Twin Mirror review

14:20 10/12/2020 - Πηγή: Game 2.0

Μετά το επιτυχημένο Tell Me Why, η Dontnod μας φέρνει το Twin Mirror, μια ακόμα ιστορία που διαδραματίζεται σε μια φανταστική μικρή πόλη της Αμερικής. Αυτή τη φορά, τα στοιχεία επίλυσης μυστηρίου είναι πιο έντονα και η θεματολογία δεν έχει να κάνει αποκλειστικά με νεαρούς ενηλίκους που αφήνουν πίσω την εφηβεία τους, αλλά επαναφέρει τη γνώριμη θεματολογία της προσωπικής ανάπτυξης και της διαχείρισης του παρελθόντος.

Είστε ο Samuel Higgs,

ένας δημοσιογράφος με ταλέντο στην έρευνα, που επιστρέφει στη γενέτειρά του, την κωμόπολη Basswood, μετά από δύο χρόνια απουσίας για να παρευρεθεί σε κηδεία. Καθώς ο Sam δεν έφυγε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, στόχος του είναι να ξαναγνωριστεί με τους παλιούς του γνωστούς, να εξερευνήσει ό,τι μυστήριο προκύψει και να πάρει αποφάσεις για το μέλλον του. Το Basswood είναι μια ήσυχη πόλη με ελάχιστα νέα πρόσωπα και κατοίκους με γερή μνήμη και όρεξη για κουτσομπολιά, οπότε να είστε προετοιμασμένοι για λοξά βλέμματα και αρκετές εξηγήσεις. Παρόλο που το Basswood έχει λίγους κατοίκους, συναντάτε όλων των ειδών ανθρώπους. Ένα μικρό κορίτσι φαινομενικά ώριμο για την ηλικία της, ένας φαρμακοποιός που μετακόμισε πρόσφατα εκεί προς έκπληξη όλων και ένας παρολίγον πεθερός που εξακολουθεί να συμπαθεί τον Sam, είναι κάποια παραδείγματα όσων συναντάτε. Καθένας από αυτούς έχει πραγματικά ανθρώπινα χαρακτηριστικά και σίγουρα θα σας θυμίσει κάποιον που έχετε γνωρίσει στη ζωή σας. Κάποιοι από αυτούς τιμούν το παρελθόν, άλλοι προτιμούν να το ξεχάσουν, και άλλοι μισούν τον Sam... εξαιτίας του. Φαίνεται πως έχουν αλλάξει πάρα πολλά τα δύο τελευταία χρόνια της απουσίας του (γεγονός που το παιχνίδι δε χάνει ευκαιρία να υπενθυμίζει σε κάθε ευκαιρία), όμως κανείς δεν διστάζει να τον κατηγορήσει για ό,τι έκανε στο παρελθόν.

Το κοινό γνώρισμα όλων των ατόμων που συναντάτε είναι ότι δεν εξελίσσονται ως χαρακτήρες στον βαθμό που τους αρμόζει. Περνάτε ελάχιστο χρόνο με τον καθένα, με ορισμένους από αυτούς να τους συναντάτε μία και μοναδική φορά. Αν και η θεματολογία του παιχνιδιού προσφέρεται για πολυάριθμες συζητήσεις και σκηνές, γίνεται μόνο μια απλή αναφορά στα περισσότερα ζητήματα και οι άνθρωποι της μικρής αυτής πόλης μόλις που ανταλλάσσουν κάποιες ουσιώδεις κουβέντες μαζί σας. Έτσι, όχι μόνο μένετε με πολλές απορίες γύρω από τους δευτερεύοντες χαρακτήρες, αλλά οδηγείστε και στο τέλος της ιστορίας πολύ πιο σύντομα από όσο θα έπρεπε. Πολλές φορές προκύπτει ένα θέμα, είτε μέσω του πρωταγωνιστή είτε κάποιου άλλου, όπως πχ η αναφορά σε κάποιο οικογενειακό πρόβλημα, όμως γρήγορα ξεχνιέται χωρίς να προσφέρει στους χαρακτήρες αυτούς τον απαραίτητο επίλογο. Όλο αυτό δίνει την αίσθηση μιας ιστορίας με βεβιασμένα ή ξαφνικά τροποποιημένα σκέλη στα μισά της ανάπτυξης.

Διπλή προσωπικότητα.

Το στοιχείο της υπόθεσης που κεντρίζει το ενδιαφέρον, παρόλες τις αδυναμίες της, είναι η δυαδικότητα του πρωταγωνιστή και τα πολλαπλά εμφανή επίπεδά του ως άτομο. Η φωνή ή η παρουσία ενός ατόμου (άγνωστου για τον παίκτη) και η συζήτηση μαζί του ανά διαστήματα δίνει μια διαφορετική προοπτική στα γεγονότα. Δεν γνωρίζετε αν είναι αποτέλεσμα κάποιας διαταραχής (ο Sam παίρνει κάτι χάπια αρκετά νωρίς στο παιχνίδι), της φαντασίας του, ή κάτι άλλο, κάτι που αξίζει να διερευνήσετε μέχρι το τέλος. Η επικοινωνία με την παρουσία αυτή φέρνει πολλές φορές τον Sam σε δύσκολη θέση και προσφέρει πολλά περισσότερα από οποιαδήποτε αλληλεπίδραση με τους άλλους χαρακτήρες, καθώς, σε αντίθεση με τους υπόλοιπους, σας δίνεται αρκετός χρόνος μαζί της για να την εξερευνήσετε.

Περνώντας στο μυστήριο της υπόθεσης, πρόκειται για κάτι χωρίς σπουδαίες πολυπλοκότητες που αν είστε παρατηρητικοί θα εντοπίσετε και θα λύσετε αρκετά νωρίς. Γι’ αυτό το λόγο, το Twin Mirror αξίζει περισσότερο ως ένα παιχνίδι με κοινωνιολογικές ανησυχίες παρά ως μια υπόθεση δολοφονίας που καλείστε να λύσετε. Ο λόγος για τον οποίο ξεκινάτε την έρευνα δείχνει αδύναμος και βεβιασμένος, σαν να δημιουργήθηκε με μοναδικό σκοπό να δώσει έναν τόνο μυστηρίου παρά να δημιουργήσει ένα καθαρόαιμο παιχνίδι όπου καλείστε να βρείτε τον δολοφόνο. Σε γενικές γραμμές, η ιστορία ξεκινάει με πολύ καλές προοπτικές, κάνοντας μια προσεκτική εισαγωγή στο παρελθόν και τους στόχους το πρωταγωνιστή, όμως ξαφνικά αρχίζει να βιάζεται και να μετατρέπεται σε μια έρευνα που δεν πείθει. Ωστόσο, πέρα από τις σεναριακές του αδυναμίες και την αποσπασματική αφήγησή του, το παιχνίδι καταφέρνει να κρατήσει το ενδιαφέρον μέχρι το τέλος. Υπάρχουν πραγματικά ενδιαφέρουσες ιδέες και αναφορές, απλά δεν παρουσιάζονται με τον τρόπο και στον βαθμό που χρειάζεται ώστε να γίνουν αξιομνημόνευτες.

Στα μονοπάτια του μυαλού.

Σε αντίθεση με τους προηγούμενους τίτλους της Dontnod, το Twin Mirror δεν χωρίζεται σε επεισόδια και βγήκε ολοκληρωμένο. Το επίκεντρο του gameplay είναι οι επιλογές και οι συνέπειες των πράξεών σας. Κατά το μεγαλύτερο μέρος του παιχνιδιού εξερευνείτε τοποθεσίες και μιλάτε με άλλους χαρακτήρες. Κάθε τοποθεσία έχει σημεία-κλειδιά, που υποδεικνύονται με μία (όχι πάντα εύκολα ανιχνεύσιμη) κουκίδα στην οθόνη, με τα οποία πρέπει να αλληλοεπιδράσετε προτού σας επιτραπεί η μετάβαση στην επόμενη τοποθεσία. Ένα μικρό θέμα που γρήγορα γίνεται κουραστικό είναι η διάρκεια αναμονής κάθε φορά που εισέρχεστε ή βγαίνετε από ένα κτίριο. Όσον αφορά τις επιλογές, υπάρχουν στιγμές όπου καλείστε να πάρετε σημαντικές αποφάσεις, όπως να εκμυστηρευτείτε κάτι σε κάποιον ή όχι, ή να δώσετε μια υπόσχεση, που επηρεάζουν την εξέλιξη της ιστορίας μόνο μέχρι ένα σημείο (μην περιμένετε κάτι τύπου Detroit: Become Human εδώ). Σε σημαντικά σημεία δεν χρειάζεται να βιαστείτε να διαλέξετε απάντηση, όμως υπάρχουν στιγμές όπου πρέπει να αποφασίσετε σχετικά γρήγορα (πχ να αγκαλιάσετε κάποιον ή όχι). Σε κάθε συζήτηση έχετε συνήθως τρεις επιλογές απάντησης, με όλες να οδηγούν στο ίδιο σημείο από διαφορετική σκοπιά. Οι επιλογές που επηρεάζουν πραγματικά τη συνέχεια και το φινάλε της ιστορίας έρχονται προς το τέλος του παιχνιδιού.

Άλλες ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες είναι το μενού όπου καταγράφονται οι χαρακτήρες με τους οποίους έρχεστε σε επαφή και το ποσοστό της σχέσης τους μαζί σας. Οι περιγραφές εκεί ανανεώνονται ανάλογα με τα γεγονότα και τις συζητήσεις που κάνετε μαζί τους. Επίσης, πέρα από τα συνήθη hotspots στα περιβάλλοντα, τα οποία επιλέγετε με αντάλλαγμα μια σύντομη περιγραφή από τον Sam, υπάρχουν και τα παθητικά hotspots, όπου εμφανίζονται σκέψεις του ήρωα επάνω στο θέμα αυτό. Όταν πλησιάσετε αρκετά τη βιτρίνα ενός μαγαζιού βλέπετε τί θυμίζει στον Sam, χωρίς να χρειαστεί να αλληλοεπιδράσετε με αυτήν. Το μόνο θέμα της συγκεκριμένης προσθήκης είναι ότι η γραμματοσειρά των σκέψεων είναι σχετικά δυσανάγνωστη αν βρίσκεστε μακριά από την τηλεόραση.

Οι πιο διασκεδαστικές στιγμές του παιχνιδιού είναι στην έρευνα σημείων εγκλήματος και άλλων σημαντικών χώρων. Κάθε έρευνα χωρίζεται σε τρία μέρη. Πρώτα εξερευνείτε την τοποθεσία για σημαντικά στοιχεία, απαραίτητα για την έρευνά σας. Μόλις τα βρείτε όλα το παιχνίδι σας ειδοποιεί ότι είστε έτοιμοι να σχηματίσετε μια υπόθεση σχετικά με το πώς εξελίχθηκε η σκηνή, δίνοντας τις κατάλληλες απαντήσεις. Στη συνέχεια, παρουσιάζεται μια προβολή των γεγονότων που έχετε επιλέξει. Υπάρχει μόνο μία σωστή απάντηση, όμως το παιχνίδι δεν σας αφήνει να κάνετε λάθος. Συνεχίζετε τους συνδυασμούς των επιλογών έως ότου επιλέξετε τη μία και μοναδική αλήθεια που ενεργοποιεί και μεταφέρει τον Sam στο επόμενο κεφάλαιο της ιστορίας. Από μία άποψη, το gameplay της έρευνας θυμίζει πολύ το αντίστοιχο των παιχνιδιών Sherlock Holmes και σας επιτρέπει να δοκιμάσετε όλες τις πιθανές θεωρίες, βλέποντας τα γεγονότα να εξελίσσονται μπροστά στα μάτια σας με εικονικούς ανθρώπους και περιβάλλοντα τυλιγμένα σε κάποιου είδους αλουμινόχαρτο. Από την άλλη, είναι λιγάκι αποκαρδιωτικό να γνωρίζετε ότι δεν μπορείτε να κάνετε λάθος και ότι οι επιλογές που κάνετε στα σημεία αυτά δεν αλλάζουν κάτι.

Λύκος στον δρόμο ή φαντασία;

Ένα ακόμη χαρακτηριστικό του gameplay είναι το μυαλό του Sam, το αποκαλούμενο Mind Palace, όπου έχει τη δυνατότητα να αναλύσει καταστάσεις και να ελέγξει τον εαυτό του. Όταν πάθει μια κρίση πανικού, ηρεμεί μέσα από ένα απλό mini-game, όπου πρέπει να τον καθοδηγήσετε μέσα από ένα τσούρμο καθρεφτών. Άλλες φορές πρέπει να αναγνωρίσετε τον ίδιο σας τον εαυτό μέσα σε δεκάδες άλλους. Τα mini-games αυτά είναι αρκετά απλά, δεν ταιριάζουν τόσο με το όλο ύφος του παιχνιδιού, όμως προσφέρουν ένα διάλειμμα από την πλοκή. Όσο για γρίφους, ουσιαστικά δεν υπάρχουν, πέρα από ελάχιστους όπου πρέπει να ξεκλειδώσετε κάποια κλειδαριά με αρκετά hints στον εκάστοτε χώρο ως προς τη λύση.

Τα γραφικά είναι λεπτομερή και ρεαλιστικά, με όμορφα σκηνικά στην εξοχή, τόσο σε εσωτερικούς όσο και εξωτερικούς χώρους. Ομολογουμένως, δεν είναι κάτι το τρομερό και οι τοποθεσίες δεν ξεχωρίζουν ιδιαίτερα όμως παραμένουν ευχάριστες στο μάτι. Το Mind Palace ξεχωρίζει με τον δικό του τρόπο, αν και δεν είναι ένα μέρος όπου περνάτε πολύ χρόνο, κάτι που είναι κρίμα αφού όλος ο σχεδιασμός του θα μπορούσε να είχε χρησιμοποιηθεί διαφορετικά στην πράξη (πχ θα μπορούσε να ήταν προσβάσιμο ανά πάσα στιγμή ή να προσέφερε περισσότερα από ένα μέρος που απλά προσπερνάτε κάθε φορά). Ο σχεδιασμός των περισσότερων χαρακτήρων είναι αποτελεσματικός, αν και ορισμένοι δεν έχουν αναπτυχθεί επαρκώς ή διαθέτουν έντονα χαρακτηριστικά που τους κάνουν να ξεχωρίζουν επίτηδες με κάποιον ακραίο τρόπο, ενώ άλλες φορές στερούνται έκφρασης. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με τον πρωταγωνιστή, στον οποίο έχει γίνει εξαιρετική δουλειά, τόσο οπτικά, όσο και από πλευράς voice acting. Μια ακόμη λεπτομέρεια είναι το ότι όλοι φορούν τα ίδια ρούχα από την αρχή μέχρι το τέλος του παιχνιδιού, ωστόσο αυτό είναι αναμενόμενο σε παιχνίδια μικρής διάρκειας.

Δυστυχώς δεν λείπουν τα προβλήματα στον τομέα των γραφικών, καθώς πολλές φορές το animation “κόβεται” απότομα τόσο κατά τη διάρκεια διαλόγων όσο και κατά τις cutscenes, με εμφανείς αδυναμίες στο μοντάζ. Άλλες φορές, ο ξαφνικός δυνατός φωτισμός λίγο πριν εισέλθετε στο Mind Palace τυφλώνει για λίγο αν παίζετε βράδυ με χαμηλά ή σβηστά φώτα. Τέλος, αξίζει να αναφερθεί η δυνατότητα επιλογής μεγέθους γραμματοσειράς και παρουσίας ή μη πλαισίου για πιο εύκολη ανάγνωση από απόσταση. Κατά την διάρκεια του παιχνιδιού κάποιες λευκές γραμματοσειρές διαλόγου τυχαίνει να πέσουν σε λευκό φόντο, χωρίς αυτό να θεωρείται κάτι σημαντικό. Για τους trophy hunters, δεν υπάρχει δυνατότητα παράλειψης των διαλόγων, οπότε αν πάτε για το platinum χρειάζεστε λίγη υπομονή και χρόνο παραπάνω από το αναμενόμενο.

Αγναντεύοντας την πόλη.

Το έντονο κεντρικό μουσικό θέμα του παιχνιδιού είναι ιδανικό για να σας βάλει σε ατμοσφαιρικό κλίμα μυστηρίου και σας ακολουθεί μέχρι το τέλος. Το voice acting είναι αξιοπρεπές, με την ερμηνεία του ηθοποιού που παίζει τον Sam να ξεχωρίζει, όπως προαναφέρθηκε. Ορισμένες ελάχιστες εξαιρέσεις δεν πείθουν πάντα, όμως οι περισσότεροι ηθοποιοί κάνουν εξαιρετική δουλειά στο να ακούγονται ως ταλαιπωρημένοι, απογοητευμένοι και κουρασμένοι κάτοικοι μιας μικρής πόλης μεταλλωρύχων που αργοπεθαίνει.

Το Twin Mirror είναι ένα αφηγηματικό adventure που κυλάει με αργούς ρυθμούς. Αναμφισβήτητα, η εξοχή και η ατμόσφαιρα θυμίζουν κάτι από Twin Peaks και Deadly Premonition. Εάν η κεντρική ιστορία κατάφερνε να φτάσει τις 10 ώρες, αντί για τις 6 που διαρκεί (περισσότερο αν θέλετε να δείτε όλα τα φινάλε), και υπήρχε περισσότερη αλληλεπίδραση με τον κόσμο και τους ανθρώπους της πόλης, τότε θα μιλούσαμε για μια πιο δυνατή εμπειρία. Το Twin Mirror μπορεί να μην ενθουσιάζει στον αναμενόμενο βαθμό, όμως αξίζει την προσοχή σας αν ψάχνετε για μια σύντομη περιπέτεια που δεν απαιτεί πολλή σκέψη, με μια ιδέα από murder mystery.

Δύο ξεχωριστές συμπεριφορέςΠροσεγμένος πρωταγωνιστήςΑτμόσφαιραΕνδιαφέρουσα εξερεύνησηΠληθώρα χαρακτήρων......που δεν αξιοποιούνται επαρκώςΣύντομη ιστορίαΠολλά αναπάντητα ερωτήματαΘέματα με το animationΑπλοϊκά mini-gamesΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 7.0

ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ:PS4, Xbox One, PCΑΝΑΠΤΥΞΗ:DontnodΕΚΔΟΣΗ:Bandai NamcoΔΙΑΘΕΣΗ:Bandai Namco Hellas

Game20.gr, το Άσυλο των gamers