Ρεάλ Μαδρίτης-Παναθηναϊκός ΟΠΑΠ: Ο Ράουτινς μπήκε για πατινάζ χωρίς παγοπέδιλα

01:04 25/2/2020 - Πηγή: Contra

Από την Πέμπτη 27 Φεβρουαρίου ως την (Καθαρά) Δευτέρα 1 Μαρτίου το 'Wizink Center' της Μαδρίτης θα φιλοξενεί την παράσταση '100 χρόνια μαγείας' από τη χορευτική ομάδα της 'Disney On Ice'. Η μετατροπή του από γήπεδο μπάσκετ σε παγοδρόμιο θα χρειαστεί λίγο χρόνο και ο Παναθηναϊκός ΟΠΑΠ υποχρεώθηκε σε μια αντίξοη συνθήκη, οφείλοντας να δοκιμαστεί στην έδρα της Ρεάλ 70 ώρες από τη λήξη της εξίσου μοιρολατρικής αναμέτρησης με την Μπαρτσελόνα

στο ΟΑΚΑ.

Το διάστημα προετοιμασίας λιγοστό, οι απαιτήσεις μεγάλες, οι αδυναμίες πρόδηλες. Οι 'πράσινοι' έμοιαζαν με ομάδα αρχάριων πατινέρ που έπρεπε να ισορροπήσουν σ' ένα παγωμένο τερέν, ανταγωνιζόμενοι επαγγελματίες του είδους που είχαν ως στόχο το άριστα. Ο Ρικ Πιτίνο ενεργοποίησε τις αντιστάσεις επιβίωσης με τις έντονες παρατηρήσεις στο τάιμ άουτ και ο φόβος του πρωτάρη μετασχηματίστηκε σε θάρρος.

Πώς; Φωνάζοντας στον Γιώργο Παπαγιάννη.

Προσπάθησαν, αλήθεια είναι, πολύ οι παίκτες του, από το 18' ως 29', προκειμένου να σταθούν όρθιοι και ν' ακολουθήσουν τα βήματα των 'μερένγκες'. Το 70% από το τρίποντο (7/10 στα πρώτα 20 λεπτά) ήταν η βασική πηγή αντίδρασης. Ωστόσο από τη στιγμή που έχασαν το ρυθμό στην εναλλαγή των δρασκελιών, γλίστρησαν, έπεσαν καταμεσής του πάγου και απέτυχαν να σηκωθούν ξανά. Κάθε φορά που επιχειρούσαν, μια νέα πτώση αφαιρούσε κάθε πιθανότητα αρμονικής συνύπαρξης με τους γηπεδούχους.

Ο Πιτίνο είχε θελήσει με ροτέισον δέκα παικτών από την πρώτη περίοδο και τη χρησιμοποίηση του 11ου Μήτογλου (μόνο ο Παππάς δεν έπαιξε καθόλου) ως τα μέσα της δεύτερης περιόδου να αιφνιδιάσει και να μπερδέψει τον Πάμπλο Λάσο, αλλά μολονότι το -14 (40-26) κατρακύλησε στο -7 (48-41 στο 20') και κατόπιν στο -3 (58-55, 62-59, 68-65) δεν βρήκε την ισορροπία μεταξύ του first και του second unit για να εξασφαλιστεί η απαιτούμενη διάρκεια.

Όσο επιθετικά έβγαζε ελεύθερα σουτ και συνεργασίες ο Παναθηναϊκός ΟΠΑΠ, όπως τον Ράις-Παπαγιάννη, είχε καλώς.

Όταν όχι... Ο Άντι Ράουτιτς είχε γίνει ο άγνωστος Χ στην 'πράσινη' εξίσωση. Πήρε (νωρίς) χρόνο σε έβδομο παιχνίδι και σκόραρε για δεύτερη φορά με 2/2 τρίποντα, αλλά τα αδέξια φάουλ του σε καταστάσεις άμυνας επιβεβαίωσαν τη συνολική ανεπάρκεια του 'πράσινου' ρόστερ απέναντι στο πληρέστερο, ενδεχομένως, σύνολο της διοργάνωσης. Τα πόδια του Καναδού γκαρντ δεν ακολουθούσαν και η αποβολή του σε 6'26'' έμοιαζε με... λύτρωση, αφού αμυντικά υπέφερε μ' όποιον αντίπαλο έπρεπε να μαρκάρει. Σαν να 'χε ξεχάσει τα παγοπέδιλα και μπήκε με συμβατικά παπούτσια. Ήταν βέβαιο πως θα σωριαστεί.

Ο Γιώργος Βόβορας δεν ανακάλυψε την Αμερική λέγοντας πως "όταν έχεις ένα κλέψιμο δείχνει την έλλειψη επιθετικότητας στην άμυνα. Οδηγήσαμε τη Ρεάλ 30 φορές στις βολές χωρίς να τους βάλουμε πίεση". Ήταν απόλυτος και κατανοητός.

Τον Λάσο, την ίδια στιγμή, δεν τον ένοιαξε αν παίζει με τον Γκαρούμπα ή τον Λαπροβίτολα. Είχε δε την ευχέρεια να κάνει το 'τρικ' με τον Τόμπκινς στο '3' για να προκαλέσει ρήγματα στην οπισθοφυλακή του 'τριφυλλιού' και με σταθερούς άξονες τον Καμπάτσο από την περιφέρεια και τον Ταβάρες από τη ρακέτα επέτρεψε στη Ρεάλ του να δημιουργήσει πολύ γρήγορα στην τέταρτη περίοδο μια συνθήκη νίκης (80-69, 32'25''). Μια συνήθη που εδραιώθηκε στα όρια του 5λεπτου πριν από τη λήξη του αγώνα. Ήταν τότε που οι 'πράσινοι' εξαναγκάστηκαν σε παράδοση.