I Am Alive Review

23:43 21/3/2012 - Πηγή: Game 2.0

Tι θα γίνει άραγε όταν επέλθει η αναπόφευκτη καταστροφή του πολιτισμένου κόσμου; Πολυετείς, διεθνείς, έρευνες απο ιδρύματα με κύρος και εκτόπισμα στον ακαδημαϊκό χώρο, έχουν δείξει ότι πιθανότατα αυτό θα γίνει όταν ξυπνήσουν οι νεκροί και τα ζόμπι ξεχυθούν στους δρόμους πεινασμένα για ανθρώπινο εγκέφαλο. Ευτυχώς φωστήρες και λόγιοι της εποχής μας, όπως ο μεγάλος George A. Romero ή ο Max Brooks, μας έχουν εκπαιδεύσει με έργα τους – ταινίες, βιντεοπαιχνίδια και βιβλία, περιγράφουν με λεπτομέρεια όλα τα dos

and don’ts για την επερχόμενη Αποκάλυψη. Τι θα γίνει όμως αν αντί για τους νεκροζώντανους, όσο απίθανο και αν ακούγεται, το τέλος της κοινωνίας μας έρθει απλά απο μια τεράστια φυσική καταστροφή; Το I Am Alive, ένας τίτλος που πραγματεύεται ακριβώς αυτό, έρχεται να δώσει μια φρέσκια οπτική στα παιχνίδια επιβίωσης.

Ο πρωταγωνιστής του I Am Alive είναι ένας άνθρωπος που, ένα χρόνο πριν την αρχή του παιχνιδιού, ήταν κανονικός οικογενειάρχης, με γυναίκα, παιδί, σπίτι, πιθανότατα κάποιο δάνειο. Ξαφνικά όλα αυτά διαλύθηκαν απο την “Καταστροφή”. Σεισμός; Mετεωρίτης; Ότι και να ήταν, έφερε την ολοκληρωτική διάλυση της κοινωνίας και μετέτρεψε τις μεγαλουπόλεις του πλανήτη σε σωρούς απο τσιμέντο, γεμάτες χάσματα και σκόνη. Φωτιές σε μεταλλικά βαρέλια είναι η μοναδική ένδειξη ανθρώπινης ζωής. Το μόνο που θέλει ο πρωταγωνιστής του I Am Alive είναι να ξαναβρεί την οικογένειά του, ένα χρόνο μετά την Καταστροφή. Απλό στα λόγια… στην πράξη, όμως, όχι. Η ιστορία του I Am Alive είναι απλή και δεν θα την χαρακτήριζα αξιομνημόνευτη. H μικρή διάρκεια του παιχνιδιού πιστεύω λειτουργεί υπέρ του, καθώς αν παρατράβαγε η ιστορία θα καταντούσε κουραστική και ψεύτικη.

Εμπόδιο στον στόχο του στέκονται οι επιζήσαντες, που έχουν βρει καταφύγιο στα ερείπια της πόλης, με ελάχιστους να είναι φιλικοί, τους περισσότερους να είναι από σκεπτικοί και καχύποπτοι μέχρι και εχθρικοί. Ακόμα και η ίδια η πόλη αποτελεί έναν τεράστιο αντίπαλο, με κτίρια που γκρεμίζονται, δρόμους διαλυμένους και μπλοκαρισμένους, τρύπες ασφυκτικά γεμάτες με σκόνη και ερείπια που ακόμα και ο πρωταγωνιστής του Assassin’s Creed θα ζοριζόταν να σκαρφαλώσει. Το οπλοστάσιο του ήρωα δεν είναι καθόλου φανταχτερό. Ένα σκοινί αναρρίχησης, ένα μαχαίρι, νερό, φαγητό, ένας φακός και ένα πιστόλι. Πολύ σπάνια και πολύτιμα αντικείμενα είναι οι σφαίρες, μια-δυο το πολύ και αραιά τοποθετημένες, κουτιά πρώτων βοηθειών, λίγα παραπάνω όπλα και αναρριχητικά βοηθήματα.

Tουλάχιστον δεν έχει κίνηση...

Η σπανιότητα των πυρομαχικών (και της επιλογής Retry, αν παίζετε σε υψηλό βαθμό δυσκολίας, που συνιστώ ανεπιφύλακτα) αλλάζει δραματικά το gameplay σε σχέση με άλλα παρόμοια παιχνίδια. Οι περισσότερες μάχες με επιθετικούς survivors στην πόλη πρέπει να νικηθούν είτε με τη χρήση του αιφνιδιασμού, είτε με πολύ λελογισμένη χρήση των πυρομαχικών. Για παράδειγμα, σας την έχουν πέσει τρεις και έχετε μόνο μία σφαίρα. Χωρίς να τραβήξετε πιστόλι, αφήνετε έναν να πλησιάσει και του επιτίθεστε ξαφνι