Τα συμπτώματα της Ferrari δείχνουν την ύπαρξη της πραγματικής ασθένειας

18:00 29/8/2020 - Πηγή: 4 Τροχοί

Το αποτέλεσμα των κατατακτήριων στο Βέλγιο, τα προβλήματα με τον κινητήρα, όλα αυτά είναι απλώς τα συμπτώματα μίας ασθένειας που ταλανίζει τη Ferrari εδώ και πολλά χρόνια. Ήρθε η ώρα για την ίαση.

Κανείς δεν θα έπρεπε να θεωρεί την πρόκριση των Ferrari στο Q2 ένα άξιο συγχαρητηριών επίτευγμα. Τα στάνταρ αυτής της ομάδας, που -μοναδικά σε όλη την F1- τίθενται τόσο από την ίδια, όσο και από

το πιστό κοινό της, δεν αφήνουν περιθώρια χαράς, πραγματικής και ρεαλιστικής, για ένα τέτοιο αποτέλεσμα. Είναι, βέβαια, άθλος για τους οδηγούς. Vettel και Leclerc πήραν ένα μονοθέσιο με σαφείς περιορισμούς, με έναν κινητήρα αδύναμο, ένα μονοθέσιο ελλιπές ισορροπίας, και μπήκανε (κόντρα σε όλα τα προγνωστικά, κακά τα ψέματα) στην 15άδα. Ο αποκλεισμός από την τελική δεκάδα, αναπόφευκτος και λυπηρός. Οι δυο τους, πάντως, χαμογέλασαν μετά – ίσως γιατί ξέρουν ότι καλύτερα απ’ αυτό δε γινόταν.

Χαρακτηριστικό το γεγονός ότι ο Leclerc ήταν μόλις 4 δέκατα του δευτερολέπτου πιο αργός από την pole που έγραψε εκείνος το 2019, όμως αυτό δεν ήταν αρκετό ούτε 10ο να τον δει:

Leclerc 2019: 1:42.519

Leclerc 2020: 1:42.996

Αυτά τα ζητήματα, όμως, είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνο, ή το σύμπτωμα, αν θέλετε, μίας ασθένειας που αποδυναμώνει, διαβρώνει τη Scuderia.

Τα αίτια αυτής της ασθένειας, που δεν έχει όνομα ούτε συγκεκριμένο παθογόνο, αλλά σίγουρα υπάρχει και δεν έχει θεραπευτεί, είναι πολλαπλά: αδυναμία οργάνωσης προσωπικού, έλλειψη ηγετικής φυσιογνωμίας, κακή διαχείριση σε καίριους τομείς, όπως το συμβόλαιο του Vettel.

Αρχή όλων, ο αιφνίδιος θάνατος του Sergio Marchionne, του ισχυρού άνδρα του FCA και της Ferrari το καλοκαίρι του 2018. Το ίδιο καλοκαίρι, ο Vettel κάνει το μοιραίο λάθος στη Γερμανία, κι από εκεί κι έπειτα, χωρίς να το καταλάβει ούτε αυτός, ούτε εμείς, καταδικάστηκε ο ίδιος κι η ομάδα του σε μία συνεχής, αέναη και ατελέσφορη προσπάθεια επαναφοράς στην κορυφή με μέσα που τελικά κρίθηκαν παράνομα.

Για τον κινητήρα της Ferrari ο λόγος, που ήταν η αιχμή του δόρατος για την ομάδα το 2019, το δυνατό της σημείο και ο βασικός παράγοντας για τις 2 από τις 3 νίκες της ομάδας.

Σήμερα, 12 μήνες μετά, η Ferrari δεν πέρασε στη δεκάδα, είναι 7η δύναμη και πιθανόν να μην βαθμολογηθεί καν στον αυριανό αγώνα. Κι ακόμα κι αν το κάνει, δεν θα είναι οι 25 βαθμοί που πήρε στην πρώτη του νίκη ο Leclerc.

Έπονται τα GP σε Μόντσα και Μουτζέλο, που πέραν της σημασίας τους για την ομάδα, είναι και σε πίστες που απαιτούν τα μέγιστα από τις μονάδες ισχύος. 

Έπειτα, η αποξένωση της ομάδας από τον Vettel, τον -θεωρητικά- πιο έμπειρο και πιο ικανό οδηγό της, τον οποίον «άδειασε» στις αρχές της αναβληθείσας σεζόν, αποτελεί μεγάλο αγκάθι στην απόδοσή της. Κανένα κίνητρο για έναν άνθρωπο που ξέρει ότι, όχι μόνο θα φύγει με το τέλος της χρονιάς, αλλά φεύγει και με κακό τρόπο, με ταραγμένες σχέσεις.

Στην κορυφή, ο Mattia Binotto. Ο άνθρωπος που πέρασε 25 χρόνια στο εργοστάσιο του Μαρανέλο, ζωντανό παράδειγμα της ιστορίας της Ferrari από το 1995 και μετά, ο οποίος φαινομενικά από το πουθενά πετάχτηκε στην αρένα με τα θηρία και του δόθηκε ένα ακόντιο για να επιβιώσει.

Το ακόντιο έσπασε στα χέρια του, και όσο μιλάμε, εδώ και 21 μήνες, τον κατασπαράζουν τα θηρία. Τουλάχιστον, θα σκέφτεται, δεν τον φάγανε ακόμα. Όταν τον χωνέψουν, μπορεί να καταλάβει τη δυσμενή του θέση.

Πράγματι, δεν ευθύνεται εκείνος για την προαγωγή του σε επικεφαλής της Gestione Sportiva. Μία κακή απόφαση του Marchionne ήταν, που αν ζούσε ίσως να την αναιρούσε ή να μην την προχωρούσε καν. Αλλά, δεν έχει κάνει και τίποτα για να δικαιολογήσει την εμπιστοσύνη του εκλιπόντος στο πρόσωπό του. Δεν έχει δείξει ότι αξίζει αυτήν την θέση.

Elkann και Camilieri, μάλλον αμέτοχοι, παρακολουθούν τις εξελίξεις. Πουλάμε 488 Pista; Πουλάμε. Άρα, όλα καλά.

Μόνο που το καμάρι του Cavalino Rampante ήταν, είναι και θα είναι η Gestione Sportiva, η Scuderia, τα κόκκινα μονοθέσια. Καμία μέριμνα για αυτό το τμήμα του οργανισμού.

Το θετικό είναι πως η κατάσταση είναι πλήρως αναστρέψιμη. Το 2022 είναι μία πρώτης τάξεως ευκαιρία για τη Ferrari, μεταξύ άλλων, να αδράξει τη μέρα και να αλλάξει τον ρου της. Είναι επιτακτική η ανάγκη μίας πλήρους αναδιοργάνωσης, κι ας έγινε μία τέτοια μόλις το 2015. Οι λύσεις πρέπει να είναι αποφασιστικές και λελογισμένες. Τα ημίμετρα δεν πιάνουν πια.

Όλα αυτά για μία ομάδα που πριν 24 μήνες ήταν στη μάχη του τίτλου_Δ.Μ.