Street Fighter V: Arcade Edition

12:23 23/1/2018 - Πηγή: Game Over

The King of fighting!

Μπορείτε να κάνετε όσους παραλληλισμούς και λογοπαίγνια θέλετε. Μπορείτε να επικαλεστείτε την “Επιστροφή του Βασιλιά” ή να ξεθάψετε από τη μνήμη σας κάθε rpgάδικο σενάριο ή plot κινέζικης b-movie, όπου ο “εκλεκτός”, ο “βασιλιάς”, ο “kung-fu master”, ο “δεν-ξέρω-κι-εγώ-τι” επιστρέφει για να πάρει εκδίκηση από αυτούς που εκμεταλλεύτηκαν την απουσία του για να φέρουν το χάος. Μπορείτε να θυμηθείτε τις δεκάδες τέτοιες περιπτώσεις, διανθισμένες με την εκάστοτε

σκηνοθετική δεινότητα, που έκαναν πέρα για πέρα σαφές ότι αυτός που επέστρεψε βρίσκεται εκτός σύγκρισης.

Θα μπορούσαμε να το δραματοποιήσουμε: να βάζαμε στο υποθετικό σκηνικό μας έναν κατεστραμμένο ναό, με τις φλόγες να κατασπαράζουν τα πολύτιμα και πανάρχαια relics του. Εκεί, με βλέμματα απόκοσμα, θηριώδεις μαχητές γυρίζουν να κοιτάξουν αυτόν που ήρθε μέσα από κρότο και λάμψη. Ο King of Fighters παίρνει μια βαθιά ανάσα διαστέλλοντας τα ρουθούνια του, ενώ τα δίδυμα Blazblue και Guilty Gear παίρνουν θέση σε αντιδιαμετρικά σημεία. Ο Injustice σφίγγει τα θεόρατα μούσκουλά του, ενώ ο Tekken σταματάει την επίκληση του DragoBall FighterZ και σηκώνεται αποφασιστικά...

Μάταια όμως. Όλοι ξέρουμε τι θα συμβεί σε αυτήν τη σκηνή. Το έχουμε δει πάμπολλες φορές, έχει γραφτεί με ανεξίτηλο μελάνι στο DNA μας. Ο ένας, αυτός που επιστρέφει, τα βάζει με όλους κι αναδεικνύεται νικητής, επαναφέροντας την ισορροπία - ή ό,τι άλλο βάλετε με τη φαντασία σας. Αρκετά όμως με τα fanboy παραλληρήματα! Υπάρχει λόγος που οδηγηθήκαμε σε αυτήν την κατάληξη και για να τον εξετάσουμε, θα πρέπει να μεταφερθούμε στο παρελθόν και συγκεκριμένα δύο χρόνια πριν. Αγνοώντας τα κλισέ πλοκής που επιμένουν να επανέρχονται για να εκτροχιάσουν το train of thought, προχωράμε στην ανάλυση.

Την άνοιξη λοιπόν του 2016 η Capcom έδωσε στο κοινό το πενταπόσταγμα του fighting. Άκουγε στο όνομα Street Fighter V κι ήταν στεγνό και δυνατό - σχεδόν τοξικό, σαν αψέντι παλαιάς ωρίμανσης, ικανό να στείλει στο καναβάτσο οποιονδήποτε πέραν από τους μυημένους. Ως τέτοιο, ήταν πάμπλουτο σε gameplay, με ένα fighting system που θέλει διδακτορικό για να το τιθασεύσει κανείς και δύο ζωές για να το τελειοποιήσει. Όμως υλοποιούσε αυτό του το εξαιρετικό στοιχείο κυρίως μέσω του online του. Ένα online ποιοτικότατο με μικρές ελλείψεις αλλά κορυφαίο στήσιμο.

Έλλειπε η single player εμπειρία. Έλλειπε η casual εμβάθυνση στο απύθμενο σύστημα μάχης του (αυτό αν το καλοσκεφτείτε ήταν μεγάλη έλλειψη). Έλλειπε το προκλητικό “ματάκι” προς τους νεοφερμένους, αλλά και τους amateurs. Ως εκ τούτου κατακεραυνώθηκε από το συμβατικό κοινό ενώ κατέστη γρήγορα λατρευτό από τους μύστες. Οι τελευταίοι έβλεπαν, ένιωθαν, γεύονταν το πλήρες και μεστό της μάχης του. Είναι αυτοί που προτιμούν την αναμέτρηση με ισάξιούς τους, παρά την τριβή με την ΑΙ. Κατά συνέπεια, μεσουράνησε στον κόσμο των e-sports ενώ γνώρισε μέχρι και τη χλεύη στην παραδοσιακή κριτική.

Με τον καιρό ήρθαν τα updates, εμπλουτίστηκε το content, έφθασε σε σχετικά υψηλά επίπεδα, όμως ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος κι έθεσε τον πήχη ψηλά. Είτε με την εξωτική προσέγγιση των δημιουργημάτων της Arc, είτε με τα πανύψηλα standards παραγωγής και την ακέραιη πληρότητα του Injustice 2. Ο χρόνος περνούσε κι οι συνειδήσεις καταστάλαξαν - ώσπου σήμερα, δύο χρόνια μετά, ήρθε η ώρα της επιστροφής.

Η Arcade Edition έφτασε για να συμπληρώσει αυτό που έλειπε από τον αρχικό τίτλο. Ήρθε για να καλύψει τα κενά του με ομοιογένεια και να παράξει ένα σύνολο μεγαλύτερο από το άθροισμα των επιμέρους χαρακτηριστικών του - και το καταφέρνει αυτό πέρα από κάθε προσδοκία. Κατ’ αρχάς, πρέπει να ειπωθεί ότι η “μετάλλαξη” αυτή έρχεται δωρεάν προς αυτούς που ήδη κατέχουν τον τίτλο. Αρκεί να τρέξει το (παλιό) παιχνίδι μια φορά κι ένα μαζικό update των 20+ GB θα έρθει να σας ανοίξει τις πύλες του νέου κόσμου που εισάγει το παιχνίδι.

Η αλλαγή του UI είναι το λιγότερο. Αυτό στο οποίο θα ορμήξουν όλοι με μανία είναι το ολοκαίνουριο Arcade Mode. Σημειώστε ότι δεν πρόκειται για κανένα Arcade Mode του είδους που είχατε δει εώς τώρα. Υπάρχουν έξι διαφορετικά μονοπάτια να ακολουθήσετε, τα οποία αντιστοιχούν στα πέντε αριθμημένα μέλη της σειράς, συν το Street Fighter Alpha. Κάθε μονοπάτι έχει διαφορετικό αριθμό μαχών, με αυτές να διαφοροποιούνται ανάλογα με τον χαρακτήρα που επιλέχθηκε. Υπάρχουν επίσης κρυμμένες μάχες, bonus stages, καθώς και διαφορετικά endings που ενεργοποιούνται με μυστικά triggers.

Τα bonus επίπεδα είναι σχεδιασμένα από την αρχή και διαθέτουν ευχάριστες προσθήκες. Οι δε μάχες σε κάθε μονοπάτι φροντίζουν να διαθέτουν το feel του τίτλου που αντιπροσωπεύουν. Όσοι fighters του εκάστοτε τίτλου “επιβίωσαν” στο Street Fighter V, θα βρίσκονται εκεί. Όμως δεν κατέστη δυνατόν να αναπαραχθούν όλοι. Μπορείτε να δείτε, για παράδειγμα τον Zangief να παλεύει στο Street Fighter III μονοπάτι (για να καλύψει τα κενά), αλλά αυτό δε θα σας προβληματίσει πολύ. Εκεί που θα επικεντρωθεί η προσοχή κι η προσπάθειά σας, θα είναι στην αποκάλυψη των συνθηκών που οδηγούν στις κρυμμένες μάχες, με μια διαδικασία που θα θυμήσει την αποκάλυψη του Akuma στο Super Street Fighter II Turbo (hint…).

Θα ψάξετε να βρείτε το δρόμο που θα οδηγήσει σε κάθε ένα από τα 200+ endings του και καλό είναι να πάρετε εδώ δύο λεπτά για να υπολογίσετε πόσο χρόνο θα σας πάρει κάτι τέτοιο. Η μη ύπαρξη κάποιας ένδειξης προόδου ίσως ξενίσει αρκετούς, ίσως όμως και να εξιτάρει άλλους τόσους με τον ενθουσιασμό της ανακάλυψης. Αλήθεια, πόσο καιρό έχετε να ανακαλύψετε κάτι σε fighting παιχνίδι που να μη βρισκόταν σε tutorial ή κάποιο pause menu; Πόσο καιρό έχετε να χρησιμοποιήσετε… guide σε παιχνίδι του είδους, προκειμένου να εξερευνήσετε όλα τα μυστικά του; Η όλη προσέγγιση του Arcade Edition φέρνει ένα άρωμα από τα παλιά…

Για να συνεχίσουμε με τις υπόλοιπες προσθήκες… Team Battle για όσους έχουν την επιθυμία για κάτι διαφορετικό, αλλά και extra battle για αυτούς που νιώθουν “καλοί” κι είναι διατεθειμένοι να τζογάρουν (με ήπιο τρόπο). Αυτό παίζεται ως εξής: καταβάλλετε ένα μικρό ποσό fighting money ώστε να ξαναπαίξετε μια πίστα που έχετε ολοκληρώσει ήδη, αλλά με κάποιους ιδιαίτερους κανόνες. Οι ανταμοιβές για τη νίκη είναι πολλαπλάσιες. Αν οι νίκες είναι όμως περισσότερες, τότε τα κέρδη είναι πραγματικά σπουδαία. Φαίνεται ότι σε μεγάλο βάθος χρόνου, το εν λόγω mode (μαζί με τα missions) θα είναι το single player mode που θα επιλέγει η πλειοψηφία. Αυτό γιατί θα αποτελεί μια καλή πηγή για fight money, που σημαίνει ευκολότερο ξεκλείδωμα DLC υλικού και μεγαλύτερη οικονομία για τον παίκτη.

Απ’ την άλλη, οι καινοτομίες άγγιξαν και την online υπόσταση του τίτλου. Θέλει πραγματικά μεγάλα κότσια για να πειράξει κανείς κάτι που δουλεύει άρτια - κι ίσως δικαιολογημένα. Όμως η προσθήκη δεύτερης κίνησης στο V-Trigger, μαζί με μικροαλλαγές στα hit boxes και στα frames, θα στείλουν όλους τους gurus ξανά στο δημοτικό, για να μάθουν πρωτίστως τις νέες ισορροπίες και να διαπιστώσουν σε δεύτερο χρόνο ότι η Chun Li… δεν παλεύεται. Αλλά, οπωσδήποτε, για να ανακαλύψουν πώς να αντιμετωπίσουν τον M. Bison τώρα που αυτός ξαναθυμήθηκε το Psycho Crusher. Ίσως ένα μικρό balance patch να είναι απαραίτητο εδώ.

Το οποίο Online δεν αφέθηκε να παρακμάσει. Με την προσθήκη νέων κινήσεων και χαρακτήρων, οι ισορροπίες άλλαξαν άρδην. Μαζί με αυτές ήρθε και καλύτερο matchmaking, καθώς κι ένα penalty system για τους rage quitters που θυμίζει σε πολλά σημεία αυτό που εισήχθη με το Gran Turismo Sport. Το δε Capcom Fighting Network έχει εμπλουτισθεί με νέες επιλογές κι είναι πλέον ευκολότερο από ποτέ να δοκιμάσετε να κάνετε τα πρώτα σας δειλά βήματα στο χώρο αυτόν.

Όλα αυτά μέχρι να έρθουν όλοι οι πρόσθετοι χαρακτήρες. Blanka, Sagat, Sakura, Cody, Falke και G, περιμένουν τη σειρά τους για να αναλώσουν το χρόνο σας στην εκμάθησή τους, αλλά και στα ξεχωριστά κεφάλαια του story mode. Αυτό δε θα έπρεπε να το ξεχνάτε. Μαζί με τα Arcade και Online, αποτελεί τον τρίτο κύριο πυλώνα του παιχνιδιού, αφήνοντάς σας να μοιράζετε το χρόνο σας σε διαφορετικές προκλήσεις, που όμως αλληλεπιδρούν με κάποιο τρόπο και συνθέτουν αρμονικά την πλήρη εικόνα.

Για κάποιον, δε, που δεν είχε επαφή με το παιχνίδι μέχρι τώρα, το ολοκληρωμένο, πλέον, Street Fighter V πακέτο θα αποτελέσει μια βάναυση γροθιά ποιότητας, περιεχομένου, πρόκλησης, ανακάλυψης κι ανταμοιβής. Είναι ό,τι πιο πλήρες και άρτιο κυκλοφορεί εκεί έξω - κι αυτό δε λέγεται ελαφρά τη καρδία. Ο γράφων γνωρίζει το impact που έχουν προκαλέσει στο είδος οι τίτλοι που αναφέρθηκαν στην εισαγωγή, όμως, επαναφέροντάς την στη μνήμη, αντιλαμβάνεστε ότι το παιχνίδι αυτό βρίσκεται ένα ξεκάθαρο σκαλί ψηλότερα από οποιοδήποτε άλλο.

Εξάγεται, λοιπόν, το συμπέρασμα ότι δεν υπάρχει κανένας λόγος να μην αποκτήσει κάποιος αυτόν τον τίτλο, αρκεί να τρέφει έστω και την μικρότερη συμπάθεια για το fighting genre. Τα δεδομένα standards παραγωγής βρίσκονται στο ίδιο ψηλό επίπεδο που είχαν επιτύχει και πριν. Το άριστο online ανανεώθηκε κι εμπλουτίστηκε, αλλά η μεγαλύτερη ώθηση στον τίτλο ήρθε από το υπέροχο arcade mode και τις διάφορες άλλες μικροαλλαγές του. Όλα αυτά είναι αρκετά για να ανακηρύξουν το Street Fighter V Arcade Edition ως το καλύτερο fighting game εκεί έξω.

Το review βασίστηκε στην PS4 έκδοση του παιχνιδιού.

pcps4xbox one