Strider Review

23:50 11/3/2014 - Πηγή: Game 2.0

Αν θέλετε να με πείτε κολλημένο ρετράκια, πείτε με. Δεν με πειράζει! Το Strider το λάτρεψα από την εποχή του Sega Mega Drive (ότι πιο κοντινό στην arcade εκδοχή του) και το λατρεύω ακόμα και σήμερα. Μπορεί η σειρά να μην έχει δώσει πολλά παιχνίδια, αλλά είναι ένα ιστορικό franchise. Η Double Helix λοιπόν είχε τεράστιο

φορτίο με ένα τόσο βαρύ όνομα, κάτι σαν την WayForward με το Ducktales Remastered. Ευτυχώς το νέο Strider είναι πολύ καλό, παρά τα όποια προβλήματά του.

Απο την αρχή είναι προφανές ότι η Double Helix δεν ακολούθησε ούτε την πεπατημένη των remakes που υποβάλλει την αναπαραγωγή των πιστών σε αναβαθμισμένες μηχανές γραφικών, ούτε των reboots που παίρνουν στοιχεία του αρχικού παιχνιδιού που είναι μια χαρά και τα κάνουν κουλουβάχατα. Το νέο Strider μένει ίδιο εκεί που πρέπει και αλλάζει επίσης εκεί που πρέπει. Τί μένει ίδιο λοιπόν; Πρώτα απ' όλα η ιστορία που είναι αρκετά απλή. Ο Strider προσγειώνεται με το ανεμόπτερό του στην πόλη Kazakh και πολεμάει ενάντια τη διαβολική αυτοκρατορία του Grandmaster Meio. Στην ουσία είναι η ιστορία του αρχικού arcade παιχνιδιού με λίγες προσθήκες από τη έκδοση του NES, για να μην μείνουν απ' έξω τα αμερικανάκια.

Ο Strider εξακολουθεί να έχει έναν από τους πιο ομαλούς χειρισμούς χαρακτήρα που υπάρχουν. Η κίνησή του γίνεται με αρκετή ταχύτητα ώστε να βλέπετε τι συμβαίνει μπροστά σας, τα άλματα και το sliding είναι όλα υπολογισμένα στο παραμικρό χιλιοστό και το cypher, το όπλο του Strider, είναι έτσι φτιαγμένο ώστε να είναι τόσο γρήγορο, όσο γρήγορα μπορείτε εσείς να πατήσετε το κουμπί. Μπορείτε να σκαρφαλώνετε σε τοίχους και ταβάνια και να κατατροπώνετε εχθρούς με απίστευτη ευκολία, είτε είστε επί του σκαρφαλώματος, είτε σε άλμα, είτε σε glide. Έχετε πάντα τον έλεγχο.
Αυτό που αλλάζει είναι... όλα τα υπόλοιπα. Πλέον η πόλη του Kazakh είναι σε στιλ metroidvania, δηλαδή βρίσκετε στο δρόμο σας πόρτες και ανοίγματα που δεν μπορείτε να περάσετε ή να φτάσετε παρά μόνο αν προχωρήσετε, μαζέψετε τα ανάλογα power-ups και γυρίσετε πίσω για να δείτε τί καλούδια κρύβονται εκεί.

Πρώτα σφάζουμε, μετά ρωτάμε. Μου κάνει.

Πλέον ο Strider έχει μερικά νέα κόλπα σε μορφή power-ups, που βρίσκονται στις εν λόγω περιοχές του Kazakh, από αναβαθμίσεις που αυξάνουν την μπάρα υγείας, μέχρι νέα cyphers και βοηθητικές δυνατότητες. Κάποιες από τις αναβαθμίσεις είναι η δυνατότητα να καλείτε ένα κύμα ενέργειας σε μορφή αετού, ιδιαιτέρα χρήσιμο σε μάχες με bosses, και ένας μικρός μηχανικός βοηθός που σας προστατεύει από τα εχθρικά πυρά και πολλές φορές ενεργοποιεί και κοντινούς διακόπτες. Τα άλλα cyphers που παίρνετε προσθέτουν δυνατότητες όπως να επιστρέφετε πυρά στους εχθρούς σας σα να κρατάτε ρόπαλο του baseball, ή να τους παγώνετε για λίγο. Το τελευταίο είναι ιδιαίτερα χρήσιμο για ιπτάμενους εχθρούς, που μπορείτε να χρησιμοποιείτε σαν πλατφόρμες. Αυτή η τελευταία προσθήκη θυμίζει λίγο freeze beam από Metroid. Μπορείτε επίσης να αλλάξετε cyphers και βοηθήματα (το παιχνίδι τα ονομάζει options) πάρα πολύ εύκολα και ξεχωρίζετε πότε έχετε ενεργό κάποιο από το χρώμα του laser-φουλαριού του Strider.

Το μόνο πρόβλημα είναι μερικές περίεργες διακυμάνσεις της δυσκολίας. Την μία στιγμή κάνετε κομφετί ρομποτικούς στρατιώτες χωρίς δεύτερη σκέψη και την άλλη ένα τεράστιο ρομπότ-γορίλας σας κάνει αλοιφή με μερικά χτυπήματα. Το ίδιο ισχύει και με τα bosses που μερικά είναι πανεύκολα ενώ υποτίθεται ότι είναι οι “εκλεκτοί” του Meio, ενώ κάτι άλλα που απλά εμφανίζονται σαν μίνι-αφεντικά σας κάνουν με τα κρεμμυδάκια. Επίσης ο σχεδιασμός των πιστών (ή μάλλον της πίστας, αφού πρόκειται για μια ενιαία metroidvania πίστα) είναι λίγο βαρετός προς το τέλος. Από εκεί και πέρα το παιχνίδι δεν έχει κάτι άλλο ιδιαίτερα αρνητικό για να σας προβληματίσει. Υπάρχουν και μερικά έξτρα πράγματα, όπως challenges που ξεκλειδώνετε όσο παίζετε την κεντρική ιστορία και είναι αρκετά καλά αν θέλετε να τα δοκιμάσετε, αν και δεν προσθέτουν κάτι σημαντικό όσον αφορά τις αναβαθμίσεις.

Ο τεχνικός τομέας του Strider αφήνει καλές εντυπώσεις. Τα γραφικά είναι προσεγμένα, με την πόλη του Kazakh βυθισμένη στο καφέ και στο γκρι, αν και τα πάντα είναι γυαλισμένα και καθαρά, όπως θα συνέβαινε σε μια πόλη με κάποιο ολοκληρωτικό καθεστώς. Λόγω της όλης μουντίλας τα χρώματα του Strider και των εχθρών τονίζονται ακόμα περισσότερο. Ειδικά το κόκκινο laser-φουλάρι του Strider βγάζει μάτι. Αυτό είναι αρκετά καλό γιατί η προσοχή σας επικεντρώνεται στα μοντέλα των εχθρών και των χαρακτήρων, που είναι αρκετά λεπτομερή, καλοσχεδιασμένα και με ομαλό animation. Βέβαια υπάρχει μεγάλη ανακύκλωση, πχ όλοι οι στρατιώτες κινούνται με τον ίδιο τρόπο, άσχετα με τον τύπο τους. Το μόνο που αλλάζει είναι κάποιο έξτρα animation που αφορά τις κινήσεις τους. Όλα αυτά εμφανίζονται επί της οθόνης με ένα αμυδρό φίλτρο που θυμίζει scanlines παλιάς οθόνης CRT, παρόμοιο με του Far Cry 3: Blood Dragon και μάλλον αποτελεί αναφορά στις arcade ρίζες του παιχνιδιού.

Ο τύπος σας τα πρήζει για το πόσο γαμάτος είναι, αλλά στην μάχη δεν λέει και πολλά.

Η δουλειά που έχει γίνει στην μουσική και τον ήχο του τίτλου είναι απλά τρομερή. Το soundtrack απαρτίζεται κυρίως από παλιά κομμάτια που έχουν γίνει remix και είναι σχεδόν αγνώριστα. Όμως είναι τα παλιά κομμάτια που ακούγαμε στο arcade, στο NES και στο Mega Drive. Σίγουρα στους παλιούς θα φέρει όμορφες αναμνήσεις. Τα ηχητικά εφέ είναι και αυτά αρκετά καλά, αν και εκνευρίζει που κάθε φορά που χρησιμοποιείτε το cypher ο Strider κραυγάζει.

Εν τέλει το Strider αποτελεί ευχάριστη έκπληξη. Σίγουρα δεν είναι τέλειο, αλλά προσφέρει μια ωραία εμπειρία. Το παιχνίδι διαρκεί έξι ώρες γεμάτες για να ολοκληρώσετε την ιστορία του, ενώ μπορεί να σας πάρει άλλες δύο-τρεις ώρες για να μαζέψετε τα πάντα. Όπως και να 'χει, αν σας αρέσει το στιλ του Shadow Complex και τα παλιά παιχνίδια Strider, συστήνεται ανεπιφύλακτα.

Πολύ καλός χειρισμόςΝέα ενδιαφέροντα power-upsΛεπτομερείς χαρακτήρεςMetroidvania λογική στο level designΜουσική με μπόλικα παλιά remixed κομμάτιαΠερίεργες διακυμάνσεις της δυσκολίαςΜουντά περιβάλλονταΟ σχεδιασμός των επιπέδων ίσως κουράσει προς το τέλοςΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 8.0

ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ:PS3 (review), PS4, Xbox One, Xbox 360, PCΑΝΑΠΤΥΞΗ:Double HelixΕΚΔΟΣΗ:CapcomΔΙΑΘΕΣΗ:DonwloadΕΙΔΟΣ:Action platformerΠΑΙΚΤΕΣ:Single-playerΕΠΙΣΗΜΟ SITE:https://www.facebook.com/striderHM. ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ:18/2/2014PEGI:12

Game20.gr, το Άσυλο των gamers