Midnight Suns | Review

10:23 18/1/2023 - Πηγή: Game Over

Ομολογουμένως, η Marvel έχει δει και καλύτερες μέρες. Έπειτα από μια πρωτοφανή κορύφωση με το Endgame η αλήθεια είναι ότι δεν έχουμε δει πολλές αξιόλογες υπερηρωικές ταινίες και σειρές. Ως εκ τούτου, σε μια κακή περίοδο για το franchise το Midnight Suns είναι ότι καλύτερο της (μας) έχει συμβεί τα τελευταία χρόνια, καταφέρνοντας παράλληλα να μπει στη συζήτηση για το καλύτερο Marvel παιχνίδι μέχρι σήμερα, μαζί με

τα Spiderman και Guardians of the Galaxy. Πρόκειται για μια απο τις σπάνιες, αναπάντεχες εκπλήξεις στο χώρο, όπου πολλά, θεωρητικά ετερόκλητα, στοιχεία ενώνονται αρμονικά για να δώσουν ένα ξεχωριστό και άκρως απολαυστικό αποτέλεσμα.

Το σενάριο του Midnight Suns ακολουθεί μια πιο υπερφυσική πτυχή του σύμπαντος της Marvel σε σχέση με αυτή που γνώρισε το ευρύ κοινό τα τελευταία χρόνια. Συγκεκριμένα, οι παίκτες παίρνουν τον έλεγχο του Κυνηγού (Hunter), ενός αρχαίου ήρωα που έρχεται ξανά στη ζωή έπειτα από αιώνες προκειμένου να σώσει τον κόσμο απο τη μητέρα του, στην επανάληψη μιας μάχης που είχε σκοτώσει και τους δύο στο παρελθόν.

Η Hydra, ο συνήθης ύποπτος, έχει επαναφέρει στη ζωή την Λίλιθ, τη μητέρα των δαιμόνων και του Κυνηγού, μια πανίσχυρη παρουσία η οποία όσο περνάει ο καιρός γίνεται ισχυρότερη, και πιθανότατα να αποδειχθεί πολύ δυνατή ακόμη και για τους γνωστούς υπερήρωες της Γης. Αυτό αποτελεί την τέλεια ευκαιρία να ενώσουν τις δυνάμεις τους οι γνωστότεροι ήρωες της Marvel και συγκεκριμένα δυο ομάδες που δεν έχουν συναντηθεί συχνά στο παρελθόν, φέρνοντας μαζί πολλά στοιχεία από τους X-Men.

Από την μια οι Avengers και από την άλλη οι νέοι και ωραίοι Midnight Suns, των οποίων ηγείται η Caretaker και αποτελούνται από τους λιγότερο γνωστούς αλλά εξίσου αγαπημένους Blade, Robbie Reyes (Ghost Rider), Nico Minoru και Magik. Οι δυο κόσμοι έρχονται να συνυπάρξουν στη βάση των Midnight Suns, το αποκομμένο και ατμοσφαιρικό Αββαείο (Abbey). Πρόκειται για μια καλογραμμένη ιστορία, η οποία ενώ κρατά το ενδιαφέρον, στην πραγματικότητα αποτελεί απλά το όχημα για το πραγματικό σόου: την καθημερινή ζωή και κοινωνικότητα των υπερηρώων, και πως μικρές στιγμές κάνουν τη διαφορά στη μεγάλη σκηνή. Και ενώ αυτές θεωρούμε ότι είναι ο πρωταγωνιστής του Midnight Suns, πρέπει να δώσουμε εύσημα για το πρωτοποριακό card-based gameplay, καθώς όλες οι αμφιβολίες που είχαμε για αυτό έφυγαν απο το παράθυρο στο πρώτο δίωρο.

Πρόκειται για ένα πολύ ιδιαίτερο σύστημα μάχης το οποίο καταφέρνει να λειτουργεί άψογα, δίνοντας τη δική του ξεχωριστή προσέγγιση στα turn based strategy RPGs. Με ικανοποιητικό στρατηγικό βάθος και επιλογές, κρατώντας όμως ένα σχετικά ανάλαφρο ύφος, είναι αρκετά διασκεδαστικό και απρόβλεπτο καθώς βασίζεται περισσότερο στη γεωμετρία της κάθε μάχης. Πριν απο κάθε μάχη, ο παίκτης μπορεί να διαλέξει τους τρεις ήρωες που θα στείλει, ο καθένας απο τους οποίους έχει ένα deck από κάρτες που στην πορεία του παιχνιδιού αναβαθμίζονται και εμπλουτίζονται. Οι κάρτες αυτές έχουν πολλές διαφορετικές ιδιότητες, και χωρίζονται κυρίως σε επιθέσεις, skills, και ηρωικές κινήσεις.

Οι κάρτες από τους τρεις ήρωες αποτελούν το deck μας και σε κάθε γύρο τραβάμε κάποιες κάρτες, έχοντας τρία card plays. Κάθε απλή κίνηση ενός ήρωα δίνει πόντους Ηρωισμού στην ομάδα, οι οποίοι με τη σειρά τους χρησιμοποιούνται για να ενεργοποιηθούν οι πιο ισχυρές κάρτες και κινήσεις. Ταυτόχρονα, η χρήση του περιβάλλοντος και η τοποθέτηση των ηρώων έχει ίσως τον κύριο λόγο, και αποτελεί θα λέγαμε έναν άτυπο φόρο τιμής στην ταυτότητα των κόμικ και ταινιών της Marvel.

Συγκεκριμένα, πέρα απο την χρήση στοιχείων του περιβάλλοντος (π.χ. εκτόξευση αντικειμένων ή ανατίναξη βαρελιών), μια πολύ σημαντική δυνατότητα είναι αυτή της εκσφενδόνισης των εχθρών προς πάσα κατεύθυνση, προσπαθώντας να τους ρίξουμε πάνω σε άλλους εχθρούς ή αντικείμενα, όπως γεννήτριες που τους κάνουν stun. Υπάρχουν και δεκάδες άλλοι μηχανισμοί, που δεν χρειάζεται να αναφέρουμε εδώ, αρκεί να πούμε ότι ικανοποιούν πλήρως και τους πιο απαιτητικούς με την ποικιλία και την αλληλεπίδρασή τους.

Με κάθε αναβάθμιση και εξέλιξη, ανοίγονται πολλές νέες δυνατότητες για synergies μεταξύ διαφόρων ηρώων καταφέρνοντας με αυτόν τον τρόπο να κρατάει τη σπίθα ζωντανή καθόλη τη διάρκεια. Για παράδειγμα, ο Spiderman αξιοποιεί έντονα το περιβάλλον του και βασίζεται σε συνεχή κινητικότητα, ο Doctor Strange έχει πολλά skills που ενισχύουν τους συμπολεμιστές του, ενώ ο Blade και ο Ghost Rider είναι επιθετικοί χαρακτήρες που βασίζονται σε υψηλό damage και lifesteal για να ανανεώνουν τους πόντους ζωής τους.

Από την άλλη πλευρά οι εχθροί χωρίζονται σε minions, elites και supervillains, με τον κάθε τύπο εχθρού να δημιουργεί διαφορετικού είδους προβλήματα και να απαιτεί ξεχωριστή αντιμετώπιση. Η Firaxis αξίζει επαίνους για την ισορροπία που πέτυχε καθώς και για τις πολλές και ενδιαφέρουσες κάρτες, οι οποίες δίνουν ξεχωριστή ταυτότητα και τρόπο αξιοποίησης του κάθε ήρωα.

Γενικότερα το Midnight Suns απέχει πολύ από το να χαρακτηριστεί απλά ως ένα υπερηρωικό XCOM. Όχι γιατί το στρατηγικό υπόβαθρο ή οι μάχες υπερτερούν απέναντι στο XCOM –αν και εμφανώς διαφορετικά, πιστεύουμε πως το XCOM παραμένει ελαφρώς πιο απολαυστικό σε αυτό τον τομέα– αλλά επειδή κυριολεκτικά είναι κάτι περισσότερο. Δεν θα ήταν υπερβολικό να πούμε ότι τα… γύρω γύρω καταλήγουν να αποτελούν τουλάχιστον το 50% της εμπειρίας και αυτή η ισσοροπία λειτουργεί υπέρ του παιχνιδιού. Πριν και μετά τις μάχες, οι ήρωες περνούν τις μέρες τους στο Αββαείο, όπου κοινωνικοποιούνται και σχεδιάζουν τα επόμενά τους βήματα. Εκεί μπορούμε να αναβαθμίσουμε τη συλλογή μας, να ανακαλύψουμε καινούριες κάρτες και να αναβαθμίσουμε την ομάδα μας.

Το Αββαείο είναι ένας χώρος ατμοσφαιρικός και φιλόξενος, γεμάτος μυστικά, γρίφους και ιστορίες. Απο το ζεστό τζάκι και το μπαράκι, γύρω απο τα οποία μαζεύεται η παρέα και συζητούν ή διαβάζουν βιβλία, στο Forge, όπου ο Iron Man τσακώνεται με τον Doctor Strange, μέχρι τα στοιχειωμένα νεκροταφεία, δάση και σπηλιές που φιλοξενούν μικρά στοιχεία lore, το Αββαείο αποτελεί μία περιοχή που καλεί τον παίκτη να την εξερευνήσει και -γιατί όχι- να τη νιώσει σαν το σπίτι του καθόλη τη διάρκεια της ενασχόλησης. Κυριότερα, αποτελεί ένα εξαιρετικό φόντο για τις σχέσεις που αναπτύσουν οι ήρωες μεταξύ τους, σχέσεις οι οποίες έχουν άμεσες επιπτώσεις στο gameplay.

Κάθε ήρωας έχει ένα friendship level που αυξάνεται μέσω αλληλεπιδράσεων, οι οποίες αφορούν απο απλές καθημερινές συζητήσεις, μέχρι εκπαίδευση σε μάχες 1v1, δώρα και hangouts κάθε βράδυ (κάθε μέρα μπορούμε να κάνουμε μόνο μια μάχη και το βράδυ οι ήρωες επιστρέφουν στο Αββαείο). Καθώς το επίπεδο φιλίας με διάφορους ήρωες ανεβαίνει, αυξάνεται και η συνοχή της ομάδας, ξεκλειδώνοντας με τη σειρά του νέα abilities, τόσο για κάθε ήρωα όσο και για ολόκληρη την ομάδα, που κάνουν σημαντική διαφορά στην πορεία. Ταυτόχρονα, δεν πρόκειται για ένα φτηνό μηχανισμό που χαρίζει πόντους δεξιά κι αριστερά, αλλά, αντιθέτως, απαιτεί από τον παίκτη να επενδύσει χρόνο και προσοχή στον κάθε χαρακτήρα και συζήτηση.

Χαζοχαρούμενες απαντήσεις στη σκοτεινή Magik δεν χαρίζονται και κόβουν πόντους. Και οι πλάκες στον Tony Stark για το αν το Αββαείο είναι στοιχειωμένο δεν πηγαίνουν καλά. Αντίστοιχα ο Robbie Reyes γουστάρει να παίζει βιντεοπαιχνίδια, η Captain Marvel να κάνει πλακίτσες ενώ, από την άλλη πλευρά ο Blade είναι ευθύς και λιγομίλητος. Ο παίκτης που παρατηρεί το χώρο και τις σχέσεις μεταξύ των χαρακτήρων, όχι μόνο θα απολαύσει το παιχνίδι περισσότερο, αλλά και θα ανταμειφθεί σε επίπεδο gameplay.

Πράγματι, από ένα σημείο και μετά ο παίκτης δεν διοικεί μια ομάδα υπερηρώων ή στρατιωτών, αλλά μια παρέα. Ταυτόχρονα είναι ιδιαίτερα ικανοποιητική η παρέλαση χαρακτήρων και ηρώων απο το Marvelverse, με εκατοντάδες easter eggs και πινελιές που θα ενθουσιάσουν όχι μόνο τους φίλους της Marvel, αλλά και κάθε φίλο των κόμικ και των βιντεοπαιχνιδιών γενικότερα. Όλα τα παραπάνω οδηγούν στην αίσθηση ότι το Midnight Suns είναι μια ολοκληρωμένη πρόταση που δημιουργήθηκε με όρεξη και μεράκι και γι’ αυτό ξεχωρίζει από πολλές άψυχες κυκλοφορίες της Marvel τον τελευταίο καιρό.

Ξεχειλίζει από ουσία, κάτι που σημαίνει ότι μας επιτρέπει να μην εστιάσουμε σημαντικά στον σχετικά αδύναμο οπτικό και τεχνικό τομέα. Καταφέρνει να φέρει μαζί πολλά ετερόκλιτα στοιχεία, τα οποία μπορεί να μην τα κάνει τέλεια, παρόλα αυτά όμως, τα παντρεύει ικανοποιητικά και άκρως λειτουργικά.

Αποδεικνύει ταυτόχρονα ότι πέρα απο υπερηχητικά μπουνίδια και ακτίνες που ισοπεδώνουν οικοδομικά τετράγωνα, υπάρχει μια δύναμη πιο ισχυρή απο όλες τις υπόλοιπες: η δύναμη της φιλίας. Μπορείτε να “κριντζάρετε” με την παραπάνω φράση ή μπορείτε να τιμήσετε έναν από τους καλύτερους τίτλους του 2022 και ένα love letter σε μια λιγότερο φανερή πλευρά του Marvelverse.

Το Midnight Suns κυκλοφορεί από τις 2/12/22 για PS5, PC και Xbox Series. Η ημερομηνία κυκλοφορίας για τα PS4, Nintendo Switch και Xbox One δεν έχει γίνει ακόμα γνωστή. Το review μας βασίστηκε στην έκδοσή του για το PS5.

The post Midnight Suns | Review appeared first on GameOver.