Hotline Miami Review

Ποια ατάκα του Tarantino να πρωτοθυμηθώ που να ταιριάζει με το Hotline Miami; Δεν θα’ναι ούτε μία ούτε δύο. Μιλάμε για ένα κράμα Pulp Fiction, Reservoir Dogs, Kill Bill, άντε και λίγο Donnie Brasco με γαρνιτούρα από GTA. Το Hotline Miami

αποτελεί μια ωδή στην υπερβία, το απλό κι αγνό gameplay και τον απόλυτο σουρεαλισμό. Είναι αυτά αρκετά, ώστε να αποκτήσει μια θέση στον σκληρό δίσκο σας;

Στα της ιστορίας επικρατεί το χάος. Αναλαμβάνετε τον ρόλο ενός πληρωμένου δολοφόνου. Οι αποστολές σας δίνονται μέσω περίεργων τηλεφωνημάτων, τα οποία σας παραπέμπουν σε μια διεύθυνση. Στόχος; Να εξολοθρεύσετε ότι κινείται και αναπνέει εκεί. Απλό, όμορφο, εξυπηρετικό. Αν κάποιος από σας καταλάβει τί γίνεται στην πορεία του παιχνιδιού, ας μας πει κι εμάς. Εγώ ακόμη… ώπα μισό *SPLAT* πάει κι αυτός. Όχι ότι έχει και ιδιαίτερη σημασία.

Στο Hotline Miami, τελειοποιείτε ένα πράγμα: την εξολόθρευση οποιασδήποτε οργανικής μορφής βρεθεί στο δρόμο σας, και τα αντανακλαστικά σας. Οπλοστάσιο σας οι γροθιές σας, λοστοί, τούβλα μέχρι και ημιαυτόματα, καραμπίνες και… μάσκες, πολλές μάσκες! Πάνω απ’όλα, όμως, τα ατσάλινα νεύρα και η υπομονή σας. Το Hotline Miami είναι αδυσώπητο και δεν φοβάται να σας τρίξει τα δόντια από την πρώτη κιόλας αποστολή. Οι εχθροί σας είναι ευάλωτοι, αλλά το ίδιο ισχύει και για εσάς. Ετοιμαστείτε για αλλεπάλληλες επανεκκινήσεις, αφού θα δείτε τα θυμαράκια ουκ ολίγες φορές σε κάθε πίστα.

Do you… punk?

Μην ανησυχείτε όμως. Η σφαγή στο ΗΜ δεν έχει προηγούμενο και θα ικανοποιήσει κάθε σαδιστικό σας ένστικτο. Παρ’όλα τα απλοϊκά γραφικά του παιχνιδιού, η απεικόνιση των δρώμενων είναι υπέρ του δέοντος αιματηρή, ενώ όσοι έχουν ευαίσθητο στομάχι, ενδεχομένως να προτιμήσουν να μείνουν μακριά. Αυτό που μου έκανε ιδιαίτερη αίσθηση, είναι ο τρόπος με τον οποίο το παιχνίδι αντιμετωπίζει την ίδια τη βία. Δεν κρύβεται πίσω από το δάχτυλο του, μα ούτε ξεφεύγει από τα πλαίσια του “ρεαλιστικού”, όπως τίτλοι τύπου Darkness, με εξαίρεση βέβαια τα σουρεαλιστικά κομμάτια που συμπληρώνουν την πλοκή, στα οποία βέβαια ξεφεύγουμε τελείως!

Όλα αυτά, βέβαια, δένουν με ένα πράγμα: αψεγάδιαστο gameplay. Πληκτρολόγιο+ποντίκι ή χειριστήριο λειτουργούν άψογα, η εξοικείωση είναι εύκολη και άμεση, και σε σύντομο χρονικό διάστημα θα έχετε μετατρέψει τον πρωταγωνιστή σε φονικό εργαλείο! Μόνο μου παράπονο, μια μικρή καθυστέρηση στην ανταπόκριση εντολών, όταν πρόκειται να σηκώσω όπλα από το πάτωμα και η επιλεκτικά ελαττωματική εχθρική ΑΙ. Ενώ οι εχθροί μπορούν να σας ξεκάνουν εν ριπή οφθαλμού, πολλές φορές στέκετονται άπραγη, τη στιγμή που στο δίπλα δωμάτιο ανασταίνονται θεοί και δαίμονες, ενώ συχνά πυκνά τους βλέπετε να τρέχουν πάνω σε πόρτες και να… τρώνε τα μούτρα τους. Αυτά, ευτυχώς, δεν στέκονται ικανά να χαλάσουν την όλη παικτική εμπειρία, και ελπίζω να διορθωθούν μελλοντικά, αφού οι δημιουργοί ασχολούνται ακόμη με βελτιώσεις του τίτλου. Τέλος, ειδικής μνείας χρήζουν οι μάχες με αφεντικά. Η ύπαρξη τους κρίνεται ουσιαστική, δεν είναι πολλά ώστε να κουράζουν, ενώ διαφέρουν πρακτικά μεταξύ τους και προσφέρουν υπέρ του δέοντος ικανοποιητική πρόκληση! Η ολοκλήρωση του Hotline Miami μου πήρε κάτι λιγότερο από πέντε ώρες. Είναι μια εμπειρία σφηνάκι, αλλά προσφέρεται για επανειλημμένα παιχνίδια, αν θέλετε να ξεκλειδώσετε περισσότερα όπλα και μάσκες (και δεν χορταίνετε την υπερβία all together).

Meatshield.

Οπτικά, το στιλ του Hotline Miami θυμίζει τα παλιά οχτάμπιτα παιχνίδια, με κάθετη προοπτική, όπως στα παλιά GTA. Αν και απλοϊκά, τα γραφικά δίνουν μια ιδιαίτερα αιματηρή χροιά στη βία επί της οθόνης, αποφεύγοντας την απόλυτα ρεαλιστική απεικόνιση, ενώ “χρησιμοποιούν” και την φαντασία του ίδιου του παίκτη. Εξυπηρετικά, χωρίς πολλά πολλά, αρκεί να μην σας ενοχλεί το διαρκές τρεμούλιασμα των έντονων neon φωτισμών, το οποίο, αν και ατμοσφαιρικό, μπορεί να κουράσει ή να ζαλίσει όσους έχουν ευαισθησίες. Ηχητικά ο τίτλος φέρει ένα καταπληκτικό, ψυχεδελικό ανά σημεία, soundtrack, το οποίο δένει πλήρως με την όλη παράνοια, ενώ ακούγεται πολύ άνετα και εκτός παιχνιδιού. Τέλος, το Hotline Miami είναι τόσο ελαφρύ, που τρέχει απροβλημάτιστα ακόμα και στην… τοστιέρα σας!

Any of you fucking pricks move, and I’ll execute every motherfucking last one of ya!

Εν κατακλείδι, θεωρώ το Hotline Miami μια όχι απλά ολοκληρωμένη indie εμπειρία, αλλά και κάτι φρέσκο, κι ας θυμίζει έντονα GTA. Ίσως τέτοιες προσπάθειες να είναι δυνατόν να επιτευχθούν μόνο από ανεξάρτητους developers με χαμηλά budgets, αν υποθέσουμε πως οι μεγάλες εταιρείες θα ήθελαν να προσθέσουν σκηνικά τύπου Michael Bay, με στόχο τον μεγαλύτερο δυνατό αριθμό πωλήσεων. Παρόλα αυτά, τολμώ να πω ότι το Hotline Miami δεν είναι του γούστου μου, αν και καταλαβαίνω την απήχηση που έχει, σε βαθμό που έχουν ανακοινωθεί σχέδια για sequel! Επικροτώ την απλότητα του κι ας μην είμαι υπέρμαχος της υπερβολικής βίας, την οποία μεταφέρει με τρόπο μοναδικό, συνδυάζοντας απλά γραφικά, απλό gameplay, και απίστευτη μουσική. Το Hotline Miami είναι μια ωδή στην υπερβία, που αξίζει να δοκιμάσετε, είτε περιμένετε για το GTA V, είτε σας τελείωσαν άλλου είδους σφαχτήρια!

+ Αίμα, μάσκες κ’ιδρώτας
+ Ποικιλία σε unlockables
+ Εκπληκτικό soundtrack
+ Δυσκολία
+ Καλοσχεδιασμένες μάχες με αφεντικά

- Τα “φωτορυθμικά” μπορεί να κουράσουν
- Η κάμερα με το ποντίκι συμπεριφέρεται κάπως περίεργα
- Η τεχνητή νοημοσύνη χρήζει βελτιώσεων

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 8.0

Πλατφόρμα: PC
Ανάπτυξη: Dennaton Games
Έκδοση: Devolver Digital
Διάθεση: Steam, GOG
Είδος: 2D top-down action
Παίκτες: Singleplayer
Επίσημο Site: http://hotlinemiami.com/
Ημερομηνία Kυκλοφορίας:
PEGI: -

Keywords
Τυχαία Θέματα