EVERSPACE

11:23 28/6/2017 - Πηγή: Game Over

Πεθαίνοντας στο διάστημα. Συχνά.

Κάποιοι ξυπνούν το πρωί στο σπίτι τους και ξέρουν πολύ καλά τι πρέπει να κάνουν. Πολύ συχνά, δε, γνωρίζουν ακριβώς τι τους επιφυλάσσει η μέρα. Γνωρίζουν εκ των προτέρων πώς θα ετοιμαστούν, θα μετακινηθούν, θα εργαστούν και θα επιστρέψουν, με το πρόγραμμά τους να παρεκκλίνει σπάνια από τη ρουτίνα που του έχουν επιβάλλει. Δεν είναι όμως έτσι τα πράγματα και με το Everspace, το καινούριο space shooter της Rockfish Games.

Εκεί, ο ήρωας ξυπνάει

κάποια στιγμή και βρίσκεται - προς έκπληξή του φυσικά - στο cockpit ενός διαστημικού σκάφους, κάπου στο σύμπαν. Δε γνωρίζει πώς βρέθηκε εκεί, ποιανού είναι το σκάφος, αλλά πολύ περισσότερο ποιος είναι και πού πηγαίνει. Μοναδική συντροφιά τα αφύσικα όμορφα visuals του παιχνιδιού και μία λαλίστατη ΑΙ, που εξηγεί με φλεγματική απάθεια τα τεκταινόμενα στο περιβάλλον.

Πολύ όμορφη αρχή για κάποιον που δεν ξέρει τι του γίνεται. Το να πλανάται σε ένα πανέμορφο και πολύχρωμο ηλιακό σύστημα, βλέποντας εντυπωσιακά plasma fields, ολοζώντανες ζώνες αστεροειδών και περιστασιακά εγκαταλελειμμένα συντρίμμια άλλων σκαφών είναι κάτι που δεν το ζει κανείς κάθε μέρα. Μαθαίνοντας το σκάφος του, παρατηρεί ότι κινείται με ομαλότητα κι ακρίβεια κι ότι δεν απαιτούνται πολλά από την πλευρά του σε θέματα πλοήγησης.

Περνώντας από sector σε sector με τη χρήση κατάλληλων waypoints, συνεχίζει τον διαστημικό τουρισμό γαλήνια, ενώ οι πληροφορίες από την ΑΙ συντροφιά δίνουν υποσχέσεις για έναν κόσμο βαθύ, πνιγμένο στις λεπτομέρειες για τεχνολογική ανάπτυξη, εμπορικές ισορροπίες, στρατιωτικές συμμαχίες και διενέξεις, εξωγήινες φυλές και πολλά άλλα. Υπάρχουν περιστασιακά και κάποιοι σταθμοί που επιτρέπουν την ανταλλαγή εμπορευμάτων έναντι loot που μαζεύτηκε από το διάστημα - και το ταξίδι συνεχίζεται.

Καύσιμο, μέχρι στιγμής, βρίσκει κανείς μονάχα σαν loot από τους τυχαίους μοναχικούς raiders, που πέρα από αυτό το ζωτικής σημασίας αγαθό, παρέχουν και την ευκαιρία για μερικές ακόμα στιγμές γεμάτες από φαντασμαγορικά εφέ φωτός, πυρός κι εκρήξεων. Σπάνια, αφήνουν στο διάβα τους και nanobots, τα οποία - σύμφωνα πάντα με τον butler που δε σταματάει να μιλάει - χρησιμεύουν για την επισκευή του σκάφους. Το ταξίδι του αγνώστου στο άγνωστο συνεχίζεται, όμορφα και γαλήνια, “διανθισμένο” από κάποια εύκολη μάχη, μέχρι που τα nanobots και το καύσιμο τελειώνουν. Το σκάφος μένει μισοχτυπημένο κι η αναμονή για τον πρώτο, κλασικό, διαστημικό σταθμό, όπου θα υπάρξει επισκευή, συναναστροφή με άλλους χαρακτήρες και τα πρώτα quests έχει αρχίσει και φτάνει στα όριά της. Κάπου εκεί, εμφανίζεται μια Χ εξωγήινη φυλή, με στόλο 5 προς 1 και το αναπόφευκτο δεν αργεί να έρθει.

Ο πρώτος θάνατος συνοδεύεται από ένα trophy τύπου: “welcome to Everspace”, και η γυάλινη βιτρίνα της ειδυλλιακής space εξερεύνησης γίνεται μεμιάς θρύψαλα. Ο παίκτης μεταφέρεται με παράλογο τρόπο σε κάποιο hangar στο πουθενά, παροτρύνεται από το παιχνίδι να ξοδέψει ό,τι resource μάζεψε (γιατί, κατά τα λεγόμενά του, δε θα το ξαναδεί) και ξεκινάει από το πρώτο - πρώτο sector. Permadeath, δηλαδή. Απ’ το μηδέν, στο μηδέν, με το σκάφος ελάχιστα βελτιωμένο, προσπαθώντας να ξεδιπλώσει τη μυστήρια ιστορία και να ανακαλύψει τη θέση του σε αυτόν τον μουρλό κόσμο με τυχαία encounters και cutscenes.

Υποτίθεται ότι όλος ο κόσμος έχει ξαναφτιαχτεί από την αρχή, ότι όλα είναι διαφορετικά, αλλά κάτι τέτοιο δε γίνεται εύκολα αντιληπτό, γιατί η - εντυπωσιακή, αλλά συνάμα... φτωχή - απεικόνιση της κάθε περιοχής είναι πάνω - κάτω η ίδια: ένας πλανήτης στο βάθος, λίγοι αστεροειδείς, κάποιο plasma field και φτου κι απ’ την αρχή. Πόσο θα αντέξει αυτήν τη φορά; Πέντε, δέκα sectors; Permadeath, μικρή βελτίωση και πάλι από την αρχή. Έννοια τακτικής προσέγγισης δύσκολα υπάρχει, από τη στιγμή που όλα αλλάζουν. Μπορεί κάποια στιγμή να ξεκινήσει από το μηδέν και όλα να είναι γαλήνια, μπορεί και να συναντήσει αμέσως την Υ φυλή με 7-8 σκάφη που θα τον λιανίσουν σε δευτερόλεπτα. Ακόμα κι αν κάτσει κανείς στην πρώτη περιοχή, πετώντας αμέριμνα, προσπαθώντας να φτάσει τον πλανήτη ή να ξεστρατίσει από το διάβα της καταστροφής, θα ανακαλύψει ότι όλα είναι άδεια και ψεύτικα.

Κάθε περιοχή αποτελεί απλώς το μεταβατικό επίπεδο για την επόμενη. Καθετί ενδιαφέρον που ενδεχομένως βρίσκεται εκεί, είναι τοποθετημένο κοντά στα σημεία που κινείται το σκάφος. Ίσως κάπως κρυμμένα, αλλά σίγουρα εκεί, καθιστώντας όλο το υπόλοιπο σύμπαν ένα χώρο πιο άδειο κι από του No Man’s Sky. Έτσι, η μοναδική επιλογή του αγνώστου πρωταγωνιστή βρίσκεται στο να προσπαθήσει να προχωρήσει παραπέρα, όσο μπορέσει, όσο αντέξει, καταδικασμένος να ξαναρχίζει από την αρχή κάθε φορά, σ’ εναν δήθεν διαφορετικό κόσμο, αλλά τόσο ίδιο που πραγματικά φέρνει ζαλάδα με το οξύμωρο της αντίθεσης.

Ίσως κάποιοι να έχουν την επιμονή ή το skill να προχωρήσουν αρκετά ώστε να “ξεκλειδώσουν” την επόμενη πληροφορία ή cutscene που θα προχωρήσει το ομολογουμένως ενδιαφέρον σενάριο ή έστω να μαζέψουν τόσα credits που να τους επιτραπεί η αγορά νέου σκάφους και να αυξηθεί κατά τι το προσδόκιμο επιβίωσής τους. Αλλά μέχρι εκεί. Η κατάληξη είναι γνωστή: θάνατος κι όλα από την αρχή. Ελάχιστη πραγματική πρόοδος.

Ιδού λοιπόν ένα νέο είδος ρουτίνας: αυτό που προκαλείται από την επανάληψη της διαδικασίας κι όχι του κόσμου. Αυτός μπορεί να αλλάζει, αλλά στην ουσία το παιχνίδι μένει το ίδιο, θυμίζοντας σε κάποια σημεία τις arcade μάχες κάποιου space shooter του παρελθόντος. Τα εντυπωσιακά visuals και το πολύ ενδιαφέρον σενάριο προσπαθούν να σπρώξουν τον παίκτη μπροστά, αλλά ηττώνται από την ίδια την ανθρώπινη φύση, η οποία σύμφωνα με τον αείμνηστο Terry Pratchett, κατάφερε σε ένα σύμπαν άπειρων τυχαίων επιλογών, να εφεύρει τη βαρεμάρα. Συνίσταται μόνο στους λάτρεις του είδους.

pc Click to open image!Click to open image!Click to open image!Click to open image!Click to open image!Click to open image!Click to open image!Click to open image!