Το χαστούκι του Χάρι Κέιν στη διεθνή μάστιγα κατά του Ζοζέ Μουρίνιο

11:57 22/11/2020 - Πηγή: Contra

Μελετώντας τη στατιστική απεικόνιση του παιχνιδιού κόντρα στην Τότεναμ, ο πολύφερνος Πεπ Γκουαρδιόλα λογικά συνειδητοποίησε ότι αυτή δεν ήταν η πρώτη φορά που του είχε συμβεί να την πατήσει έτσι με τον Ζοζέ Μουρίνιο, προφανώς και είχε γίνει ξανά σε ισπανικό ντέρμπι της Μπάρτσα απέναντι στη Ρεάλ: 12 σουτ (εντός κι εκτός εστίας) από τη Σίτι και μόλις δύο συνολικά από τους 'Hotspurs', όμως και τα δύο έγιναν γκολ έναντι κανενός από την ομάδα του Μάντσεστερ.

Κι έμεινε έτσι να 'μοιρολογεί' για τα 10 κόρνερ (μηδέν είχαν οι Λονδρέζοι), το 66% κατοχής της μπάλας και τις 38 σέντρες, όταν οι γηπεδούχοι κατάφεραν στο ματς, όλες κι όλες, μόλις τέσσερις. Excuse me αγαπητέ Πεπ, αλλά χάσατε...

Ο κατά πολλούς εντός κι εκτός Αγγλίας (θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ακόμα κι ως διεθνής μάστιγα) 'παρωχημένος' πια Πορτογάλος, με τους μυριάδες (ή μήπως 'μυριωδιάδες';) haters είτε λόγω χαρακτήρα, είτε γιατί προσεγγίζει το ποδόσφαιρο με τρόπο συντηρητικό, θα είναι πάντα εκείνο το παιδί που σε μια πορτογαλική αλάνα, 45 χρόνια πριν, είπε σε συμπαίκτες του ''ελάτε να παίξουμε 4-2-3-1' για να το γυρίσουμε. Ναι, το γύρισαν. Κι έτσι έγινε προπονητής, χωρίς να παίξει ποτέ σοβαρή μπάλα σε οποιοδήποτε club. Σε σημαντικό βαθμό αυτοδίδακτος, στη συνέχεια απόλυτος αλλά πάντα βαθύς γνώστης. Ήταν η προπονητική επανάσταση ενός τύπου που δεν ήταν τίποτα, όμως λάτρευε το ποδόσφαιρο και έγινε ο Special One.

Πάμε παρακάτω, φτωχό και σε ένα βαθμό αγενές για το μέγεθος του, είναι το να επιχειρηματολογείς υπέρ του Μουρίνιο. Το θέμα μας είναι η Τότεναμ και τα όσα πετυχαίνει στο Λονδίνο ερχόμενος από δύσκολες και η αλήθεια είναι μη επιτυχημένες απόπειρες στο νησί, να αλλάξει τη μοίρα της Τσέλσι (στη δεύτερη θητεία του) και της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Τρίτη και φαρμακερή; Όχι για εκείνον, όχι στην αγγλική Premier League, ειδικά φέτος που οι αποστάσεις μεταξύ 7-8 ομάδων μοιάζουν τόσο κοντινές, όσο δεν ήταν ποτέ! ''Δεν μαχόμαστε για να κατακτήσουμε τον τίτλο, αλλά για να νικάμε σε κάθε παιχνίδι. Θα έρθουν όμως ήττες, όπως και ισοπαλίες επίσης. Εγώ είμαι χαρούμενος με την εξέλιξή μας' δήλωσε μετά το νικηφόρο 2-0 επί της Μάντσεστερ Σίτι, το οποίο έστω και προσωρινά, έφερε την Τότεναμ στην κορυφή της βαθμολογίας.

Η αποστολή του Μουρίνιο στους 'Hotspurs', έκρυβε εξ αρχής τις δικές τις δεισιδαίμονες δυσκολίες. Σημαντική μερίδα των οπαδών της ομάδας, μαθημένων στο ολοκληρωτικό ποδόσφαιρο που η Τότεναμ παρουσίασε επί των ημερών του Μαουρίτσιο Ποτσετίνο στον πάγκο της, τον αντιμετώπισε ως 'κακιά μάγισσα'.

Προτού ακόμα πιάσει δουλειά, ο Πορτογάλος ήταν το πριονίδι που πετάχτηκε στο τζάκι ως προσάναμμα. Το να αντιστρέψει την κατάσταση δεν ήταν εύκολο ούτε εντός του club, καθώς αποχώρησε ένας προπονητής που λατρευόταν από τους ποδοσφαιριστές και κυρίως από τους σημαίνοντες εξ αυτών, ενώ τη θέση του πήρε ένας δύστροπος τύπος, με έριδες και κόντρες να συνοδεύουν τις παρελθοντικές δουλειές του. Όλα αυτά μέχρι να μιλήσει ο κορυφαίος εν ενεργεία Άγγλος ποδοσφαιριστής, ο Χάρι Κέιν:

''Ο Ζοζέ ήρθε για να αλλάξει πράγματα και δεδομένα το καταφέρνει. Ήρθε στην ομάδα με αυτή την αύρα που έχουν οι προπονητές που ξέρουν τι πρέπει να κάνεις για να νικάς και μας το μεταδίδει. Είναι πεινασμένος για να πετύχει, ένας σπουδαίος άνδρας που μας καθοδηγεί στο να βλέπουμε τι μπορούμε να κάνουμε και να αποκτούμε εμπιστοσύνη μέσα από αυτή τη διαδικασία''.

Κάπου εδώ, όλοι άρχισαν να το βλέπουν διαφορετικά. Ο Κέιν δεν είναι από εκείνους που μιλούν συχνά και σπανίως το κάνει για τους προπονητές του. Είναι εκείνος που αποθέωσε τον Ποτσετίνο όταν απήλθε των καθηκόντων του και ο ίδιος που έδωσε το σύνθημα ώστε η ομάδα να πάει παρακάτω, να γυρίσει τη σελίδα. Έδωσε ένα χαστούκι στην εναντίον του Πορτογάλου προπονητή αστεία προπαγάνδα, μια ηχηρή σφαλιάρα σε όσους νομίζουν ότι ξέρουν όλα για το ποδόσφαιρο.

Η Τότεναμ του Μουρίνιο ίσως να μην είναι το ίδιο ελκυστική στο μάτι με εκείνη του προκατόχου του. Μοιάζει ωστόσο περισσότερο έξυπνη, κυνική έως και 'θανατηφόρα' όπως χαρακτηρίστηκε από μερίδα του αγγλικού Τύπου. Αποκτά τα χαρακτηριστικά του προπονητή της και ζει πλέον με το δικό του σκεπτικό, σύμφωνα με το οποίο ''ο στόχος δεν είναι απλά να παίζεις ωραίο ποδόσφαιρο, αλλά αυτό που ταιριάζει στα χαρακτηριστικά των παικτών ώστε αυτοί να νικούν''. Αλήθεια, ποιος μπορεί να διαφωνεί με αυτό;