Life is Strange True Colors review

10:54 1/10/2021 - Πηγή: Game 2.0

Χρόνια μετά το Life is Strange: Before the Storm, η Deck Nine, ως υπεύθυνη για τη σειρά Life is Strange πλέον, μας δίνει το Life is Strange: True Colors. Με ευχάριστες αλλαγές αλλά και πολλές ομοιότητες με άλλους τίτλους των τελευταίων ετών, το παιχνίδι αποτελεί ένα ακόμη ταξίδι εξερεύνησης της κοινωνίας, των ανθρώπινων συναισθημάτων

και των συμπεριφορών.

Το Haven Springs είναι μια φανταστική κωμόπολη με ορυχεία, στα βουνά του Colorado, όπου ο χρόνος κυλάει αργά και η φύση έχει παραμείνει σχεδόν ανέγγιχτη από τους ανθρώπους. Εκεί, μετά από μια ταραγμένη εφηβεία σε ανάδοχες οικογένειες, η νεαρή Alexandra Chen ξανασμίγει μετά από χρόνια με τον αδερφό της, Gabe. Το αν είναι διστακτική ή αισιόδοξη για αυτό το νέο ξεκίνημα εξαρτάται από τις επιλογές σας, δίνοντάς σας από την αρχή την ευκαιρία να διαλέξετε την προσωπικότητα της πρωταγωνίστριας ως ένα βαθμό. Όπως συμβαίνει συνήθως και στην πραγματική ζωή, μόλις τα πράγματα μπαίνουν σε μια σειρά για την Alex, συμβαίνει κάτι που τα ανατρέπει όλα. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, ένα δυστύχημα έρχεται να ταράξει τόσο τη ζωή της όσο και την ησυχία ολόκληρου του Haven Springs, που έχει ένα καλά κρυμμένο μυστικό. Εδώ αξίζει να γίνει μια παρένθεση για να σημειώσουμε τις ομοιότητες με τα πρόσφατα Twin Mirror (κωμόπολη με ορυχεία που κρύβει μυστικά, όπου συμβαίνει ένα τραγικό γεγονός) και Tell me Why (νεαρά αδέρφια συναντιούνται ξανά μετά από χρόνια, μετά από ένα τραγικό γεγονός). Αν έχετε παίξει αυτά τα παιχνίδια τότε θα βρείτε πολλές ακόμη ομοιότητες και συμπτώσεις που δύσκολα είναι τυχαίες (τόσο το Twin Mirror όσο και το Tell me Why είναι παραγωγές της Dontnod, δημιουργού των βασικών Life is Strange).

Όπως και στα προηγούμενα Life is Strange, η πρωταγωνίστρια έχει ένα μοναδικό χάρισμα και “κατάρα” μαζί. Η Alex έχει το χάρισμα της ενσυναίσθησης, σε βαθμό που νιώθει τα συναισθήματα των άλλων ως δικά της. Στο παιχνίδι, αυτό παρουσιάζεται πότε ως αύρα γύρω από τους άλλους, σε χρώμα ανάλογο με των συναισθημάτων τους, και πότε ως σκέψεις που διαβάζει η Alex. Βάζοντας στην άκρη το χάρισμά της, η Alex είναι μια κοπέλα με εσωτερικές και εξωτερικές ατέλειες -όπως έχει κάθε άνθρωπος- χωρίς να εξιδανικεύεται σε κανένα βαθμό. Αυτό την κάνει εύκολα συμπαθή, αφού ακόμη κι αν δεν σας κεντρίσει τόσο η λύση του μυστηρίου, οπωσδήποτε νοιάζεστε για το τι θα συμβεί στην ίδια στο τέλος. Αυτό συμβαίνει καθώς, παρόλο που ξεκινάει αρκετά καλά, το ίδιο το “μυστήριο” της ιστορίας δεν είναι ιδιαίτερα πρωτότυπο, σε βαθμό που μερικές φορές δίνει την εντύπωση ότι υπάρχει απλά για να πούμε πως το παιχνίδι διαθέτει κάποιο μυστήριο που πρέπει να λυθεί.

Να το πάρω σε δίσκο ή CD;

Η “ψυχή” του κάθε Life is Strange βρίσκεται στην ίδια την κοινωνία όπου εξελίσσεται. Το Haven Springs είναι ένα ήσυχο μέρος, με ένα μικρό μπαρ, ένα δισκοπωλείο, διάσπαρτες μηχανές παιχνιδομηχανών arcade (πχ Arcanoid, ώστε να θυμηθείτε να “νιάτα” σας ή να μάθετε πώς ξεκίνησε το gaming), εκδηλώσεις και μικρά πάρτι. Οι κάτοικοί του ποικίλλουν, από μεικτά ζευγάρια και ανύπαντρη μητέρα με παιδί, σε συνταξιούχους, αστυνομικούς, καλλιτέχνες και μουσικούς. Όλοι τους είναι τόσο φιλικοί προς την Alex από την πρώτη κιόλας μέρα, που από κάποιο σημείο και μετά όλη αυτή η “θετική ενέργεια” δείχνει εξωπραγματική. Δύσκολα δύο και περισσότεροι άγνωστοι γίνονται κολλητοί μέσα σε δύο μέρες πίνοντας μπύρες ή διαλέγοντας δίσκους, μόνο και μόνο επειδή έχουν έναν κοινό γνωστό. Από το πολύ καλό ξεκίνημα, όπου η Alex κάνει δειλά δειλά βήματα στον “έξω κόσμο”, διστάζοντας να κοιτάξει τους άλλους στα μάτια, σε άμεση δημοφιλία και συμπάθεια από τους πάντες, η απόσταση είναι μεγάλη και καλύπτεται απότομα. Το πόσο καλά και γρήγορα “δένουν” πολλοί χαρακτήρες της πόλης με την Alex και το πώς η ίδια αντιμετωπίζει όλα όσα της συμβαίνουν δεν πείθει αρκετά.

Η Alex συμπεριφέρεται τόσο φυσιολογικά και γίνεται τόσο εύκολα αποδεχτή από την κλειστή κοινότητα, που αν αναλογιστούμε το ταραγμένο παρελθόν της και το πόσο αντικειμενικά δύσκολα “μπαίνει” ένας νεόφερτος σε μια κλειστή κοινωνία το σενάριο χάνει ένα ποσοστό αξιοπιστίας. Επίσης, στο παιχνίδι γίνονται κάποιες, διακριτικές μεν, αναφορές στις αποτυχίες του συστήματος, των γιατρών και των φαρμάκων να βοηθήσουν άτομα με δυσκολίες. Αυτό ενδέχεται να ισχύει για έναν αριθμό περιπτώσεων, όμως περνάει το λάθος μήνυμα σε άτομα -κυρίως πολύ νεαρά- που χρειάζονται πραγματική βοήθεια αλλά διστάζουν να τη ζητήσουν. Οι φίλοι όντως βοηθούν σε πολλά ζητήματα, όμως υπάρχουν περιπτώσεις όπου ο στενός κύκλος δεν αρκεί να προσφέρει την απαραίτητη βοήθεια.

Θυμός.

Κάποια στιγμή, σχετικά νωρίς στο παιχνίδι, ένας χαρακτήρας σας ζητάει να φύγετε μαζί από την πόλη, αφού έχετε περάσει ελάχιστες προσωπικές σκηνές μαζί. Η σύναψη σχέσης στο παιχνίδι δείχνει να είναι βασικό και όχι προαιρετικό στοιχείο, άσχετα από το πόσο άσχημα νιώθει η πρωταγωνίστρια για όλα όσα συμβαίνουν γύρω της μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα, που λογικά όχι μόνο δεν θα ήταν στην κατάλληλη συναισθηματική κατάσταση για να ξεκινήσει μια σχέση, αλλά ούτε θα προλάβαινε να βρει χρόνο για κάτι τέτοιο. Ακόμα και αν διαλέξετε να απέχετε από θέματα επιλογής σχέσης, η ιστορία έρχεται έτσι που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο σας ζητάει να πάρετε θέση. Το φινάλε επίσης επηρεάζεται από αυτό, χωρίς όμως να έχει γίνει η κατάλληλη ουσιώδης προεργασία (πχ όπως έγινε στο αξέχαστο πρώτο Life is Strange).

Η Alex έχει να επιλέξει ανάμεσα στον Ryan (καστανόξαθος, ευαίσθητος αλλά και δυναμικός ταυτόχρονα) ή τη Steph (στιλάτη, έξυπνη, δραστήρια μουσικός). Όμως το θέμα είναι πως από την πρώτη στιγμή που φορτώνετε το παιχνίδι, εμφανίζεται η επιλογή να αγοράσετε την “ιστορία της Steph” ως DLC (περιλαμβάνεται στην deluxe έκδοση), όπου παίζετε ως Steph ένα χρόνο πριν φτάσει η Alex στο Haven Springs. Εφόσον γνωρίζετε την ύπαρξη μιας τέτοιας ιστορίας από την αρχή, ο Ryan γίνεται άμεσα “δεύτερη επιλογή” για την Alex και δύσκολα τον αντιμετωπίζετε ως ίσο απέναντι στη Steph, όσες σκηνές κι αν μοιράζεται με την Alex. Ένας χαρακτήρας με δικό του DLC, κατά κάποιο τρόπο, έχει μεγαλύτερη βαρύτητα από κάποιον που απλά εμφανίζεται λίγο αργότερα στην ιστορία. Και όλα αυτά, χωρίς να αναφέρουμε ότι η Steph έχει ήδη εμφανιστεί στο Life is Strange: Before the Storm ως φίλη της Chloe (εξού και οι όποιες ομοιότητες μεταξύ τους).

Νέο ξεκίνημα.

Από την άλλη, έχει γίνει εξαιρετική δουλειά στον τομέα των ιστοριών που αφορούν δευτερεύοντες χαρακτήρες και στον τρόπο με τον οποίο οι ιστορίες αυτές επιστρέφουν λίγο αργότερα, δίνοντας νόημα σε κάθε ενέργεια. Μια ηλικιωμένη γυναίκα με δυσκολίες, ένας μεγάλος σε ηλικία άντρας που κάθεται ήσυχος στο μπαρ σκεπτόμενος κάτι από το παρελθόν του, μια κοπέλα που σκέφτεται αν πρέπει να μείνει στη μικρή πόλη ή να κυνηγήσει το όνειρό της κάπου αλλού, είναι ιστορίες που ενδεχομένως να σας “μείνουν” περισσότερο από την κεντρική υπόθεση. Κάθε τί που κάνετε στο Haven Springs επιστρέφει κάποια στιγμή σε επόμενο κεφάλαιο, να σας θυμίσει ότι κάθε μας πράξη μετράει και έχει τη δυνατότητα να επηρεάσει τη ζωή του διπλανού μας. Αυτό είναι ένα από τα πιο σημαντικά μηνύματα περνάει το παιχνίδι με περίτεχνο τρόπο, μέσα από απλές καθημερινές ιστορίες. Με όλους να αντιμετωπίζουν τα δικά τους προσωπικά προβλήματα, και την Alex να είναι η μοναδική που πραγματικά καταλαβαίνει τους άλλους, καταλήγετε να γίνετε το άτομο στο οποίο όλοι εκμυστηρεύονται τα μυστικά τους. Όμως, όπως και στην αληθινή ζωή, αυτό δε σημαίνει ότι όλοι εκτιμούν την προσπάθεια που κάνετε ή ότι οι προσπάθειές σας οδηγούν σε καλό τέλος. Ανάλογα με τις επιλογές σας, κάποιοι ίσως στραφούν εναντίον σας χωρίς να το περιμένετε.

Ο χειρισμός παραμένει σχεδόν ίδιος με εκείνον των προηγούμενων Life is Strange. Η προοπτική είναι τρίτου προσώπου, με την Alex να αλληλοεπιδρά με αντικείμενα στον χώρο και να μιλά με όσους συναντά. Έχετε μια λίστα με κύριους και προαιρετικούς στόχους (όπως πχ να πάτε σε κάποιο συγκεκριμένο μαγαζί). Μόλις ολοκληρωθούν όλοι οι κύριοι στόχοι, τότε μεταφέρεστε στην επόμενη σκηνή. Ο τρόπος που χωρίζονται οι δύο βοηθούν στο να ξεχωρίζετε πότε η ιστορία θα προχωρήσει και πότε αξίζει να εξερευνήσετε λίγο παραπάνω ώστε να τα ανακαλύψετε όλα. Το παιχνίδι χωρίζεται σε κεφάλαια, όπου στο τέλος του καθενός βλέπετε όλες τις επιλογές που κάνατε ή δεν κάνατε (είπατε ψέματα ή αλήθεια κτλ). Ξεκινάτε την περιπέτεια εξερευνώντας την πόλη, συναντώντας τους ντόπιους, με τα μικρά τους μαγαζιά και τις δικές τους παραξενιές. Το αργό ξεκίνημα σας βάζει με τον πιο κατάλληλο τρόπο στο κλίμα της ζωής στην εξοχή. Απλά πράγματα, όπως το να βρείτε ένα κρυμμένο μπουκάλι, να τσεκάρετε αν θέλουν κάτι οι θαμώνες του μπαρ, και επιλογές όπως το τι λουλούδια να διαλέξετε, προσθέτουν όμορφες πινελιές στον κόσμο του Haven Springs, χωρίς ωστόσο να αποτελούν κάτι ξεχωριστό.

Use the force.

Οι διάλογοι είναι καλογραμμένοι και φυσικοί, είτε πρόκειται για συζήτηση γύρω από indie συγκροτήματα είτε για... ανάκριση στο αστυνομικό τμήμα. Συνήθως έχετε να διαλέξετε μεταξύ ειλικρίνειας και διπλωματικής απάντησης, με επιπλέον επιλογές να εμφανίζονται ανά διαστήματα. Οι περισσότερες από αυτές είναι φράσεις που θα σκεφτόσασταν από μόνοι σας, πριν εμφανιστούν στην οθόνη, κάτι που από τη μία σημαίνει πως οι developers διαθέτουν κοινή λογική, αλλά από την άλλη ότι λίγο πολύ “βλέπετε” πού πάει η συζήτηση, με ό,τι επιπτώσεις έχει αυτό στο σασπένς. Ένας τρόπος να αποκτήσετε ακόμα περισσότερη γνώση γύρω από τον χαρακτήρα του καθενός είναι το κινητό σας. Οι περισσότεροι χαρακτήρες είναι συνδεδεμένοι μεταξύ τους σε μια εφαρμογή όπου ο καθένας αφήνει τα σχόλιά του ή δημοσιεύει ανακοινώσεις για σημαντικά γεγονότα. Επίσης, αξίζει να διαβάζετε τις σημειώσεις της Alex στο ημερολόγιό της, μέσω του οποίου μαθαίνετε σιγά σιγά λεπτομέρειες γύρω από το παρελθόν και την καθημερινότητά της. Υπάρχουν πολλά αντικείμενα για να εξερευνήσετε και να “νιώσετε” με το χάρισμά σας στο Haven Springs, ανακαλύπτοντας πτυχές της πόλης που διαφορετικά θα χάνατε.

Θυμάστε τα επιτραπέζια παιχνίδια DnD στα προηγούμενα Life is Strange; Αυτή τη φορά, το επιτραπέζιο έχει αντικατασταθεί με σχεδόν ένα ολόκληρο κεφάλαιο παιχνιδιού LARP (Live Action Role Playing), όπου ολόκληρη η πόλη παίρνει μέρος για το καλό ενός παιδιού. Μέσω του LARP μαθαίνετε κάποια πράγματα για τον χαρακτήρα των άλλων και ζείτε μια χαλαρή περιπέτεια, όπου τα μαγαζιά πουλάνε πραγματικά scrolls και τα τέρατα είναι οι κάτοικοι με μάσκες. Βέβαια, για να απολαύσετε αυτό το κεφάλαιο πρέπει να σας αρέσουν έστω και λίγο τα RPG, αφού το gameplay αλλάζει σε κλασικό στιλ εξερεύνησης και γύρων με επίθεση, άμυνα, healing κτλ, χωρίς καμία δυσκολία, φυσικά. Προσωπικά, όταν έφτασα στο τέλος του LARP, το παιχνίδι “κόλλησε” με μπλε οθόνη και χρειάστηκε να επαναλάβω την τελευταία αναμέτρηση από την αρχή.

Ο τομέας των γραφικών είναι ακόμα πιο βελτιωμένος συγκριτικά με το Before the Storm. Οι λεπτομέρειες στις εκφράσεις και ο τρόπος με τον οποίο τα μάτια “μιλούν”, φανερώνοντας δισταγμό, φόβο, θυμό ή ανησυχία, σας κάνουν να διαβάζετε τις σκέψεις των άλλων σχεδόν όπως κάνει και η Alex. Η ήσυχη πόλη στα βουνά του Colorado μεταφέρει από το πρώτο λεπτό την ηρεμία της εξοχής. Τα χαμηλά ξύλινα κτίρια, το παρκάκι όπου νεαροί συζητούν τα προβλήματά τους στο γρασίδι, η ξύλινη γέφυρα στα όρια της πόλης μεταφέρουν το γνώριμο συναίσθημα μια παλιάς, ήσυχης πόλης που κινείται σε αργούς ρυθμούς (σχεδόν σαν μια επίσκεψη στο χωριό της γιαγιάς, αλλά με πολλούς νέους ανθρώπους τριγύρω). Στα αρνητικά του παιχνιδιού είναι ότι η εξερεύνηση της πόλης περιορίζεται σε μερικούς δρόμους, το πάρκο και μερικά μαγαζιά, αντί για έναν αριθμό διαφορετικών περιοχών που έχουμε συνηθίσει στα προηγούμενα παιχνίδια της σειράς. Ως ένα βαθμό, αυτό ενισχύει τη σχεδόν κλειστοφοβική αίσθηση του ότι έχετε κολλήσει σε μια μικρή πόλη, ακριβώς όπως και η πρωταγωνίστρια, όμως αυτό δεν ωφελεί τόσο το gameplay. Τέλος, αξίζει να γίνει αναφορά στη δυνατότητα επιλογής μεγέθους γραμματοσειράς, που πρέπει να προσφέρει κάθε παιχνίδι.

To Haven Springs.

Όσον αφορά τον ηχητικό τομέα, η μουσική επένδυση σχεδόν δεν λείπει λεπτό από την περιπέτεια, είτε πρόκειται για το ίδιο το soundtrack είτε έμμεσα, μέσω τραγουδιών που επιλέγετε στο jukebox ή κάποιου ήρωα που παίζει μουσική. Από πλευράς ηθοποιών, έχει γίνει εξαιρετική δουλειά, με την Erika Mori που παίζει την Alex να ξεχωρίζει, αποδίδοντας κάθε φορά τον απαραίτητο τόνο. Τα ηχητικά εφέ ακολουθούν τα αναμενόμενα επίπεδα των προηγούμενων τίτλων, με επιτυχία ακόμα και στην τελευταία προσθήκη του κεφαλαίου LARP με ήχους α λα Final Fantasy.

Με διάρκεια κάτω των 10 ωρών (ή παραπάνω αν δείτε κάθε φινάλε και επιλογή σχέσης) το Life is Strange: True Colors καλύπτει λίγο απ' όλα. Απώλεια, φιλία, οικογενειακές σχέσεις, συνωμοσίες και ένα καλά κρυμμένο μυστικό είναι τα κύρια θέματά του. Ίσως να μην προσεγγίζει πάντα σημαντικά θέματα με την κατάλληλη ωριμότητα και σίγουρα το μυστήριο στο οποίο βασίζεται η κεντρική ιστορία δεν είναι ιδιαίτερα αξιομνημόνευτο. Ωστόσο παρουσιάζει αρκετά καλά τα μηνύματα που βασίζονται σε συναισθήματα, όπως τον τρόπο με τον οποίο αθώα ψέματα κάνουν τους άλλους να νιώσουν καλύτερα ενώ ταυτόχρονα μας γεμίζουν με τύψεις, ο διαφορετικός τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζει ο καθένας την απώλεια, καθώς και το ότι μερικές φορές αναγκαζόμαστε να κάνουμε μια καινούρια αρχή στη ζωή μας. Ασχοληθείτε αν είστε λάτρεις της σειράς Life is Strange ή θέλετε ένα narrative adventure με υπερφυσικά στοιχεία.

Συμπαθητική πρωταγωνίστριαΑρκετοί δευτερεύοντες χαρακτήρεςΠανέμορφα γραφικάΟλόκληρο εξαρχήςΕυχάριστη κωμόπολη για εξερεύνηση......η οποία ωστόσο είναι περιορισμένηΑπλό σενάριοΌχι ιδιαίτερα πρωτότυποΑδύναμο μυστήριοΕπιφανειακές σχέσειςΑκριβό για ότι προσφέρειΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 7.5

ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ:PS4, PS5, Xbox Series X/S, Xbox One, PC, Stadia, Switch (αναμένεται)ΑΝΑΠΤΥΞΗ:Deck NineΕΚΔΟΣΗ:Square EnixΔΙΑΘΕΣΗ:CD Media

Game20.gr, το Άσυλο των gamers