Thomas Was Alone Review

14:27 11/5/2013 - Πηγή: Game 2.0

Πριν ξεκινήσω, θα σας παρακαλέσω να μην απογοητευτείτε από τα γραφικά που βλέπετε στις εικόνες του άρθρου. Εδώ δεν θα μιλήσουμε για 3D πολύγωνα και φοβερές φωτοσκιάσεις. Δεν θα το κάνουμε, γιατί πολύ απλά το Thomas Was Alone δεν έχει τίποτα από όλα αυτά τα εντυπωσιακά που κάνουν έναν τίτλο να πουλάει στις ημέρες μας. Το συγκεκριμένο παιχνίδι στηρίζεται στο gameplay και στους γρίφους που θα σας “γαργαλίσουν” ευχάριστα το μυαλό.

Το Thomas Was Alone είναι ένα παιχνίδι puzzle

που ξεκίνησε το 2010 σαν ένα ακόμη flash game. Στη συνέχεια εξελίχθηκε και βγήκε το 2012 σε PC και Mac. Τώρα, κάνει το άλμα στις κονσόλες και συγκεκριμένα στα PS3 και PS Vita. Ο στόχος του παιχνιδιού είναι ιδιαίτερα απλός, όπως σε όλα τα παιχνίδια της κατηγορίας αυτής. Πρέπει σε κάθε πίστα, να φτάσετε όλους τους χαρακτήρες που χειρίζεστε, από το σημείο Α στο σημείο Β. Οι χαρακτήρες, δεν είναι τίποτα άλλο από χρωματιστά ορθογώνια, τα οποία στην αρχή φαντάζουν κενά και χωρίς κάποιο περιεχόμενο. Εάν όμως παρακολουθήσετε τις μικρές ιστορίες που σας αφηγείται η γραφική φωνή στην αρχή κάθε πίστας, θα καταλάβετε πως το κάθε ένα έχει μια μοναδική προσωπικότητα, ένα όνομα και ξεχωριστές ικανότητες. Για παράδειγμα ο κίτρινος ψιλόλιγνος John, μπορεί να πηδάει αρκετά ψηλά υπερβαίνοντας τα εμπόδια που συναντά, ενώ η μπλε και ατσούμπαλη Claire, μπορεί να μην έχει τις αλτικές ικανότητες του προαναφερθέντα, αλλά επιπλέει στο τοξικό νερό που σκοτώνει τους υπόλοιπους. Ο πρωταγωνιστής Thomas, είναι ο πιο ισορροπημένος από όλους, καθώς έχει μεσαίο μήκος και ικανοποιητικό άλμα.

Με έξυπνο και σταδιακό λοιπόν τρόπο, το παιχνίδι σας βάζει σε πίστες που για να τις ολοκληρώσετε πρέπει σκεφτείτε πώς ο κάθε χαρακτήρας, με τις ικανότητές του, μπορεί να βοηθήσει τον άλλον, έτσι ώστε όλοι μαζί με ασφάλεια να φτάσουν στα σημεία που πρέπει. Σε όλες τις πίστες, έχετε όσο χρόνο χρειάζεστε για να σκεφτείτε τις κινήσεις σας, όμως υπάρχουν και μερικές όπου πρέπει να λειτουργήσετε γρήγορα και άμεσα, με τα retires να έρχονται σε απεριόριστες ποσότητες. Το στοιχείο των platform παιχνιδιών με τα κινούμενα blocks αλά Super Mario, κάνουν την διακριτική τους παρουσία, χωρίς όμως να προβληματίζουν με την δυσκολία τους. Όσο προχωράτε στο παιχνίδι, προστίθενται νέοι χαρακτήρες με διαφορετικές δυνατότητες και αντιστοίχως τα επίπεδα γίνονται όλο και πιο περίπλοκα. Δεν σας κρύβω πως όλο αυτό μου θυμίζει το κλασικό The Lost Vikings της Blizzard.

Με τη βοήθεια της μπλε Claire, ο Thomas και ο κίτρινος John μπορούν να προχωρήσουν πάνω από το νερό.

Τα γραφικά του Thomas Was Alone, όπως ανέφερα και στην αρχή, δεν είναι σε καμμία περίπτωση εντυπωσιακά. Είναι πολύ απλά, καλαίσθητα, και κάνουν ευχάριστο το οπτικό αποτέλεσμα. Το αφαιρετικό design και οι χρωματικές επιλογές είναι πανέξυπνες και δένουν σε απόλυτο βαθμό με το περιβάλλον και την αισθητική που προσπαθεί να περαστεί στον παίκτη. Δεν θα μπορούσα ποτέ να φανταστώ έναν τέτοιου είδους παιχνίδι με 3D γραφικά και σκληροπυρηνικούς φωτισμούς. Άλλωστε το “βασικό”, μερικές φορές, είναι πιο γεμάτο από το “πολύπλοκο”. Η δε μουσική επένδυση με εντυπωσίασε πάρα πολύ. Γλυκές νότες και απαλή synth μουσική, αγκαλιάζουν πολύ όμορφα το μυαλό σας, όταν σκέφτεστε την λύση της πίστας που σας ταλαιπωρεί. Δεν ενοχλεί και δεν σας αποσπά την προσοχή. Η επιλογή και εδώ, από τον δημιουργό του παιχνιδιού Mike Bithell, είναι άριστη.

Στα αρνητικά του τίτλου είναι η ευκολία και η διάρκειά του. Όσοι επιλέξετε να δοκιμάσετε το Thomas Was Alone, μην περιμένετε πίστες όπου πρέπει να επενδύσετε πολλές ώρες για να τις ολοκληρώσετε. Αρκετές από τις συνολικά 100, είναι ιδιαίτερα απλές και μπορείτε με λίγη σκέψη μέσα σε ένα και μόλις λεπτό, να τις ολοκληρώσετε. Στην πρώτη μου επαφή με το παιχνίδι, μέσα σε 50 λεπτά είχα ολοκληρώσει 40 πίστες χωρίς κανένα απολύτως πρόβλημα. Σε καμμία περίπτωση δεν μιλάμε για παιχνίδι επιπέδου Portal, που μπορεί να σας στοιχειώσει τη ζωή ένας και μόνο γρίφος του. Επίσης, κάτι που χαλάει τη συνολικά πολύ καλή εικόνα του Thomas Was Alone, είναι το ότι όταν το ολοκληρώσετε, δεν θα επιστρέψετε να το ξαναπαίξετε ποτέ. Υπάρχουν φυσικά trophies, αλλά δεν βοηθούν στην αξία replay. Κάτι που θα μπορούσε να διορθωθεί με την προσθήκη χρόνου ή κάποιου endless mode.

Από τα λίγα panic room επίπεδα του παιχνιδιού.

Για να σας πω την αλήθεια, όταν φόρτωσα το Thomas Was Alone στο PS3, δεν ήξερα τι να περιμένω. Είχα δει μερικές εικόνες και τίποτα άλλο. Σε καμμία περίπτωση δεν περίμενα πως μερικά πολύχρωμα ορθογώνια και λίγες κουβέντες από τον αφηγητή, θα με έκαναν να έχω ένα χαμόγελο στο πρόσωπό μου. Είτε αυτό έρχεται από την ικανοποίηση που ένιωθα με την γρήγορη ολοκλήρωση μιας πίστας, είτε από τα διασκεδαστικά και γεμάτα χιούμορ σκηνικά που συμβαίνουν ανάμεσα στους χαρακτήρες. Αρκετοί από εσάς ίσως δουν το Thomas Was Alone σαν... time waster, σαν ένα παιχνίδι για το iPhone, που το πιάνεις για 5 λεπτά, βγάζεις μια-δύο πίστες και το αφήνεις για μετά. Εν μέρει συμφωνώ. Είναι ένα απλό, βασικό αλλά καλοσχεδιασμένο puzzle game που καταφέρνει να σας κάνει να ενδιαφέρεστε για τον Thomas και την παρέα του, οι οποίοι μην ξεχνάτε... είναι απλά ορθογώνια...

Αισθητική γραφικών και μουσικής πουυ μαγνητίζειΓρίφοι που δεν κουράζουνΕύκολος και απλός χειρισμόςΑνύπαρκτη αξία replayΜικρόΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 7.5

ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ:PS3 (review), PS Vita, PC, MacΑΝΑΠΤΥΞΗ:Mike BithellΕΚΔΟΣΗ:Curve StudiosΔΙΑΘΕΣΗ:DownloadΕΙΔΟΣ:puzzle-platformerΠΑΙΚΤΕΣ:Single-playerΕΠΙΣΗΜΟ SITE:http://www.thomaswasalone.com/HM. ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ:24/7/2012 (PC, Mac), 24/4/2013 (PS3, PS Vita)PEGI:12

Game20.gr, το Άσυλο των gamers