Beyond: Two Souls Review

23:44 29/10/2013 - Πηγή: Game 2.0

Είναι γνωστό πλέον πως κάθε τίτλος της Quantic Dream είτε λατρεύεται, είτε μισιέται, καθώς το στούντιο προσπαθεί να καθιερώσει ένα είδος παιχνιδιού που πολλοί gamers δε μπορούν καν να το δεχτούν ως κανονικό video game. Το Beyond: Two Souls δεν αποτελεί εξαίρεση, προσφέροντας παρόμοια εμπειρία με τους προκατόχους του, με ακόμη πιο απλοποιημένα στοιχεία, τα

περισσότερα ευτυχώς προς θετική τροχιά. Το Beyond: Two Souls είτε θα το λατρέψετε, είτε θα σας αποτρέψει από το να ασχοληθείτε ξανά με τίτλο της Quantic Dream, της οποίας οι υποσχέσεις δεν είναι ανάλογες της εμπειρίας που προσφέρει.

Στο Beyond: Two Souls πρωταγωνιστεί η Jodie, μία κοπέλα που από τότε που θυμάται τον εαυτό της συνυπάρχει με ένα πνεύμα ονόματι Aiden. Η Jodia παλεύει να αποκτήσει μία φυσιολογική ζωή, αλλά οι συνθήκες όπως και οι ιδιαίτερες ικανότητές της δεν της το επιτρέπουν, με το προσωπικό της δράμα να ξετυλίγεται σε διάφορα στάδια της ζωής της. Μη αποδοχή από τους γονείς της στην παιδική ηλικία, μη αποδοχή από τους συνομήλικούς της αργότερα, αλλά και εκμετάλλευση των δυνάμεών της από κυβερνητικές υπηρεσίες, είναι στοιχεία που παρουσιάζουν το προσωπικό δράμα της Jodie. Το παιχνίδι θέλει να δώσει μία πιο ανθρώπινη οπτική ως προς το διαφορετικό, με την πρωταγωνίστρια να παλεύει με όλους, ακόμα και με τον ίδιο της τον εαυτό.

H όλη εμπειρία χωρίζεται στα δύο: στο δράμα της Jodie σε αρκετά στάδια της ζωής της και στην άλλη πλευρά που βρίσκεται ο Aiden. Χάρη στη μοναδική ερμηνεία της Ellen Page, η ιστορία της Jodie κάθε άλλο παρά αδιάφορη μπορεί να χαρακτηριστεί. Στη διάρκεια της περιπέτειας ανακαλύπτετε όλο και περισσότερες πτυχές της δύσκολης ομολογουμένως ζωής της Jodie, όπως την παιδική της ηλικία, την πρώτη επαφή με γιατρούς, αλλά και αργότερα τον αγώνα για επιβίωση, την προσέγγισή της από κυβερνητικές υπηρεσίες και την εκπαίδευσή της ως “πράκτορα”. Η τηλεκίνηση, η διορατικότητα και οι υπόλοιπες υπερφυσικές δυνάμεις της Jodie προέρχονται από τον Aiden, που είναι η πύλη προς την άλλη πλευρά και προσφέρει περισσότερη ελευθερία κινήσεων στο χώρο, περνώντας από τοίχους και άλλα εμπόδια. Ο Aiden είναι “φύλακας άγγελος” της Jodie και “εκδικητής” όσων την απειλούν. Δεν είναι ορατός από κανένα ανθρώπινο μάτι, όμως μπορεί να αλληλοεπιδρά με αντικείμενα στο χώρο, να ελέγχει τη βούληση των ανθρώπων και να προειδοποιεί για πιθανούς κινδύνους.

Η ιστορία της Jodie ξετυλίγεται σε στάδια, συμπεριλαμβανομένων και των παιδικών της χρόνων.

Ανήκοντας σε ένα είδος που ακόμα προσπαθεί να βρει τη θέση του στο χώρο των video games, το Beyond: Two Souls παλεύει με τη διπλή του ταυτότητα ως interactive ταινία αλλά και ως παιχνίδι, με νέα στοιχεία να προστίθενται και στις δύο αυτές πτυχές. Τα επί της οθόνης πλήκτρα αποφάσεων έχουν περιοριστεί σημαντικά, με αποτέλεσμα ένα ακόμα καλύτερο οπτικό μέρος. H μάχες δεν γίνονται πλέον με QTE αλλά με την κίνηση του δεξιού μοχλού σύμφωνα με την κίνηση του σώματος της Jodie, με ένα μικρό slow motion να σας δίνει τον απαραίτητο χρόνο για να βρείτε τη σωστή θέση. Η εναλλαγή μεταξύ Jodie και Aiden γίνεται με το πάτημα ενός πλήκτρου, οποιαδήποτε στιγμή επιλέξετε, γεγονός που δίνει μία αίσθηση ελευθερίας.

Η έμφαση στις αποφάσεις που είχαμε δει σε προηγούμενους τίτλους της Quantic Dream, δυστυχώς εδώ έχει ελαχιστοποιηθεί. Αν και ακόμα οι αποφάσεις σας μπορούν να επηρεάσουν στιγμιαίες καταστάσεις ή την κατάληξη κάποιων κεφαλαίων, δεν έχουν μεγάλο αντίκτυπο στην πορεία της ιστορίας, αφήνοντάς μία αίσθηση γραμμικής κατεύθυνσης των πραγμάτων. Στο τελευταίο μέρος του παιχνιδιού οι αποφάσεις σας όντως επηρεάζουν σημαντικά το τέλος, όμως στη διάρκειά του φαίνεται πως ότι και να γίνει η προκαθορισμένη ιστορία δεν αλλάζει. Επίσης, ξεχάστε το οποιοδήποτε game over, καθώς ακόμα και η αποτυχία στις μάχες ή οι λάθος επιλογές δεν οδηγούν σε αυτό. Το παιχνίδι τελειώνει όταν πρέπει/έχει κριθεί αναγκαίο να τελειώσει, τόσο απλά.

Εκεί που τα πράγματα χαλάνε αρκετά είναι στην αλληλεπίδραση χαρακτήρων και στοιχείων. Η Jodie είναι αρκετά περιορισμένη στο τί μπορεί να αγγίξει και τί όχι, όπως και σε ποιους χώρους έχει πρόσβαση. Αρχικά φαίνεται να σώζει την κατάσταση ο Aiden, αφού όντας άυλος μπορεί εύκολα να μετακινηθεί οπουδήποτε, χωρίς να τον σταματάει κάποιο εμπόδιο (πάντα στα πλαίσια που επιτρέπει το παιχνίδι). Όμως και σε αυτή την περίπτωση η αλληλεπίδραση είναι περιορισμένη, με κουκίδες επί της οθόνης να επιδεικνύουν τί μπορείτε να κινήσετε και ποιους μπορείτε να ελέγξετε. Εξάλλου, η όλη περιπέτεια διαρκεί περίπου 8 με 9 ώρες. Υπάρχουν διάφορες επιλογές παιχνιδιού, όπως η απλούστερη επιλογή κινήσεων για τους αρχάριους, και το co-op όπου ο ένας παίκτης ελέγχει την Jodie και ο άλλος τον Aiden, είτε με τη χρήση δεύτερου χειριστηρίου, είτε με tablet.

Το προσωπικό δράμα, η μάχη για την επιβίωση, αλλά και η μάχη της Jodie με τον ίδιο της τον εαυτό σας δένει αρκετά με την πρωταγωνίστρια.

Οι όποιες θυσίες περί ελευθερίας αλληλεπίδρασης έγιναν φυσικά στο βωμό της μοναδικής οπτικής εμπειρίας και το Beyond: Two Souls διαπρέπει σε αυτό τον τομέα. Μοναδικά μοντέλα χαρακτήρων, καλοσχεδιασμένα και πλήρως λεπτομερή περιβάλλοντα, αλλά και μοναδικό και αληθοφανή animation, είναι τα στοιχεία που απογειώνουν τα γραφικά του παιχνιδιού, με την Quantic Dream να προσφέρει για ακόμα μια φορά μία οπτική απόλαυση. Ο φωτισμός επίσης είναι εξαιρετικός σε κάθε cutscene, αν και σε σκηνές με δράση υπάρχει μερική πτώση των καρέ, όπως και στιγμιαίο pop-in κτιρίων ή αντικειμένων στις πιο ανοιχτές σκηνές, χωρίς όμως να αποτελεί μεγάλο πρόβλημα. Ο ηχητικός τομέας μένει σε μέτρια επίπεδα, με ωραίο μεν soundtrack αλλά όχι κάτι το τρομερό όπως είχαμε συνηθίσει στα Fahrenheit και Heavy Rain. Η ερμηνεία της Ellen Page είναι πραγματικά εξαιρετική, σε έναν ρόλο που της ταιριάζει γάντι. Δυστυχώς το υπόλοιπο καστ δεν εντυπωσιάζει, ακόμα και στην περίπτωση του Willem Dafoe, με πολύ λίγες εξαιρέσεις. Αυτό βέβαια δε σημαίνει πως μιλάμε για κάτι φοβερά αρνητικό, όμως όταν θες να αποδόσεις κυριολεκτικά μία “ταινία”, το αδύναμο καστ αφαιρεί πόντους. Να πούμε επίσης ότι έχει γίνει πραγματικά καταπληκτική προσπάθεια από τη Sony Hellas στη μετάφραση των κειμένων και των μενού, ίσως η καλύτερη που έχουμε δει μέχρι σήμερα.

Το Fahrenheit ήταν η πρώτη μας επαφή με αυτό που θέλει να κάνει η Quantic Dream και το Heavy Rain ήταν η πρώτη HD προσέγγιση, όμως ο δρόμος δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα. Δεν μπορεί κανείς να πει ότι το Beyond: Two Souls είναι κακό παιχνίδι, ούτε όμως ότι είναι κορυφαίο. Η θεματολογία, η περίεργη και ασταθής μετάβαση από το ένα χρονικό σημείο στο άλλο, ναι μεν δίνει παραπάνω στοιχεία και ερωτήματα και σας δένει με την Jodie, όμως ο τρόπος που γίνεται δεν είναι ο ιδανικός. Επίσης, κάποιες σκηνές απλά δεν ταιριάζουν ή φαντάζουν άκυρες στην όλη ιστορία, χωρίς αυτό να αποτελεί απαραίτητα αρνητικό. Στο δια ταύτα λοιπόν, το Beyond: Two Souls είναι μία εμπειρία που όλοι οι κάτοχοι PS3 αξίζει να ζήσουν, έστω και ως διάλειμα από το “πραγματικό” gaming. Ο απλούστερος χειρισμός, η αδύναμη και μπερδεμένη ιστορία και οι υπερβολικοί περιορισμοί το κρατάνε πίσω, όμως το σύνολο, η φανταστική ερμηνεία της Page αλλά και το προσωπικό δράμα μίας νεαρής κοπέλας που παλεύει με ένα χάρισμα που δε ζήτησε ποτέ, είναι στοιχεία που πρέπει να δείτε επί της οθόνης για να κρίνετε πραγματικά.

Εκπληκτικά γραφικάΗ ερμηνεία της Ellen PageCo-op, ακόμα και με tabletΕξαιρετική μετάφρασηΕνδιαφέρουσα ιστορία…...χωρίς καστ ικανό να την υποστηρίξειΠεριορισμένες κινήσεις/αλληλεπιδράσειςΟι αποφάσεις δεν έχουν και τόση σημασίαΠλοκή με μπερδεμένη και σκόρπια δομήΑπλοποιημένο σύστημα μάχηςΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 7.0

ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ:PS3ΑΝΑΠΤΥΞΗ:Quantic DreamΕΚΔΟΣΗ:SonyΔΙΑΘΕΣΗ:Sony HellasΕΙΔΟΣ:Διαδραστικό δράμαΠΑΙΚΤΕΣ:Single-player, multiplayerΕΠΙΣΗΜΟ SITE:http://beyond.eu.playstation.com/el_GR/homeHM. ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ:9/10/2013PEGI:18

Game20.gr, το Άσυλο των gamers