Call of Duty: Infinite Warfare - Sabotage

15:54 23/2/2017 - Πηγή: Game Over

H Infinity Ward συνεχίζει την καθοδική πορεία της.

Δεν θα είμαστε ανεκτικοί απέναντι στο πρώτο DLC του Infinite Warfare. Ο τελευταίος τίτλος της Activision δεν ανήκει στους καλύτερους της σειράς, οπότε -αν μη τι άλλο- ένα DLC πρέπει να φροντίζει ώστε να μην επαναλαμβάνει κάποια από τα λάθη του βασικού

τίτλου και όχι να ακολουθεί τον εύκολο δρόμο που έχουν χαράξει τα προηγούμενα παιχνίδια της σειράς. Από τώρα θα σας πούμε πως η IW δεν σκέφτηκε έτσι και ακολούθησε την πεπατημένη, προσφέροντας κάτι που όχι μόνο δεν έφερε κάποια αλλαγή στο παιχνίδι, αλλά αναλώθηκε στη δημιουργία τριών νέων χαρτών χωρίς καμία πρωτοτυπία, και στην επαναφορά ενός που έχουμε δει στο παρελθόν. Φυσικά, όπως έχουμε συνηθίσει τα τελευταία χρόνια, το πακέτο συνοδεύεται και από ένα χάρτη για το συνοδευτικό Zombies mode, το οποίο εχει φτάσει πλέον σε κορεσμό. Ας δούμε λοιπόν ένα προς ένα όλα όσα προσφέρει το Sabotage DLC στους παίκτες.

H καλύτερη πίστα του πακέτου ονομάζεται Neon και ταιριάζει στην όλη φουτουριστική φιλοσοφία του Infinite Warfare. Δυστυχώς, πέρα της ατμόσφαιρας, τίποτα άλλο δεν καταφέρνει να τραβήξει την προσοχή σε αυτό το χάρτη. Ο ατέρμονος σχεδιασμός της πίστας δεν βοηθάει καθόλου στη ροή της μάχης, με αποτέλεσμα ο παίκτης να χάνεται συνεχώς και να παλεύει για να βρεθεί με κάποιον αντίπαλο, παρά να παλεύει για να τον νικήσει. Καταλυτικός παράγοντας σε αυτό αποτελεί και το μέγεθός της, που την κατατάσσει στις μεγάλου μεγέθους πίστες. Το αίσθημα του χάους συνεχίζει να υπάρχει, σε ένα λαβύρινθο απο πανύψηλα κτήρια, τα οποία υπάρχουν για να δικαιολογούν τη χρήση του συστήματος κίνησης.

Εδώ μπορούμε αμέσως να ξεχωρίσουμε τη διαφορά μεταξύ της Treyarch και της Infinity Ward στο σχεδιασμό χαρτών, με την πρώτη να τοποθετεί στρατηγικά τα σημεία για χρήση των "exo suits", ενώ τη δεύτερη να υπερβάλει. Σε μια απεγνωσμένη προσπάθεια για κάτι καινούριο και πρωτοποριακό, η ομάδα ανάπτυξης σκέφτηκε να προσθέσει ένα animation, με αποτέλεσμα όταν οι παίκτες πεθαίνουν να μετατρέπονται σε pixels. Απο τη μία αυτή η προσθήκη αποτελεί μια ιδιαίτερη νότα, που προσθέτει στο όλο φουτουριστικό ύφος του παιχνιδιού, από την άλλη δείχνει πόσο μικρές και απεγνωσμένες είναι οι προσπάθειες της IW για κάτι πραγματικά καινοτόμο.

Περνάμε στους Nior και Renaissance χάρτες, και ο λόγος που τους αναφέρουμε μαζί είναι διότι, όπως διαπιστώσαμε, και οι δυο συγκεκριμένοι χάρτες πάσχουν απο τα ίδια ακριβώς προβλήματα, ενώ δεν παρουσιάζουν και καμία πρωτοτυπία. Τα φαινόμενα του σχεδιασμού είναι αντιστρόφως ανάλογα από εκείνα που συναντήσαμε στη Neon. Στις εν λόγω πίστες οι παίκτες έχουν πολύ συγκεκριμένα σημεία στα οποία μπορούν να κάνουν χρήση του συστήματος κίνησης με τα "exo suits". Τα σημεία που έχουν τοποθετηθεί μοιάζουν εντελώς διάσπαρτα και δεν εξυπηρετούν σε κανένα σκοπό. Θα ορκιζόμασταν πως υπάρχουν απλά και μόνο για να θεωρηθεί η πίστα μέρος του Infinite Warfare. Χωρίς αυτά, θα μπορούσαν κάλλιστα οι συγκεκριμένοι χάρτες να ανήκαν σε κάποιο άλλο παιχνίδι.

Φυσικά το three lane desighn απουσιάζει εξ ολοκλήρου, με αποτέλεσμα η ροή με την οποία εξελίσσεται το παιχνίδι στους συγκεκριμένους χάρτες να είναι πολύ τυχαία. Σε modes όπου οι παίκτες ειναι λιγότεροι από το συνηθισμένο των 6v6, φαίνονται ακόμα πιο έντονα τα προβλήματα στο σχεδιασμό. Και σα να μην έφταναν τα παραπάνω, το setting των πιστών και η ατμόσφαιρά τους δεν ταιριάζει καθόλου σε ένα φουτουριστικό παιχνίδι όπως είναι το Infinite Warfare. Μάλιστα, μπορούμε με ασφάλεια να πούμε ότι θα μπορούσαν να είχαν βγει από το Black Ops 2.

Τέλος έχουμε τη Dominion. Η Dominion είναι remake της κλασικής, αγαπημένης πίστας από το Modern Warfare 2 ονόματι "Afgan", η οποία ήταν από τις αγαπημένες των παικτών λόγω του ωραίου σχεδιασμού της και της δυνατότητας υποστήριξης οποιασδήποτε κλάσης όπλων. Στο Infinite Warfare, από την άλλη, δεν έχει να προσφέρει τίποτα. Και ενώ είναι η καλύτερη πίστα από άποψη ροής, αφού ακολουθεί μια παραλλαγή του κλασικού 3-lane σχεδιασμού, δεν έχει κανένα λόγο ύπαρξης στο DLC, αφού δεν υπάρχει σχεδόν κανένα σημείο για να κάνει ο παίκτης χρήση του συστήματος κίνησης. Και μολονότι η ατμόσφαιρα και το redesign που έχει γίνει στο χάρτη για να φέρνει στο μυαλό κάτι από μέλλον έχει πετύχει, στην τελική δεν μετράει καθόλου στα μάτια του παίκτη και ο ανασχεδιασμός περνά εντελώς απαρατήρητος.

Περνάμε στη μια και μοναδική σωτηρία του DLC, την πίστα για τα Zombies ονόματι "Rave in the Redwoods". Πράγματι εδώ έχει γίνει μια κάποια ενδιαφέρουσα δουλειά. Το setting των 90s που εχει επιλεχθεί για το συγκεκριμένο mode ταιριάζει πολύ καλά στο συγκεκριμένο χάρτη. Πολύχρωμα κοστούμια, κοσμικές ατάκες της εποχής και μια γενική ψυχεδέλεια που αρμόζει στο κλίμα του mode, πάντα με το ύφος των 90s, το Rave in the Redwoods σίγουρα θα χαρίσει μερικές ώρες χαράς στους παίκτες. Το πρόβλημα που συναντήσαμε όμως εντοπίζεται στην επανάληψη, και δεν εννοούμε μόνο του χάρτη αλλά ολόκληρου του mode. Πόσες φορές να αντέξει ο παίκτης να ξεφύγει απο τα Zombies κάνοντας κύκλος σε μια πίστα; Τα τελευταία χρόνια βλέπουμε συνέχεια την ίδια πεπατημένη να ακολουθείται και θεωρούμε πως και το συγκεκριμένο κομμάτι του παιχνιδιού έχει φτάσει πλέον σε κορεσμό.

Δεν είναι δυνατόν οι ίδιες τακτικές να ακολουθούνται εδώ και χρόνια στα παιχνίδια της σειράς και μετά να συνεχίζονται και σε κάθε DLC. Χωρίς καμία αλλαγή, πλέον έχει φτάσει ο κόμπος στο χτένι και μια καινούρια πίστα σε ένα επαναλαμβανόμενο mode δεν μπορεί να διορθώσει την κατάσταση. Όσο καλός σχεδιαστικά και αν είναι ο χάρτης, το mode παραμένει ο ίδιος λαβύρινθος με κλειστές πόρτες και ατελείωτα rounds από το 2008 που το συναντήσαμε για πρώτη φορά στο Call of Duty Word at War. Αν θεωρήσουμε πως το WaW ήταν το σημείο 0 για το εν λόγω mode και το Black Ops III κατάφερε να ανεβάσει την εμπειρία στο 1, το Infinite Warfare, με την επανάληψη, την έλλειψη ιδεών και το μηδενικό ενδιαφέρον προς τους παίκτες, ρίχνει το επίπεδο στο -1.

Εκτιμούμε ότι η κατάσταση του fanchise Call of Duty είναι πολύ κρίσιμη. Tα microtransactions έχουν καταλάβει το μεγαλύτερο μέρος του online κομματιού, ενώ η ύπαρξη DLC σαν το Sabotage μόνο κακό μπορεί να προκαλέσει. Με κόστος 15 ευρώ για τρεις -επί της ουσίας- χάρτες, που είναι κακοσχεδιασμένοι, και ένα multiplayer γεμάτο απο microtransactions, προτείνουμε να μείνετε μακριά. Η Ιnfinity Ward σαν studio θα πρέπει να αναθεωρήσει κάποια πράγματα, γιατί τα τελευταία χρόνια έχει παρουσιάσει μερικά απο τα χειρότερα παιχνίδια της σειράς, με κανένα ενδιαφέρον προς το κοινό του παιχνιδιού και μοναδικό στόχο τα έσοδα με όποιο τρόπο μπορεί. Πλέον, από τα τρία studios που αναπτύσσουν το franchise μπορούμε με ευκολία να πούμε πώς είναι το χειρότερο.

pcps4xbox one