RIDE 4 – Review

17:30 4/11/2020 - Πηγή: Game Over

Is it 4 real?

Έχουν περάσει σχεδόν δύο χρόνια από την στιγμή που γράφονταν οι τελευταίες προτάσεις σχετικά με review του RIDE 3. Ευχή μας τότε ήταν αν ποτέ η Milestone καταπιαστεί με ένα τέταρτο μέρος, να τολμήσει να προβεί σε βελτιώσεις ουσίας και όχι να αρκεστεί σε ακόμα μία ηλεκτρονική εγκυκλοπαίδεια των δύο τροχών. Με βάση τα παραπάνω και έχοντας συμπληρώσει αμέτρητα χιλιόμετρα συντροφιά με το RIDE

4, θα μπορούσε να προκύψει το συμπέρασμα πως η ομάδα ανάπτυξης απέτυχε παταγωδώς. Λίγο σκληρό συμπέρασμα μεν αλλά πέρα για πέρα ακριβές.

Τι είναι αυτό που λείπει; Κάτι καινούργιο, κάτι φρέσκο. Κάτι περισσότερο από ένα εκτενές career mode που όμως παραμένει απρόσωπο. Πραγματικά, το RIDE 4 είναι μία από εκείνες τις δημιουργίες που μπορεί εύκολα ο κάθε οπαδός να μαντέψει τι μπορεί να προσφέρει πριν καν το πιάσει στα χέρια του και τελικά να διαπιστώσει πως οι αρχικές προβλέψεις του δεν είναι και τόσο λανθασμένες. Το αν αυτό είναι καλό ή κακό, ας το κρίνει ο καθένας.

Κατά τη γνώμη μας η Milestone, το γνωστό μικρό στούντιο ανάπτυξης από το Μιλάνο, φαίνεται να επηρεάστηκε από την ψυχρή πραγματικότητα που βιώνουμε όλοι, και πώς θα γινόταν να συμβαίνει κάτι διαφορετικό, όταν κάτι ανάλογο έπληξε ακόμα και τους κολοσσούς του χώρου; Τρανά παραδείγματα είναι το F1 2020 και το WRC 9, αν και η αλήθεια είναι πως η ίδια η κατηγορία τα τελευταία χρόνια έχει βρεθεί με την πλάτη στον τοίχο. Το RIDE 4 δεν μπορεί να φέρει σαν δικαιολογία την πάροδο της τρέχουσας γενιάς γιατί έχει γίνει ήδη γνωστό πως με το ανάλογο update θα μεταπηδήσει και την επόμενη. Οπότε αλλαγές σαφέστατα και δεν θα γίνουν.

Καλώς ή κακώς, τα racing games είναι καταδικασμένα να επαναλαμβάνονται, οπότε είναι τελικά αυτές οι μικρές ιδέες που τα κάνουν να ξεχωρίζουν από τα υπόλοιπα και να κερδίζουν την εκτίμηση των gamers που πλέον δεν είναι τόσο ανεκτικοί ή υπομονετικοί, τουλάχιστον όχι τόσο όσο παλιότερα. Μέχρι έναν βαθμό το έκανε η Codemasters, δειλά δειλά και η Big-Ben, η Milestone όμως επέλεξε μία άλλη τροχιά.

Σε γενικές γραμμές το RIDE 4 είναι ένα καλογυαλισμένο RIDE 3, όπου πέρα από ορισμένες καλλιτεχνικές πινελιές δεξιά και αριστερά, ρίχνει όλο το βάρος του στο career mode. Είναι η πρώτη φορά που η συγκεκριμένη ενότητα φαίνεται να έχει τόση μεγάλη έκταση, αλλά χάνει πόντους σε επίπεδο παρουσίασης γιατί είναι απρόσωπο και ψυχρό. Αλλά ας βάλουμε τα πράγματα σε μία σειρά. Η έναρξη πλέον δεν γίνεται με κάποια εισαγωγική σκηνή, αλλά ο παίκτης μεταφέρεται απευθείας στην πίστα, ώστε να αποκτήσει μία εξοικείωση με τους δύο τροχούς. Η αίσθηση της μοτοσυκλέτας για ακόμα μία φορά είναι ανεπανάληπτη -και πώς θα μπορούσε να συμβαίνει κάτι διαφορετικό από τη στιγμή που η Milestone διαπρέπει στον συγκεκριμένο τομέα τα τελευταία χρόνια.

Αυτό το κατά μία έννοια “tutorial” θα ολοκληρωθεί σχετικά γρήγορα και ο παίκτης έρχεται αντιμέτωπος με το ερώτημα αν επιθυμεί να βρεθεί στο κεντρικό –σχεδόν σπαρτιατικό- μενού επιλογών ή να μεταβεί απευθείας στην ενότητα career. Έχοντας μία σχετική εξοικείωση με τη σειρά, επιλογή μας ήταν φυσικά η δεύτερη και αμέσως έγιναν ορατές οι αρκετές σημαντικές αλλαγές που έχουν γίνει. Και δεν είναι όλες προς το καλύτερο.

Πλέον οι αγώνες χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες ή, καλύτερα, ηπείρους και πιο συγκεκριμένα σε Αμερική, Ευρώπη και Ασία. Σε κάθε ενότητα εμφανίζονται τόσο πίστες όσο και μοτοσυκλέτες που ανήκουν στη συγκεκριμένη ήπειρο και -τουλάχιστον αρχικά- δεν είναι αρκετά απλή η μετάβαση από την μία στην άλλη. Πρακτικά ο τίτλος απαιτεί από τον παίκτη να προχωρήσει αρκετά με βάση την αρχική του επιλογή και έπειτα από αρκετές ώρες, για να μην πούμε μέρες, θα είναι σε θέση να μεταπηδήσει σε μία άλλη. Βέβαια, αυτή η επιλογή έχει μία λογική, μιας και έτσι οι άπειροι παίκτες θα μπορούν να έχουν ένα αποδεκτό στάδιο προσαρμογής από τις απλές μοτοσυκλέτες των 600cc στις εξωτικές super sports, αν και τελικά αυτά ανήκουν στη θεωρία και όχι στην πράξη. Το RIDE 4 για ακόμα μία φορά απευθύνεται ξεκάθαρα στους μυημένους φίλους των δύο τροχών και αυτό γίνεται αντιληπτό από το ανεπτυγμένο μοντέλο οδήγησης αλλά και από την επιθετική ΑΙ.

Το μονοπάτι που έχει επιλέξει η Milestone είναι αρκετά επικίνδυνο, γιατί όπως συμβαίνει με τη σειρά τα τελευταία χρόνια, για να μπορέσει κάποιος να απολαύσει το RIDE 4, θα πρέπει να απενεργοποιήσει όλες τις βοήθειες στην οδήγηση. Σε αντίθετη περίπτωση η συμπεριφορά των μηχανών θα είναι αρκετά ‘’τεμπέλικη’’ ενώ και η απόκριση του αναβάτη στις εντολές του παίκτη επίσης αρκετά αργή.

Το αχανές career mode του παρελθόντος, όπου όλοι οι αγώνες εμφανίζονταν ταυτόχρονα στην οθόνη με ένα ατελείωτο scrolling, έχει πλέον συμμαζευτεί σε όμορφες οθόνες με υποενότητες, με ένα απλό, κατανοητό και μοντέρνο user interface. Ο περιορισμός ανά ήπειρο σίγουρα είναι μεγάλο φάουλ, αλλά πλέον είναι περισσότερο εύκολο να βρεθεί κανείς άμεσα στον αγώνα που επιθυμεί με βάση την προέλευση της αγαπημένης του μηχανής και όχι να ψάχνει χωρίς λόγο.

Γενικότερα αυτό το re-design θέλει τον χρόνο του ώστε να το συνηθίσει κάποιος, αλλά δυστυχώς, όσο και να ψάξαμε, όσο και να προσπαθήσαμε, δεν βρήκαμε κάτι καινούργιο. Ως συνήθως, ο παίκτης καλείται να ολοκληρώσει συγκεκριμένες δοκιμασίες ή να κερδίσει αγώνες, οι νίκες να μεταφραστούν σε experience points και credits, να βελτιώσει τη μοτοσυκλέτα του, να ανέβει επίπεδο, να ξεκλειδώσει περισσότερα events και τέλος. Αυτό είναι το RIDE 4. Μπορεί να ακούγεται υπερβολικό, αλλά έχοντας ιδιαίτερη αγάπη για τη σειρά γενικότερα αλλά και για την Milestone ειδικότερα, η νέα αυτή πρόταση είναι απίθανο αν θα πείσει κάποιον για τον λόγο ύπαρξής της στην αγορά.

Το RIDE 4 έχει αρκετά θετικά στοιχεία και αυτά είναι κυρίως ουσίας, όπως για παράδειγμα τα κορυφαία physics, το μοντέλο οδήγησης και γενικότερα καταφέρνει να μεταφέρει μοναδικά την αίσθηση μίας μοτοσυκλέτας που κινείται στο όριο. Βέβαια, το δυνατό χαρτί της σειράς είναι πως δεν περιορίζεται μόνο στα στενά όρια μίας αγωνιστικής πίστας, αλλά ξεχύνεται σε πανέμορφες διαδρομές σε πάρα πολλές τοποθεσίες ανά τον κόσμο.

Φέτος είναι ίσως η πρώτη φορά που η Milestone επιτυγχάνει ένα τόσο όμορφο σύνολο, όχι εξαιτίας της λεπτομέρειας, αλλά κυρίως λόγω της επιλογής των τοποθεσιών και των πανέμορφων οπτικών εφέ. Η οδήγηση δίπλα στη θάλασσα κατά τη δύση του ηλίου είναι μία ανεπανάληπτη εμπειρία και ένας πραγματικός άσσος στο μανίκι του τίτλου. Παράλληλα και η παρουσία της βροχής δεν είναι πλέον διακοσμητική, μιας και επηρεάζει την απόδοση των μηχανών, ενώ τα μεταβαλλόμενα καιρικά φαινόμενα αλλάζουν με τη σειρά τους τα επίπεδα πρόσφυσης της ασφάλτου.

Ο όρος “εγκυκλοπαίδεια” που χρησιμοποιήθηκε στην αρχή του κειμένου έχει φυσικά λόγο ύπαρξης και στο RIDE 4, αφού η λίστα με τις μοτοσυκλέτες είναι αξιοθαύμαστη. Επειδή όμως η γκρίνια είναι έκδηλη στο παρόν review, δεν γίνεται να περάσει απαρατήρητη η εύνοια σε μοτοσυκλέτες της Ανατολής –μάλλον το τμήμα marketing της εταιρίας δεν είναι και τόσο αποδοτικό- ή ακόμα χειρότερα η απουσία χαρακτηριστικών μοτοσυκλετών από την προηγούμενη πρόταση της σειράς, που είναι ήδη διαθέσιμες μέσω DLC. Και δυστυχώς όχι δωρεάν. Συνολικά το τέταρτο μέρος είναι πιο σοβαρό, πιο ολοκληρωμένο από τον προκάτοχό του, αλλά σε θέματα ποικιλίας και αριθμών, παραμένει πρακτικά, έστω και οριακά, το ίδιο.

Από την άλλη, και για να είμαστε ειλικρινείς, έκπληξη αποτέλεσε το άλμα στον τεχνικό τομέα και ειδικότερα σε επίπεδο σχεδιασμού των διαδρομών. Είναι από τις ελάχιστες εκείνες φορές που μηχανή και περιβάλλον δένουν τόσο ρεαλιστικά μεταξύ τους. Ίσως οι μοτοσυκλέτες να έχουν χάσει κάτι από τη λάμψη τους, αλλά αν αυτό έγινε για να επιτευχθεί μία γενικότερη ισορροπία στον τεχνικό τομέα, είναι μία καλοδεχούμενη υποχώρηση.

Για τον ήχο δεν χρειάζεται να ειπωθούν πολλά. Η ομάδα ανάπτυξης γνωρίζει πολύ καλά τι πρέπει να κάνει και ευτυχώς στον συγκεκριμένο τομέα η δουλειά της είναι για σεμινάριο. Οι περισσότερο “καμμένοι” μπορούν να κλείσουν τα μάτια τους και να μαντέψουν τι πέρασε μόλις από τις οθόνες τους, ενώ και τα υπόλοιπα εφέ όπως των ελαστικών ή των συγκρούσεων είναι επιτέλους εντός κλίματος.

Το RIDE 4 είναι μία πρόταση που είτε κάποιος θα την αγαπήσει είτε θα την μισήσει. Από τη μία πλευρά οι φίλοι των δύο τροχών θα το λατρέψουν, οι δε αρχάριοι σίγουρα θα το προσπεράσουν. Η νέα πρόταση της Milestone πέφτει και αυτή θύμα της στασιμότητας που χαρακτηρίζει την κατηγορία τα τελευταία χρόνια και μόνο αν την δει κάποιος μεμονωμένα θα εκτιμήσει όλα όσα έχει να προσφέρει. Όμως, σαν ένα μέλος μίας σειράς τεσσάρων επεισοδίων, η στασιμότητα και η επανάληψη είναι εντονότερα από ποτέ. Οπότε, όσοι έλιωσαν τα λάστιχα τους στο RIDE 3, ας το σκεφτούν καλά πριν κάνουν το επόμενο βήμα.

To RIDE 4 κυκλοφορεί από τις 8/10/20 για PS4, PC και Xbox One. Το review βασίστηκε στην έκδοσή του για το PS4, με review code που λάβαμε από την Bandai-Namco Entertainment Greece.

The post RIDE 4 – Review appeared first on GameOver.