Το project Πογιάτος έχει (κακώς) ήδη κλονιστεί

13:23 21/9/2020 - Πηγή: Contra

Μερικά φιλικά παιχνίδια και μόλις ένα επίσημο ματς. Μα είναι αρκετός ένας τέτοιος αριθμός αγώνων για να προκαλέσει το σούσουρο γύρω από μία επιλογή προπονητή; Τα όσα ακούγονται, γράφονται και γενικότερα διακινούνται γύρω από το όνομα του Ντάνι Πογιάτος και της φιλοσοφίας με την οποία θέλει να 'ενδύσει' το παιχνίδι του Παναθηναϊκού, ενδεχομένως να χαρακτηρίζονται από μία δόση βιασύνης και μία διπλή (δόση) υπερβολής. Από την άλλη, το γεγονός ότι ήδη υπάρχουν σύννεφα πάνω από την προσπάθειά

του να δημιουργήσει κάτι διαφορετικό στην ομάδα, κάθε άλλο παρά συνιστά για εκείνον μια στρωμένη κατάσταση.

Ασφαλώς ο Ισπανός γνώριζε ότι πολύ γρήγορα θα δεχόταν πίεση. Ο προκάτοχος του Γιώργος Δώνης απομακρύνθηκε από τον Παναθηναϊκό ως επιτυχημένος και κυρίως ως αδικημένος στη σκέψη του μέσου οπαδού της ομάδας. Ο Πογιάτος ανέλαβε μία δουλειά με μεγαλύτερη οικονομική (υπο)στήριξη από αυτή που είχε ο προηγούμενος, με λευκή επιταγή στο ξεκαθάρισμα του ρόστερ και την ασπίδα του τεχνικού διευθυντή της ομάδας καθώς αποτέλεσε προσωπική επιλογή του.

Αν λοιπόν αποτύχει, δεν θα έχει συμβεί κακό μόνο στον Παναθηναϊκό. Επιπροσθέτως θα έχει πληγεί σημαντικά το κύρος του Τσάβι Ρόκα. Είναι όμως σωστό να γίνονται τέτοιου είδους συνειρμοί τόσο γρήγορα και πριν ακόμα προλάβει ο νέος προπονητής να παρουσιάσει αυτό που έχει στο μυαλό του; Υπό φυσιολογικές συνθήκες και σε μία κανονική ποδοσφαιρική χώρα, θα έπρεπε να έχει το χρόνο του. Στα μεγάλα ελληνικά κλαμπ ωστόσο, ο κανόνας προβλέπει τον κλονισμό κάθε καινούργιας προσπάθειας, δίχως να της αναγνωρίζονται ιδιαίτερες ελαφρύνσεις, ούτε καν οι φυσιολογικές.

Ο περίγυρος κάθε ομάδας και το πώς αυτός εκφράζεται μέσω των Social Media αλλά και των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, είναι φορές (πολλές ομολογουμένως) που αποτελεί τον καθρέφτη της πραγματικής κατάστασης εντός αυτής. Είναι εύκολο λοιπόν να διαπιστωθεί ότι ο Ισπανός κόουτς βρίσκεται ήδη σε διαδικασία απολογίας για το καθετί που αποφασίζει σε τακτικό επίπεδο. Κατακλύζεται σχεδόν καθημερινά από ενστάσεις για τον τρόπο με τον οποίον η ομάδα αγωνίζεται, τις διατάξεις που εμπιστεύεται και τις επιλογές του σε πρόσωπα και θέσεις.

Κλοιός υπόδειξης κατά των δικών του επιλογών στην τακτική

Αντιλαμβάνεται και ο ίδιος ότι ο χρόνος δεν είναι άπλετος και ότι γύρω του έχει φυτρώσει και διαρκώς μεγαλώνει η απαίτηση να δείξει γρήγορα ένα καλύτερο πρόσωπο. Ερχόμενος από ένα πολύ διαφορετικό περιβάλλον και δίχως να έχει την παραμικρή γεύση, εμπειρία, γνώση και εικόνες για το πως διαχειρίζονται τα μεγάλα καράβια, διαπιστώνει γύρω του έναν κλοιό πίεσης να του υπενθυμίζει σε κάθε αγώνα, ακόμα και μετά από φιλικά παιχνίδια (!) ότι ο Παναθηναϊκός δεν είναι αυτός που πρέπει. Όπως επίσης ότι αν αυτό συνεχιστεί, δεν θα είναι μακριά η στιγμή που εκείνος θα κριθεί από τα αποτελέσματα.

Είναι πρωτόγνωρα ασύμμετρο το φορτίο για τους ώμους του Πογιάτος. Οι παρελθοντικές φωνές θυμίζουν ότι πριν από εκείνον υπήρχε ο Δώνης, αυτός που οι συντριπτικά περισσότεροι (εκ των οπαδών) θα ήθελαν να είναι ακόμα στον πάγκο του Παναθηναϊκού. Η πρεμούρα (στα επίπεδα της υπόδειξης) για άμεση αλλαγή πλεύσης στο τακτικό κομμάτι αγγίζει τα όρια του ξεσηκωμού. Όχι, δεν λέει αυτή τη στιγμή κάποιος ότι ο Πογιάτος δεν κάνει για τον Παναθηναϊκό ή ότι πρέπει να φύγει άμεσα. Τουλάχιστον όχι ανοιχτά ακόμα...

Είναι όμως τόσο επίμονες οι προτροπές όσων τον καλούν να αλλάξει ρότα για να εφαρμόσει κάτι διαφορετικό από αυτό που εκείνος έχει στο μυαλό του, ώστε σε όσους από εμάς κινούμαστε εκτός του πράσινου 'μικρόκοσμου' και παρακολουθούμε ουδέτερα τα όσα συμβαίνουν γύρω από τον προπονητή του Τριφυλλιού, να προκαλείται από τόσο νωρίς η εντύπωση ότι δεν θα μακροημερεύσει στον πάγκο της ομάδας. Κοινώς ότι το project πού εμπνεύστηκαν από κοινού ο Τσάβι Ρόκα κι ο Γιάννης Αλαφούζος, έχει ήδη κλονιστεί.

Ένας προπονητής με μηδενική εμπειρία από πρώτες ομάδες, σε ένα αδηφάγο ποδοσφαιρικό τοπίο ως προπονητής του club που πιστεύει ότι έκανε βήματα μπροστά για να πλησιάσει την πρότερη ζωή του, έστω εκείνη που διεκδικούσε τίτλους και έκανε αξιοπρεπείς πορείες στην Ευρώπη. Ο Παναθηναϊκός έχει απαξιωθεί πολλάκις εκ των έσω τα τελευταία χρόνια και όταν ξαφνικά αποφασίζει να κάνει την αντεπίθεσή του, επιλέγει ένα πρόσωπο που δεν έχει ούτε το status, ούτε την ελάχιστη απαιτούμενη εμπειρία για να το υποστηρίξει.

Αντί λοιπόν να απλώσει γύρω του ένα πέπλο προστασίας και να λειτουργήσει επικοινωνιακά ως οργανισμός τη μεγάλη δυσκολία που θα έχει αυτός ο άνθρωπος για να φέρει εις πέρας μία αποστολή μπροστά στην οποία ενδεχομένως θα λύγιζαν πολύ εμπειρότεροι από εκείνον, διαπιστώνει την καθημερινή φθορά που εκείνος υφίσταται με μία στάση κάπως αμέτοχη. Όταν ένας προπονητής κατακρίνεται ακόμα για τις δοκιμές που κάνει σε φιλικά παιχνίδια, πρέπει να είναι πολύ καπάτσος και ικανός για να αντιστρέψει το κλίμα και να βγει από την κατάσταση αυτή. Το αν είναι ο Πογιάτος αυτό ή όχι, ενδεχομένως να μην το μάθουμε και πότε. Θα εξαρτηθεί από το χρόνο που θα του δοθεί.