένα μήνα, ενδεχομένως ούτε στη διάρκεια μιας ολόκληρης σεζόν. Ο Κούμαν μοιάζει να έχει αναλάβει ένα εγχείρημα που δείχνει καταδικασμένο. Σκεφτείτε μόνο ότι από τους υπό παραχώρηση παίκτες, όσοι μείνουν θα γνωρίζουν πως αυτό έγινε γιατί δεν υπήρξε χρόνος ή κατάλληλη πρόταση για να αποχωρήσουν. Και θα πρέπει να βρουν την ψυχολογία να τα δώσουν όλα στη νέα σεζόν; Για ποιον; Τον προπονητή; Όταν ακόμη και ο Βίκτορ Φοντ, που ηγείται του σχήματος που λογικά θα κερδίσει την προεδρία στις επόμενες εκλογές, δήλωσε πως "πρέπει να είμαστε ευγνώμονες που ο Κούμαν ήθελε να έρθει στην Μπαρτσελόνα κάτω από αυτές τις συνθήκες, αλλά είναι κρίμα. Έρχεται για ένα project χωρίς καμία δομή και μέλλον. Είναι ένα ρίσκο που έπρεπε να έχει αποφευχθεί. Αν κερδίσουμε τις εκλογές, δεν θα ποντάρουμε σε αυτόν για προπονητή της ομάδας".

Ο Μπαρτομέου και ο επικοινωνιακός μηχανισμός του τζογάρουν για να κερδίσουν χρόνο και να ρίξουν τους τόνους. Επέλεξαν ωστόσο έναν τρόπο που πολύ σύντομα μπορεί να τους φέρει ξανά αντιμέτωπους με το πρόβλημα που οι ίδιοι δημιούργησαν βήμα - βήμα, μέσα από μια σειρά εντυπωσιακά λανθασμένων αποφάσεων. Τέτοιων, που ήθελε πραγματική προσπάθεια για να αποδειχθούν τόσο ζημιογόνες για τον σύλλογο. Να λοιπόν και κάτι που κατάφερε η διοίκηση της Μπαρτσελόνα...