Lincoln XL 500 – ένα αυτοκίνητο επίδειξης και ονείρων

Το Lincoln XL-500 παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στις 12 Μαΐου 1953, στο Σαλόνι Αυτοκινήτου του Σικάγο. Ήταν μια ελεύθερη δημιουργία της γνωστής θυγατρικής εταιρείας της Ford, η οποία βασίστηκε σε ένα σασί που είχε περισσέψει από την ετήσια παραγωγή της εταιρείας. Το ιδιαίτερα μακρύ αμάξωμά του ήταν σίγουρα αξιοθαύμαστο, με τις χυτές επιφάνειες και τις όμορφες καμπύλες του. Προχωρημένη επίσης ήταν και η διαμόρφωση του ταμπλό και του πίνακα οργάνων, ενώ στο τιμόνι του ξεχώριζαν οι
επιλογείς των σχέσεων του αυτόματου κιβωτίου ταχυτήτων, ιδέα που μεταφέρθηκε πέντε χρόνια αργότερα στο πολυσυζητημένο Ford Edsel.

Όμως, αυτό που χαρακτήριζε περισσότερο από όλα το δίθυρο τετραθέσιο XL-500 ήταν το διάφανο κουβούκλιο της οροφής του, καμωμένο εξ ολοκλήρου από plexiglas. Η όλη ιδέα αντλούσε την έμπνευσή της από το ξεκίνημα της εποχής των πυραύλων που σύντομα θα οδηγούσε στα πρώτα ταξίδια έξω από τον πλανήτη, αλλά και στις πρώτες θεωρίες περί ύπαρξης εξωγήινων πολιτισμών, οι οποίοι για πολλούς είχαν ήδη έρθει σε επαφή με το ανθρώπινο γένος. Η συγκεκριμένη αρχιτεκτονική, η υιοθέτηση δηλαδή διάφανου κουβουκλίου για την οροφή και όχι μόνο, βρήκε αρκετές εφαρμογές δεκαπέντε χρόνια αργότερα στα concept cars της ιταλικής αυτοκινητοβιομηχανίας (πρόκειται για το γνωστό μας canopy style). Όμως, καμία από αυτές δεν έφτασε στο στάδιο της μαζικής παραγωγής, μέσω κάποιου πιο προσγειωμένου εμφανισιακά μοντέλου. Κι αυτό, δεν ήταν καθόλου τυχαίο...

Στη σφαίρα της φαντασίας...

Πώς όμως αντιμετώπισε ο αμερικανικός Τύπος την καινοτομία του XL-500; Με άκρατο ενθουσιασμό και μεγάλα λόγια, ως συνήθως. Οι δημοσιογράφοι της εποχής, με αφορμή το dream-car της Lincoln, ονειρεύτηκαν τους μελλοντικούς δρόμους γεμάτους με τέτοιου είδους αυτοκίνητα. Δε σταμάτησαν όμως εκεί. Έγραψαν επίσης για πόλεις με γιγάντιους, διαφανείς τρούλους και κλίμα απόλυτα προστατευμένο από κακοκαιρίες και τυφώνες. Έφτασαν ακόμη και να μιλήσουν για ατομικές μετακινήσεις με μικροσκοπικά διάφανα ελικόπτερα, για ρομπότ-σκλάβους που θα έκαναν όλες τις δουλειές και θα πρόσεχαν τον κήπο, ενώ όσοι ακολούθησαν μικρότερη κλίμακα πήραν τον γιγάντιο τρούλο από τις πόλεις και τον ελαχιστοποίησαν για να προσαρμόζεται πάνω από κάθε σπίτι και την αυλή του. Και οι κατασκευαστές αυτοκινήτων τι έκαναν; Απλά χαμογελούσαν, κρατώντας το στόμα τους κλειστό...

Προσγείωση στην πραγματικότητα

Τα πρωτοποριακά υλικά, όπως το plexiglas και το fiberglas, ήταν πολύ πιο δαπανηρά από το πάντοτε φτηνό ατσάλι. Πέρα από αυτό, η διαμόρφωση σε θολωτή στέγη θα αραίωνε την πυκνότητα του υλικού στο επάνω μέρος, στο σημείο όπου σαφώς χρειαζόταν πιο πολλή δύναμη και ακαμψία, για λόγους παθητικής ασφάλειας. Έπειτα, φανταστείτε να είσαστε καθισμένος σε ένα σταθμευμένο αυτοκίνητο, με διάφανη οροφή, κάτω από τον καυτό ήλιο! Η θερμοπληξία θα ερχόταν σε λίγα μόλις λεπτά και θα ήταν καταστροφική για την υγεία σας. Περισσότερα από εξήντα χρόνια μετά, δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία για όσους από τους παραπάνω δισταγμούς προαναφέραμε. Και τι έμεινε από το XL-500 για τις επόμενες γενιές; Μα φυσικά, το ραδιοτηλέφωνο, που ξεχώριζε επίσης στον εσωτερικό εξοπλισμό του. Όχι βέβαια σε εκείνη τη μορφή, όπως γνωρίζετε. Όμως, ποιός σήμερα μπορεί να εντυπωσιαστεί, βλέποντας τον οδηγό ενός αυτοκινήτου να μιλά στο κινητό του; Είναι πια μια τόσο συνηθισμένη εικόνα.

LINCOLN XL-500 Αμάξωμα: δίθυρο τετραθέσιο Kινητήρας: 6κύλινδρος σε σειρά Κυβισμός: 3.523 κ.εκ. Διάμετρος x διαδρομή: 102 mm x 81 mm Ισχύς: 101 ίπποι στις 3.500 σ.α.λ. Μετάδοση κίνησης: στους πίσω τροχούς Κιβώτιο ταχυτήτων: αυτόματο της Ford Μήκος: 5.418 χλστ. Πλάτος: 1.981 χλστ. Ύψος: 1.369 χλστ. Μεταξόνιο: 3.023 χλστ. Μετατρόχιο εμπρός: 1.575 χλστ. Μετατρόχιο πίσω: 1.575 χλστ. Βάρος: 1.720 κιλά

]]>
Keywords
Τυχαία Θέματα