The Medium review

15:20 7/2/2021 - Πηγή: Game 2.0

Το The Medium αποτελεί την πρώτη μεγάλη αποκλειστικότητα νέας γενιάς του Xbox Series X κι έτσι συνοδεύεται από πολύ υψηλές προσδοκίες. Αν και δεν ανταποκρίνεται στο υπερβολικό hype, το παιχνίδι αποτελεί επιστροφή σε ένα είδος τρόμου παλαιότερων ετών και καταφέρνει να ενώσει αρκετά ενδιαφέροντα στοιχεία σε μία ιστορία που μπορεί να κρατήσει το ενδιαφέρον μέχρι τέλους.

Αναλαμβάνετε το ρόλο της Marianne, η οποία έχει την ικανότητα να ζει τόσο στον πραγματικό κόσμο όσο και στον κόσμο

των πνευμάτων. Στο χώρο των πνευμάτων καλείται να βοηθήσει τις βασανισμένες ψυχές να περάσουν στην επόμενη ζωή. Το παιχνίδι “βαραίνει” αρκετά από τα πρώτα λεπτά, καθώς η πρώτη ψυχή που πρέπει να βοηθήσει η Marianne είναι ο πατριός της που μόλις πέθανε. Όμως, ένα τηλεφώνημα από έναν άγνωστο με το όνομα Thomas αλλάζει τα πάντα, καθώς της λέει πως ξέρει για τις δυνάμεις της και μπορεί να τη βοηθήσει να μάθει την αλήθεια για το παρελθόν αλλά και την προέλευση των δυνάμεών της. Έτσι λοιπόν η ηρωίδα ταξιδεύει στην περιοχή Niwa, όπου έγινε μία σφαγή πριν αρκετά χρόνια. Σε αυτή λαμβάνουν χώρα σχεδόν όλα τα γεγονότα του παιχνιδιού, με την διάρκειά του να βρίσκεται κοντά στις οκτώ ώρες. Καθώς ξετυλίγεται η ιστορία μπροστά σας το ταξίδι σας γίνεται όλο και καλύτερο, ενώ δεν υπάρχουν καθόλου “κενά” στην εξέλιξη της ιστορίας. Δηλαδή, όλες οι ώρες που περνάτε έχουν νόημα στην ιστορία, χωρίς side-quests ή τεχνητή αύξηση της διάρκειας, κάτι αρκετά ευχάριστο.

Το The Medium είναι μία εμπειρία τρόμου με μοναδικούς μηχανισμούς που βασίζονται σε παλιά παιχνίδια τύπου Resident Evil και Silent Hill και πάνε το είδος βήματα μπροστά. Για αυτόν ακριβώς το λόγο το παιχνίδι είναι γραμμικό σε υπερβολικό βαθμό, για να μη βγείτε από τη ροή της ιστορίας με κανέναν τρόπο. Κάτι που επίσης ίσως δεν αρέσει είναι η υπερβολική επεξήγηση, καθώς σε κάθε “μυστήριο” που λύνετε και ενώ είναι πλήρως κατανοητό, η Marianne εξηγεί επιπλέον πράγματα. Ίσως οι δημιουργοί θεώρησαν πως οι παίκτες δε θα δώσουν μεγάλη βάση. Αυτό βέβαια δεν αναιρεί το γεγονός ότι πρόκειται για μία πραγματικά ενδιαφέρουσα ιστορία, που δείχνει πως πάντα υπάρχουν δύο όψεις σε κάθε νόμισμα. Το παιχνίδι δε μένει στα κλισέ, αλλά δείχνει και την πλευρά των “κακών” και γιατί έκαναν ότι έκαναν. Δεν είναι αρκετό για να εξιλεώσει βέβαια τις πράξεις τους, όμως είναι αρκετό για να μπορέσετε ίσως και να τους λυπηθείτε. Μαζί με αυτό να σημειωθεί και πως ο κύριος κακός του παιχνιδιού, ονόματι The Maw, είναι από τους καλύτερους κακούς που έχουμε δει ποτέ. Δεν μπορείτε να παλέψετε ή να τον νικήσετε, αλλά πρέπει να τον αποφύγετε, κάτι αρκετά δύσκολο καθώς μπορεί να πεταχτεί παντού. Η αίσθηση του survival horror όταν βρίσκεται ο The Maw στο χώρο φτάνει σε άλλο επίπεδο.

Όταν το παιχνίδι ξεκινάει με την κηδεία του πατριού της πρωταγωνίστριας, ξέρεις πως θα είναι "βαρύ” το κλίμα.

Όπως προαναφέρθηκε, η Marianne έχει τη δύναμη να ταξιδεύει και στον κόσμο των πνευμάτων. Όμως, ο κόσμος των πνευμάτων είναι άμεσα συνδεδεμένος με τον πραγματικό κόσμο, μια ιδέα που πραγματικά το παιχνίδι καταφέρνει να αξιοποιήσει άριστα. Υπάρχουν στιγμές όπου ταξιδεύετε μόνο στον πραγματικό ή στον κόσμο των πνευμάτων για να μπορέσετε να βρείτε στοιχεία ή να αποφύγετε εμπόδια, μέσω καθρεφτών που σας μεταφέρουν. Υπάρχουν στιγμές όπου βρίσκεστε παράλληλα και στους δύο κόσμους, με τα γεγονότα να εξελίσσονται στην οθόνη σας σε πραγματικό χρόνο και να υπάρχει άμεση αλληλεπίδραση μεταξύ των δύο. Τέλος, σε κάποια σημεία η Marianne μπορεί να έχει μία “out of body” εμπειρία για μικρό χρονικό διάστημα, με το σώμα της στον πραγματικό κόσμο να μένει ακίνητο αλλά το πνεύμα της στον κόσμο των πνευμάτων να περπατά ελεύθερα. Αυτοί οι τρεις διαφορετικοί τρόποι παιχνιδιού κάνουν ακόμα πιο ενδιαφέρουσα την ιστορία αλλά και το gameplay, καθώς νιώθετε συνέχεια σαν κάτι καινούριο να συμβαίνει. Επιπλέον, οι γρίφοι έχουν την ιδανική δυσκολία για να σας κάνουν να προσπαθήσετε όντως να τους λύσετε, χωρίς όμως να φτάσουν την υπομονή σας στα όρια. Εδώ όμως βρίσκεται και το “αρνητικό” του παιχνιδιού, καθώς δεν υπάρχει κάποιο στοιχείο μάχης ή shooting. Όλη η έμφαση είναι στην επίλυση των γρίφων αλλά και την ιδανική εξέλιξη της ιστορίας.

Όμως, πέραν των γρίφων και των δύο διαφορετικών κόσμων, το The Medium κάνει χρήση ενός μηχανισμού από το παρελθόν που δεν είμαι σίγουρος αν μας έχει λείψει: fixed camera. Δεν έχετε κανέναν απολύτως έλεγχο της κάμερας καθώς παίζετε, αφού αυτή αλλάζει δυναμικά σε κάθε χώρο και δείχνει συγκεκριμένη γωνία του χώρου. Αυτό λοιπόν έχει δύο αποτελέσματα. Αρχικά, επιτρέπει στους δημιουργούς να ξετυλίγουν την ιστορία του παιχνιδιού όπως ακριβώς θέλουν σκηνοθετικά, χωρίς να χάσει καμία λεπτομέρεια ο παίκτης. Το θέμα είναι ότι κάποιες φορές η εναλλαγή της κάμερας δημιουργεί προβλήματα. Πχ μπορεί να βγείτε από ένα δωμάτιο πηγαίνοντας προς τα αριστερά, αλλά η κάμερα ξαφνικά αλλάζει και το αριστερά γίνεται κάτω, οπότε υπάρχει μία μικρή σύγχυση. Ευτυχώς δεν είναι πολλά τα σημεία με αυτό το πρόβλημα, όμως είναι εκνευριστικό όταν γίνεται. Ένα ακόμη θέμα είναι κάποια διάσπαρτα pixels, σε ροζ ή πράσινο χρώμα, τα οποία εμφανίζονται από το πουθενά και χαλάνε τη συνολική εικόνα του παιχνιδιού, αν και αυτό λογικά θα λυθεί με update.

Η Marianne μπορεί να βρίσκεται ταυτόχρονα τόσο στον πραγματικό κόσμο, όσο και στον κόσμο των πνευμάτων.

O τεχνικός τομέας αφήνει καλές εντυπώσεις, πέραν κάποιων εξαιρέσεων, τουλάχιστον στο Xbox Series X. Αρχικά να πούμε πως είναι επίτευγμα η απεικόνιση δύο διαφορετικών κόσμων παράλληλα, με την εναλλαγή μεταξύ τους να γίνεται άμεσα και χωρίς κανένα κόλλημα. Όμως, υπάρχουν μερικές λεπτομέρειες που δείχνουν πόσο απαιτητικό είναι το παιχνίδι. Κάποιες φορές οι υφές αργούν να φορτώσουν, κάτι που παρατήρησα περισσότερο στα αντικείμενα του χώρου. Επίσης σε μερικά cutscenes (όλα in-game) η ζακέτα της Marianne αργεί λίγο να φορτώσει. Αυτά όμως είναι μικροπράγματα και δεν πρόκειται να χαλάσουν την εμπειρία σας. Τα μοντέλα των χαρακτήρων έχουν τρομερή λεπτομέρεια, όπως και τα περιβάλλοντα, σε σημείο που φαίνεται η νέας γενιάς φύση του παιχνιδιού. Μόνο το animation θα μπορούσε να είναι πιο φυσικό. Το lip-sync είναι κακό, αλλά σώζεται εν μέρει από τις καταπληκτικές ερμηνείες των ηθοποιών. Επίσης η μουσική προσαρμόζεται πραγματικά τέλεια στο τί γίνεται επί της οθόνης και σας απορροφά πλήρως στο παιχνίδι.

The Medium είναι από τις περιπτώσεις όπου μια βαθμολογία ίσως δεν μπορεί να δώσει πλήρη απάντηση για την ποιότητα του παιχνιδιού. Είναι ένα εντελώς διαφορετικό παιχνίδι, που φέρνει παλιές ιδέες στο προσκήνιο και τις παντρεύει αριστοτεχνικά με νέες ιδέες που δεν έχουμε ξαναδεί. Όσο περιορισμένη και να είναι η περιπέτεια που προσφέρει -δεν έχει το παραμικρό replay value, το παίζετε μία φορά και τέλος- ο στόχος του είναι να μη σας βγάλει καθόλου από τη ροή της ιστορίας και αυτό το καταφέρνει άριστα. Αυτή η εμπειρία, αυτό το ταξίδι, αυτές οι απαντήσεις που δίνει και το πώς δείχνει και τις δύο πλευρές του νομίσματος, θα σας κάνουν να σκεφτείτε πολύ βαθύτερα από ότι με οποιοδήποτε άλλο τίτλο. Πρέπει να δείτε το The Medium ως μία εμπειρία τρόμου, όχι σαν ένα παραδοσιακό παιχνίδι. Κάτι κοντά σε αυτά της Quantic Dream, δηλαδή interactive movie, αλλά πολύ πιο... interactive. Αν έχετε Xbox Series X ή δυνατό PC, το The Medium είναι μία από τις καλύτερες επιλογές που μπορείτε να κάνετε στο Xbox Game Pass.

Δύο παράλληλοι κόσμοιΆριστος ήχοςΕντυπωσιακά γραφικάΟυσιώδης ιστορίαΙσορροπημένη δυσκολία γρίφωνΔε σε βγάζει από τη ροή......αλλά είναι υπερβολικά γραμμικόΜικρή διάρκειαΜηδενικό replay valueΥπερβολική αφήγησηBugs και καθυστερήσεις στο φόρτωμα των υφώνΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 8.0

ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ:Xbox Series X, PCΑΝΑΠΤΥΞΗ:Bloober TeamΕΚΔΟΣΗ:Bloober Team

Game20.gr, το Άσυλο των gamers