O λαϊκισμός της TV, της κρίσης και της παρακμής...

12:13 23/11/2018 - Πηγή: Antinews

Όταν το 1960 ξεκίνησε η λειτουργία της τηλεόρασης στην Ελλάδα και μετά από εικοσιεννιά χρόνια άρχισαν να εκπέμπουν οι ιδιωτικοί και τηλεοπτικοί σταθμοί της, κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί ότι σε λίγα χρόνια τα δελτία ειδήσεων θα υποκαθιστούσαν και τα πιο κραυγαλέα έντυπα δημοσιογραφίας διαμορφώνοντας ένα ιδιότυπο λαϊκό ταμπλόιντ, με τηλεπαρουσιάστριες που θα γίνονταν συνώνυμες της υποκουλτούρας αναπαράγοντας τα ευτράπελα, τα κουτσομπολιά και την σκανδαλολογία της καθημερινής ειδησεογραφίας των ελληνικών εφημερίδων.

Στις πρώτες θλιβερές διαπιστώσεις της κοινής γνώμης και των επαϊόντων κριτικών ότι η 'μοντέρνα' τηλεόραση είναι παρωχημένη ποιοτικά και προσομοιάζει με bourgeois gentilhomme (αρχοντοχωριάτη) της ενημέρωσης, που παραπέμπει σε τριτοκοσμικού λαϊκισμού χώρες, γνωστές για τη ρηχότητα και την ευτέλεια των τηλεοπτικών προγραμμάτων τους τα οποία έχουν διανθιστεί με Μπολυγουντιανές πινελιές, ύψωσαν φωνή διαμαρτυρίας οι 'προοδευτικοί' των ΜΜΕ, ταυτίζοντας τον λαϊκισμό με την λαϊκότητα της τηλεοπτικής πραγματικότητας.

Οποία ιδεολογική παραποίηση!.. Γιατί ανάμεσα στις φορτισμένες ιδεολογικά αυτές λέξεις υπάρχει τεράστια διαφορά, που έχει να κάνει όχι μόνο με την εννοιολογική διάσταση των λέξεων, αλλά και την εκ του πονηρού στόχευση των ΜΜΕ να κρύψουν τον πατερναλισμό τους και να συντηρήσουν την υποκουλτούρα που προσφέρουν βάσει σχεδίου. Κι αυτό έχει να κάνει με την εκμετάλλευση των αναλφάβητων ή ημιμαθών Ελλήνων και την ελλιπή λαϊκή συμμετοχή στη δημόσια ζωή της χώρας.

Με απλά λόγια, τα ιδιωτικά συμφέροντα που κρύβονται πίσω από τα ΜΜΕ εμπορευματοποιούν την συλλογική ψυχή των Ελλήνων αυτοπαρουσιαζόμενα ότι λειτουργούν δήθεν ως δημοκρατικά και λαϊκά, ενώ στην πραγματικότητα είναι κατ' επίφαση λαϊκά και στην ουσία αντιδημοκρατικά.

Όσο για την επίκλησή τους στη 'λαϊκότητα' κάθε φορά που τους κατηγορούν ότι λαϊκίζουν (όσοι το κάνουν αυτό), θα πρέπει να τους πει κάποιος ότι ο 'λαϊκισμός' είναι, ουσιαστικά, 'κατ' επίφαση λαϊκότητα', αφού υποκρίνεται κάτι που δεν είναι, για να δώσει κοινωνική διάσταση στις προθέσεις του.

Και δυστυχώς αυτός ο λαϊκισμός - τον οποίον δήθεν ξορκίζουν τα κανάλια, αλλά στην πραγματικότητα τον κυοφορούν στα προγράμματά τους, για να εκμεταλλευτούν τη διαπλοκή τους με την εξουσία - οδηγεί επικοινωνιακά σε επικίνδυνες ατραπούς το εκλογικό σώμα των Ελλήνων, με επίταση τα μνημονιακά χρόνια.

Σαν αποτέλεσμα της παραπλανητικής και ολέθριας αυτής τάσης, 'θάβονται' στις ειδήσεις σημαντικά γεγονότα με αξία διαχρονική ή άξια λόγου προγράμματα πολιτισμού και λόγου, προς χάριν φθηνών ψυχαγωγικών θεαμάτων, τουρκικών σειρών μετριότητας, ρηχών μεσημεριανών εκπομπών και ευτελών μεταμεσονύχτιων θεαμάτων.

Και καθώς όλα εμπορευματοποιούνται εν μια νυκτί, το λαϊκό στοιχείο νοθεύεται, η γλώσσα εκχυδαΐζεται, η δημιουργικότητα και το ταλέντο νέων ανθρώπων γίνεται παρανάλωμα του πυρός από τους επιτήδειους κερδοσκόπους των μίντια, που - στην προσπάθειά τους να πλουτίσουν - τους χρησιμοποιούν ως αναλώσιμο υλικό, το οποίο ετεροπροσδιορίζεται από τους πάσης φύσεως προστάτες του.

Η ισοπεδωτική νοοτροπία των μιντιαρχών, που ενσυνείδητα λειτουργούν αντεθνικά καλλιεργώντας και εδραιώνοντας την υποκουλτούρα στη χώρα, ευθύνεται - συν τοις άλλοις - για την βαθμιαία ποιοτική διαφοροποίηση των Ελλήνων τηλεθεατών του χθες από τους Έλληνες τηλεθεατές του σήμερα.

Αυτή η ποιοτική υποβάθμιση έχει σαν αποτέλεσμα να παρακολουθούν οι πολίτες την εικόνα μιας διαστρεβλωμένης πραγματικότητας, να αμφιβάλλουν για την κρίση τους, να χάνουν την αίσθηση των γεγονότων, να νιώθουν αμνήμονες και ανεπαρκείς νοητικά, ενώ δεν είναι.

Μπροστά στην παραπάνω τακτική πώς να αντιδράσει κανείς; Πώς να δημιουργήσει ζώνες αντίστασης, για να αντιμετωπίσει τον εικονικό κόσμο που του παρουσιάζουν; Έναν κόσμο που αποθεώνει τους πιο ασήμαντους, περιθωριακούς και χυδαίους, ενώ περιθωριοποιεί τους σημαντικούς για την κοινωνία και την πατρίδα...

Η απάντηση στα αγωνιώδη αυτά ερωτήματα έρχεται και πάλι από την Παιδεία. Μόνο αν οπλιστεί με αυτήν ο ισοπεδωμένος Έλληνας της εποχής μας θα μπορέσει να ξεχωρίσει την υπεύθυνη αλήθεια από την ψευδεπίγραφη και να προλάβει να αντισταθεί στα δόλια ψέματα και τα πλανερά συνθήματα της προπαγάνδας. Θα γίνει ικανός να αποφεύγει τις φενάκες (απάτες) και τις παγίδες που του στήνουν τα διαπλεκόμενα συμφέροντα του μιντιακού και πολιτικού κατεστημένου.

Γιατί, αν συνεχίσει να ζει στην μιζέρια και την ηττοπάθεια που του φόρτωσαν τα οχτώ μνημονιακά χρόνια - όντας αδύναμος οικονομικά, ανώριμος πολιτικά και ακαλλιέργητος πνευματικά - θα γίνεται όλο και πιο εύκολη λεία των λαϊκιστών πολιτικών που τον κυβερνούν ή φιλοδοξούν να τον κυβερνήσουν. Των πολιτικών που κάνουν ό,τι μπορούν, για να τον μετατρέψουν σε γραφική κοινωνική φιγούρα ευάλωτη στην ψηφοθηρία, η οποία του υπόσχεται επαγγελματική αποκατάσταση για χάρη της οποίας είναι έτοιμος να θυσιάσει τις ηθικές αναστολές του.

Έτσι όμως θα μετατραπεί σε καρικατούρα του παλιού, ωραίου Έλληνα, που διακρινόταν για το πολιτικό του ήθος, πέραν των άλλων προτερημάτων του. Και είναι μεγάλη αλήθεια αυτό. Δεν πάμε, προς Θεού, να τον κολακέψουμε. Ο Έλληνας, σαν άτομο, μπορεί να είναι ο πιο εγωιστής του κόσμου, ενίοτε ο πιο φιλοχρήματος, ανυπόμονος, αυθαίρετος, ατίθασος, αψίκορος και με ασθενή ιστορική μνήμη, αλλά πάντα υπήρξε φιλελεύθερος, φιλότιμος, πολιτικά ηθικός, πιστός και πατριδολάτρης.

Χάρη στα πηγαία αυτά χαρακτηριστικά του, άλλωστε, οικοδόμησε κατά καιρούς ιδανικά πολιτικά συστήματα και δημιούργησε τέχνες που οικοδόμησαν ιδανικούς κόσμους, διαχρονικούς και αιώνιους... Γι' αυτό αξίζει να τον προστατέψουμε απ' τους δόλιους λαϊκιστές της πολιτικής και μιντιακής προπαγάνδας, που θέλουν να τον μεταλλάξουν σε εξαγοράσιμο ανδρείκελο...

Διαβάστε περισσότερα