The Spirit of the Samurai | Review

08:24 16/12/2024 - Πηγή: Game Over

Το Spirit of the Samurai μας θύμισε ελαφρώς την περίπτωση του Narita Boy, δηλαδή ενός indie παιχνιδιού που “έγραφε” ωραία στα trailers, χάρη στο όμορφο εικαστικό. Παρότι το Spirit of the Samurai απέχει παρασάγγας σε ύφος και τεχνοτροπία, η γενικότερη κατάσταση παραμένει η ίδια. Το αρκετά ελκυστικό οπτικό κομμάτι του, ικανό να κεντρίσει αυθόρμητα το ενδιαφέρον, τελικά δεν είναι σε θέση να κρύψει το ρηχό gameplay του.

Η ιστορία μας φέρνει στην αρχαία Ιαπωνία όπου σε ένα ειρηνικό χωριό

επιτίθενται ξαφνικά δαίμονες. Εμείς θα πάρουμε τον ρόλο του samurai Takeshi, που θα κληθεί να εξολοθρεύσει τον αρχιδαίμονα Jorogumo και τα minions του. Στο πλευρό του θα έχει τη βοήθεια της γατούλας του, που ορισμένες φορές μπορεί να κάνει stun τους εχθρούς, χυμώντας στο κεφάλι τους, την οποία μάλιστα την ελέγχουμε άμεσα σε λιγοστά επίπεδα.

Αν και θα δείτε ορισμένους ακόμα χαρακτήρες, αυτοί έρχονται εντελώς αραιά, ακόμα και για τα δεδομένα της μικρής διάρκειας των περίπου τεσσάρων ωρών, ενώ επίσης η παρουσία τους είναι πάντα περιορισμένη. Για να μην μακρηγορούμε σε αυτό το σκέλος, το σενάριο υπάρχει απλά για να υπάρχει και αδυνατεί να δημιουργήσει οποιοδήποτε δέσιμο με τον Takeshi ή τη γάτα του, σε αντίθεση με αυτό που φαίνεται ότι ήθελαν οι δημιουργοί.

Από την άλλη πλευρά, η δουλειά που έχει γίνει στις -μικρής διάρκειας- cutscenes είναι ποιοτική, αποτελώντας το highlight του τίτλου. Η ομάδα ανάπτυξης επέλεξε τη μέθοδο του stop-motion για την απόδοση τόσο της δράσης όσο και των cutscenes. Βέβαια, η χρήση αυτής της τεχνοτροπίας δεν γίνεται με τον παραδοσιακό τρόπο, δηλαδή της… επίπονης φωτογράφισης -καρέ καρέ- φιγούρων σε πραγματικά σκηνικά.

Αντιθέτως, στην περίπτωση του Spirit of the Samurai, η ιδιαίτερη φύση αυτής της τεχνοτροπίας προσομοιώνεται μέσω της μηχανής γραφικών, κάτι που δίνει την εντύπωση “cheat”, παρόλο που προσδίδεται μία αναγκαία ιδιαιτερότητα στο παιχνίδι.

Επιστρέφοντας στο θέμα των cutscenes, η stop-motion τεχνοτροπία λειτουργεί αρμονικά και ιδανικά με τη λεπτομερή αποτύπωση των περιβαλλόντων και των χαρακτήρων, ιδίως όσον αφορά στα τέρατα. Προσεγγίζει την ποιότητα της δουλειάς που θα έβλεπε κανείς σε μία ταινία της LAIKA Studios (Coraline, Kubo), παρόλο το προαναφερθέν “cheat” του θέματος. Θεωρούμε ότι όσο πιο πολύ ασχοληθεί κανείς, τόσο περισσότερο θα του δημιουργείται η εντύπωση πως θα ήταν προτιμότερο για τη Digital Mind Games να επιδοθεί εξ ολοκλήρου στην ανάπτυξη ενός animation, παρά με ένα παιχνίδι. Ως έχει, καταλήγει να δίνει την εντύπωση ότι το gameplay είναι συνοδευτικό των cutscenes και όχι το αντίθετο.

Το platforming είναι το πλέον τυπικό, αλλά ακόμα και έτσι είναι αρκετά προβληματικό. Είναι κάτι που εντείνεται ακόμα περισσότερο όταν παίρνουμε τον έλεγχο της γάτας ή ενός Kodama (ένα ανθρωπόμορφο πνεύμα) όπου τα επίπεδα επικεντρώνονται στο platforming. Αρκετές φορές οι εναλλαγές μεταξύ τρεξίματος και άλματος δεν είναι ιδιαίτερα άμεσες, με αποτέλεσμα συχνά να πέφτουμε – με αρκετά άδικο τρόπο – στο κενό.

Ακόμα όμως και να λειτουργούσε άψογα ο χειρισμός, και πάλι το platforming δεν θα πρόσφερε κάτι το αξιομνημόνευτο, καθώς η πιο περίτεχνη κίνηση είναι το απλό άλμα μεταξύ πλατφορμών.

Στο κομμάτι της μάχης η κατάσταση είναι ελαφρώς καλύτερη, αν και πάλι ακολουθεί υπεραπλουστευμένα μονοπάτια. Οι επιθέσεις πραγματοποιούνται κουνώντας τον δεξί αναλογικό μοχλό στις τέσσερις βασικές κατευθύνσεις. Η ιδιαιτερότητα του συστήματος μάχης είναι ότι μπορούμε να επιλέξουμε την αλληλουχία των τριών επιθέσεων που απαρτίζουν τα τριπλά combos μέσα από ένα ρεπερτόριο περίπου 20 διαφορετικών επιθετικών animations, κάθε ένα με τα δικά του στατιστικά ταχύτητας και ισχύος.

Παρότι μεμονωμένα τα animations είναι καλοφτιαγμένα, η αλήθεια είναι ότι οι μεταβάσεις μεταξύ τους είναι αρκετά απότομες, ενώ σε πρακτικό επίπεδο δεν αλλάζουν και πολλά στην προσέγγιση των εχθρών. Αν και στα πρώτα τμήματα του Spirit of the Samurai η απλότητα της μάχης μπορεί να προσφέρει μία διασκεδαστική hack ‘n slash εμπειρία, σταδιακά αρχίζει να κουράζει.

Η ποικιλία των εχθρών είναι αρκετά μικρή από τη μία πλευρά, και από την άλλη ο βαθμός δυσκολίας ανεβαίνει σημαντικά μετά το μέσο του παιχνιδιού. Υπήρχαν σημεία όπου τρία εχθρικά χτυπήματα μπορεί να ήταν και αρκετά για να χάσουμε. Αν και είναι εύκολο να μάθει κανείς την κινησιολογία των εχθρών, τα animations τους είναι τόσο σπασμωδικά, ώστε συχνά ήταν δύσκολο να αντιδράσουμε στις επιθέσεις τους.

Επιπλέον, οι ίδιες οι μάχες καταλήγουν να είναι ιδιαίτερα επαναλαμβανόμενες, καθώς υπάρχει ελάχιστη ποικιλομορφία στον τρόπο που μπορεί να εξελιχθεί μία σύγκρουση. Την όλη κατάσταση δεν βοηθάνε καθόλου τα απομακρυσμένα checkpoints, ζητώντας μας συχνά να επαναλάβουμε εκτενείς μάχες, στις οποίες ενδέχεται να παρεμβάλλονται και platforming τμήματα.

Όπως αναφέραμε παραπάνω, το Spirit of the Samurai προσφέρει ένα όμορφο θέαμα, χάρη στην εκκεντρικότητα του πλασματικού stop-motion ύφους αλλά και λόγω των λεπτομερών περιβαλλόντων και ιδίως της καλής δουλειάς που έχει γίνει στην απεικόνιση ορισμένων αποτρόπαιων τεράτων. Είναι κάτι όμως που δεν αρκεί όταν το gameplay του είναι τόσο παρωχημένο αλλά και αρκετά προβληματικό.

Παρά τη μικρή διάρκεια του Spirit of the Samurai, η αίσθηση που μας έδωσε ήταν ότι διήρκησε παραπάνω από όσο μπορούσε να υποστηρίξει το gameplay του. Εάν κάτι μας έμεινε από την όλη εμπειρία, είναι ότι θα θέλαμε πολύ περισσότερο από τη Digital Mind Games να αναπτύξει ένα sequel με τη μορφή animated ταινίας παρά ως βιντεοπαιχνίδι.

Το The Spirit of the Samurai κυκλοφορεί από τις 12/12/24 για PC (με εκδόσεις για PS5 και Xbox Series να αναμένονται). To review μας βασίστηκε σε review code που λάβαμε από τη Digital Mind Games.

The post The Spirit of the Samurai | Review first appeared on GameOver.

The post The Spirit of the Samurai | Review appeared first on GameOver.