Tchia review

21:29 7/4/2023 - Πηγή: Game 2.0

Οι ανεξάρτητες παραγωγές έχουν πάντοτε να υπερκεράσουν τον ίδιο σκόπελο: το μπάτζετ. Για να αντισταθμιστεί αυτή η αδυναμία χρειάζεται αγάπη, μεράκι και διάθεση για να δημιουργηθεί κάτι όμορφο και ξεχωριστό. Η ολιγομελής Awaceb από την μακρινή Νέα Καληδονία κάνει ακριβώς αυτό και μας παραδίδει το Tchia, ένα παιχνίδι ανοιχτού κόσμου γεμάτο χαρακτήρα, ψυχή και τέχνη, το οποίο μας ταξιδεύει μέχρι την άλλη μεριά του πλανήτη.

Η περιπέτεια λαμβάνει χώρα σε ένα μικρό σύμπλεγμα νησιών εμπνευσμένο από τη γενέτειρα των δημιουργών,

η οποία βρίσκεται ανάμεσα στην Αυστραλία και τα Φίτζι. Μια ζεστή και γλυκιά νύχτα, τα παιδιά του τοπικού ορφανοτροφείου μαζεύονται γύρω από τη φωτιά και ζητούν από τη γηραιά κυρία που τους προσέχει να τους πει μια ιστορία. Εκείνη, γυρίζοντας πολλές δεκαετίες πίσω, ξεκινά να τους εξιστορεί την περιπέτεια της Tchia, ενός κοριτσιού με μαγικές δυνάμεις το οποίο όρθωσε το παιδικό της ανάστημα απέναντι στον μοχθηρό άρχοντα Meavora και έσωσε τους κατοίκους από τα σατανικά του σχέδια. Η ημέρα των γενεθλίων της Tchia ήταν πάντοτε μελαγχολική για την μικρή μας ηρωίδα, η οποία ζει με τον πατέρα της σε ένα μικρό, απομονωμένο νησάκι. Μια απρόσεκτη επίσκεψη, ωστόσο, ενός στενού τους φίλου, αλλάζει τα πράγματα από τη μια στιγμή στην άλλη. Ο Pwi Dua, το δεξί χέρι του Meavora, ανακαλύπτει το νησάκι-κρυψώνα και απαγάγει τον πατέρα της, με τον οποίον έχουν προϊστορία. Η Tchia, πριν προλάβει καλά-καλά να συνειδητοποιήσει τί έχει συμβεί, φυγαδεύεται από τον φίλο τους, γεμάτη απορίες.

Όλες αυτές οι απορίες λύνονται σταδιακά κατά τη διάρκεια της περιπέτειάς, οπότε δεν θα επεκταθώ και θα σας αφήσω να τα ανακαλύψετε όλα μόνοι σας. Η μέθοδος της αφήγησης είναι εξαιρετική και σας βάζει ευθύς εξαρχής στο κλίμα της απλής αλλά όμορφης ιστορίας. Η διάρκεια πάντως κρίνεται μέτρια, καθώς μετά από επτά-οκτώ ώρες βλέπετε credits, ενώ η αφηγηματική ροή δεν ξεφεύγει από ορισμένα σκαμπανεβάσματα, με κάποιες αποστολές πχ να απαιτούν ανούσιο καθαρισμό βάσεων. Επιπλέον, δευτερεύον περιεχόμενο δεν υπάρχει καθόλου. Δίνεται η σαφής εντύπωση, εν ολίγοις, πως ο κύριος στόχος του παιχνιδιού είναι να αφεθείτε ελεύθερος σε έναν παραδεισένιο τόπο με σκοπό να χαλαρώσετε και να ξεχαστείτε, κάτι που ομολογούμενος πετυχαίνει απόλυτα. Πέραν των υπέροχων τοπίων υπάρχουν και διάφορα mini-games να ασχοληθείτε στα οποία θα αναφερθούμε στη συνέχεια. Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει και στο χιούμορ του παιχνιδιού, το οποίο σας κάνει να χαμογελάσετε αρκετές φορές και σε ορισμένες περιπτώσεις ξεφεύγει αρκετά από το εν γένει παιδικό ύφος του τίτλου.

Το Tchia είναι σαφέστατα εμπνευσμένο από το Zelda: Breath of the Wild όσον αφορά το gameplay του. Είστε ελεύθερος να βουτήξετε στα καταγάλανα νερά, να σκαρφαλώσετε στις πιο απίθανες πλαγιές και να πετάξετε με το αυτοσχέδιο ανεμόπτερο σας. Ωστόσο πρέπει να έχετε μόνιμα το μάτι σας στον δείκτη αντοχής ο οποίος μόλις αδειάσει σας αφήνει ξεκρέμαστο σε ό,τι και αν κάνετε εκείνη τη στιγμή. Μπορείτε να αυξήσετε τον εν λόγω δείκτη μέσω των stamina fruits, φρούτα δηλαδή τα οποία βρίσκετε διάσπαρτα στον κόσμο. Έχετε, επιπλέον, στη διάθεση σας και μια σφεντόνα, η οποία όμως δεν αξιοποιείται ιδιαίτερα και ούτε επιδέχεται κάποια παραμετροποίηση ή αναβάθμιση.

Όπως προαναφέρθηκε, η Tchia είναι ένα κορίτσι με μαγικές δυνάμεις. Η ικανότητά της είναι να παίρνει τον έλεγχο οποιουδήποτε άψυχου ή έμψυχου όντος (πλην, φυσικά, άλλων ανθρώπων), μπορεί δηλαδή να κάνει soul-jump. Το soul-jump αποτελεί ουσιαστικά και την καινοτομία του τίτλου και είναι από μόνη της ικανό να σας χαρίσει πολλές στιγμές γέλιου και ευχαρίστησης. Πάρτε τον έλεγχο ενός πουλιού και κάντε την ανάγκη σας από μεγάλα ύψη ή τον έλεγχο ενός σκύλου και σκάψτε τρύπες παντού. Πάρτε ακόμα και τον έλεγχο μιας πέτρας ή μιας καρύδας, χωρίς λόγο ή νόημα και εκσφενδονίστε τα όσο πιο μακριά μπορείτε. Πέρα από την άκρατη χαζομάρα που μπορεί να σας πιάσει, το soul-jump έχει φυσικά και πολλές χρησιμότητες, όπως πχ η γρήγορη μετακίνηση, η νυχτερινή όραση των γατών, το σκάψιμο των σκύλων που μπορεί να ξεθάψει εκπλήξεις κτλ. Όση ώρα ελέγχετε ένα άλλο ον, το soul-jump meter μειώνεται. Αυτό μπορεί να αναβαθμιστεί, όχι όμως με τον ίδιο, άμεσο τρόπο όπως η αντοχή. Υπάρχουν συνολικά οκτώ μικρά ιερά στον κόσμο, κάθε ένα με την εικόνα ενός τοτέμ απ’ έξω. Σκοπός σας είναι να βρείτε ένα κοντινό σημείο όπου μπορείτε να σμιλέψετε ξύλα και να δημιουργήσετε ένα αντίγραφο αυτού που είδατε. Κατόπιν, το τοποθετείτε στην είσοδο και η πύλη του ιερού ανοίγει, μέσα στο οποίο βρίσκετε την επιθυμητή αναβάθμιση.

Δεν θα μπορούσαν, φυσικά, να λείπουν οι μάχες, οι οποίες ωστόσο διατηρούν το γενικότερο ανάλαφρο ύφος του παιχνιδιού. Εχθροί σας είναι άψυχες, μάλλινες κούκλες οι οποίες αποτελούν τον προσωπικό στρατό του Meavora και είναι διάσπαρτες στον χάρτη, εγκατεστημένες σε μικρές βάσεις. Για την εξολόθρευσή τους, απαιτείται η χρήση του soul-jump ούτως ώστε να αναλάβετε τον έλεγχο ενός μπιτονιού βενζίνης ή μιας… λάμπας υγραερίου και να τα πετάξετε προς τα κινούμενα αυτά πουλόβερ με σκοπό να τους βάλετε φωτιά. Οι αναμετρήσεις αυτές δεν προσδίδουν κάποια ιδιαίτερη ευχαρίστηση, ενώ ορισμένες φορές γίνονται αρκετά κουραστικές καθώς βρίσκεστε να περιφέρεστε πέρα δώθε με σκοπό να βρείτε κάποιο εύφλεκτο αντικείμενο να χρησιμοποιήσετε. Το φαινόμενο αυτό γίνεται ιδιαιτέρως αισθητό κατά την διάρκεια μιας κύριας (και αρκετά μεγάλης) αποστολής, στην οποία καλείστε να σαμποτάρετε κάποιες καίριες βάσεις του Meavora. Οι εχθροί είναι, κυριολεκτικά, δεκάδες και εσείς τρέχετε σαν αλαφιασμένοι προσπαθώντας να ξεφύγετε και ψάχνοντας παράλληλα για λάμπες. Δεν το λες και ευχάριστο.

Πέραν αυτών, το Tchia διανθίζεται με τυπικά μεν, ευχάριστα δε mini-games, τα οποία θα τολμήσω να πω πως αποτελούν βασικό χαρακτηριστικό του, καθώς θεωρώ πως η ανέμελη περιπλάνηση και ενασχόληση με χαλαρές δραστηριότητες είναι εν τέλει η πεμπτουσία του παιχνιδιού. Ορισμένα mini-games όπως το να ισορροπήσετε πέτρες την μια πάνω στην άλλη ή να πιάσετε δωράκια στο κλασικό παιχνίδι δαγκάνας, δίνουν νέες μελωδίες για το γιουκαλίλι σας ή νέο ρουχισμό αντιστοίχως. Παίζοντας συγκεκριμένες μελωδίες στο γιουκαλίλι, μπορείτε να να αλλάξετε την ώρα της ημέρας (κάτι παρεμφερές με το φλάουτο του Ghost of Tsushima) ή να κάνετε summon ένα στρατιωτάκι το οποίο πετάει βόμβες και στο οποίο μπορείτε να κάνετε soul-jump. Άλλες ασχολίες είναι η σκοποβολή με τη σφεντόνα σας, οι αγώνες ταχύτητας και οι εντυπωσιακές βουτιές από μεγάλα ύψη, τα οποία όλα στοχεύουν απλώς στο καλύτερο σκορ ή χρόνο. Η πιο ιδιαίτερη, ωστόσο, δευτερεύουσα ασχολία αφορά ένα κυνήγι θησαυρού που σας ταξιδεύει στα πιο απίθανα μέρη του κόσμου του τίτλου και σας ξυπνάει πολύ έντονα το αίσθημα της περιπέτειας αλά Τομ Σόγιερ. Εξερευνάτε σκοτεινές σπηλιές, απόκρημνους βράχους και υπόγειες λίμνες και είναι σίγουρα κάτι με το οποίο αξίζει να ασχοληθείτε.

Τέλος, για να καταλάβετε πόσο στα σοβαρά παίρνουν οι δημιουργοί την ψυχική χαλάρωση και γαλήνη του παίκτη, δίνεται η δυνατότητα να κάνετε skip κυριολεκτικά στα πάντα. Δεν έχετε διάθεση να παίξετε το γιουκαλίλι σας κατά την διάρκεια του cinematic; Skip και παρακολουθήστε ανέμελος. Δεν θέλετε να μαζέψετε ούτε ένα collectible ή να κάνετε οποιοδήποτε upgrade; Δεν χρειάζεται. Βαριέστε μήπως να παίξετε το συγκεκριμένο κομμάτι της ιστορίας και θέλετε να δείτε απλά τη συνέχεια; Κανένα πρόβλημα, skip σε όλη την αποστολή και επόμενο cutscene. Δεν είστε υποχρεωμένος να κάνετε απολύτως τίποτα. Ευπρόσδεκτη προσθήκη, ειδικά αν αποζητάτε μια χαλαρωτική, ταξιδιάρικη εμπειρία.

Σχετικά με την περιήγησή σας στον κόσμο καθεαυτή, αρχικά να αναφέρω μια τολμηρή (φαινομενικά) σχεδιαστική απόφαση που όμως δημιουργεί απορίες ως προς το αν τελικά έχει κάποιο νόημα. Ανοίγοντας τον χάρτη, λοιπόν, διαπιστώνετε πως η Tchia δεν εμφανίζεται σε αυτόν. Έχετε μόνο μια γενική ιδέα ως προς το πού είστε και από εκεί και πέρα μπορείτε να χρησιμοποιήσετε την πυξίδα σας, η οποία δείχνει κάποιο waypoint που έχετε βάλει ή το επόμενό σας objective. Σαν ιδέα δεν είναι κακή, η εκτέλεσή της ωστόσο απογοητεύει, καθώς μπορείτε απλά να δείτε στο περίπου πού είστε και να βάλετε το waypoint εκεί που θέλετε να πάτε. Αν το σκεφτείτε δηλαδή, αυτό δεν είναι που κάνουμε όλοι στα παιχνίδια ούτως ή άλλως; Δεν μας απασχολεί το συγκεκριμένο σημείο όπου είμαστε, αλλά το πού πάμε. Η μόνη περίσταση στην οποία γνωρίζετε ακριβώς πού είστε είναι στη θάλασσα, καθώς βλέπετε το ακριβές σημείο της βάρκας σας ανά πάσα στιγμή.

Πέραν της βάρκας, άλλες μέθοδοι γρήγορης μετάβασης αποτελούν τα πτηνά, τα ψάρια, τα ελάφια (μέσω του soul-jump) ή το αυτοσχέδιο ανεμόπτερό σας, το οποίο ωστόσο γίνεται ουσιαστικά χρήσιμο μόνο εφόσον αυξήσετε αρκετά το επίπεδο αντοχής σας, αλλιώς χρησιμεύει κυρίως στη γρήγορη ή ασφαλή κατάβαση από τα βουνά. Επιπλέον, μπορείτε να ξεκλειδώσετε την τοποθεσία των σημείων ενδιαφέροντος του χάρτη, ανεβαίνοντας σε κάποιο υψηλό σημείο και ανιχνεύοντας τη περιοχή (και βγάζοντας μια αρχέγονη κραυγή). Τέλος, οι μικρές κατασκηνώσεις που ανακαλύπτετε κατά την περιπλάνησή σας, χρησιμεύουν στο να κοιμηθείτε και να προχωρήσει ο χρόνος, να παίξετε λίγες νότες στο γιουκαλίλι σας ή να φάτε, κάτι που γεμίζει το soul-meter.

Η indie φύση του παιχνιδιού γίνεται εμφανής στον οπτικό/τεχνικό τομέα. Σε γενικές γραμμές, το παιχνίδι είναι πολύ όμορφο, με υπέροχα και έντονα χρώματα να ξεπηδούν επί της οθόνης, ειδικά όταν είστε στη θάλασσα ή ο ήλιος δύει. Κάποιες φορές όμως οι υφές από μακριά δείχνουν περίεργες, ειδικά το πρωί όπου ο φωτισμός είναι επίσης υπέρ του δέοντος έντονος, με αποτέλεσμα να αντανακλάται πολύ το πράσινο των δέντρων και ειδικά το χρυσαφένιο της άμμου. Επιπλέον, το εφέ βροχής είναι πολύ κακό, ειδικά όταν είστε στη θάλασσα, σε σημείο μάλιστα να ελαττώνεται η ορατότητά σας. Το μεγαλύτερο θέμα είναι τα κλειδωμένα 30 καρέ, τα οποία δεν μπορείτε να αλλάξετε. Δεν μπορώ να πω ότι με ενόχλησε (ίσως βοηθάει και το VRR της τηλεόρασης), αλλά είναι κάτι που σαφέστατα παρατήρησα πριν ακόμη μάθω την συγκεκριμένη πληροφορία. Ίσως ένα μελλοντικό update αλλάξει την κατάσταση. Πάντως δεν θεωρώ πως αποτελεί λόγο μη ενασχόλησης σας με το παιχνίδι.

Από την άλλη, ο ηχητικός τομέας είναι, με μια λέξη, εξαιρετικός. Τα μουσικά κομμάτια, που έχουν φτιαχτεί αποκλειστικά για το παιχνίδι, είναι υπέροχα και αβίαστα σας ταξιδεύουν στην τροπική αυτή χώρα. Η αίσθηση, όταν σκίζετε τα κρυστάλλινα νερά με τη βάρκα σας και η μουσική παίζει από πίσω, είναι απλά υπέροχη και προκαλεί ρίγη ενθουσιασμού. Το voice-acting είναι κι αυτό σε πολύ καλό επίπεδο, με τις κυριαρχούσες γλώσσες των Γαλλικών και των τοπικών Drehu να εκτελούνται άρτια από τοπικά ταλέντα, που μάλιστα γνωρίζετε μέσω φωτογραφιών στο όμορφο εισαγωγικό σημείωμα της ομάδας.

Το Tchia είναι ένα παιχνίδι φτιαγμένο με περίσσια αγάπη και πολύ μεράκι από μια μικρή ομάδα που θέλει να τιμήσει κατά αυτόν τον τρόπο την πατρίδα της. Υπάρχουν στιγμές όπου δείχνει πως θα μπορούσε να «πετάξει» πολύ ψηλά, αλλά ορισμένα τεχνικά θέματα, καθώς και η έλλειψη επιπλέον περιεχομένου, το κρατάνε ελαφρώς χαμηλότερα. Ασχοληθείτε αν αποζητάτε μια πλήρως χαλαρωτική εμπειρία και αφήστε τη συμπαθέστατη πρωταγωνίστρια να σας ταξιδέψει σε χώρες μακρινές και όμορφες, με μια περιπέτεια γεμάτη διασκέδαση και χιούμορ.

ΧιούμορΤο soul-jumpΣυμπαθητική πρωταγωνίστριαΧαλαρωτική εμπειρίαΕξαιρετική μουσικήΩραία αφήγηση και ιστορία……αλλά με προβλήματα στη δομή τηςΜέτριες μάχεςΕλλειπές περιεχόμενοΟρισμένα τεχνικά θέματαΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 7.5

ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ:PS5, PS4, PCΑΝΑΠΤΥΞΗ:AwacebΕΚΔΟΣΗ:Kepler Interactive

Game20.gr, το Άσυλο των gamers