What Happened review

12:25 11/8/2020 - Πηγή: Game 2.0

Είναι κάποια ευαίσθητα θέματα που ταλανίζουν τη σημερινή κοινωνία μας. Θέματα που οι γρήγοροι ρυθμοί ζωής, η αποξένωση και η χαλάρωση εκπαίδευσης και ηθών δεν μας επιτρέπουν να διακρίνουμε και γίνονται εύκολα θυσία στο βωμό της εύρεσης κατάλληλου φίλτρου σέλφι στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Το What Happened της Genius Slackers, με σοβαρότητα και ωριμότητα στήνει ένα ιδιαίτερο μοτίβο ωμής αλήθειας και προσπαθεί να μας δώσει μια άλλη οπτική προσέγγιση σε καταστάσεις που ένας απαίδευτος νους δεν μπορεί καν να μπει στη διαδικασία να συλλάβει.

Ο πόνος του κάθε συνανθρώπου μας, ο αόρατος αγώνας που διαδραματίζεται εσωτερικά κάθε μέρα και κάθε στιγμή με πληγές που δε φαίνονται, η κοινωνική αποξένωση με τάσεις αυτοκτονίας σαν τη μόνη διαφυγή και άλλα είναι θέματα με τα οποία το παιχνίδι πραγματεύεται με επιτυχία, χωρίς βέβαια να γλιτώνει τα λάθη.

Πρωταγωνιστής είναι ο Stiles, ένας έφηβος σαν όλους τους άλλους με την προσωπικότητά του, τους φίλους του και τους νεανικούς του έρωτες. Επειδή όμως η ζωή έχει την τάση να μην φέρεται δίκαια και ισότιμα σε όλο τον κόσμο, συγκεκριμένα τραγικά γεγονότα που συνέβησαν σταδιακά στην ζωή του, η απώλεια του πατέρα του, το ρομαντικό ειδύλλιο μεταξύ της κοπέλας του και του καλύτερου του φίλου, η ραγισμένη καρδιά, η προδοσία, είναι ορυμαγδός για την ισορροπία του εύθραυστου νέου. Βρίσκοντας παρηγοριά και διέξοδο σε ουσίες και ναρκωτικά, κλείνεται ολοένα περισσότερο στον εαυτό του και σκέφτεται να δώσει τέλος στη ζωή του, ξεκινώντας ουσιαστικά την πραγματική μάχη του και οριοθετώντας την αρχή του παιχνιδιού. Μια μάχη που διαδραματίζεται συνεχώς μέχρι το τέλος, μια μάχη που δίνουμε καθημερινά όλοι μας, ενάντια στον πιο δύσκολο αντίπαλο και αυστηρό κριτή μας, τον ίδιο μας τον εαυτό.

Καθημερινή εσωτερική πάλη.

Μην περιμένετε πολύπλοκους μηχανισμούς ή λειτουργίες στο What Happened. Δεν είναι αυτός εξάλλου ο σκοπός του παιχνιδιού. Όλα διαδραματίζονται στο μυαλό του Stiles το οποίο πλάθει την πραγματικότητα όπως τη θέλει αυτό, διαστρεβλωμένη, μίζερη και αυτοκαταστροφική. Η όλη εμπειρία είναι ένα ψυχεδελικό εσωτερικό ταξίδι που τυγχάνει να υιοθετεί γνωστούς μηχανισμούς ενός στενά οριοθετημένου walking simulator. Με σημείο μηδέν το σχολείο του πρωταγωνιστή, μέσα στο οποίο βρίσκει προσωπικό καταφύγιο σε μια μικρή τουαλέτα, περιηγείστε στις αίθουσες και στους χώρους του, ξαναζώντας επώδυνες στιγμές και ξετυλίγοντας το κουβάρι της εσωτερικής του διαταραγμένης ψυχοσύνθεσης. Η μετάβαση από σκηνή σε σκηνή μετουσιώνεται γραφικά με το να ανάβετε λάμπες που βρίσκετε έτοιμες στην υποδοχή τους ή σας αναγκάζει το παιχνίδι να ψάξετε να βρείτε. Αυτό στην αρχή έχει ένα ενδιαφέρον αλλά δυστυχώς η επανάληψη σε συνδυασμό με το ότι πολλές φορές τριγυρνάτε μέχρι να ενεργοποιηθεί κάποια cutscene ή να βρείτε κάποια λάμπα στο εκατοστό συρτάρι που ανοίγετε, καταλήγει να κουράζει. Το δεύτερο πρόβλημα είναι κάποιες συνεχείς εναλλαγές χρωμάτων και κίνησης της οθόνης -υπό την μορφή κάποιας επώδυνης ανάμνησης ή απόρροια ουσιών- οι οποίες είναι πολύ ενοχλητικές και προσωπικλα μου προκάλεσαν μικρή ναυτία. Γενικά, ενώ το παιχνίδι έχει πολύ ενδιαφέρουσες ιδέες, η φτωχή και επαναλαμβανόμενη εκτέλεση τους σε πολλές περιπτώσεις κουράζει.

Στο δεύτερο μισό αντιμετωπίζετε και προσωπικούς δαίμονες, οι οποίοι παίρνουν υπόσταση είτε με την μορφή τεράστιου καρχαρία -στις ομολογουμένως πιο ενοχλητικές σεκάνς του τίτλου- είτε σαν απαίσια μακριά χέρια που αδημονούν να σας γραπώσουν. Πέρα από αυτές τις μικρές εναλλαγές σκηνικού, στο μεγαλύτερο μέρος του παιχνιδιού τρέχετε από διάδρομο σε διάδρομο, βρίσκετε λάμπες και κλειδιά για την επίλυση απλών γρίφων και αυτό συνεχίζεται μέχρι το τέλος. Τα πολλαπλά φινάλε είναι ένα μπόνους, αλλά αμφιβάλλω αν θα έχετε την δύναμη για να περπατήσετε ένα τόσο σκοτεινό μονοπάτι, τουλάχιστον όχι σύντομα. Εκεί που το παιχνίδι δίνει ρέστα πάντως είναι η σοκαριστική αποτύπωση του μυαλού του Stiles, με πραγματικά διαταραγμένες σκηνές που αποτυπώνουν με γλαφυρότητα το αυτοκαταστροφικό επίπεδο όπου μπορεί να φτάσει ένας άρρωστος νους.

Ζοφερά σκηνικά ενός μυαλού που υποφέρει.

H οπτική απεικόνιση μιας ψυχής που υποφέρει είναι ένα στοίχημα που κερδίζει το παιχνίδι. Περιβάλλοντα και τοποθεσίες βγαλμένες από τη πιο νοσηρή φαντασία ανακατεύονται στο μπλέντερ με τυπικά προαύλια σχολείων και αιθουσών, προκαλώντας μια αντίθεση συναισθημάτων που σας επηρεάζει. Τα μοντέλα των χαρακτήρων είναι άσχημα και αντιαισθητικά και το lip sync πάει περίπατο, αλλά σαν σύνολο καταφέρνουν κάπως να κουμπώσουν ομαλά στην ιδιαίτερη αισθητική του τίτλου παρακάμπτοντας τις όποιες ατέλειες. Όπως καταλαβαίνετε και από την ιδιαίτερη θεματολόγια, μελαγχολικές μελωδίες σας συνοδεύουν σε κάθε σας βήμα, οι οποίες ταιριάζουν και μεταφέρουν την ψυχοσύνθεση του πρωταγωνιστή με ξέπνοες μουσικές νότες κατευθείαν στα ευαίσθητα αυτιά σας.

Το What Happened είναι ένα παιχνίδι που κάνει εντύπωση, παρά τα ελαττώματά του. Έχει πλασματική ιστορία αλλά καταπιάνεται με τις πιο χειροπιαστές αλήθειες της σημερινής μας κοινωνίας. Δεν υπάρχουν τέρατα ή δράκοι για να σας τρομάξουν, παρά μόνο σκέψεις. Σκέψεις ενός έφηβου ο οποίος στις δύσκολες στιγμές της ζωής του ένιωσε να τον ξεβράζει ο κοινωνικός περίγυρος γιατί δεν συμβάδιζε με τα κατεστημένα στερεότυπα. Με τροφή για σκέψη, το περίεργο όνομα του παιχνιδιού εξηγείται στο τέλος. “Τί συνέβη” και οδηγούνται τόσοι νέοι και νέες σε αυτοκτονία έτσι ξαφνικά; Απλά δεν έχουμε εκπαιδευτεί σαν κοινωνία για να βλέπουμε τα σημάδια και προτιμάμε να κλείνουμε τα μάτια ελπίζοντας σε μια καλύτερη εκπαίδευση και γιατί όχι ακόμα και μέσα από παιχνίδια που κακώς ακόμα πιστεύουμε ότι φτιάχνονται αποκλειστικά για να μας διασκεδάσουν. Το What Happened δεν είναι τέλειο, αλλά αξίζει σαν εμπειρία. Θα σας προβληματίσει και θα σας σφίξει το στομάχι στις έξι περίπου ώρες που διαρκεί.

Περνάει κοινωνικά μηνύματαΔιαταραγμένο και σοκαριστικόΩραίες μελαγχολικές μελωδίες που ταιριάζουν στο κλίμαΚάποιες πολύ έξυπνες ιδέες......με φτωχή υλοποίησηΕπανάληψη που κουράζει σε σημείαΜοντέλα χαρακτήρων προηγούμενης δεκαετίαςΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 7.0

ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ:PCΑΝΑΠΤΥΞΗ:Genius SlackersΕΚΔΟΣΗ:Katnappe

Game20.gr, το Άσυλο των gamers