Μόνο έτσι θα σωθεί ο Παναθηναϊκός

14:33 28/10/2020 - Πηγή: Contra

Αν βγάλεις από την εξίσωση τα όσα έγιναν στα γραφεία της ΠΑΕ Παναθηναϊκός με τα τραγελαφικά γεγονότα και την απαγωγή ενός τροπαίου που είναι το τελευταίο, χρονικά, που θυμίζει ότι υπήρχε και αυτή η ομάδα, οι 'πράσινοι' καλούνται να ξεπεράσουν τα δικά τους κόμπλεξ στο αγωνιστικό κομμάτι και να επικεντρωθούν στη συνέχεια για μία τριάδα αγώνων πριν από την... καυτή τριάδα των ντέρμπι.

Το δημοσιογραφικό κλισέ θέλει τον Λάζλο Μπόλονι

και τον κάθε προπονητή που αναλαμβάνει μία ομάδα μεσούσης της σεζόν να μην έχει το μαγικό ραβδί για να αλλάξει μονομιάς τα πράγματα. Ο Ρουμάνος πήγε στον Παναθηναϊκό όχι για να τον κάνει ξαφνικά πρωταθληματικό, αλλά για να ανακτήσει τη χαμένη του αυτοπεποίθηση.

Στο φινάλε της πρόσφατης συνέντευξης Τύπου όπου παρουσιάστηκε στους εκπροσώπους του Τύπου ο νέος προπονητής του Παναθηναϊκού 'έγραψε' ως επίλογο το χαρακτηριστικό που διέπει έως τώρα το σύλλογο. Δεν το είπε, το άφησε να εννοηθεί. Ο Παναθηναϊκός είναι μία φοβισμένη ομάδα δίχως αυτοπεποίθηση που δεν κοιτάζει πώς θα κερδίσει ένα ματς, αλλά πώς δεν θα το χάσει. Και αυτή ακριβώς είναι η ειδοποιός διαφορά που φέρνει τους 'πράσινους' με μόλις τρεις βαθμούς στους αγώνες που έχει δώσει. Τρεις βαθμοί που ήρθαν κατά κύριο λόγο από δικά του λάθη, σε αγώνες που θα μπορούσε να είχε κερδίσει και δεν το έκανε γιατί δεν ήξερε πώς ακριβώς γίνεται αυτό. Ο πανηγυρισμός του Μακέντα στο Ηράκλειο παραμένει το highlight ως μία κίνηση που δείχνει την ψυχολογία των ποδοσφαιριστών.

Πώς διορθώνεται αυτό;

Μπροστά του ο Παναθηναϊκός έχει μία τριάδα αγώνων που υπό άλλες συνθήκες, ακόμα και με το χαμηλό πήχη που έχει τοποθετήσει τα τελευταία χρόνια, θα μπορούσε να μιλά για '3 στα 3'. Τώρα ούτε κατά διάνοια. Λαμία, Απόλλων Σμύρνης και μετά Ατρόμητος πριν από τα ντέρμπι με τους τρεις μεγάλους. Τρία ματς που ο Παναθηναϊκός θα κυνηγήσει το αυτονόητο, νίκη με μισό μηδέν και όπως να 'ναι για να πάρει τα πάνω του βαθμολογικά. Ψυχολογικά, όμως, την ώθηση θα την πάρει στα ντέρμπι.

Ναι, είναι λογικό πολλοί φίλοι του Παναθηναϊκού να σκέφτονται από τώρα το ντέρμπι της 21ης Νοεμβρίου με τον Ολυμπιακό και να... τρέμουν. Κόντρα σε μία ομάδα που έχει ξεφύγει και δεν ξέρω πώς ακριβώς αυτό μπορεί να μαζευτεί κάπου, κάπως, κάποτε. Έπειτα ΑΕΚ και ΠΑΟΚ με ενδιάμεσα Παναιτωλικό και ΠΑΣ Γιάννινα. Ένα σερί αγώνων μέχρι τα μέσα Δεκεμβρίου που ο Παναθηναϊκός θα κληθεί να κάνει το δικό του restart.

Εύλογο το ερώτημα για το πώς ακριβώς μπορούν να βοηθήσουν τα ντέρμπι μία ομάδα που βλέπει τους συγκεκριμένους αντιπάλους σαν τα τρένα να περνούν. Πέρυσι ήταν το στοίχημα του Γιώργου Δώνη, τα παιχνίδια που δίνουν ώθηση και χτίζουν χαρακτήρα. Μία διαφορετική ομάδα πέρυσι που στάθηκε όρθια κόντρα σε ΑΕΚ και ΠΑΟΚ, το πάλεψε με Ολυμπιακό, πήρε δυνάμεις από αυτά τα ματς και οι παίκτες ψήλωσαν λιγουλάκι.

Εφέτος καλείται να βρει κίνητρο πάλι μέσω αυτών των παιχνιδιών. Η νίκη στη Λαμία απλώς καταγράφεται ως ένα 'τρίποντο' που βάζει τέλος στο (ιστορικό) αρνητικό σερί. Ένα αποτέλεσμα ή έστω μία εμφάνιση (ακόμα και αυτό παίζει ρόλο στην κατάσταση που βρίσκεται) απέναντι στον Ολυμπιακό κι έπειτα απέναντι στους δύο Δικεφάλους είναι το διαφορετικό που αναζητά κυρίως ο Μπόλονι για να 'χτίσει' πάνω σε αυτό.

Πριν από τα αποδυτήρια 'μιλάει' το γήπεδο

Η αυτοκριτική των αποδυτηρίων πίσω από τις κλειστές πόρτες είθισται να φτιάχνει κλίμα και να ανεβάζει ψυχολογία. Πριν, όμως, κλείσει μία πόρτα μένει πίσω ανοιχτή κάποια άλλη. Αυτή του γηπέδου, εκεί όπου ο καθρέπτης δεν πρέπει να μένει ραγισμένος. Προφανώς δεν έχει αρνητικό πρόσημο ένα ξέσπασμα στα αποδυτήρια, αλλά για να γίνει πρέπει πρωτίστως να χρησιμοποιηθεί πρώτος πληθυντικός. Το 'φταίμε' από το 'τι κάνετε μωρέ' ως άλλος Κούρκουλος δεν πωρώνει τους παίκτες ούτε τους αγγίζει στο φιλότιμο. Είναι μία φυγόπονη στάση, μία αποφυγή ανάληψης ευθυνών. Στον Παναθηναϊκό αυτή τη στιγμή φταίνε όλοι για την κατάσταση. Ακόμα και οι φροντιστές.

Στις παλιές εποχές, τις πολύ παλιές προ Κορωπίου, η Παιανία θα έκλεινε τις πύλες, οι ποδοσφαιριστές θα ζούσαν τη δική τους καραντίνα και ο Δημήτρης Αγριμάκης με την απαράμιλλη κρητική του κορμοστασιά θα ήταν ο άγρυπνος φρουρός του 'Big Brother'. Τίποτε από αυτά δεν υπάρχει τώρα. Μέχρι να τελειώσει τη φράση του ο Κουρμπέλης το βράδυ του Σαββάτου και να αρχίσει την 'ψαλμωδία' ο Διούδης είχαν τυπωθεί οι πρώτοι διάλογοι στις εφημερίδες και είχαν εμφανιστεί τα πρώτα 'έκτακτα' των ιστοσελίδων. Διάπλατα ανοιχτές οι πόρτες που λέγαμε, κανένα στεγανό.

Οι ομάδες φτιάχνονται από τα μεγάλα αποτελέσματα. Τα άλλα, τα φυσιολογικά, είναι αυτά που προηγούνται για να ακολουθήσουν τα μεγάλα. Ο Παναθηναϊκός θέλει να παίξει σε δύο ταμπλό: βαθμολογία και ψυχολογία. Μέχρι να γίνει αυτό, μέχρι τα ντέρμπι και την ελπίδα ότι αυτά θα είναι το 'εμβόλιο' για τον 'κορονοϊό', η πράσινη επικαιρότητα θα αναλώνεται σε ειδήσεις που πληγώνουν ακόμα περισσότερο την ιστορία αυτού του συλλόγου.

Τα 'ντου' στα γραφεία της ΠΑΕ και οι 'κλοπές' τροπαίων είναι ισοδύναμα με τις εποχές των κορνέδων. Και πλέον ο Παναθηναϊκός έχει πολλές από δαύτες. Ο Ολυμπιακός πλήρωσε τα 'πέτρινα' χρόνια του λόγω της ψυχολογίας του όχλου, μέχρι να βρεθεί αυτός που θα κλείσει τις πόρτες των αποδυτηρίων. Ο Παναθηναϊκός ψάχνει τον δικό του άνθρωπο που θα πράξει το ίδιο. Και ο Αλαφούζος, σε κάθε επίσκεψη στο Κορωπί όποτε το θυμηθεί, δεν είναι ο κατάλληλος για να 'σηκώσει' αυτό το ρόλο. Κι εδώ έρχεται ο Λάζλο Μπόλονι στη μεγαλύτερη πρόκληση που έχει να αντιμετωπίσει στον Παναθηναϊκό. Τα υπόλοιπα έπονται.