Syndicate Review

02:18 11/3/2012 - Πηγή: Game 2.0

Τα τελευταία χρόνια παρατηρούμε την επάνοδο κλασικών, πολυαγαπημένων παιχνιδιών, με… εκμοντερνισμένη μορφή. Στις περισσότερες περιπτώσεις οι “παλιοί” fans αντιδρούν αρνητικά σε αυτό τον εκμοντερνισμό, με τρανό παράδειγμα το Syndicate, που έγινε… FPS. Έχουν δίκιο τελικά οι fans του Syndicate ή δικαιώνονται οι ΕΑ και Starbreeze για την επιλογή τους; Η αλήθεια είναι κάπου στη μέση.

Το Syndicate είναι ένα ακόμα παιχνίδι που διαδραματίζεται σε έναν φουτουριστικό κόσμο, αρκετά διαφορετικό από τον δικό μας. Εν έτει 2069, η έννοια της χώρας δεν

υφίσταται. Ο κόσμος έχει χωριστεί σε περιοχές που ελέγχονται από τεράστιες πολυεθνικές εταιρίες -Syndicates- οι οποίες γιγαντώθηκαν με την εξέλιξη της τεχνολογίας. Πλέον εκατομμύρια άνθρωποι έχουν εμφυτευμένο νευρωνικό τσιπ από κάποια εταιρία, το οποίο τους προσφέρει πρόσβαση σε διάφορες ευκολίες και επηρεάζει κάθε τομέα της καθημερινότητάς τους, με αντάλλαγμα την παράδοση ατομικών ελευθεριών. Μεταξύ των αδίστακτων Syndicates μαίνεται κυριολεκτικά πόλεμος για την επικράτηση στην αγορά. Το όπλο της κάθε εταιρίας σε αυτό τον πόλεμο είναι οι Agents, βιονικοί υπερπράκτορες με ειδικά τσιπ που μπορούν να “χακάρουν” τα πάντα. Εσείς αναλαμβάνετε τον ρόλο ενός τέτοιου πράκτορα της Eurocorp, ονόματι Miles Kilo, και είστε το απόλυτο όπλο στη μάχη με τις αντίπαλες εταιρίες… μέχρι να προδοθείτε.

Το Syndicate είναι κλασικό φουτουριστικό FPS, με πολύ έντονη την παρουσία της τεχνολογίας. Στο παιχνίδι αντιμετωπίζετε κυρίως στρατιώτες και πράκτορες άλλων εταιριών, χρησιμοποιώντας τόσο παραδοσιακά όπλα, όσο και τις δυνατότητες που σας προσφέρει το υπερτσιπ με το οποίο είστε εφοδιασμένοι. Εκμεταλλευόμενοι το τσιπ σας λοιπόν, για κάποια δευτερόλεπτα μπορείτε να μπαίνετε σε ένα είδους bullet-time mode, όπου τα πάντα κινούνται πιο αργά, ενώ μπορείτε να βλέπετε πού βρίσκονται οι κοντινοί σας εχθροί, ακόμα και μέσα από τοίχους. Από εκεί και πέρα, μπορείτε να κάνετε τα όπλα τους να σκάνε, να τους “χακάρετε” απενεργοποιώντας την πανοπλία τους, κάνοντάς τους να αυτοκτονούν, ή ακόμα και να πολεμούν στο πλευρό σας για κάποιο διάστημα. Με κάθε kill αποκτάτε ενέργεια για να χρησιμοποιήσετε αυτές τις δυνατότητες (ανταμείβεστε με περισσότερη αν κάνετε συνεχόμενα kills). Σε κάποιες περιπτώσεις μάλιστα αλληλεπιδράτε και με το περιβάλλον – για παράδειγμα μπορείτε να “χακάρετε” turrets ώστε να πυροβολούν τους εχθρούς σας. Τέλος, από τα πιο εντυπωσιακά στοιχεία των μαχών είναι τα melee kills πρώτου προσώπου, τα οποία σας δίνουν την εντύπωση ότι χειρίζεστε τον… Στίβεν Σιγκάλ.

To laser είναι ένα από τα αρκετά εντυπωσιακά όπλα του παιχνιδιού.

Ωραία όλα αυτά δεν αρκούν για να κάνουν το Syndicate να ξεχωρίσει. Αυτό γιατί επαναλαμβάνονται συνεχώς, σε ένα single-player mode με λίγη ποικιλία, ανέμπνευστα επίπεδα και μικρή διάρκεια. Το παιχνίδι ουσιαστικά είναι μια σειρά μαχών, στην οποία κάνετε τα ίδια πράγματα συνέχεια, με φωτεινή εξαίρεση τις boss fights. Το πιστολίδι είναι βάναυσο, η ΑΙ των εχθρών καλή, κι