Strayed Lights review

14:10 24/5/2023 - Πηγή: Game 2.0

Το Strayed Lights είναι η πρώτη προσπάθεια της γαλλικής Embers. Πρόκειται για μια υποβλητική περιπέτεια, με ιδιαίτερο στιλ και gameplay, που βάζει τους δημιουργούς της στο ραντάρ μας για το μέλλον.

Η ιστορία θυμίζει λίγο Ori, καθώς έχει να κάνει με πλάσματα που είναι φτιαγμένα απο καθαρό φως, την απειλή που φέρνει το σκοτάδι και όλα αυτά σε έναν προϊστορικό κόσμο που υπάρχει μόνο φύση. Ελέγχετε ένα πλάσμα που, ενώ ζούσε χαρούμενα και έκανε τα δικά του, ξαφνικά σπάει από μια άγνωστη δύναμη σε εκατοντάδες μικρότερα «αδέλφια» που μετέπειτα

σκορπίζονται. Ο σκοπός σας λοιπόν είναι να μαζέψετε πάλι αυτές τις οντότητες. Κάποιες είναι φιλικές εξαρχής, άλλες θέλουν τα μπουνίδια τους για να συνέλθουν από το σκοτάδι που τα ταλανίζει. Ο μη-λεκτικός τρόπος εξιστόρησης είναι συνειδητή επιλογή, αφού αφενός το παιχνίδι διαδραματίζεται σε μια εποχή όπου ο λόγος δεν έχει ανακαλυφθεί και αφετέρου κάποια πράγματα αφήνονται επίτηδες «φλού», με την όμορφη χορογραφία των ενδιάμεσων cutscenes να αφήνει στον παίκτη την ερμηνεία των συμβάντων.

Το παιχνίδι είναι action-adventure τρίτου προσώπου με πολλές μάχες σώμα-με-σώμα. Αυτές οι μάχες είναι το βασικό στοιχείο και συνήθως ο τρόπος που ελευθερώνετε τα όντα που προήλθαν από τον χαρακτήρα στην αρχή, στην περίπτωση που το σκοτάδι τα έχει καταλάβει. Ο βασικός μηχανισμός είναι η αλλαγή χρώματος σε μπλε και πορτοκαλί. Κάνοντας parry ενώ έχετε το ίδιο χρώμα με τον εχθρό, όχι μόνο πετυχαίνετε φθορά και ίσως ένα καλύτερο άνοιγμα για αντεπίθεση, αλλά παίρνετε πίσω και λίγη από την ενέργειά σας. Σε περίπτωση που δεν έχετε το ίδιο χρώμα, απλά κάνετε parry. Πέρα από τον μηχανισμό των χρωμάτων, οι κινήσεις στη διάθεσή σας είναι ένα τριπλό combo χτυπημάτων, μια αποφυγή, ειδικές κινήσεις που αποκτάτε κατά την διάρκεια του παιχνιδιού και μπορείτε να αναβαθμίσετε, ενώ η τελική κίνηση είναι αποκλειστικά και μόνο μία. Ναι, ένα finisher που μόλις κλωτσοπατινιάσετε τους εχθρούς αρκετά, το χρησιμοποιείτε για «καθάρισμα» από το σκοτάδι. Οι ειδικές κινήσεις αποτελούνται από μια δυνατή επίθεση που εκσφενδονίζει τους εχθρούς μακριά, μια επίθεση που ακινητοποιεί τους εχθρούς για λίγο, ενώ υπάρχει και ένα buff που για λίγο επιτρέπει να κάνετε parry με όλα τα οφέλη ασχέτως χρώματος.

Το σύστημα μάχης είναι απλό, κατανοητό και εύχρηστο. Παρόλα αυτά, πέφτει στην παγίδα της επανάληψης. Είναι αρκετά ευχάριστο στην εκμάθηση και στο να αλλάζει το χρώμα λίγο πριν την επίθεση, δεδομένου πως οι εχθροί «τηλεγραφούν» τα πάντα αρκετά καλά. Όμως μιλάμε για ελάχιστους τύπους εχθρών που αντιμετωπίζετε, με μόνη διαφορά το ποσοστό υγείας τους προς το τέλος. Δεδομένου πως το παιχνίδι είναι και αρκετά μικρό σε διάρκεια (τέσσερις-πέντε ώρες), είναι ένα θέμα όσον αφορά την μάχη. Την κατάσταση βέβαια σώζουν τα επιβλητικά boss, τα οποία προσφέρουν αρκετή πρόκληση, αναγκάζοντάς σας να χρησιμοποιήσετε όλα σας τα εφόδια και τις τεχνικές που μαθαίνετε κατά την διάρκεια του παιχνιδιού. Κατά μία έννοια, το παιχνίδι θα μπορούσε να είναι αποκλειστικά ένα boss rush με λίγη εξερεύνηση μέσα και στην πραγματικότητα να μην έχανε πολλά ως προς το gameplay. Μην ξεχνάμε πως αρκετοί τίτλοι κάνουν ακριβώς αυτό. Μιλώντας για την εξερεύνηση, ο κόσμος αποτελείται από ένα ανοιχτό hub που οδηγεί στις επιμέρους περιοχές που μπορείτε να εξερευνήσετε. Κάνετε αρκετό platforming ενώ υπάρχουν και διάφορα μυστικά και καλούδια προς ανακάλυψη. Βέβαια, τα μυστικά δεν είναι και τα πιο καλοκρυμμένα, ούτε πρόκειται για πραγματικό open-world παιχνίδι. Για την ακρίβεια, πέρα από το υπέροχο art direction, ο κόσμος φαίνεται αρκετά άδειος.

Αυτό που δίχως αμφιβολία ικανοποιεί είναι ο τεχνικός τομέας. Αναφέρθηκαν ήδη κάποια πράγματα όπως τα cinematics, αλλά ας εμβαθύνουμε λίγο περισσότερο εδώ. Είναι ξεκάθαρο πως το πιο δουλεμένο μέρος του παιχνιδιού είναι η παρουσίασή του. Κατά την διάρκεια της περιπέτειας, επισκέπτεστε δεκάδες τοποθεσίες, με την κάθε μία να έχει το δικό της ξεχωριστό ενδιαφέρον. Έντονα χρώματα, animation σε αρκετά από τα στοιχεία παρασκηνίου. Ακόμα και αν η αισθητική τείνει να είναι πιο αφαιρετική, όπως συμβαίνει στα περισσότερα indie, υπάρχουν ωραίες λεπτομέρειες. Παρά τη φύση του παιχνιδιού, τα εφέ φωτισμού είναι ελαφρώς χαμένη ευκαιρία. Υπάρχουν αρκετά εφέ φωτισμού και particles, αλλά εξυπηρετούν περισσότερο λειτουργικούς σκοπούς όπως τηλεγραφήσεις επιθέσεων. Το αποτέλεσμα είναι σαφέστατα καθαρό, αφού ο παίκτης χρειάζεται να βλέπει ακριβώς τί συμβαίνει μπροστά του και γύρω του, αλλά οι πλούσιες δυνατότητες των σύγχρονων μηχανών γραφικών μένουν ανεκμετάλλευτες. Ο ήχος είναι υπέροχος. Η ορχηστρική μουσική από τον Austin Wintory προσδίδει μοναδική ατμόσφαιρα και τον κατάλληλο συναισθηματικό τόνο, δεδομένου πως όλοι οι χαρακτήρες είναι σιωπηλοί και γενικότερα δεν υπάρχει ίχνος ομιλίας. Τα εφέ είναι επίσης τρομερά υψηλής ποιότητας, μεταφέροντας την αιθέρια φύση της πρωταγωνιστικής φιγούρας αλλά και των εχθρών.

Αν έπρεπε να συνοψίσουμε το Strayed Lights, θα λέγαμε πως αποτελεί μια ενδιαφέρουσα βάση για κάτι καλύτερο στο μέλλον. Είναι μια αξιόλογη πρώτη προσπάθεια, χωρίς όμως την «γέμιση» για κάτι πιο ολοκληρωμένο. Σε κάθε περίπτωση, είναι μια ξεχωριστή εμπειρία που αξίζει την προσοχή σας αν θέλετε να κάνετε ένα διάλειμμα από ότι παίζετε αυτή τη στιγμή.

Ωραία παρουσίασηΥπέροχος ήχοςΕνδιαφέρον σύστημα μάχηςΜεγάλος και όμορφος κόσμοςΠεριορισμένη ποικιλία εχθρώνΕύκολη και χωρίς ενδιαφέρον εξερεύνησηΚαταντάει γρήγορα επαναλαμβανόμενοΜερικές τεχνικές φωτισμού παραπάνω θα ήταν καλοδεχούμενεςΜικρή διάρκειαΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 6.0

ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ:PS5, Xbox Series X/S, PS4, Xbox One, Switch, PCΑΝΑΠΤΥΞΗ:EmbersΕΚΔΟΣΗ:Embers

Game20.gr, το Άσυλο των gamers