Η συντριβή της εσωτερικής αμφισβήτησης του Ολυμπιακού προηγήθηκε του τίτλου

14:01 21/7/2020 - Πηγή: Contra

Στις 30 Μαΐου του 2019 διαβάζατε στο Contra.gr πως 'ο Ολυμπιακός έχει έναν μεγαλύτερο αντίπαλο από τον ΠΑΟΚ'. Κείμενο στο οποίο μέσα από τα στοιχεία του CIES (ελβετικό παρατηρητήριο στατιστικής ποδοσφαίρου), που συνεργάζεται με την Instat Data και Optastat -κορυφαίες εταιρίες επεξεργασίας δεδομένων- εξηγούσαμε γιατί το εμπόδιο

του ΠΑΟΚ δεν ήταν το μεγαλύτερο που καλούνταν να ξεπεράσουν οι 'ερυθρόλευκοι' ενόψει της φετινής σεζόν.

Περίπου 14 μήνες μετά, εκείνη η πρόβλεψη έχει την δική της σημασία. Όχι γιατί δικαιώθηκε - άλλωστε οι αριθμοί δεν μπορούσαν να λαθέψουν για δεύτερη συνεχομένη φορά. Αλλά για τον τρόπο που συνέβη αυτό. Για να επιστρέψει ο Ολυμπιακός στην κορυφή της Super League, χρειάστηκε πρώτα να νικήσει τον εαυτό του. Τα πάθη, την ανυπομονησία του, τον κίνδυνο της εσωστρέφειας που πηγάζει από το 'όλα ή τίποτα', την λογική που πολλές φορές τον έχει οδηγήσει σε βιαστικές αποφάσεις ως μέσο εξυπηρέτησης του στόχου, τις προσδοκίες που ο ίδιος είχε δημιουργήσει. Αυτή τη φορά ο Ολυμπιακός τα έκανε όλα στην άκρη και κράτησε μόνο την ψυχραιμία, αλλά και τον σεβασμό για τους νόμους του ποδοσφαίρου. Η συντριβή της εσωτερικής αμφισβήτησης των 'ερυθρολεύκων' ήταν αυτή που προηγήθηκε του τίτλου.

Για να φτάσει εκεί η ομάδα του Πειραιά χρειάστηκε να:

Να απαλλαγεί από το μοντέλο που όριζε πως προπονητής που δεν κατακτά τίτλο, φεύγει. Παρά την δυσπιστία από στελέχη, κάποιους λίγους παίκτες και σε μια μερίδα του κόσμου που μέχρι πριν 6 μήνες διατύπωνε σοβαρές ενστάσεις για τον Πέδρο Μαρτίνς, ο Ολυμπιακός ως οργανισμός απορρόφησε τους κραδασμούς, πίστεψε στο project και διατήρησε τον προπονητή στην θέση του. Να ξεπεράσει την δική του αξίωση για όσα συνέβαιναν εξωαγωνιστικά. Ο Ολυμπιακός είναι σε ανοιχτή διαμάχη με την ΕΠΟ, την ΚΕΔ και όλους τους φορείς που διοικούν το ελληνικό ποδόσφαιρο. Σημασία δεν έχει αν οι Πειραιώτες έχουν δίκιο ή υπερβάλλουν στα όσα κατά καιρούς καταγγέλουν. Αλλά το γεγονός πως δεν επέτρεψαν όλη αυτή τη βαβούρα να επηρεάσει το αγωνιστικό κομμάτι. Συχνά η πραγματικότητα όλων των ανορθογραφιών στο χορτάρι χρεώνεται από τις διοικήσεις σε εξωγενείς παράγοντες. Συνθήκη που εύκολα δημιουργεί το τέλειο άλλοθι σε παίκτες και προπονητές, με συνέπεια την χαλάρωση. Κερδίζουμε; Καλώς. Χάνουμε; Φταίνε άλλοι, όχι εμείς. Ο Ολυμπιακός όχι μόνο κράτησε εκτός Ρέντη αυτή τη λογική, αλλά φρόντισε να ενισχύσει την ομάδα του το περασμένο καλοκαίρι, με παίκτες-πρωταγωνιστές που 'κουβάλησαν' με συνέπεια τις απαιτήσεις και την πίεση μέχρι την επίτευξη του στόχου. Να περιβάλλει με εμπιστοσύνη όσους δέχονταν κριτική με το τσουβάλι. Δεν είναι μόνο ο Μαρτίνς. Παίκτες όπως οι Μασούρας και Μπουχαλάκης είχαν καθοριστική συμβολή στον τίτλο. Προηγουμένως είχαν ακούσει πολλά για την επάρκεια τους... Από 'βαθυστόχαστες', άνευ ουσίας και περιεχομένου αναλύσεις σε ΜΜΕ, μέχρι την μουρμούρα στις κερκίδες και... ξεσπάσματα στα social media. Αμφισβήτηση υπήρξε ακόμη και στις μεταγραφές των Βαλμπουενά, Ελ Αραμπί, Μπα, Χασάν, την χρησιμότητα των Αβραάμ - Τοροσίδη στο ρόστερ, για το γεγονός πως δεν αποκτήθηκε πάικτης όταν τραυματίστηκε ο Φορτούνης, αν ο Καμαρά μπορούσε να έχει κομβικό ρόλο. Περιπτώσεις που χειρίστηκαν σωστά στο 'ερυθρόλευκο' στρατόπεδο, με τα γνωστά αποτελέσματα. Να βελτιώσει αγωνιστικά αυτό που έμοιαζε ήδη αρκετό. Μπορεί ο Ολυμπιακός να ήταν καλύτερος σε κάθε στατιστικό τομέα από τον ΠΑΟΚ, πλην του παθητικού στην άμυνα, την σεζόν 2018-2019, αλλά αυτό το γεγονός δεν ήταν ικανό για να αποτρέψει την κατάληξη του τίτλου στον 'Δικέφαλο'. Οι 'ερυθρόλευκοι' όφειλαν να βρουν τις λεπτομέρειες που θα τους επέτρεπαν να μετουσιώσουν σε κάτι χειροπιαστό τη νίκη των αριθμών. Δεν ήταν εύκολο, αλλά το πέτυχαν. Κυρίως γιατί αρνήθηκαν να εγκαταλείψουν την φιλοσοφία που έχτιζαν σε μια σεζόν που ολοκληρώθηκε χωρίς... ασημικά.

Μπορεί όλα τα παραπάνω να μοιάζουν εύκολα. Δεν είναι. Τουλάχιστον όχι σε μια ομάδα όπως ο Ολυμπιακός, με την αφόρητη πίεση και την συνήθεια να λειτουργεί παρορμητικά υπό το βάρος αυτής. Για να υπερκεράσει τους αντιπάλους του και να επιστρέψει στο πρώτο σκαλί του βάθρου, ο Ολυμπιακός χρειάστηκε πρώτα να νικήσει τον εαυτό του. Εντός κι εκτός των τεσσάρων γραμμών του γηπέδου. Προφανώς και η κατάκτηση του τίτλου είναι από μόνη της αρκετή για να υπερκαλύψει τα πώς και γιατί. Ωστόσο οι 'ερυθρόλευκοι' ίσως να κέρδισαν πολλά περισσότερα από ένα πρωτάθλημα. Το σημαντικότερο είναι πως απέκτησαν τη γνώση, τον μπούσουλα, για τον ιδανικό τρόπο αντίδρασης αν και όταν βρεθούν να αντιμετωπίζουν μια παρόμοια κατάσταση στο μέλλον. Ένα μάθημα πρώτα για τους ίδιους, που αγγίζει όλο τον οργανισμό. Από την διοίκηση μέχρι και τον πιο απαιτητικό οπαδό.