Assassin's Creed - Ανασκόπηση (pt.2)

14:36 10/11/2017 - Πηγή: Game Over

Δεύτερο και τελευταίο τμήμα στο αφιέρωμα για το lore της σειράς.

Στο προηγούμενο μέρος του αφιερώματός μας καλύψαμε τις περιπέτειες των Ασσασσίνων μέχρι και το Assassin’s Creed: Syndicate. Στο μεσοδιάστημα είχαμε και την κυκλοφορία του Assassin’s Creed: Origins και την περιπέτεια του Bayek, του νέου πρωταγωνιστή της σειράς, μετά της συζύγου του, Aya. Ο μήνας που διανύουμε, μάλιστα, είναι και σημαδιακός, καθώς στις 13 Νοεμβρίου η σειρά κλείνει αισίως τα 10 χρόνια. 10 χρόνια με 9 βασικές κυκλοφορίες παιχνιδιών αλλά και πολλές, πολλές περισσότερες προσθήκες στο lore. Γιατί, εκτός από τα βασικά

παιχνίδια, εξιστορούνται πολλές ακόμα ιστορίες άλλων Ασσασσίνων, σε δευτερεύοντα παιχνίδια...αλλά και σε υλικό πέρα από αυτά. Και αυτό θα προσπαθήσουμε να κάνουμε σε αυτό το κείμενο. Να γνωρίσουμε και τους υπόλοιπους ήρωες, να δούμε πού τοποθετούνται στο lore...ακόμα και πώς σχετίζονται με τους υπόλοιπους πρωταγωνιστές της σειράς...

Aquilus

Η ιστορία του Aquilus είναι η πρώτη από τις ιστορίες που έχουν αφηγηθεί τα κόμικς της σειράς. Ο Aquilus είναι ένας Ασσασσίνος που έδρασε κατά την περίοδο της Ρωμαικής Αυτοκρατορίας. Εισήχθη στο Τάγμα από τον πατέρα του, Lucius, ο οποίος και τον εκπαίδευσε, ενώ κατά την έναρξη της αφήγησης, ο Aquilus είχε ήδη δολοφονήσει δύο εξέχουσες προσωπικότητες της περιόδου – τον συγκλητικό Κάιο και τον στρατηγό Τίτο. Ο Aquilus είναι παντρεμένος με την Βαλέρια, μια γυναίκα που δεν εγκρίνει απόλυτα τις ενέργειες του συζύγου της, αλλά δεν στέκεται εμπόδιο στην ενασχόλησή του με το Τάγμα. Η αφήγηση ξεκινάει όταν ο Aquilus επισκέπτεται ένα ρωμαϊκό στρατόπεδο, θέλοντας να μεταφέρει ένα μήνυμα στον στρατηγό Γράκχο. Ο Γράκχος δέχεται τον Aquilus, αποκαλύπτοντάς του, ωστόσο, πως ξέρει την ταυτότητα του Aquilus ως μέλος του Τάγματος των Ασσασσίνων και πως το «μήνυμα» ήταν μια πρόφαση για να τον δολοφονήσει. Ο Aquilus είχε πράγματι επισκεφθεί το στρατόπεδο με σκοπό να δολοφονήσει τον Γράκχο, αγνοώντας ότι ο στόχος του ήξερε τα πάντα και πως ήταν έτοιμος. Ο Γράκχος δίνει εντολή στους στρατιώτες του να αιχμαλωτίσουν τον Aquilus, και εκείνος τον μαχαιρώνει, μη θέλοντας να ρισκάρει τίποτα περισσότερο.

Αργότερα, ο Aquilus ξύπνησε σε ένα κρεβάτι, δίπλα στο οποίο στεκόταν ο ξάδερφός του, ο Accipiter. Ο ξάδελφός του είχε φύγει σε μια ειδική αποστολή και στην επιστροφή εκείνος και η ομάδα του έτυχε να περνάνε από το στρατόπεδο. Στη συμπλοκή που ακολούθησε εξόντωσαν τους Ρωμαίους και, από κάποιο καπρίτσιο της μοίρας, βρήκε τραυματισμένο τον Aquilus και τον έσωσε. Όταν ο Aquilus κατάφερε να συνέλθει λίγο, αποφάσισε να επιστρέψει στο Lungdunum (η σημερινή Λυόν), στο σπίτι του, ενώ ο Accipiter του ζήτησε να δώσει στον Lucius το αντικείμενο που ο ίδιος είχε φύγει για να βρει.

Στο σπίτι του, ο Aquilus τυγχάνει θερμής υποδοχής από τον πατέρα του και από τον φιλοξενούμενο του πατέρα του, τον συγκλητικό Κάιο Φούλβο Βούλτουρο. Μετά από το δείπνο τους, ο συγκλητικός αποχώρησε για να ξεκουραστεί, ενώ πατέρας και γιος μιλούν για την αποστολή. Ο Aquilus δίνει το αντικείμενο στον πατέρα του, με τον Lucius να αποκαλύπτει πως πρόκειται για το Ankh, ένα Αντικείμενο του Πρώτου Πολιτισμού, το οποίο και κατέχει μυστηριώδεις δυνάμεις. Ο Lucius του αποκάλυψε και κάτι ακόμα – η αποστολή του Aquilus για να δολοφονήσει τον στρατηγό Γράκχο είχε προδοθεί από τον επίσκοπο του Lundunum, τον Φαυστίνο. Με αυτές τις πληροφορίες, ο Aquilus επισκέπτεται τον Φαυστίνο και τον πιάνει κυριολεκτικά στον ύπνο.

Μετά από την έντονη σωματική βία που του ασκήθηκε, ο Φαυστίνος ομολογεί πως δεν έδρασε μόνος του και πως εγκέφαλος της προδοσίας ήταν ένα από τα εξέχοντα μέλη του Τάγματος των Ναϊτών, ο συγκλητικός Κάιος Φούλβος Βούλτουρος. Ο Aquilus σκοτώνει τον Φαυστίνο πριν προλάβει να ειδοποιήσει τον συγκλητικό και γυρνάει τρέχοντας σπίτι του. Εκεί, τον περιμένει μια δυσάρεστη έκπληξη: βρίσκει τον πατέρα του νεκρό, ενώ μαθαίνει πως ο συγκλητικός σκότωσε τον πατέρα του και τον οικονόμο του σπιτιού, ενώ ταυτόχρονα έκλεψε το μυστηριώδες Ankh. Έτσι, ο Aquilus φεύγει για τη Ρώμη, για να συναντήσει τον συγκλητικό. Σε μια σύντομη αναμέτρηση, ο Κάιος Φούλβιος του αποκαλύπτει πως ο λόγος που έγιναν όλα αυτά ήταν λόγω του Ankh και της δύναμής του να επαναφέρει στη ζωή τους νεκρούς, έστω και αν αυτό γίνεται προσωρινά.

Το Ankh ανάγεται στον Πρώτο Πολιτισμό και αποτελούσε ιδιοκτησία της Άσετ, γνωστής και ως Ίσιδα, η οποία το χρησιμοποίησε για να φέρει στη ζωή τον άντρα της, τον Όσιρι, ο οποίος και δολοφονήθηκε από τον αδελφό του, τον Σετ. Ο Όσιρις επέστρεψε στη ζωή μόνο για μια μέρα. Αυτή η μέρα ήταν όμως αρκετή για να σμίξει το ζευγάρι και η Ίσιδα να μείνει έγκυος στον Ώρους, επαληθεύοντας έτσι τον Αιγυπτιακό μύθο.

Ο Aquilus εντυπωσιάζεται με την αφήγηση, αλλά δεν ξεχνά την αποστολή του. Θανατώνει τον συγκλητικό και παίρνει το Ankh μαζί του. Όταν επιστρέφει στο σπίτι του, τον υποδέχεται η Βαλέρια, η γυναίκα του. Μαζί ενεργοποιούν το Ankh και βλέπουν να εμφανίζεται μπροστά τους το ολόγραμμα του Lucius. Πριν προλάβουν, όμως, να ακούσουν το μήνυμά του, συλλαμβάνονται από Ρωμαίους στρατιώτες που εισβάλλουν στην οικία. Τους οδηγούν σε ένα δάσος για εκτέλεση, όταν πέφτουν πάνω στο στρατό του ξαδέλφου Accipiter, ο οποίος έμαθε για τα σχέδιά τους να σκοτώσουν τον Aquilus. Οι Ρωμαίοι προλαβαίνουν και μαχαιρώνουν τον Aquilus, τραυματίζοντάς τον θανάσιμα, όμως αφήνουν ζωντανή τη Βαλέρια... η οποία είναι έγκυος στο παιδί του Aquilus, συνεχίζοντας τη γενιά που φτάνει μέχρι το Υποκείμενο 17 – τον Desmond Miles.

Numa Al’Khamsin

Φαίνεται πως το σύμπαν της σειράς έχει να πάρει πολλά από την Αίγυπτο. Αυτή τη φορά, όμως, μεταφερόμαστε μερικές εκατοντάδες χρόνια μετά τις περιπέτειες του Bayek, όταν η Αίγυπτος τελούσε υπό τη βασιλεία των Μαμελούκων. Πρωταγωνιστής είναι ο Numa Al’Khmsin, γνωστός και ως El Cakr (γεράκι στα αραβικά), ο οποίος καταγόταν από την Αλεξάνδρεια και ήταν και αυτός μυημένος στο Τάγμα των Ασσασσίνων από τον πατέρα του. Την εποχή που ξεκινά η ιστορία ήταν ένα εξέχον μέλος του Τάγματος και είχε και τον δικό του, πιστό ακόλουθο, τον Ali Al-Ghraib. Η έναρξη της ιστορίας δείχνει τον Numa να αναλαμβάνει μια αποστολή από κάποιον Γηραιό του Τάγματος – να βρει το Σκήπτρο της Ίσιδας (Άσετ), το οποίο παρέχει αυξημένες δυνάμεις πειθούς στον κάτοχό του και το οποίο είχε παίξει σημαντικό ρόλο στην ανατροπή της προηγούμενης δυναστείας από τους Ασσασσίνους. Το Σκήπτρο είχε πρόσφατα χαθεί και υπαίτιοι -όπως αποδείχτηκε στη συνέχεια- ήταν πράκτορες των Ναϊτών. Έτσι, ο Numa, παρέα με τον ακόλουθό του, προσπαθούν να ακολουθήσουν τα χνάρια των Ναϊτών και να εντοπίσουν το κλεμμένο τεχνούργημα του Πρώτου Πολιτισμού.

Η πρώτη στάση, τους βρίσκει στο Κάϊρο. Εκεί, ο Numa προσποιείται τον στρατιώτη του Σουλτάνου, σε μια προσπάθεια να βρει το ελάχιστο ίχνος των εχθρών του. Σε ένα χαμάμ αποφασίζει να ρίξει ένα δόλωμα. Σε μια συνομιλία με κάποιον από τους λουόμενους, αποφασίζει να διηγηθεί την «ιστορία» του: ως στρατιώτης του Σουλτάνου, έχει αναλάβει την αποστολή να βρουν το κλεμμένο Σκήπτρο, για να φανεί πως όντως οι κλέφτες τα κατάφεραν. Ωστόσο, όλο αυτό είναι ένα ψέμα – οι κλέφτες έκλεψαν ένα αντίγραφο, ενώ το πραγματικό Σκήπτρο βρίσκεται ασφαλές στο παλάτι. Όσο διηγούνταν αυτήν την ιστορία, ο Numa εξέταζε με τρόπο τους υπόλοιπους λουόμενους, με σκοπό να κρίνει αντιδράσεις. Πράγματι, ένας από τους λουόμενους δικαιολογήθηκε πως ήταν κουρασμένος και πως τον χρειαζόταν η γυναίκα του και έφυγε από το χαμάμ για να πάει σπίτι.

Στην πραγματικότητα, όμως, άρχισε να κατευθύνεται προς το σπίτι του έμπορου Μπαχίρ Αλ-Τζαλιλ, χωρίς να γνωρίζει πως ο Numa τον έχει πάρει στο κατόπι. Φτάνοντας σπίτι, συνειδητοποίησε πως ο ακόλουθός του τον είχε πλησιάσει κρυφά. ζητώντας από τον αφέντη του να τον πάρει μαζί του, σε αντάλλαγμα μερικές πληροφορίες. Ο Numa έκανε πως δέχεται και έμαθε πως ο Μπαχίρ ήταν ένας μεταξέμπορος, ο οποίος αρεσκόταν στο να βιάζει και να δολοφονεί αθώες παρθένες. Ωστόσο, ακόμα και με αυτές τις πληροφορίες, ο Numa παράτησε σύξυλο τον Ali, και εισέβαλε στο σπίτι του εμπόρου. Ακινητοποίησε τον υπηρέτη του μεγαλέμπορου και συνέλαβε τον ίδιο το Μπαχίρ. Υπό την απειλή βασανιστηρίων, ο Μπαχίρ αποκάλυψε πως το Σκήπτρο κατευθυνόταν ήδη προς το Κάρνακ από τους Ναΐτες, προκαλώντας την αηδία του Numa και τον επερχόμενο θάνατό του.

Επόμενος στόχος το Κάρνακ. Καθώς ο Numa και ο Ali ταξίδευαν, έμαθαν τα δυσάρεστα νέα της δολοφονίας του Σουλτάνου Αλ Νάσερ Μοχάμεντ, πιθανότατα από τους Ναΐτες. Αυτό όμως δεν τους πτόησε – αντιθέτως, πρόφτασαν τους Ναΐτες σε ένα χωριό κοντά στο ναό του Άμμων και μετά από μια σύντομη συμπλοκή κατάφεραν να πάρουν το Σκήπτρο. Επόμενη στάση, το Κάιρο, όπου ο Numa είχε μια σύντομη συνάντηση με τους Εμίρηδες του Σουλτάνου. Οι Εμίρηδες προσπάθησαν να πείσουν τον Numaνα τους δώσει το Σκήπτρο, αλλά εκείνος αρνήθηκε, λέγοντας πως θα περιέλθει στην κατοχή του καταλληλότερου προσώπου, αυτού που θα επιλέξουν οι ίδιοι οι Ασσασσίνοι. Έχοντας προσβληθεί, οι Εμίρηδες διέταξαν τη φυλάκιση του Numa, εντολή που εκτελέστηκε αμέσως.

Στο ίδιο κελί που ρίχτηκε ο Numa βρισκόταν ακόμα μια κρατούμενη – η Λέιλα. Όπως και αποδείχτηκε, η Λέιλα φυλακίστηκε ως υπαίτια για τη δολοφονία του Σουλτάνου Αλ Νάσερ Μοχάμεντ. Η Λέιλα ήταν από μικρή στο χαρέμι του Σουλτάνου, ο οποίος την εκμεταλλευόταν, σε σημείο που εκείνη τον σιχάθηκε και τον μίσησε. Όταν οι Ναΐτες της έδωσαν αυτή την ευκαιρία, δεν δίστασε. Δεν πίστευε στην ιδεολογία των Ναιτών, αλλά τους βοήθησε πρόθυμα στο να ξεπαστρέψουν αυτόν που την είχε κακοποιήσει με διάφορους τρόπους. Τώρα, όμως, ήταν καταδικασμένη να πεθάνει – εκτός και αν ο Numa τη βοηθούσε να ξεφύγει. Ο Numa συμφώνησε και το κατάφερε και οι δυο τους έφυγαν μακριά από το παλάτι και βρήκαν καταφύγιο σε ένα κρησφύγετο – το οποίο ήταν το ιδανικότερο σημείο για να ξελογιάσει η Λέιλα τον Numa και να κοιμηθούν μαζί. Ωστόσο, το επόμενο πρωί, η Λέιλα ξύπνησε μόνη της. Ο Numa είχε φύγει αθόρυβα όσο εκείνη κοιμόταν, νιώθοντας άσχημα που οι δρόμοι τους έπρεπε να χωρίσουν.

Ο Numa κατευθύνθηκε αμέσως για το Έντφου, ένα χωριό, στο ναό του οποίου είχε καταφύγει ο ακόλουθός του, παρέα με το Σκήπτρο. Φτάνοντας εκεί, όμως, συνειδητοποίησε ότι ο πιστός Άλι τον είχε προδώσει και πως μια ομάδα ένοπλων Ναϊτών τον είχε περικυκλώσει. Ο αρχηγός της ομάδας τον ενημέρωσε πως, πέρα από το Σκήπτρο, το οποίο και είχε γίνει αναγκαίο, υπήρχε κάτι που ήταν περισσότερο αναγκαίο – ο θάνατος του Ελ Κακρ, του Numa. Η έκπληξη του Numa κορυφώθηκε όταν συνειδητοποίησε πως ο αρχηγός της ομάδας αυτής των Ναιτών δεν ήταν παρά μια γυναίκα, την οποία και γνώριζε καλά – τη Λέιλα. Η Λέιλα ήταν μια πιστή και καλά εκπαιδευμένη πράκτορας των Ναιτών, η οποία κατάφερε να τραυματίσει θανάσιμα τον Numa. Ωστόσο, ο Άλι, αν και πρόδωσε τον κύριό του, δεν έκανε το ίδιο απέναντι στην Αδελφότητα. Έκρυψε καλά το Σκήπτρο, με την κρυψώνα αυτή να προκαλεί πολύ αργότερα το τέλος της Λέιλα και να παραμένει άφαντη, ακόμα και σήμερα…

Shao Jun

Κόρη παλλακίδας και μεγαλωμένη ως παλλακίδα στην κινεζική, αυτοκρατορική αυλή, η Shao Jun μπλέχτηκε από πολύ νωρίς στους ιστούς των δολοπλοκιών της Αυλής. Με το θάνατο του Αυτοκράτορα, για τον οποίο προοριζόταν ως νύφη, η Shao Jun βρέθηκε καταμεσής των πολιτικών εξελίξεων και συνειδητοποίησε πως όλα αυτά ήταν προϊόν δύο φατριών - Των Τίγρεων, οι οποίοι δούλευαν για τους Ναΐτες, και των Ασσασσίνων. Η Shao Jun αποφάσισε να προσχωρήσει στους Ασσασσίνους, μεταφέροντάς τους πολύτιμες πληροφορίες, με αποτέλεσμα οι Τίγρεις να αντιδράσουν άμεσα, σκοτώνοντας τις περισσότερες από τις παλλακίδες του παλατιού, πολλές από τις οποίες είχαν μεγαλώσει μαζί με τη Shao Jun. Οι Τίγρεις, μάλιστα, πείθουν το νέο αυτοκράτορα να εξαλείψει άμεσα όλες τις απειλές του θρόνου, ανάμεσα στις οποίες συγκαταλέγονταν και οι Ασσασσίνοι. Έτσι, με εντολή του Αυτοκράτορα, η Αδελφότητα δέχεται ένα βαρύ πλήγμα, με τα εναπομείναντα μέλη της να σκορπίζονται δεξιά και αριστερά. Η Shao Jun το σκάει από τη χώρα, με τις Τίγρεις ωστόσο να στέλνουν ξοπίσω της μερικούς επίδοξους δολοφόνους, για να την αποτελειώσουν όπου και αν πάει.

Ευτυχώς για εκείνη, βρέθηκε στην Ιταλία και, συγκεκριμένα, στον αμπελώνα του θρυλικού (αν και συνταξιούχου, πλέον) Ασσασσίνου, Ezio Auditore da Firenze. Ο Ezio τη βοηθάει να εξουδετερώσει τις απειλές που την ακολουθούσαν καταπόδας και της δίνει ένα κουτί με ένα μυστηριώδες αντικείμενο μέσα, το οποίο και θα τη βοηθούσε να βρει το δρόμο της, αν ποτέ χανόταν. Γυρνώντας στην Κίνα, ο νέος Μέντορας της Αδελφότητας την ενημερώνει πως το αντικείμενο αυτό είναι τεχνούργημα του Πρώτου Πολιτισμού, κάτι που οι Ναΐτες ψάχνουν διακαώς. Η Shao Jun είναι αποφασισμένη να χτίσει ξανά την αδελφότητα-αλλά αυτό μπορεί να γίνει μόνο μέσα από το δρόμο του αίματος. Έτσι, χρησιμοποιώντας το κουτί του Ezio ως δόλωμα, καταφέρνει να εξοντώσει σιγά-σιγά όλες τις Τίγρεις, τον αρχηγό τους αλλά και τον μοχθηρό Αυτοκράτορα, καταφέρνοντας να αναστήσει την Αδελφότητα στην Κίνα και να γίνει ηγέτις και Μέντορας.

Arbaaz Mir

Ο Arbaaz γεννήθηκε σε μια μουσουλμανική οικογένεια στο Κασμίρ της Ινδίας, μια περιοχή που αργότερα κατακτήθηκε από τον μαχαραγιά Ranjit Singh. Αυτή η κατάκτηση είχε ως αποτέλεσμα να εξολοθρευθούν πολλοί από τους κατοίκους της περιοχής, ανάμεσα στους οποίους και τα μέλη της οικογένειας του Arbaaz. Αυτό ήταν κάτι που δεν μπόρεσε ποτέ να συγχωρέσει ο Arbaaz – και πολύ αργότερα, όταν του ανατέθηκε ως αποστολή, μέρος της οποίας ήταν να προστατεύσει τη ζωή του μαχαραγιά, ο Arbaaz αναγκάστηκε να δεχτεί λόγω της πίστης του στην Αδελφότητα, αλλά με πολύ πικρία και διστακτικότητα. Η αποστολή αυτή απαιτούσε την εξεύρεση του χειρόγραφου Βόινιτς, ενός εγγράφου που μπορούσε να οδηγήσει στον εντοπισμό αντικειμένων του Πρώτου Πολιτισμού και συγκεκριμένα του διαμαντιού Koh-i-Noor, ενός πανίσχυρου Αντικειμένου της Εδέμ.

Ο Arbaaz εξαγόρασε τον προσωπικό υπηρέτη του Μέντορα, του μουγγού και αδέξιου Raja, επειδή τον λυπήθηκε που ο Μέντορας τον κακομεταχειριζόταν αλλά και επειδή θα ταίριαζε τέλεια με το ρόλο που θα έπαιζε ως πρεσβευτής του Κασμίρ. Πράγματι, ο Arbaaz και ο Raja έγιναν δεκτοί στα θερινά ανάκτορα του μαχαραγιά χωρίς υποψία. Ο Arbaaz έδωσε εντολή στον Raja να βρει τον θησαυροφύλακα του μαχαραγιά, ενώ εκείνος ήρθε σε επαφή με δυο Βρετανούς. Επρόκειτο για τον William Hay Macnaghten, προσωπικό βοηθό του Κυβερνήτη των Ινδιών, και του Στρατηγού Francis Cotton. Ο Arbaaz αντιλήφθηκε αμέσως πως ο Cotton ήταν Ναίτης καθώς έφερε πάνω του το έμβλημα των Ναιτών, αλλά και ο Cotton τον ενημέρωσε πως είχε καταλάβει πως ο Arbaaz ήταν Ασσασσίνος από τη γενικότερη συμπεριφορά του.

Ο Cotton επιθυμούσε το θάνατο του μαχαραγιά, για τους δικούς του λόγους, και πρότεινε συνεργασία με τον Arbaaz, κάτι που ο Arbaaz δεν αποδέχτηκε. Άλλωστε, η αποστολή του είχε αρχίσει να προχωρά προς τη σωστή κατεύθυνση, όταν αντιλήφθηκε το μαχαραγιά να δίνει στο θησαυροφύλακά του ένα διαμάντι. Υποπτευόμενος πως πρόκειται για το Koh-i-Noor, ο Arbaaz πήρε μαζί του τον Raja και άρχισαν να ακολουθούν τον θησαυροφύλακα. Τότε ήταν που ο Arbaaz πρόσεξε την εγγονή του μαχαραγιά, την πριγκίπισσα Pyara Kaur. Ζήτησε από τον Raja να ακολουθήσει προσεκτικά το θησαυροφύλακα μόνος του, ενώ εκείνος αποφάσισε να γνωρίσει την πριγκίπισσα λίγο πιο καλά…

Λίγο αργότερα, ο Arbaaz βρήκε ξανά τον Raja και μπήκαν στο θησαυροφυλάκιο. Μετά από προσεκτική έρευνα, κατάφεραν να βρουν το θρυλικό διαμάντι. Ωστόσο, ο Cotton τους παρακολουθούσε στενά. Καθώς ο Arbaaz και ο Raja έβγαιναν στο προαύλιο, ο Cotton ενημέρωσε το μαχαραγιά για την κλοπή, ενώ ο μαχαραγιάς έδωσε εντολή να συλληφθεί ο Arbaaz. Ωστόσο, λίγο πριν προλάβουν να τον πιάσουν, ο Arbaaz έκρυψε το διαμάντι στο σαρίκι του Raja, χωρίς να τον πάρει είδηση κανείς. Όμως, ο Arbaaz δεν έμεινε πολύ φυλακισμένος. Η πριγκίπισσα ήρθε να τον βρει στη φυλακή και διέταξε την απελευθέρωσή του, όταν ο Arbaaz της ορκίστηκε πως επιθυμούσε να προστατεύσει τον παππού της.

Όμως, η πριγκίπισσα έφερνε κακά μαντάτα, καθώς ο παππούς της έπινε ήδη τσάι με τον Cotton και τον McNagden. Ο Arbaaz κατευθύνθηκε γρήγορα προς το χώρο που βρισκόταν ο μαχαραγιάς με τους δυο Βρετανούς, αλλά ήταν αργά. Ο μαχαραγιάς είχε ήδη δηλητηριαστεί, ενώ ο Cotton κάλεσε γρήγορα τους στρατιώτες, φωνάζοντας πως ο Arbaaz ήταν υπεύθυνος για την κατάσταση του Μαχαραγιά. Στη σύγκρουση που ακολούθησε, ο Cotton προσπάθησε να σκοτώσει την Pyara και να πάρει το διαμάντι, όσο ο Arbaaz προσπαθούσε να αποφύγει τα χτυπήματα των στρατιωτών. Τότε η πριγκίπισσα ενεργοποίησε το διαμάντι και μεταμορφώθηκε σε μια οντότητα του Πρώτου Πολιτισμού, η οποία άρχισε να μεταδίδει ένα μήνυμα για το μέλλον. Ξαφνιασμένος, ο Cotton πυροβόλησε την οντότητα, καταστρέφοντας το διαμάντι κατά λάθος. Η οντότητα εξοργίστηκε και προκάλεσε μια τεράστια έκρηξη στο χώρο, η οποία αφάνισε τους στρατιώτες και τον Cotton, ενώ ο Arbaaz και ο Raja κατάφεραν να ξεφύγουν την τελευταία στιγμή. Μετά την έκρηξη, η Pyara απέκτησε ξανά τις αισθήσεις της, το διαμάντι άρχισε να σχηματίζεται ξανά από μόνο του και ο Arbaaz έδωσε το διαμάντι στον Μέντορά του, για να το κρύψει.

Αργότερα, όμως, οι Ναΐτες θα χτυπούσαν ξανά. Ο πρόεδρος της Ανατολικής Ινδικής Εταιρείας -και Μέγας Ναϊτης- William Sleeman, απήγαγε τον Μέντορα και έκλεψε το διαμάντι. Μαζί με τον Alexander Burnes, το δεξί του χέρι, σκόπευαν να χρησιμοποιήσουν ένα κουτί (το κουτί του Πρώτου Πολιτισμού που ο Ezio είχε δώσει πολλά χρόνια πριν στη Shao Jun) για να αποκαλύψουν τα μυστικά του διαμαντιού. Ακόμα μια αποστολή για τον Arbaaz, την οποία και έφερε εις πέρας, σώζοντας τον Μέντορα και παίρνοντας το κουτί και το διαμάντι. Ως αντίποινα, ο Sleeman απήγαγε την πριγκίπισσα Pyara, αναγκάζοντας τον Arbaaz να τους αναζητήσει. Μετά την επερχόμενη σύγκρουση, οι Ναΐτες δέχονται μεγάλο πλήγμα, αλλά καταφέρνουν να ξεφύγουν με το κουτί, ενώ ο Arbaaz παίρνει το διαμάντι και την πριγκίπισσα. Λίγο καιρό αργότερα, ο Arbaaz και η Pyara φέρνουν στον κόσμο το γιο τους, τον Jayadeep, που έγινε γνωστός ως Henry Green και έδρασε δίπλα στα αδέρφια Frye.

Nikolai Orelov

Μια από τις πιο τραγικές φυσιογνωμίες του lore, ο Nikolai Orelov, σημαδεύτηκε από δυο σημαντικές αποτυχίες κατά τη διάρκεια της καριέρας του ως Ασσασσίνος. Η πρώτη, που αφορούσε στη δολοφονία του Τσάρου Αλέξανδρου Γ’ και την απόκτηση του Σκήπτρου της Εδέμ που βρισκόταν υπό την κατοχή της βασιλικής οικογένειας, οδήγησε στο δυστύχημα που έγινε γνωστό ως η Καταστροφή του Τρένου Borki. Η δεύτερη αποτυχία αφορούσε στην εκ νέου εξεύρεση του Αυτοκρατορικού Σκήπτρου, το οποίο βρισκόταν στο ερευνητικό κέντρο του Τέσλα στην Τουνγκούσκα. Η αποτυχία του Nikolai να πάρει το Σκήπτρο στα χέρια του εγκαίρως, οδήγησε σε μια τεράστια έκρηξη, γνωστή ως το Συμβάν της Τουνγκούσκα, η οποία κατέστρεψε ολοσχερώς το εργαστήριο, το Σκήπτρο και τη γύρω περιοχή, αφήνοντας τον Nikolai ζωντανό και ατιμασμένο.

Τα γεγονότα της Ρωσικής Επανάστασης θα φέρουν τον Nikolai στο προσκήνιο ακόμα μια φορά. Ο Λένιν, φίλος του Nikolai, του ζήτησε να εισβάλει στα βασιλικά ανάκτορα και να δολοφονήσει τον Τσάρο Νικόλαο Β’. Ο Nikolai δέχτηκε, αλλά για τους δικούς του λόγους. Ήθελε να βεβαιωθεί πως το Σκήπτρο, που προκάλεσε αυτή την καταστροφή μερικά χρόνια πριν, είχε εξαφανιστεί και πως δεν είχε περιέλθει εκ νέου στην κατοχή της βασιλικής οικογένειας. Υπό την απειλή του θανάτου, ο τρομοκρατημένος Τσάρος επιβεβαιώνει πως το Σκήπτρο είχε πράγματι καταστραφεί, ενώ το Σκήπτρο που κρατούσε αυτός ήταν ένα αντίγραφο. Όμως, πολύ πιθανόν ένα κομμάτι από το Σκήπτρο είχε διασωθεί και βρισκόταν υπό την κατοχή του Ρασπούτιν. Όμως, ο Ρασπούτιν είχε θανατωθεί. Έτσι, ο Nikolai βρήκε τον τάφο του και πήρε από εκεί το κομμάτι αυτό, το οποίο διατηρούσε ακόμα τις δυνάμεις του και εξηγούσε την επιρροή του καλόγερου στο λαό. Ο Nikolai έδωσε το κομμάτι αυτό στην κόρη του, τη Nadia, χωρίς ποτέ να της πει τι ακριβώς ήταν αυτό και χωρίς ποτέ η Nadia να μπορέσει να το χρησιμοποιήσει ή να μιλήσει σε κάποιον για αυτό.

Μερικούς μήνες μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση, ο Nikolai λαμβάνει την εντολή να μπει στα ανάκτορα και να πάρει το κουτί που είχε δώσει ο Ezio στη Shao Jun. Γίνεται μάρτυρας της εκτέλεσης της βασιλικής οικογένειας και σώζει την πριγκίπισσα Αναστασία από το θάνατο, καθώς η μικρή Αναστασία κρατούσε στα χέρια της το κουτί. Όμως, η Αναστασία πέφτει θύμα της δύναμης του κουτιού και μέσω του Bleeding Effect αποκτά τις ικανότητες της Κινέζας Ασσασσίνου, Shao Jun. Ο Nikolai αποφασίζει να προστατεύσει την Αναστασία και να την οδηγήσει στους Ασσασσίνους, με την ελπίδα ότι οι αδελφοί του θα μπορέσουν να τη βοηθήσουν από το να βιώνει ταυτόχρονα την προσωπικότητα της Shao Jun με τη δική της.

Όμως, οι Ασσασσίνοι είχαν άλλα σχέδια. Καθώς η Αναστασία έμοιαζε και λειτουργούσε σαν ένα ζωντανό τεχνούργημα του Πρώτου Πολιτισμού, οι Ασσασσίνοι επιθυμούσαν να πάρουν από μέσα της τις αναμνήσεις της Shao Jun μέσω μιας διαδικασίας που θα της έκανε πολύ μεγάλο κακό στην καλύτερη περίπτωση, ή αλλιώς θα τη σκότωνε. Ο Nikolai, ο οποίος είχε ήδη πικραθεί στο παρελθόν από τις πολλές αποτυχίες και από την απώλεια ενός παιδιού, πικραίνεται ακόμα περισσότερο με την προδοσία των αδελφών του. Έτσι, εισβάλει για μια ακόμα φορά στα εργαστήρια που κρατούσαν φυλακισμένη την Αναστασία και τη σώζει. Αργότερα, η Αναστασία αποχαιρετά τον Nikolai πριν φύγει για τη νέα της ζωή στη Γερμανία, ενώ ο Nikolai αποχαιρετά τη Ρωσία και την Αδελφότητα, πριν φύγει για πάντα με τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειάς του για την Αμερική.

Όμως και στην Αμερική, τα πράγματα δεν ήταν ρόδινα για τον Nikolai και την οικογένειά του. Σε μια από τις επιδρομές Palmer, οι οποίες γίνονταν για να απομακρυνθούν όλα τα ακραία αριστερά στοιχεία από τη χώρα, η γυναίκα του Nikolai και η Νάντια συλλαμβάνονται από το FBI και απελάσσονται από τη χώρα, ενώ ο Nikolai με το μικρότερό του γιο, τον Ιννοκέντιο, ξεφεύγουν. Όταν, μάλιστα, μια φήμη ξεσπά σχετικά με την εκτέλεση όλων των απελασσομένων από τις ΗΠΑ στη Φινλανδία, ο Nikolai βεβαιώνεται πως η κόρη του και η γυναίκα του χάθηκαν άδικα. Τα επόμενα χρόνια τα περνούν στο Κοννέκτικατ, όταν ένας από τους Ασσασσίνους επισκέπτεται ξαφνικά τον Nikolai. Ζητά να του δώσει το κομμάτι του Σκήπτρου -καθώς, σύμφωνα με τα λεγόμενά του, αυτό ανήκει δικαιωματικά στους Ασσασσίνους- απειλώντας τη ζωή του Ιννοκέντιου. Τότε ο Nikolai επιτίθεται και σκοτώνει τον Ασσασσίνο και ανακαλύπτει πως ο Ασσασσίνος ήταν μέλος του FBI – κάτι που σημαίνει πως οι Ασσασσίνοι είναι στο κατόπι του.

Από τότε, ο Nikolai άρχισε να ετοιμάζεται για μια ακόμα επιδρομή, στήνοντας παγίδες στην περιοχή και εκπαιδεύοντας το γιο του στη μάχη. Όταν πράγματι μια ομάδα Ασσασσίνων εμφανίστηκε, ο Nikolai και ο Ιννοκέντιος κατάφεραν να εξολοθρεύσουν τους περισσότερους, προκαλώντας μια έκρηξη στην καλύβα. Οι πέντε εναπομείναντες Ασσασσίνοι κυνήγησαν πατερά και γιο. Ο Nikolai κατάφερε να σκοτώσει τρεις, όταν δέχτηκε τα πυρά ενός από τους Ασσασσίνους, τραυματίζοντάς τον στο πόδι. Πριν προλάβει να τον πυροβολήσει ο Ασσασσίνος, ο Ιννοκέντιος του επιτίθεται και τον σκοτώνει. Στην προσπάθειά τους να ξεφύγουν, ο τελευταίος Ασσασσίνος τραυματίζει τον Nikolai και στο άλλο πόδι. Ο Nikolai, ανήμπορος να συνεχίσει, περιμένει τον Ασσασσίνο που πλησιάζει, ο οποίος πιάνει από τους ώμους τον Nikolai και λέει στον Ιννοκέντιο πως η αδελφή του είναι ζωντανή και όχι νεκρή. Ο Nikolai αρνείται να το πιστέψει και ζητά από τον Ιννοκέντιο να βάλει ένα τέλος και να φανεί γενναίος. Ο Ιννοκέντιος καταλαβαίνει τι ζητά ο πατέρας του και πυροβολεί, σκοτώνοντας ταυτόχρονα τόσο τον Ασσασσίνο όσο και το Nikolai, βάζοντας οριστικά τέλος στη βασανισμένη του ζωή. Ο Ιννοκέντιος πήρε την κρυμμένη λεπίδα του πατέρα του και έγινε και αυτός Ασσασσίνος. Παντρεύτηκε και έκανε παιδιά και ο εγγονός του, ο Daniel Cross, έγινε και αυτός Ασσασσίνος, για να στραφεί αργότερα στην πλευρά των Ναϊτών.

Aveline De Granpre

Τελευταία θα αφήσουμε την Aveline, η οποία και πρωταγωνίστησε στα γεγονότα της ανεξαρτησίας της Νέας Ορλεάνης, που περιγράφονται στο Assassin’s Creed Liberation. Η ζωή της Aveline έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, καθώς είναι από τους λίγους χαρακτήρες που ξεκίνησαν υποστηρίζοντας τη μια από τις δυο πλευρές, αλλά που στο τέλος καταλήγουν εντελώς ουδέτεροι. Η Aveline ήταν η μιγάδα κόρη του Γάλλου έμπορου Philippe de Granpre και της Jeanne, μιας Αφρικανής σκλάβας. Μετά από τη μυστηριώδη εξαφάνιση της μητέρας της, γεγονός που προκάλεσε προβλήματα στην ψυχή της μικρής Aveline, ο πατέρας της παντρεύτηκε τη Madeleine de l’Isle, μια γυναίκα που δεν είχε δικά της παιδιά και που αφιερώθηκε στην ανατροφή της μικρής Aveline. Όσο η Aveline μεγάλωνε, αντιλαμβανόταν το πρόβλημα του δουλεμπορίου και τη συμπεριφορά στους νέγρους, νιώθοντας να την πνίγει το αίσθημα της αδικίας. Όταν προσπάθησε να σώσει έναν άνδρα από δουλέμπορους, συναντήθηκε με τον Ασσασσίνο Agate, ο οποίος αποφάσισε να την εκπαιδεύσει και να την εντάξει στους κόλπους της Αδελφότητας.

Μεγαλώνοντας, η Aveline άρχισε να μάχεται για τα δικαιώματα των σκλάβων, επιδιώκοντας την απελευθέρωσή τους. Έχοντας αντιληφθεί πως υπάρχει ένα μεγάλο κύκλωμα εκμετάλλευσης σκλάβων, το οποίο διοικείται από κάποιον με τον κωδικό όνομα «Άνδρας της Εταιρείας», η Aveline ρίχνεται στα ίχνη των σχετιζόμενων με το κύκλωμα, εξολοθρεύοντάς τους και μαθαίνοντας περισσότερα. Θα ταξιδέψει μέχρι και το Chichen Itza, όπου θα ανακαλύψει πως όλοι οι σκλάβοι που έφευγαν από τη Νέα Ορλεάνη καταλήγουν να δουλεύουν εκεί. Φυσικά, η ποιότητα ζωής τους είναι πολύ καλύτερη από αυτή πίσω στην πόλη, αλλά η Aveline δεν πείθεται. Όταν ανακαλύπτει πως οι εργαζόμενοι στην περιοχή αυτή προσπαθούν να ξεθάψουν ένα ναό για τα συμφέροντα των Ναϊτών, η Aveline εξερευνά το μέρος και ανακαλύπτει ένα αντικείμενο του Πρώτου Πολιτισμού. Δολοφονεί τον Ναϊτη υπεύθυνο, νομίζοντας πως έχει εξουδετερώσει τον «Άνδρα της Εταιρείας» και σμίγει ξανά με τη μητέρα της, η οποία παγώνει όταν αντιλαμβάνεται πως η κόρη της είναι Ασσασσίνος και πως σχετίζεται με τον Agate, υπονοώντας πως και εκείνη είχε κάποια σχέση μαζί του στο παρελθόν.

Μπερδεμένη από τη συμπεριφορά, η Aveline επιστρέφει στη Νέα Ορλεάνη, για να ανακαλύψει πως ο «Άνδρας της Εταιρείας» δεν ήταν αυτός που νόμιζε πως σκότωσε. Ρίχνεται ξανά στα ίχνη του ανθρώπου αυτού, με αποτέλεσμα να αγνοήσει τις επιταγές της Αδελφότητας και τις εντολές του Agate, καθώς επιλέγει να αφοσιωθεί στον αγώνα της για την απελευθέρωση των σκλάβων και να κρατήσει ουδέτερη στάση ανάμεσα στους Ασσασσίνους και τους Ναΐτες. Η συνάντησή της με τη μητέρα της την έκανε να αμφιβάλει για τις προθέσεις της Αδελφότητας, χωρίς ωστόσο να συμφωνεί με τις πρακτικές των Ναϊτών. Σύντομα, τα ίχνη του «Άνδρα της Εταιρείας» θα την οδηγήσουν σε μια συνάντηση με τον Connor Kennway, και θα ανακαλύψουν μαζί πως ο άνθρωπος που έψαχνε τόσα χρόνια δεν ήταν παρά η ίδια της μητριά, η Madeleine de L’Isle.

Η Aveline επιστρέφει στη Νέα Ορλεάνη και αναμετράται με τη μητριά της, η οποία και επιβεβαιώνει τα πάντα, τόσο για το ρόλο της, όσο και για το ρόλο του Agate. Ζητώντας εξηγήσεις, η Aveline βρίσκει το μέντορά της, αλλά ο Agate, νιώθοντας προδομένος και ντροπιασμένος, επιλέγει το θάνατο από το να μιλήσει. Παίρνοντας τις αποφάσεις της, η Aveline επιστρέφει στη Νέα Ορλεάνη, φαινομενικά έτοιμη να ενταχθεί στο Τάγμα των Ναϊτών, μόνο που στο τέλος καταλήγει να σκοτώσει όλους τους παρευρισκόμενους και τη μητριά της, βάζοντας τέλος μια για πάντα στην επιρροή των Ναϊτών στη Νέα Ορλεάνη.

Διαβάστε το πρώτο μέρος του αφιερώματος εδώ.

specials