Battlefield 3 Review

01:06 2/11/2011 - Πηγή: Game 2.0

“Το Battlefield θα κυριαρχήσει στα FPS όπως κυριαρχεί το FIFA στα παιχνίδια ποδοσφαίρου”, τονίζει η ΕΑ, στέλνοντας ένα ξεκάθαρο μήνυμα προς τον ανταγωνισμό. Το Battlefield 3, από τη στιγμή που το ανακοίνωσε, το πασάρει ως το νέο βασιλιά των FPS. Καταφέρνει όντως να ανέβει στο θρόνο; Η απάντηση

δεν είναι τόσο… ξεκάθαρη. Τα δύο Bad Company ήταν ιδιαίτερα “χρήσιμα” παιχνίδια, καθώς εξυπηρέτησαν πολλούς σκοπούς. Είχαν ποιότητα, πούλησαν καλά, σύστησαν τη σειρά στους console gamers, “ανέβασαν” αισθητά τις μετοχές του Battlefield franchise, και αποτέλεσαν δύο μεγάλα βήματα για την δημιουργία του Battlefield 3. Ναι, δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι τα BC και BC2 ήταν κάτι σαν “προετοιμασία” για την DICE, ενόψει της δημιουργίας του Battlefield 3. Πολύς ντόρος γι αυτό το παιχνίδι, το οποίο όμως σε γενικές γραμμές τον αξίζει.

Συνήθως στα reviews ξεκινάω από το single-player του εκάστοτε παιχνιδιού, εκτός κι αν κάνω review σε Battlefield, που πάω κατευθείαν στο multiplayer. Aυτό γιατί αδυνατώ να πάρω στα σοβαρά το single-player τους. Τόσο το πρώτο, όσο και το δεύτερο Bad Company, απογοήτευσαν οικτρά σε αυτόν τον τομέα. Όμως, είπαμε, με τα δύο παιχνίδια η DICE απέκτησε εμπειρία. Αποτέλεσμα, το campaign του Battlefield 3 να είναι αρκετά καλύτερο από ότι περίμενα. Το σενάριο δεν διεκδικεί δάφνες πρωτοτυπίας: Άραβες ετοιμάζουν τρομοκρατικές επιθέσεις με πυρηνικά, ενώ κάπου μπλέκονται και οι Ρώσοι. Ο τρόπος αφήγησης και η πλοκή όμως είναι τα στοιχεία που κλέβουν την παράσταση. Το παιχνίδι εξελίσσεται μέσω flashbacks, στη διάρκεια της ανάκρισης ενός Αμερικάνου πεζοναύτη. Πηγαίνοντας μπρος πίσω χρονικά, στο campaign αναλαμβάνετε τον ρόλο του ίδιου, ενός άλλου Αμερικάνου στρατιώτη, καθώς και ενός Ρώσου, και μεταφέρεστε στο Ιράν, στο Παρίσι και στη Νέα Υόρκη. Η ιστορία είναι καλοφτιαγμένη και ενδιαφέρουσα από την αρχή ως το τέλος, με ωραίες ανατροπές που περιμένουμε από ένα blockbuster σαν και τούτο δω.

Μαζί με την ιστορία, στα συν συγκαταλέγω και την ατμόσφαιρα, και το γενικότερο feeling. Θυμάμαι την απίστευτη βαρεμάρα που ένιωθα όταν έπαιζα τo single-player των Bad Company. Στο Battlefield 3 δεν βαρέθηκα καθόλου. Το παιχνίδι έχει ατμόσφαιρα, ένταση, αγωνία, και στιλ ντοκιμαντέρ (αν και δεν λείπουν οι κινηματογραφικές στιμές) που του βγαίνει σε καλό. Δυστυχώς αποτυγχάνει να ξεχωρίσει στο gameplay. Παικτικώς, το campaign του Battlefield 3 είναι μία ακόμα στρατιωτική περιπέτεια, σαν τις πολλές που έχουμε παίξει τα τελευταία χρόνια. Απόλυτα γραμμικό, με συνηθισμένες μάχες, συνηθισμένο ΑΙ και QTEs με ελάχιστη αλληλεπίδραση, χωρίς αυτό να σημαίνει βέβαια ότι είναι για πέταμα. Απλά το όλο θέμα είναι υπερβολικά scripted, ακόμα και στις παραμικρές λεπτομέρειες. Κατά την διάρκεια του campaign μπαίνετε και σε οχήματα. Το κομμάτι όπου ελέγχετε τανκ στην έρημο του Ιράν είναι πολύ ωραίο, όμως δεν συμβαίνει το ίδιο και στο επίπεδο με το μαχητικό. Το παιχνίδι σας περιορίζει στον χειρισμό μόνο των όπλων του αεροσκάφους, προκαλώντας τρελό ξενέρωμα σε όποιον το παίζει