Golden Force – Review

Platforming παλιάς κοπής.

Καμιά φορά μπορούμε να ξαφνιαστούμε ευχάριστα εκεί που δεν το περιμένουμε – και ειδικά αν έχουμε να κάνουμε με μια indie κυκλοφορία, με budget παραγωγής που οι μεγαλύτερες, ΑΑΑ κυκλοφορίες απλά περιφρονούν. Μπορεί εδώ να φταίει το γεγονός ότι βγήκαμε από μια δύσκολη χρονιά, με έναν συγκεντρωτικά μειωμένο αριθμό τίτλων, οπότε ακόμα και οι πιο «μικρές» κυκλοφορίες φαντάζουν περισσότερο θελκτικές και προσεγγίσιμες σε σχέση με το παρελθόν.

Το Golden

Force, ωστόσο, κατάφερε να μας κλείσει το μάτι από την αρχή. Γιατί, παρά την απλότητά του και τις πιο ταπεινές καταβολές του, κατάφερε να μας κάνει να περάσουμε καλά μαζί του. Άλλωστε, αυτό δεν είναι που μετράει περισσότερο όταν έχουμε να κάνουμε με ένα παιχνίδι;

Το Golden Force αφορά σε μια ομάδα πειρατών, οι οποίοι κάνουν ακριβώς ό,τι προστάζει η φύση τους: τριγυρίζουν σε νησιά, εξερευνούν τα διαθέσιμα επίπεδα, κατατροπώνουν τα εχθρικά όντα που βρίσκονται στο διάβα τους και αναζητούν καλά κρυμμένους θησαυρούς.

Το παιχνίδι περιλαμβάνει τέσσερα νησιά στο σύνολό του, με έναν αριθμό επιμέρους επιπέδων που ξεπερνά τα 20. Επί της ουσίας έχουμε να κάνουμε με τέσσερις διαφορετικούς χαρακτήρες – τον ξιφομάχο Gutz, την πολεμίστρια Spina, τον δρακόμορφο Drago και τον Elder, τον γηραιό πολεμιστή με τις σιδερογροθιές.

Τέσσερις χαρακτήρες, ανά πάσα στιγμή έτοιμοι για να χρησιμοποιηθούν στο παιχνίδι, με έως δύο χαρακτήρες να βρίσκονται ανά πάσα στιγμή παρόντες στην οθόνη, χάρη στη δυνατότητα τοπικού συνεργατικού παιχνιδιού με έναν ακόμα παίκτη. Κάθε ένας από αυτούς έχει τον δικό του εξοπλισμό, αν και αυτό δεν προκαλεί καμία διαφορά στο gameplay. Κανένα όπλο δεν υπερτερεί έναντι κάποιου άλλου, ενώ όλοι τους θα αντιμετωπίσουν την ίδια ακριβώς δυσκολία, τόσο ενάντια των κανονικών εχθρών, όσο και ενάντια στα boss fights, στο τέλος κάθε ενός από τα τέσσερα νησιά του παιχνιδιού.

Όπως ισχύει και στα περισσότερα platforming adventures, κάθε πίστα περιλαμβάνει collectibles υπό τη μορφή θησαυρών. Καθώς έχουμε να κάνουμε με πειρατές, το στοιχείο της λεηλασίας των θησαυρών αποκτάει ιδιαίτερο νόημα. Όσο περισσότερο χρυσό συγκεντρώνουμε, τόσες περισσότερες πιθανότητες αποκτάμε να βγάλουμε ένα επίπεδο ακόμα πιο εύκολα.

Ένας εκ των μηχανισμών του τίτλου μάς επιτρέπει να καλέσουμε βοήθεια από την ομάδα της Golden Force αν η σχετική μπάρα που βρίσκεται στην οθόνη μας έχει γεμίσει. Υπάρχει, επίσης, το in-game κατάστημα, το οποίο παρέχει πολύτιμα upgrades που θα κάνουν την περιπέτεια λίγο πιο εύκολη, σε αντάλλαγμα χρυσού και θησαυρών. Αυτό υποχρεώνει τον παίκτη να αναζητήσει τους κρυμμένους θησαυρούς σε κάθε επίπεδο – και το Golden Force δεν απογοητεύει σε αυτό το κομμάτι.

Το level design στην πλειοψηφία των επιπέδων είναι εξαιρετικό, με πολλές διαδρομές για να φτάσει κανείς στο τέλος, πολλές εκπλήξεις κατά την εξερεύνηση και, φυσικά, πολλές ευκαιρίες για το (σχεδόν πάντοτε) αναγκαίο replayability. Για indie κυκλοφορία, το Golden Force καταφέρνει να βάλει τα γυαλιά και σε «μεγαλύτερες» κυκλοφορίες – αλλά τα καλά χαρακτηριστικά δεν σταματούν εδώ.

Μιλώντας για δυσκολία, ερχόμαστε στο σημείο εκείνο του παιχνιδιού που πραγματικά μας κέντρισε το ενδιαφέρον. Το Golden Force δεν είναι σε καμία περίπτωση παιχνίδι “Souls”, που μπορεί να εκνευρίσει τον παίκτη για καιρό. Είναι, όμως, ένα παιχνίδι παλιάς κοπής, με δυσκολία που συνηθίζαμε να βρίσκουμε στα παλαιότερα platformers και που ενδεχομένως οι νεότεροι παίκτες να μην βρουν και τόσο ευπρόσδεκτη.

Το Golden Force έχει δημιουργηθεί με γνώμονα αυτήν ακριβώς τη λογική: της προσεκτικής προσέγγισης και με τη δυσκολία να υφίσταται στην ποσότητα και στα σημεία που ακριβώς πρέπει, χωρίς περιορισμούς και χωρίς υποχωρήσεις από πλευράς developer.

Με έναν fixed αριθμό ευκαιριών συνέχισης, με ένα μόνο checkpoint σε κάθε επίπεδο και με εχθρούς να μας τραυματίζουν σχεδόν από το πουθενά, χωρίς η κάμερα να προλάβει να τους φανερώσει, το παιχνίδι κατάφερε αρκετές φορές να δοκιμάσει τα νεύρα μας, καταφέρνοντας όμως και το εξής παράδοξο: να μας ταξιδέψει σε παλιότερες εποχές, όταν πολλές φορές έπρεπε να προσεγγίζουμε αντίστοιχα παιχνίδια, με υπομονή και επιμονή. Άλλωστε, και η ίδια η έναρξη του παιχνιδιού συνηγορεί στην εξανέμιση κάθε ελπίδας, προσδοκίας ή υποψίας ότι το Golden Force θα είναι μια «απλή περιπέτεια».

Όχι – το Golden Force είναι ένα παιχνίδι που θα οπλίσει τον παίκτη με υπομονή και μια υποψία ότι ο κίνδυνος μπορεί να παραμονεύει και στο επόμενο βήμα. Αν και η πρόκληση που προσφέρει ο τίτλος είναι καλοδεχούμενη, εν τούτοις έρχεται σε άμεση αντιδιαστολή με τις indie καταβολές του.

Τα production values του τίτλου φωνάζουν από μακριά το πόσο πολύ απλό θυμίζει στο σύνολό του. Δεν μιλάμε τόσο για τα ρετρό, 2D περιβάλλοντα και την 8-bit pixel αισθητική τους. Όσο και αν ξενίζουν τους παίκτες που έχουν συνηθίσει σε assets υψηλής ανάλυσης, το εικαστικό του Golden Force έχει μια ιδιαίτερη γοητεία στο σύνολό του, ένα άρωμα παλιάς εποχής. Μιλάμε, όμως, για το ότι έχουμε αρκετές φορές να κάνουμε με sprites που θα μπορούσαν να είχαν δουλευτεί λίγο περισσότερο.

Μιλάμε επίσης για το γεγονός ότι αν και το παιχνίδι προσφέρει εξαιρετικές επιλογές στην platforming μετάβαση, με εντυπωσιακά άλματα που επιτρέπουν στον χαρακτήρα να φτάσει ακόμα και σε πιο απομακρυσμένα σημεία στο επίπεδο, εν τούτοις τα animation της κίνησης αλλά και του swordfight είναι υπερβολικά απλοϊκά. Σε αυτήν την εξίσωση, αν αναλογιστούμε ότι και οι ίδιοι οι χαρακτήρες είναι, στην καλύτερη των περιπτώσεων, απλά skins, τότε σίγουρα μιλάμε για μια ακόμα απογοήτευση.

Το Golden Force υπόσχεται ότι οι χαρακτήρες έχουν τις δικές τους ικανότητες, αλλά αυτό δεν ισχύει επ’ ουδενί, κάνοντάς μας να το θεωρούμε ως μια ακόμα χαμένη ευκαιρία να δούμε κάτι πιο σημαντικό, κάτι πιο ουσιαστικό, κάτι που θα ξεχωρίσει με εκκωφαντικό τρόπο από τις indie μετριότητες που κυκλοφορούν εκεί έξω.

Εν τέλει, όμως, η γεύση που μας αφήνει το Golden Force κάθε άλλο παρά πικρή είναι. Παρά τις όποιες αδυναμίες, οι οποίες είναι απόρροια των περιορισμών που υφίστανται στα περισσότερα παιχνίδια του είδους του, το Golden Force κατάφερε να μας διασκεδάσει. Δεν είναι το παιχνίδι που θα φέρει την επανάσταση στο gameplay. Οι μηχανισμοί του είναι κάτι που έχουμε συναντήσει στο παρελθόν ξανά και ξανά. Όμως, καμιά φορά, η απλότητα μπορεί να κάνει τη διαφορά.

Το Golden Force μάς ταξίδεψε πίσω σε εποχές που «ζοριζόμασταν» να βγάλουμε ένα παιχνίδι, που το συζητάγαμε, που αναζητούσαμε βοήθεια στα πιο απίθανα σημεία… αλλά και που απολαμβάναμε τον τερματισμό του. Και σε μια χαμηλή τιμή διάθεσης, η διασκέδαση είναι δεδομένη… όπως και ο νόστος του παλιού, καλού, ορθόδοξου old-school που τόσο λείπει σήμερα.

To Golden Force κυκλοφορεί από τις 28/1/21 για Switch, PS4, Xbox One και PC. To review βασίστηκε στην έκδοσή του για το Switch με κωδικό που λάβαμε από την εκδότριά του, τη No Gravity Games.

The post Golden Force – Review appeared first on GameOver.

Keywords
Τυχαία Θέματα