Those Who Remain review

11:00 11/6/2020 - Πηγή: Game 2.0

Αυτοί που απομένουν με το χειριστήριο ή το πληκτρολόγιο στα χέρια και αναρωτιούνται. Αναρωτιούνται αν αυτό που μόλις έπαιξαν είναι κάτι άξιο θύμησης στα χρόνια που θα έρθουν ή θα εξαφανιστεί με συνοπτικές διαδικασίες από τον εγκεφαλικό χάρτη τους μια για πάντα. Αυτοί που απομένουν να ψάχνουν να ξαναβρούν το φως τους, από το απόλυτο σκοτάδι του παιχνιδιού που μετατρέπει σε άτυπο διαγωνισμό μεταξύ της τηλεόρασης και της οθόνης τους το ποια υποστηρίζει τον καλύτερο συνδυασμό brightness και gamma correction για το

βέλτιστο οπτικό αποτέλεσμα. Το Those Who Remain είναι ένα ακόμα παιχνίδι τρόμου, από τα πολλά που κατακλύζουν το είδος τα τελευταία χρόνια. Μπορεί να ξεχωρίσει;

Α ρε Edward, κακό αγόρι. Αν περιμένατε να ελέγχετε τον κλασικό στερεοτυπικό καλό ήρωα, ατυχήσατε. Ο πρωταγωνιστής είναι άνθρωπος με μεγάλες μελαγχολίες και μεγάλες ευθυμίες, ένας παρίας με ενοχές μιας διαλυμένης οικογένειας και ενός θλιβερού γεγονότος που τον βύθισε ακόμα περισσότερο στο σκοτάδι. Ο σκοταδόψυχος φίλος μας ξεκινάει ένα προσωπικό ταξίδι προς την εξιλέωση σε μια -κατά τα φαινόμενα μόνο- ήσυχη πόλη που κρύβει πολλά μυστικά. Είναι στην δική σας ευχέρεια να τον “πλάσετε” ανάλογα με τις αποφάσεις σας στο παιχνίδι, δικαστής και δήμιος ταυτόχρονα, και να ανακαλύψετε τί κρύβεται πίσω από ένα μοιραίο αυτοκινητιστικό δυστύχημα, τί αλυσιδωτή αντίδραση προκάλεσε το γεγονός και πόσους ανθρώπους επηρέασε. Διαδραστικά, ανάλογα με το πώς παίξετε και πόσο έλεος ή μίσος κρύβετε μέσα σας, οδηγείστε σε τρία πιθανά φινάλε.

Το σκοτάδι γενικά είναι ένας σίγουρος παράγοντας παρθενογένεσης άβολου και τρομακτικού κλίματος, αν και εδώ λίγο το κακό παραγίνεται. Το Those Who Remain είναι στημένο γύρω από το παιχνίδισμα που γίνεται μεταξύ των εναλλαγών των σκοτεινών και των φωτεινών περιοχών. Τί σημαίνει αυτό; Σε όλο το παιχνίδι υπάρχουν μορφές στο σκοτάδι, άπνοες ανθρώπινες φιγούρες με λαμπερά μάτια που στέκονται απειλητικά και περιμένουν να σας αρπάξουν αν τολμήσετε να πλησιάσετε. Εδώ δεν μπορώ παρά να παραδεχθώ τον τίτλο, καθώς με έναν περίεργο τρόπο καταφέρνει να μεταφέρει την ακλόνητη και ακούνητη απειλή που δεν κουράζεται να έρθει σε εσάς, αλλά σας περιμένει στο απόλυτο σκότος να πέσετε στην αγκαλιά της. Όλες οι περιοχές, που περιλαμβάνουν διάφορα μέρη της πόλης όπως σπίτια, σούπερ μάρκετ και πυροσβεστικούς σταθμούς, είναι σχεδιασμένες με τέτοιο τρόπο ώστε να προβάλλουν το σκοτάδι σαν έναν θεόρατο αόρατο τοίχο ήττας στον οποίο αν πέσετε ο θάνατος είναι ακαριαίος. Ναι, μπορείτε να πεθάνετε και να γυρίσετε στο προηγούμενο save και μάλιστα η όχι και τόσο συχνή διασπορά των checkpoints σας μετατρέπει σε κυνηγό κάθε διακόπτη και κάθε λάμπας που ρίχνει λίγο φως στον δρόμο σας. Απλά το μόνο μου παράπονο είναι ότι σε κάποια σημεία το σκοτάδι είναι τόσο “πηχτό” που ένιωσα ότι χρειάζομαι δεύτερο λέιζερ να μου φύγει η μυωπία και η θολούρα από τα μάτια.

Απειλητικές μορφές.

Μιλώντας για τους εχθρούς όμως αξίζει να σημειωθεί ότι δεν είναι μόνο φιγούρες στο σκοτάδι. Κατά περιπτώσεις χειροπιαστοί δαίμονες σας κυνηγούν μανιασμένα σε όλη την δοκιμασία της στιγμής, η οποία συνήθως περιλαμβάνει την επίλυση κάποιων γρίφων ή την εύρεση αντικειμένων. Η νοημοσύνη και ο σχεδιασμός τους βέβαια είναι επιεικώς τραγικά, αλλά μόνο τα περιορισμένα περιβάλλοντα όπου είστε αποκλεισμένος μαζί τους και αυτός ο φρικτός θόρυβος που αφήνουν στο πέρασμα τους σας οδηγούν σε ένα ανηλεές παιχνίδι της γάτας με το ποντίκι μέχρι να βρείτε αυτό που πρέπει να κάνετε και ταυτόχρονα την πόρτα της εξόδου. Χρειάζεται λίγο trial and error για να βρείτε συγκεκριμένες σημειώσεις ή αποδείξεις που βρίσκονται κρυμμένες “επιδέξια” σε δεκάδες ντουλάπια και συρτάρια που πρέπει να ελέγξετε και να ανοίξετε, οπότε αν είστε ψυχαναγκαστικός καλή τύχη με την εύρεση των στοιχείων αλλά και με το συμμάζεμα των σωβρακοφανελών στα ντουλαπάκια.

Τέλος, κάτι ακόμα που αξίζει να αναφερθεί είναι ότι ο Edward μπορεί να μεταφέρεται μέσω ειδικών πορτών-πυλών σε ένα παράλληλο σύμπαν που αποτελεί ουσιαστικά μια διεφθαρμένη και σατανική εκδοχή του κανονικού και όπου δεν ισχύουν οι νόμοι της βαρύτητας και της λογικής. Μέσα σε αυτά τα περιβάλλοντα, που εναλλάσσονται και αλλάζουν μπροστά στα μάτια σας, πρέπει να κάνετε συνδυαστικές κινήσεις και σκέψεις μεταξύ των δύο κόσμων για να ξεπεράσετε γρίφους και εμπόδια. Ευπρόσδεκτο χαρακτηριστικό αλλά σίγουρα όχι κάτι που δεν έχουμε ξαναδεί. Οι γρίφοι ποικίλουν αλλά δυστυχώς δεν διασκεδάζουν, κυρίως λόγω της τεμπέλικης έμπνευσης αλλά και της μικροσκοπικής και καλλιτεχνικής γραμματοσειράς στα στοιχεία που βρίσκετε και που σας πετάνε τα μάτια έξω.

Εσωτερική "διακόσμηση".

Τα περιβάλλοντα, χωρίς να εντυπωσιάζουν, κάνουν την δουλειά τους διακριτικά. Όπως προαναφέρθηκε, υπάρχουν στιγμές όπου πραγματικά δεν βλέπετε την μύτη σας, με τις όποιες λεπτομέρειες να χάνονται και αυτές μέσα στο σκοτάδι που τυλίγει τον ίδιο τον πρωταγωνιστή. Οι εσωτερικές περιοχές όπως πχ τα δωμάτια σπιτιών είναι πιο καλοδουλεμένες, αλλά επαναπαύονται στα απολύτως βασικά. Ο σχεδιασμός των εχθρών και των δαιμόνων είναι σχεδόν αστείος. Στον ίδιο βηματισμό και ο ήχος, με τα ηχητικά εφέ να είναι απλά τίμια και την μουσική να μένει στο μυαλό. Η δε φωνή του πρωταγωνιστή δίνει την αίσθηση... ημι-συνταξιούχου εκφωνητή τελικού παρτίδας σκακιού που λήγει τελικά ισοπαλία μετά από 275 κινήσεις.

Με διάρκεια γύρω στις πέντε-έξι ώρες, το Those who Remain είναι μια φιλότιμη προσπάθεια με κάποιες έξυπνες ιδέες που υλοποιούνται ως επί το πλείστον ικανοποιητικά, χωρίς ξαφνικά jumpscares για “fast food” τρόμο. Έχει τις στιγμές του, αλλά και αρκετές αδυναμίες. Ασχοληθείτε αν αγαπάτε πολύ τα παιχνίδια τρόμου.

Οι απειλές στο σκοτάδιΚάποιες έξυπνες υλοποιήσεις και καλές στιγμές τρόμουΠολλαπλά τέληΙκανοποιητική διάρκειαΟι γρίφοιΣκοτάδι βγαλμένο από τον “Σκοταδόψυχο” του ποιητή ΦανφάραΗ νοημοσύνη των εχθρώνΣημειώσεις με μικρή γραμματοσειρά που κουράζουνΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 6.5

ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ:PS4, Xbox One, PCΑΝΑΠΤΥΞΗ:Camel 101ΕΚΔΟΣΗ:Wired Productions

Game20.gr, το Άσυλο των gamers