Aeon Must Die review

12:54 15/11/2021 - Πηγή: Game 2.0

Τα brawler (ή beat ‘em up αν προτιμάτε), υπάρχουν σχεδόν από τότε που υπάρχει το gaming με τον έναν ή τον άλλον τρόπο. Είναι απλά, κατανοητά και πορωτικά, όταν είναι καλοφτιαγμένα. Προχωράς, σπας στο ξύλο οποιον βρεις στο διάβα σου, φτάνεις στο boss, τον τσακίζεις και αυτόν, και μετά περνάς στην επόμενη πίστα, για να ξαναξεκινησεις αυτή την διαδικασία. Εδώ και τόσα χρόνια, η βασική αυτή συνταγή δεν έχει αλλάξει ιδιαίτερα. Πολλοί θα ρωτήσουν “γιατί να αλλάξεις κάτι που λειτουργεί άψογα;”, και ίσως να έχουν και δίκιο. Από την άλλη όμως, υπάρχουν

και παιχνίδια όπως το Aeon Must Die που προσπαθούν να φέρουν κάτι καινούριο στο τραπέζι. Ας δούμε λοιπόν αν οι νεωτερισμοί προσδίδουν ουσία.

Η ιστορία διαδραματίζεται σε ένα μακρινό, sci-fi, μετά-αποκαλυπτικό μέλλον, όπου ο Aeon, Αυτοκράτορας της Void Armada, εκθρονίζεται από τους στρατηγούς του, οι οποίοι καταστρέφουν και σώμα του. Όμως, καθώς πρόκειται για ένα ον με μεγάλη δύναμη, το πνεύμα του καταφέρνει να επιβιώσει, μπαίνοντας στο σώμα ενός Starspawn (μέλος μιας άλλης, διαστημιλής φυλής), και επιστρέφει, ώστε να πάρει την εκδίκηση του, αλλά και τον θρόνο του πίσω. Εδώ λοιπόν, ξεκινά το παιχνίδι. Ο τρόπος με τον οποίο το παιχνίδι αφηγείται την ιστορία του, είναι ξεκάθαρα βασισμένος σε νοοτροπία κόμικ. Υπάρχουν και φορές όπου μπορείτε να επιλέξετε τί θα απαντήσετε, αλλά και διαφορετικά τέλη, αναλόγως των επιλογών σας τόσο στους διαλόγους όσο και στο gameplay. Δυστυχώς όμως, το παιχνίδι δεν καταφέρνει πάντα να αποδώσει σωστά την πλοκή του, και ίσως να βρεθείτε λίγο μπερδεμένος όσον αφορά το τί γίνεται. Δεν είναι ότι δεν εκτιμώ την περισσότερη προσοχή στην ιστορία απ' ότι έχουμε συνηθίσει σε τίτλους του είδους, αλλά θα προτιμούσα λίγο καλύτερο γράψιμο και αφηγηματική παρουσίαση. Εκτιμώ πάντως τις διάσπαρτες αναφορές σε anime και videogames.

Όσον αφορά το gameplay, δείχνει φαινομενικά πολύ απλό, αλλά σύντομα διαπιστώνετε πως δεν είναι. Καταρχάς, οι μάχες είναι ένας προς έναν, με τους υπόλοιπους εχθρούς είτε να παρακολουθούν μέχρι να έρθει η σειρά τους, είτε να βοηθούν τους συντρόφους τους, πετάγοντας διάφορα αντικείμενα στην οθόνη. Το άλλο σημαντικό, είναι πως δεν υπάρχει μπάρα υγείας. Στην θέση της, υπάρχει η θερμοκρασία που ανεβάζει ο Aeon, ανάλογα με τί επιθέσεις κάνει ή δέχεται από τους εχθρούς. Εάν ανέβει πολύ ή πέσει πολύ, βρίσκεστε σε κίνδυνο, αφού τότε ένα μόνο χτύπημα αρκεί για να σας σκοτώσει. Για να διατηρείτε την θερμοκρασία σας σε σωστά επίπεδα, πρέπει είτε να κάνετε τις δυνατές επιθέσεις με φωτιά, είτε να αποφύγετε τις επιθέσεις των εχθρών, ώστε να “κρυώσετε” λίγο. Όμως, αν αποφεύγετε πάρα πολλές επιθέσεις και χρησιμοποιήσετε πολλές δυνατές επιθέσεις η μπάρα γεμίζει προς την άλλη κατεύθυνση, οπότε ο Aeon μένει αποδυναμωμένος. Η θερμοκρασία σας, εξαρτάται και από το ποιοί εχθροί σας επιτίθενται. Οι μπλέ εχθροί σας ρίχνουν την θερμοκρασία, ενώ οι κόκκινοι την ανεβάζουν. Τέλος, υπάρχουν οι πράσινοι, των οποίων οι επιθέσεις ανεβάζουν την μπάρα, αναλόγως με το πού βρίσκεται, ζέστη ή κρύο. Εννοείται πως οι εχθροί δεν έχουν μόνο απλές επιθέσεις στην διάθεση τους αλλά και ειδικές κινήσεις, τις οποίες πρέπει να αποφύγετε ή να σταματήσετε με parries.

Άρση βαρών.

Πρόκειται για ένα σύστημα μάχης που στην αρχή ενδεχομένως να σας ενθουσιάσει, ειδικά αν λάβουμε υπόψη και τις εντυπωσιακές κινήσεις και τα ζόρικα combos που μπορείτε να εξαπολύσετε. Αν συμπεριλάβουμε και τα upgrades που μπορείτε να κάνετε και να ξεκλειδώσετε νέες κινήσεις, τότε όλο αυτό ακούγεται πολύ ενδιαφέρον στην θεωρία. Αλλά η αλήθεια είναι πως μπορεί πολύ γρήγορα να καταντήσει κουραστικό. Αυτό γιατί όσο νικάτε σε μάχες, οι εχθροί σας δυναμώνουν, αποκτούν νέες κινήσεις και μαθαίνουν να σας αντιμετωπίζουν πιο αποτελεσματικά, με αποτέλεσμα η δυσκολία να γίνεται υπερβολική κάποιες φορές και όλο αυτό το σύστημα να μοιάζει περιττό και περίπλοκο χωρίς ουσιαστικό λόγο. Παρόλα αυτά, οι ίδιες οι μάχες δεν είναι κακές, με αρκετά ωραία αίσθηση και οι εντυπωσιακές κινήσεις που έχετε στην διάθεση σας, μαζί με τα combos, μπορούν να σας “ψαρώσουν” τουλάχιστον στην αρχή.

Αλλά ακόμα δεν έχουμε ξεμπερδέψει με τα συστήματα του παιχνιδιού. Όταν ξεκινάτε το παιχνίδι, έχετε στην διάθεση σας εννιά πόντους purpose. Κάθε φορά που πεθαίνετε, χάνετε έναν πόντο και τον κερδίζει ο εχθρός που σας σκότωσε, ο οποίος δυναμώνει έτσι τα στατιστικά του. Μπορείτε να επιστρέψετε για εκδίκηση και να πάρετε πίσω το purpose σας ή να χάσετε πάλι και ο εχθρός να δυναμώσει ακόμα περισσότερο. Αυτό άλλάζει μόνο στα boss fights, όπου όταν πεθαίνετε, απλά χάνετε τον πόντο. Αν χάσετε και τους εννιά πόντους, τότε ο Aeon καταλαμβάνει πλήρως το σώμα του Starspawn, με αποτέλεσμα να πρέπει να συνεχίσετε να παίζετε ως Aeon για το υπόλοιπο του παιχνιδιού. Τότε, ναι μεν έχετε πρόσβαση σε όλες του τις κινήσεις, αλλά περιορίζονται οι επιλογές σας και βλέπετε το “κακό” φινάλε. Όλοι αυτοί οι μηχανισμοί έχουν στόχο να σας κρατάνε συνέχεια στην τσίτα, κάτι που καταφέρνουν, ίσως υπερβολικά πολύ, στερώντας έτσι την απλότητα και αμεσότητα που θα περίμενε κανείς από ένα τίτλο του είδους. Πιστεύω πως υπάρχουν άλλοι, καλύτεροι τρόποι να προστεθούν καινοτομίες χωρίς να μειώνουν την διασκέδαση του παιχνιδιού. Καλοί οι πειραματισμοί, αρκεί να μην αλλοιώνεται η τελική εμπειρία.

"Μην φοβάσαι, να σε μυρίσει θέλει!”

Το πιο δυνατό σημείο του Aeon, είναι αναμφισβήτητα, η οπτικό-ακουστική του παρουσίαση. Τα γραφικά και τα animations θυμίζουν έντονα comics και anime καιμοιάζουν σαν να έχουν ξεπηδήσει από τις ταινίες Tron. Μαζί με τα έντονα, neon χρώματα, τα εντυπωσιακά backgrounds και τα ειδικά εφέ των special κινήσεων, το τελικό αποτέλεσμα είναι κάτι παραπάνω από ευχάριστο στο μάτι. Την δυνατή οπτική απόδοση, συμπληρώνει εξαιρετικά το πολύ καλό synthwave soundtrack, το οποίο ταιριάζει πολύ με την όλη ατμόσφαιρα και συνοδεύει ιδανικά την έντονη δράση.

Παρόλο που ο συνδυασμός εικόνας-ήχου κάνει το Aeon ελκυστικό, πιστεύω πως λίγοι θα “μείνουν” σε αυτό. Ο λόγος, όπως προαναφέρθηκε, είναι τα αχρείαστα πολύπλοκα συστήματά του, τα οποία στοχεύουν στο να δώσουν περισσότερο βάθος σε ένα beat ‘em up, αλλά μάλλον καταλήγουν να το κάνουν λιγότερο προσβάσιμο. Το τελικό αποτέλεσμα είναι εν δυνάμει ενδιαφέρον, αλλά με αρκετά “αγκάθια”. Αν θέλετε ένα παιχνίδι του είδους με έξτρα πρόκληση και πολλαπλά playthrough, όπου δεν δέρνετε απλά spam-άροντας ένα-δύο κουμπιά, τότε ίσως να είναι ό,τι πρέπει για εσάς. Αν όμως ψάχνετε για κάτι πιο απλό, χωρίς πολλά-πολλά, μάλλον πρέπει να ψάξετε αλλού, γιατί το Aeon θα σας παιδέψει πολύ παραπάνω απ΄ ότι περιμένετε.

Όμορφο στιλ γραφικών που παραπέμπει σε anime και comicsΠολύ ωραίο synthwave soundtrackΜπόλικα combos για τιμωρία των εχθρώνΕνδιαφέροντα συστήματα στις μάχες......που ίσως καταλήγουν να γίνονται πολύ κουραστικάΗ ιστορία δεν δίνεται με τον καλύτερο τρόποΗ δυσκολία μπορεί να αυξηθεί πολύ, και απότομαΟι μάχες μπορούν να γίνουν επαναλαμβανόμενεςΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 6.0

ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ:PS4, Xbox One, Switch, PCΑΝΑΠΤΥΞΗ:Limestone GamesΕΚΔΟΣΗ:Focus Entertainment

Game20.gr, το Άσυλο των gamers