The Banner Saga Review

21:50 27/1/2014 - Πηγή: Game 2.0

Είναι μερικά παιχνίδια από τα οποία περιμένεις να σου προσφέρουν μερικές ευχάριστες ώρες και καταλήγουν να σε γεμίζουν συναισθήματα, συγκινήσεις και απόλυτη ικανοποίηση. Το The Banner Saga, παρά τα διάφορα μικρά προβλήματά του, πετυχαίνει ακριβώς αυτό. Το preview build μου είχε αφήσει πολύ καλές εντυπώσεις, αλλά δεν φανταζόμουν πως το τελικό παιχνίδι θα είναι τόσο καλό. Ότι καλύτερο για το ξεκίνημα της νέας χρονιάς.

Η ιστορία

του The Banner Saga σας βρίσκει σε έναν φανταστικό κόσμο, καλυμμένο από χιόνια και έναν χειμώνα που κρατάει μήνες. Οι θεοί έχουν εγκαταλείψει τους θνητούς ανθρώπους και τους γιγαντόσωμους Varl, ενώ ο ήλιος αρνείται να εγκαταλείψει τη θέση του στον ουρανό. Χωρίς νύχτες, μέσα σε ηλιόλουστες παγωμένες ημέρες, πόλεις και μικρά χωριά αγωνίζονται να επιβιώσουν. Τα πράγματα γίνονται ακόμα χειρότερα όταν μια αρχαία φυλή, που όλοι θεωρούσαν εξαφανισμένη, επιστρέφει δυναμικά με σκοπό τον πλήρη αφανισμό του πολιτισμού.

Η πλοκή χωρίζεται σε κεφάλαια, στο κάθε ένα εκ των οποίων ακολουθείτε δύο κεντρικούς χαρακτήρες και τους συντρόφους τους, ενώ λίγο μετά τη μέση όλα δένουν μεταξύ τους μέχρι το τέλος. Πέρα από την ελαφρώς απότομη, μπερδεμένη αρχή, το σενάριο είναι καλό με ωραίο ρυθμό και συνοχή. Σε κάποια από τα κεντρικά κεφάλαια δίνεται η εντύπωση πως “τραβάει” κάπως, όμως κατέληξα στο συμπέρασμα πως αυτό βοηθάει δραματικά στην ατμόσφαιρα και είναι ένα τέχνασμα του gameplay παρά λάθος της πλοκής. Οι χαρακτήρες μπορεί να μην έχουν την καλύτερη ανάπτυξη που έχετε δει, είναι όμως ζωντανοί και έντονοι ως προσωπικότητες. Οι Varl με τους κανόνες ηθικής και τιμής τους, οι άνθρωποι ευγενείς με μία ελαφριά υπεροψία και οι απλοί πολίτες που τραβάνε τα πάνδεινα, υποφέρουν, χαίρονται και δένονται ως ομάδα.

Το παιχνίδι είναι γεμάτο πανέμορφα τοπία.

Κατά την ταπεινή μου άποψη σπουδαιότερος χαρακτήρας είναι ο κυνηγός Rook, ένας από τους δύο βασικούς πρωταγωνιστές, ο οποίος ξεκινάει από χαμηλά, αναλαμβάνει την φροντίδα των συντρόφων του, συναντά σπουδαίους βασιλείς και λαμβάνει καθοριστικές αποφάσεις για τον κόσμο, ενώ παράλληλα αναπτύσσει μία τρυφερή σχέση με την μοναχοκόρη του. Το τέλος του The Banner Saga με άφησε να κοιτάω κολλημένος την οθόνη, καθώς είναι άρτια καλοφτιαγμένο, γεμάτο συναισθήματα και επειδή δεν το περίμενα. Χρειάστηκα περίπου 7 με 8 ώρες για το πρώτο μου playthrough, ενώ περίμενα τουλάχιστον 10 σύμφωνα με τις δηλώσεις της Stoic. Βέβαια όλα βασίζονται στις αποφάσεις του κάθε παίκτη και στο βαθμό δυσκολίας. Θεωρώ πως είναι από τα παιχνίδια που απαιτούν πολλαπλές επαναλήψεις για να μάθετε και να συναντήσετε κάθε πιθανό σενάριο και συμβάν.

Όπως είχα γράψει στο preview του τίτλου, το gameplay είναι εξαιρετικά απλοϊκό και λιτό. Το παιχνίδι έχει τρία βασικά στάδια: τους διαλόγους, τις μάχες και το ταξίδι που αποτελεί τον βασικό κορμό για όλες τις εξελίξεις. Οι διάλογοι δεν απαιτούν ανάλυση. Πρόκειται για τη συμβατική λίστα φράσεων για συζητήσεις μεταξύ χαρακτήρων με πολλές επιλογές, αν και λίγες από αυτές είναι ιδιαίτερα σημαντικές με αντίκτυπο στην ιστορία. Οφείλω να αναφέρω πως η ποιότητα συγγραφής είναι εξαιρετική και μου άφησε πολύ καλή εντύπωση. Το σύστημα μάχης είναι turn-based σε κλασικό τετράγωνο grid με απλές λειτουργίες και το μαθαίνετε εύκολα. Οι διαθέσιμες επιλογές για κάθε χαρακτήρα είναι λίγες, όπως η κίνηση, επίθεση από κοντά ή μακριά, ειδική ικανότητα και ξεκούραση (άκρως σημαντική στις υψηλότερες δυσκολίες). Φαντάζει λειψό στην αρχή, όμως σύντομα βλέπετε πως η ΑΙ δεν χαρίζεται και πως υπάρχει ένα σχετικό βάθος στη σωστή σειρά των επιθέσεων, την τοποθέτηση των χαρακτήρων σας και τους αμυντικούς σχηματισμούς τους. Πάντως σε καμία περίπτωση δεν φτάνει παιχνίδια τακτικής ή το βάθος άλλων turn based-RPG.

Το The Banner Saga είναι λιτό και στον τομέα των στατιστικών, με μόλις έξι να κάνουν όλη τη σκληρή δουλειά. Αυτό λέει πολλά για τη φύση του, και είναι προφανές πως προοριζόταν εξαρχής να είναι ένα χαλαρό αλλά έξυπνο παιχνίδι. Τα στατιστικά είναι τα εξής: βασική άμυνα, δύναμη που είναι και η υγεία ταυτόχρονα, θέληση που επιτρέπει κίνηση σε περισσότερες θέσεις και δυνατότερες επιθέσεις, ειδικές ικανότητές, και ακολουθούν τα δύο έμμεσα που είναι το exertion που ανοίγει περισσότερους πόντους θέλησης σε κάθε κίνηση, και το break που αυξάνει τους πόντους ζημιάς στην άμυνα του εχθρού. Μεγάλη σημασία έχει η δύναμη/υγεία, κάτι που σημαίνει πως όσο περισσότερη ζημιά προκαλείτε σε έναν εχθρό, τόσο πιο αδύναμος γίνεται, ενώ όσο πιο χαμηλά ρίξετε την άμυνά του μπορείτε να κάνετε μεγαλύτερο πλήγμα στη δύναμη/υγεία του. Έχουμε ξανά κάτι τρομερά απλό και ταυτόχρονα έξυπνο. Δεν είναι όλα ρόδινα όμως, αφού αυτό καταλήγει να κάνει κάθε μάχη σχεδόν ίδια, με την λιγοστή ποικιλία σε εχθρικές μονάδες να μην βοηθάει την κατάσταση. Τα πεδία της μάχης δεν προσφέρουν καμία αλληλεπίδραση με το περιβάλλον και σύντομα το έξυπνο σύστημα μάχης γίνεται ρουτίνα παρά την όποια πρόκληση.

Θερμοπύλες την είδαμε εδω πέρα?

Ευτυχώς υπάρχει μπόλικη πρόκληση στο ταξίδι, όπως μου αρέσει να το λέω, και θα παρακαλάτε για λίγο έλεος. Στο ταξίδι αυτό γίνονται όλα αυτόματα, οι χαρακτήρες με το καραβάνι τους οργώνουν τις παγωμένες και αφιλόξενες κοιλάδες και βουνοκορφές μέχρι να φτάσουν στο επόμενο χωριό ή πόλη. Ενδιάμεσα συμβαίνουν τυχαία ή σημαντικά γεγονότα όπως ενέδρες από κλέφτες, μεγάλες μάχες, συναντήσεις με εμπόρους και άλλους ταξιδιώτες. Σε κάθε συμβάν πρέπει να πάρετε αποφάσεις και να υποστείτε τις συνέπιες των πράξεων σας άμεσα ή αργότερα. Αυτό που σας νοιάζει περισσότερο στο ταξίδι είναι τα αποθέματα τροφών και το ηθικό του καραβανιού, το οποίο έχει άμεσο αντίκτυπο στο ηθικό των πολεμιστών σας.

Η πρόκληση πηγάζει από την αγορά τροφών και αντικειμένων και τη βελτίωση των χαρακτήρων σας. Το συνάλλαγμα που χρησιμοποιείται για όλα αυτά είναι η φήμη που αποκτάτε με τα κατορθώματα και τις αποφάσεις σας. Μία πλούσια πόλη σας δίνει πολλές ημέρες τροφής για έναν πόντο φήμης, ενώ μια φτωχή μόλις μία. Ένα αντικείμενο σας βοηθάει φοβερά στη μάχη, κοστίζει όμως πολλούς πόντους που μπορούσατε να επενδύσετε στους χαρακτήρες σας. Το κοινό σύνολο πόντων φήμης και η διαχείρισή της είναι το σημαντικότερο μέρος του gameplay. Είναι πραγματικά ιδιοφυές πώς ένα παιχνίδι ρόλων και τακτικής έχει μόλις επτά μονάδες στατιστικών και τις χρησιμοποιεί τόσο καλά.

Από αισθητική και ατμόσφαιρα το The Banner Saga ξεχωρίζει από οτιδήποτε άλλο κυκλοφορεί αυτή τη στιγμή. Όμορφα, λιτά σχέδια, ζωγραφισμένα στο χέρι, και animations σχεδιασμένα με την τεχνική ροτοσκόπησης, τοπία γεμάτα χρώμα και λεπτομέρεια, όλα μαζί δημιουργούν ένα φανταστικό θέαμα χωρίς υπερβολές που θυμίζει παλιές καλές ταινίες κινουμένων σχεδίων πριν γεμίσει ο τόπος CGI. Οι κινήσεις στις μάχες είναι ωραίες, οι μικρές cutscenes περιέχουν λίγα καρέ αλλά έχουν μία επιβλητική αίσθηση και οι κοντινές σκηνές του καραβανιού είναι εντυπωσιακές. Εκεί που υπάρχει πρόβλημα είναι στους διαλόγους, όπου οι χαρακτήρες μένουν ακίνητοι, πέρα από κάποιες λεπτομέρειες στα ρούχα ή τα μαλλιά τους, ανεξαρτήτως κατάστασης και διάθεσης. Για παράδειγμα μία θυμωμένη αντιπαράθεση γίνεται μεταξύ δύο ήρεμων σκίτσων χωρίς καμία άλλη κίνηση ή έκφραση προσώπου. Αυτό κοστίζει σημαντικά στην εμπειρία και χαλάει την ατμόσφαιρα του τίτλου. Φυσικά είναι κατανοητό πως η μίσθωση καλλιτεχνών και η δημιουργία πολλαπλών σκίτσων ανά χαρακτήρα κοστίζει, δεν παύει όμως να αποτελεί το μεγαλύτερο πρόβλημα του τίτλου. Από τεχνικής άποψης μην περιμένετε πολλά. Για την ακρίβεια μην περιμένετε τίποτα. Θα βρείτε μόνο μία επιλογή για full screen ή windowed mode, ρυθμίσεις ήχου και αυτό ήταν. Αν κάτι με ενόχλησε, είναι οι συχνοί και μεγάλοι χρόνοι φόρτωσης, ακόμα και για την μετάβαση στις πιο απλές επιλογές.

Οι διάλογοι είναι φοβεροί, αλλά τα ακίνητα σκίτσα αφήνουν πικρή γεύση.

Στη μουσική και τους διάφορους ήχους έχει γίνει καταπληκτική δουλειά. Τα κομμάτια που παίζουν στη διάρκεια του ταξιδιού και στους διαλόγους είναι εξαιρετικής ποιότητας και προσφέρουν πολλά στην ατμόσφαιρα του τίτλου. Σκανδιναβικοί ήχοι και μελωδίες ντύνουν μοναδικά τα τοπία και το ταξίδι των χαρακτήρων. Μικρό προβληματάκι είναι η απουσία της μουσικής μερικές φορές σε διαλόγους όπου περνάνε αρκετά λεπτά σχεδόν ολικής ησυχίας πέρα από μερικούς ήχους του περιβάλλοντος. Οι ιαχές της μάχης και τα χτυπήματα των όπλων είναι ωραία, ενώ το voice over εκπλήσσει ευχάριστα. Δυστυχώς δεν υπάρχουν φωνές στους διαλόγους, αλλά πρόκειται για μία πολύ ωραία αφήγηση σε διάφορα σημεία του τίτλου, κυρίως όταν το καραβάνι πλησιάζει ένα σημαντικό μέρος ή πόλη.

Είμαι απόλυτα σίγουρος πως με το τέλος του 2014, το The Banner Saga θα συζητείται ως ένα από τα καλύτερα παιχνίδια της χρονιάς. Μπορεί για πολλούς η τιμή του (23 ευρώ στο Steam) να είναι υψηλή για το περιεχόμενο και το λιτό gameplay που προσφέρει, αλλά αποτελεί έναν πολύ καλό τίτλο, φτιαγμένο με μεράκι και διαφορετικό από τα συνηθισμένα. Αν θέλετε να ζήσετε μία φανταστική και καλογραμμένη ιστορία, δεν πρέπει να το χάσετε. Εύχομαι η Stoic να μπορέσει να ολοκληρώσει τις δύο συνέχειες που σχεδιάζει.

Καλογραμμένη ιστορίαΩραίοι χαρακτήρεςΛιτό αλλά καλοφτιαγμένο gameplayΜοναδική αισθητικήΜουσικήΤο σύστημα μάχης ήθελε λίγη ποικιλίαΤα στατικά σκίτσα στους διαλόγους κοστίζουν στην ατμόσφαιραΣυχνοί χρόνοι φόρτωσηςΣχετικά σύντομοΤο περιεχόμενο θα φανεί λίγο σε κάποιουςΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 8.5

ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ:PC, MacΑΝΑΠΤΥΞΗ:StoicΕΚΔΟΣΗ:StoicΔΙΑΘΕΣΗ:DownloadΕΙΔΟΣ:RPG strategyΠΑΙΚΤΕΣ:Single-player, multiplayerΕΠΙΣΗΜΟ SITE:http://stoicstudio.com/HM. ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ:14/1/2014PEGI:-

Game20.gr, το Άσυλο των gamers