Destropolis – Review

Που μπαίνει το κέρμα;

Ως gaming κοινότητα όλο και συχνότερα, όλο και περισσότεροι, συνειδητά ή ασυνείδητα, πέφτουμε στην παγίδα της ποσότητας και του μεγέθους. Θέλοντας ίσως να δώσουμε αξία στον οβολό μας, επιδιώκουμε την ενασχόληση με παιχνίδια που κρατάνε δεκάδες ή εκατοντάδες ώρες, βάζοντας πολλές φορές την αξία του gameplay στην άκρη. Φυσικά, υπάρχουν πολλά παιχνίδια που άνετα συνδυάζουν τις πολλές ώρες ενασχόλησης με ποιοτικό gaming, αλλά ευτυχώς δε λείπουν εντελώς και οι μικρότερες, arcade προτάσεις τόσο από καταξιωμένους

developers όσο και από indie δημιουργούς που μας καλούν να κάνουμε ένα διάλειμμα από τις Οδύσσειες των ΑΑΑ τίτλων και να περάσουμε ευχάριστα μερικά λεπτά της ώρας. Μια τέτοια πρόταση είναι το Destropolis της Igrek Games.

To παιχνίδι μάς θύμισε έντονα πολλές arcade εμπειρίες της παιδικής μας ηλικίας όπως το Asteroids, όταν η ενασχόλησή μας με κάποιο video game δεν είχε να κάνει με κάποια επική ιστορία, character development ή immersion, αλλά καθαρά με τα αντανακλαστικά και την επίτευξη του high score. Μόλις πατήσουμε το start, θα αντικρίσουμε την μινιμαλιστική top down οπτική μιας φουτουριστικής πόλης, όπου τα κτίρια αναπαριστώνται από άσπρα τετράγωνα και παραλληλόγραμμα.

Εμείς ελέγχουμε ένα διαμάντι στο κέντρο της οθόνης και καλούμαστε να υπερασπιστούμε την πόλη από τις ορδές κόκκινων γεωμετρικών σχημάτων (μάλλον εξωγήινης προέλευσης αλλά δεν μας νοιάζει). Mε τον αριστερό μοχλό κινούμαστε, με τον δεξιό στοχεύουμε και με το πάτημα της δεξιάς σκανδάλης πυροβολούμε. Μπορούμε να κρατήσουμε πατημένη τη σκανδάλη για συνεχείς βολές, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το όπλο μας υπερθερμαίνεται μετά από λίγο και μπορεί να καταστεί μη λειτουργικό ώσπου να κρυώσει. Bλέπουμε λοιπόν ότι το παιχνίδι είναι στην ουσία ένα twin-stick shooter, με μοναδικό σκοπό μας να παραμείνουμε ζωντανοί όσο το δυνατόν περισσότερο. Εξαιρετικά απλό concept, το οποίο όμως οι δημιουργοί καταφέρνουν να το εκμεταλλευτούν πολύ καλά, προσφέροντάς μας μια οπωσδήποτε εθιστική εμπειρία.

Το απλοϊκό gameplay εμπλουτίζεται από 2-3 στοιχεία, δίνοντας λίγο περισσότερο βάθος στην όλη υπόθεση. Καταρχάς συχνά οι νικημένοι εχθροί θα αφήσουν πίσω τους ένα power up κίτρινου χρώματος που ενεργοποιείται αν το αγγίξουμε. Σε αυτά περιλαμβάνονται κλασικά perks όπως double damage ή speed up αλλά και εντυπωσιακά σκηνικά όπως air strikes ή nuclear blasts που διαλύουν μεγάλο αριθμό αντιπάλων.

Επίσης, το παιχνίδι περιλαμβάνει 15 διαφορετικά όπλα, τα οποία μαζεύουμε με το πάτημα ενός πλήκτρου και κυμαίνονται από το βασικό πιστόλι μέχρι rocket launchers και laser weapons. Μπορούμε να έχουμε στην κατοχή μας δύο όπλα ανά πάσα στιγμή. Τα πυρομαχικά, το trajectory και φυσικά η συνολική συμπεριφορά τους είναι εντελώς διαφορετική, με άλλα για παράδειγμα να προσφέρουν μεγάλο rate of fire και άλλα να είναι ιδανικά για AOE damage. Όταν νικήσουμε έναν ορισμένο αριθμό αντιπάλων, ανεβαίνουμε και level και καλούμαστε να διαλέξουμε ένα skill από τα τέσσερα διαθέσιμα, τροποποιώντας τη συμπεριφορά του sprite μας ώστε να ταιριάξει με το στυλ παιχνιδιού μας.

Φυσικά, όσο ανεβαίνουμε level το επόμενο θα απαιτήσει περισσότερο experience, ενώ θα εμφανίζονται νέοι, δυσκολότεροι αντίπαλοι (δηλαδή μεγαλύτερα και ψηλότερα κόκκινα παραλληλόγραμμα) με διαφορετικές και ισχυρότερες επιθέσεις. Βλέπουμε λοιπόν ότι τα αντανακλαστικά συνδυάζονται με κάποια δόση στρατηγικής, δίνοντας ευπρόσδεκτη ποικιλία στο gameplay.

Τα gaming sessions μας σε κάθε περίπτωση δεν θα ξεπεράσουν τα λίγα λεπτά της ώρας, κάνοντας το παιχνίδι ιδανικό για ένα ολιγόλεπτο διάλειμμα από κάποια μεγαλύτερη gaming ενασχόληση. Να αναφέρουμε εδώ ότι το παιχνίδι προσφέρει και συνεργατικό παιχνίδι στην ίδια κονσόλα για μέχρι και τρεις παίκτες ταυτόχρονα, οπότε σε αυτή την περίπτωση δίνει και μια διαφορετική και πιθανότατα διασκεδαστικότερη εμπειρία.

Οπτικά το παιχνίδι γίνεται αντιληπτό τι προσφέρει παρακολουθώντας απλώς ένα trailer ή βλέποντας ένα screenshot. To εικαστικό του υποκειμενικά μας άρεσε, δένει με το φουτουριστικό setting και την arcade προσέγγιση και θα ελκύσει τους λάτρεις του μινιμαλισμού. Από την άλλη, δεν θα διαφωνήσουμε αν κάποιος το θεωρήσει λιτό με την κακή έννοια και θα ήθελε κάτι πιο λεπτομερές και φροντισμένο. Μας ικανοποίησαν επίσης τα physics, ενώ οι μεγάλες εκρήξεις καταφέρνουν να μεταδώσουν τον απαιτούμενο όγκο. Στο θέμα του ήχου τα πράγματα είναι σαφώς καλύτερα. Τα όπλα διαθέτουν ικανοποιητικότατα ηχητικά εφέ, ενώ τη μουσική την έχει συνθέσει ο δημοφιλής – για το είδος της synthwave/electronica, εμείς ως metal brothers δεν τον γνωρίζουμε – LukHash και σίγουρα και αυτή ταιριάζει με τον τίτλο και το gameplay του.

Ανακεφαλαιώνοντας, έχουμε ένα arcade twin-stick shooter παιχνίδι που μας προσφέρει μια μικρή αλλά φροντισμένη εμπειρία, ιδανική για ολιγόλεπτα gaming sessions. Στα θετικά του περιλαμβάνεται η χαμηλή τιμή του, ενώ η διασκέδαση που θα αποκομίσει κάποιος εξαρτάται αποκλειστικά από την προσέγγισή του και τις προσδοκίες του. Γνώμη μας είναι ότι το gaming χρειάζεται ποικιλία και σε αυτό όλα χωράνε και είναι χρήσιμα.

To Destropolis κυκλοφορεί για το PC από τις 29/8/20 και για το Switch από τις 27/11/20. Το review βασίστηκε στην έκδοσή του για το Switch με κωδικό που λάβαμε από τον εκδότη του, τη No Gravity Games.

The post Destropolis – Review appeared first on GameOver.

Keywords
Τυχαία Θέματα