Steel Seed review

Η ιταλική Storm in a Teacup (Close to the Sun) μας δίνει το Steel Seed, ένα sci-fi action-adventure τρίτου προσώπου που φιλοδοξεί να ξεχωρίσει σε ένα χώρο όπου κυριαρχούν απόλυτα οι ΑΑΑ παραγωγές. Ας δούμε αν το καταφέρνει.

Το παιχνίδι διαδραματίζεται στο μακρινό μέλλον. Χιλιάδες χρόνια έχουν περάσει από τότε που η ανθρωπότητα έφτασε στα όρια του αφανισμού, κάτι που αποτράπηκε από ΑΙ μηχανές που έσωσαν κάποιους επιζήσαντες κρύβοντάς τους κάτω από την επιφάνεια του κατεστραμμένου πλανήτη.

Αναλαμβάνετε το ρόλο της Zoe, η οποία είναι ανθρωποειδές και ξυπνάει σε μία τεράστια υπόγεια εγκατάσταση που ελέγχεται από εχθρικά ρομπότ, με στόχο να ανακαλύψει τί συνέβη στην ανθρωπότητα. Η ιστορία ξεκινάει χωρίς ιδιαίτερη εξήγηση και «ξετυλίγεται» σταδιακά όσο προχωράτε και μαθαίνετε λεπτομέρειες για το παρελθόν. Δυστυχώς, ποτέ δεν καταφέρνει να κεντρίσει το ενδιαφέρον, χαραμίζοντας τον πρωτότυπο κόσμο του παιχνιδιού. Γι αυτό ευθύνεται και η ίδια η Zoe, η οποία είναι ο ορισμός του κοινότυπου θηλυκού χαρακτήρα που συναντάμε σε πολλά σύγχρονα παιχνίδια (από την Δύση τουλάχιστον).

Παικτικά, το Steel Seed αποτελεί μια μίξη γνώριμων μηχανισμών από σειρές όπως το Tomb Raider. Καθώς διασχίζετε τα (κατά κύριο λόγο γραμμικά) επίπεδα, είτε πολεμάτε εχθρούς, είτε επιδίδεστε σε platforming (άλματα, σκαρφαλώματα, wall running κτλ). Οι μάχες είναι κυρίως hack-and-slash, με δυνατότητα αποφυγής, λίγα QTE αλλά και κάποιες επιπλέον δυνατότητες shooting (και όχι μόνο) που προσφέρει ένα ιπτάμενο drone που σας συνοδεύει. Λειτουργούν καλά και αφήνουν ικανοποιητική αίσθηση. Αν τα βρείτε σκούρα, μπορείτε να ακολουθήσετε stealth προσέγγιση, κάτι που και το ίδιο το παιχνίδι ενθαρρύνει. Περπατάτε αθόρυβα, κρύβεστε σε σχετικά σημεία, ξεκάνετε τους εχθρούς με stealth kills κτλ. Οι εχθροί έχουν αξιοπρεπή νοημοσύνη και σας εντοπίζουν αν δεν προσέχετε, οπότε πρέπει να έχετε υπομονή με τις περιπολίες τους. Συνολικά, η δράση του παιχνιδιού έχει ένα βαθμό βάθους και στρατηγικής, παρότι δεν προσφέρει κάτι καινούριο. Αν κάτι απογοητεύει εδώ, αυτό είναι η σχετικά μικρή ποικιλία των εχθρικών ρομπότ που αντιμετωπίζετε. Να σημειωθεί επίσης πως κατά την διάρκεια της περιπέτειας αποκτάτε νέες ικανότητες όπως πχ αιώρηση.

Ο κόσμος είναι το πιο ξεχωριστό στοιχείο του τίτλου. Η υπόγεια εγκατάσταση ουσιαστικά είναι ένα αυτοματοποιημένο οικοσύστημα μηχανών, με διάφορα εντυπωσιακά σκηνικά που θυμίζουν τα cauldrons του Horizon Zero Dawn. Τα περιβάλλοντα ποικίλλουν αρκετά, με κάθε περιοχή της εγκατάστασης να έχει τον δικό της σκοπό και οπτική ταυτότητα. Το μοντέλο της Zoe και τα μοντέλα των εχθρών είναι επίσης καλοσχεδιασμένα, ενώ τα εφέ των μαχών ιδιαίτερα πλούσια. Γενικώς, πρόκειται για ένα όμορφο παιχνίδι, με μόνο μελανό σημείο τη σημαντική πτώση του frame rate σε περιοχές που είναι ανοιχτές ή/και έχουν αυξημένη δραστηριότητα. Ο ηχητικός τομέας αφήνει ανάμεικτες εντυπώσεις. Η μουσική περιλαμβάνει ορισμένα ωραία κομμάτια που δημιουργούν ατμόσφαιρα, θυμίζοντας πιο μεγάλες παραγωγές. Από την άλλη, το voice acting είναι μετριότατο και ειδικά αυτό της ηρωίδας δεν ταιριάζει καν με το όλο ύφος του παιχνιδιού.

Το Steel Seed κάνει καλά ορισμένα πράγματα, αλλά αυτό δεν αρκεί, ειδικά στο είδος παιχνιδιών όπου ανήκει. Με gameplay που δανείζεται σχεδόν όλα τα στοιχεία του από αλλού και αδύναμη πλοκή, από ένα σημείο και μετά καταντάει βαρετό. Ασχοληθείτε μόνο αν σας αρέσουν οι sci-fi περιπέτειες και έχετε εξαντλήσει τις άλλες επιλογές στον συγκεκριμένο χώρο.

6/106/10Ικανοποιητικές μάχες και stealthΚάποια εντυπωσιακά σκηνικάΕνδιαφέρων κόσμος……που χαραμίζεται από την αδύναμη πλοκήΚοινότυπο gameplayΤο voice actingΠτώσεις του frame rateΠλατφόρμα:PC (review), PS5, Xbox Series X/SΑνάπτυξη:Storm in a TeacupΈκδοση:ESDigital
Keywords
Τυχαία Θέματα