Τι μπορεί να μάθει ο Τσιμίκας από τον Κλοπ

09:19 13/8/2020 - Πηγή: Contra

Μία μεταγραφή σε αυτήν τη Λίβερπουλ έχει τούτη τη στιγμή περισσότερη αξία ως ιστορία, παρά ως ένα πραγματικό γεγονός. Αυτό που θα συμβεί στον αληθινό κόσμο στον Κώστα Τσιμίκα, πια ένοικο του αγγλικού βορρά, δεν θα ομοιάζει με τον κρότο που έκανε η απόκτησή του από τους 'κόκκινους' της Αγγλίας, πρωταθλητές στη χώρα ύστερα από 30 χρόνια και απερχόμενους πρωταθλητές Ευρώπης.

Με τη χρονιά που έκανε στον Ολυμπιακό, ο Τσιμίκας έδειξε τη διάθεση να δουλέψει για να φτάσει σε υψηλό επίπεδο, αλλά

πιθανότατα κι ο ίδιος δεν θα φανταζόταν ότι αυτό θα ήταν το υψηλότερο. Η επαγγελματική ευκαιρία μίας ζωής, η οποία θα του φέρει δόξα, χρήματα και, κυρίως, θα του δώσει σε ηθική και πνεύμα αυτο που εκπροσωπεί η Λίβερπουλ. Στο αγωνιστικό επίπεδο, όμως, θα του προσφέρει γενναιόδωρα καταστάσεις που αν τις αξιοποιήσει, θα μπορεί να αξιώνει την είσοδό του στη λίστα των κορυφαίων ακραίων στον κόσμο. Βεβαίως, δεν θα γίνει τώρα, αλλά κατόπιν δουλειάς με τον Γιούργκεν Κλοπ, τον προπονητή της ομάδας, ο οποίος αυτονόητα είναι το αφεντικό στο κλαμπ. Άλλωστε, δεν είναι τυχαίο ότι οι Άγγλοι έχουν και τη λέξη 'boss', που αφορά στους προπονητές των ομάδων.

Ο Γερμανός τεχνικός εκτίμησε, εξαρχής, τα ποδοσφαιρικά προσόντα του 24χρονου full back και αυτό δεν το έκανε μόνο μεμονωμένα, αλλά διότι πιθανότατα θεωρεί ότι με τη συγκεκριμένη εικόνα και τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα που διάβασε στην αναφορά του ποδοσφαιριστή θα είναι ευκολότερη η απομύζηση των δικών του συμβουλών και κατευθύνσεων, ώστε να φτιάξει έναν μπακ που, αν δεν το έχει σκεφτεί ήδη για την επόμενη χρονιά, πρόκειται να 'παλέψει' με τον Άντι Ρόμπερτσον για τη θέση του βασικού στα αριστερά, Είναι μία πιθανότητα, άλλωστε, ο Τσιμίκας να πάρει χρόνο συμμετοχής νωρίς στη σεζόν, όταν ο Γερμανός συνηθίζει να τσεκάρει είτε τους νέους ποδοσφαιριστές είτε τον... Ντάνιελ Στάριτζ, πριν τον αφήσει στον πάγκο. Αυτό ίσως σημαίνει ότι ο κόουτς των 'κόκκινων' κρίνει ότι ο Ρόμπερτσον δεν μπορεί να βγάλει και 3η διαδοχική χρονιά στον ρυθμό που έβγαλε τις δύο προηγούμενες. Αυτό αναδεικνύει και τους στόχους της Λίβερπουλ. Ο Τσιμίκας πιθανώς δεν βρίσκεται αυτήν τη στιγμή στο επίπεδο φυσικής κατάστασης που απαιτείται για την Premier League, αλλά η απόσταση με άλλους Έλληνες του παρελθόντος που πήγαν στην Αγγλία είναι κατά πολύ μικρότερη. Δεν πρέπει να λησμονείται, άλλωστε, ότι ο διεθνής ακραίος είχε 46 συμμετοχές στον Ολυμπιακό φέτος, ένα απλησίαστο νούμερο για ποδοσφαιριστή ελληνικής ομάδας, η οποία, βεβαίως, έδωσε τον ανεπανάληπτο αριθμό των 16 ευρωπαϊκών παιχνιδιών.

Ο Τσιμίκας ξέρει, εκτός από το να ανεβαίνει, πότε να το κάνει. Αυτή η υπεραριθμία που έδινε στον Ολυμπιακό στο άκρο γινόταν όταν οι 'ερυθρόλευκοι' είχαν κατοχή και στη μεγάλη περιοχή ήδη είχαν δημιουργηθεί οι θέσεις άμυνας. Ουσιαστικά, δηλαδή, το ανέβασμά του εξυπηρετούσε την αλλαγή θέσων στην περιοχή, όπως εκείνες θα μετατρέπονταν στην προοπτική μίας παράλληλης προς την εξωτερική γράμμη σέντρας, αντί για μία πλάγια μπαλιά, η οποία θα έφερνε ετοιμότητα της αμυντικής διάταξης στο πρώτο ή το δεύτερο δοκάρι. Στη Λίβερπουλ του Κλοπ, όμως, ο ακραίος φουλ μπακ ανεβαίνει ως ένα σημείο στην ευθεία κι η υπεραριθμία που επιδιώκει να δημιουργήσει δεν αφορά στον ανοιχτό χώρο παράλληλα με τη γραμμή του πλαγίου, αλλά στο... μποτιλιάρισμα. Δηλαδή, η κίνησή του που υποδηλώνει απειλή, σπανίως είναι ευθεία, Παραδείγματος χάρη, ο Ρόμπερτσον πολλές φορές, σε καταστάσεις κατοχής, έφτανε μέχρι τον συμπαίκτη που είχε την μπάλα με τρέξιμο κι έπειτα 'έκοβε' διαγώνια και προς την περιοχή. Σε αρκετές περιπτώσεις, σε μεμονωμένες ζώνες άμυνας των αντίπαλων, βρισκόταν στο κέντρο, ανάμεσα στην πρώτη ζώνη και στην ευθεία της δεύτερης, ώστε να την 'σπάσει' σε κάποιον επερχόμενο συμπαίκτη. Αυτό σημαίνει ότι ο Τσιμίκας θα πρέπει να αποχωριστεί το... ευθύ τρέξιμο και μάλιστα την ώρα της επιτάχυνσής του, ώστε να βοηθάει τους συμπαίκτες του να 'σπάνε' την άμυνα από μέσα και όχι από πλάγια.

Επίσης, όπως συμβαίνει και με τους δύο ακραίους του, ο Κλοπ θα μάθει στον 24χρονο ποδοσφαιριστή πώς να καθίσταται αληθινή ποδοσφαιρική απειλή. Το περίφημο, πια, γκολ του Μοχάμεντ Σαλάχ στο 3-1 με τη Μάντσεστερ Σίτι, με την μπαλιά του Τρεντ Αλεξάντερ Άρνολντ με το αριστερό πόδι προς τον Ρόμπερτσον, ο οποίος ήδη σπριντάρει μόνος του και χωρίς όποιον άλλον ποδοσφαιριστή μπροστά του, σημαίνει ότι στο τρανζίσιον ο Έλληνας ποδοσφαιριστής θα αποτελεί αφ' εαυτού επιθετικό όπλο και όχι ένας επιπρόσθετος ποδοσφαιριστής, ώστε να βοηθήσει, απαραιτήτως, τους καλούς επιθετικούς της Λίβερπουλ, οι οποίοι, πλην της χημείας, μπορούν να φτιάξουν φάσεις για τους εαυτούς τους.

Αυτή η κίνηση θα του δίνει δυνατότητες σκοραρίσματος και αυτό είναι πιθανότατα το πιο σημαντικό μέρος της εκπαίδευσης. Τα προσόντα του δεν δίνουν μόνο την επιλογή της απλής μεταβίβασης, αλλά της μπαλιάς από πίσω, στην οποία θα συμπεριφερθεί ως δεύτερος κυνηγός, ένας ρόλος που ενδείκνυται και ως δόλωμα, αφού την προηγούμενη σεζόν, ένα μεγάλο ποσοστό αποκρούσεων πριν γίνει αποδέκτης ο Ρόμπερτσον 'έσπαγαν' στον Σαλάχ, τον Σαντιό Μανέ ή τον Ρομπέρτο Φιρμίνο, οι οποίοι συνέχιζαν να συμπεριφέρονται με την ομάδα σε κατάσταση κόντρας. Ο Τσιμίκας θα χρειάζεται να αλλάζει κατεύθυνση πάνω στο σπριντ του, μπαίνοντας προς τα μέσα, ακόμα κι αν (ή ιδίως όταν) η ανάπτυξη συμβαίνει από την αντίθετη πλευρά. Είναι το αντίθετο από το υπερφόρτωμα ενός άκρου, ωστόσο είναι όντως αντεπίθεση αφού σε τέτοιες περιπτώσεις θα είναι 1vs0 στο ανοιχτό γήπεδο ή 2vs1, με τη σιγουριά ότι ο ένας από τους τρεις φορ που δεν αμύνονται στην κατάσταση κατοχής θα τραβάει τον αριστερό στόπερ προς το μέρος του.

Τέτοιες περιπτώσεις έχει τύχει ο Ρόμπερτσον να τις τελειώνει με κεφαλιά ή προβολή, αλλά για να γίνει αυτό, ανέβαινε στην αδύναμη πλευρά της άμυνας του αντίπαλου, όπως στο μπάσκετ, χωρίς αναστολή για το κενό που δημιουργείται πίσω, αν η μπάλα χαθεί. Ο Τσιμίκας είχε τέτοιο βίωμα όλη την προηγούμενη περίοδο με τον καλύτερο στο είδος του στην Ελλάδα, τον Γιώργο Μασούρα, που στην πλειονότητα των περιπτώσεων βρισκόταν στην πιο πλεονεκτική δυνατή θέση και το έκανε χωρίς να είναι εκείνος δυνητικά αποδέκτης της μπαλιάς και απλώς επωφελούνταν με το πέρασμα μίας μεταβίβασης από όλους.

Ο Τσιμίκας θα πρέπει να μάθει να παίζει και αυτόν τον ρόλο, όπως επίσης να μη γυρίζει στο 'πόστο' του όταν η Λίβερπουλ χάνει την μπάλα στο δικό της επιθετικό μισό, αφού στόχος δεν είναι να την πάρει για να κάνει κατοχή, αλλά να δημιουργήσει ευκαιρία τάχιστα, απέναντι σε άμυνα που ανεβαίνει τουλάχιστον στο ύψος της μεγάλης περιοχής. Που σημαίνει ότι στην επιθετική προσπάθεια που δεν ευοδώνεται εξαρχής, ο Θεσσαλονικιός θα πρέπει να μένει ψηλά για να δημιουργεί το αληθινό αριθμητικό πλεονέκτημα του Κλοπ, δηλαδή στις περιπτώσεις που η ομάδα του δεν έχει την κατοχή και που φαίνεται ότι, μαζί με το άπλωμα στην αντεπίθεση, είναι το αγαπημένο επιθετικό στυλ του.

Την εποχή του Κλοπ έγιναν ξανά τα άκρα της Λίβερπουλ ευυπόληπτα. Ο Τσιμίκας μπαίνει στο έμψυχο δυναμικό για να προσθέσει δύναμη και όχι για να αναγεννήσει μία κατάσταση η οποία ήδη είναι προοδευμένη. Η δουλειά θα είναι πολλή, αλλά για έναν παίκτη που στα μέσα της πρώτης 'αληθινής' σεζόν του ανάγκασε τον Ολυμπιακό να ρισκάρει δίνοντας τον έτερο αριστερό ακραίο του δανεικό ώστε να τον παρουσιάσει στο ευρωπαϊκό στερέωμα. Σε αυτήν την ήδη υπάρχουσα γνώση, οι λεπτομέρειες πάνω στις οποίες πρέπει να επενδύσει, μία επιστημονική προσέγγιση σε παιχνίδι υψηλού ρυθμού, θα τον κάνουν πολύ γρήγορα έναν ποδοσφαιριστή που θα έχει πληρότητα γνώσης και αντίληψης σε όλες τις συνθήκες που θα τύχει να αντιμετωπίσει σε ένα παιχνίδι και όλα αυτά πριν μπει στα καλά ποδοσφαιρικά χρόνια του, τότε που το μυαλό θα είναι μεστωμένο και το σώμα με τα πνευμόνια θα παραμένουν ακμαιότατα. Ήταν, όντως, ευκαιρία ζωής, όχι μόνο επειδή θα κοιτάζει την επιγραφή 'This is Anfield' ή διότι θα ζήσει την εμπειρία, καλώς εχόντων των πραγμάτων, να παίξει σε αυτό το γήπεδο δίχως άδεια καθίσματα, αλλά να μάθει τη θέση του και το παιχνίδι όπως ουδείς Έλληνας ποδοσφαιριστής στην ιστορία δεν τα μελέτησε. Κι αυτό είναι το πιο σωστό ρήμα, τόσο για την ομάδα που πρόκειται να παίξει όσο και για το ταξίδι στη μάθηση, που έχει ήδη ξεκινήσει.