The age of Adaline

Στο The age of Adaline μια κοπέλα που μετά από ένα παράξενο ατύχημα δε γερνάει καθόλου, ερωτεύεται ένα νεαρό και βασανίζεται από το δίλημμα αν πρέπει να του φανερώσει το μυστικό της.

Το έργο έχει μια πρωτότυπη κεντρική ιδέα αλλά δεν την αναπτύσσει σωστά. Καταρχάς, υποφέρει από υπερβολικό exposition, είτε όταν ενεργοποιείται ο εκνευριστικός αφηγητής είτε στις σκηνές με την ηλικιωμένη κόρη της Adaline. Ο αφηγητής καταστρέφει την ατμόσφαιρα λέγοντας διάφορες επιστημονικοφανείς αρλούμπες ενώ οι σκηνές με την κόρη φανερώνουν

την αδυναμία του σεναρίου να μας δείξει πώς αισθάνεται η ηρωίδα αντί να μας το πει. Επιπλέον, το exposition διαλύει αμέσως το μυστήριο που μπορούσε να υπάρχει γύρω από την Adaline. Έτσι, στο 1ο μισό του έργου μένουμε με το φλερτ δύο νεαρών. Χαριτωμένο, ιδίως επειδή είναι συμπαθέστατοι, αλλά κοινότυπο, εκτός από τα ασυνήθιστα μέρη όπου βγαίνουν ραντεβού.

Δεύτερο πρόβλημα είναι ότι η Adaline σε όλη την ιστορία δεν προσπαθεί ιδιαίτερα να πετύχει κάτι και έτσι δεν υπάρχει ένταση. Αυτό θα λυνόταν αν για παράδειγμα κάποιος προσπαθούσε να μάθει το μυστικό της και εκείνη ήθελε να τον αποφύγει. Τρίτο θέμα είναι ότι έχει κρατήσει ένα σοβαρότατο μυστικό για δεκαετίες αλλά σκέφτεται να το αποκαλύψει σε κάποιον που μόλις γνώρισε. Γενικά δε δίνεται στη σχέση της ο απαραίτητος χρόνος. Έτσι, όταν ο Έλις προς το τέλος λέει ότι η ζωή του δεν έχει νόημα χωρίς αυτήν αναρωτήθηκα πότε πρόλαβε να διαπιστώσει κάτι τέτοιο. Τέταρτον, το φινάλε είναι πολύ βολικό και η λύση έρχεται χωρίς προσπάθεια από τους ήρωες.

Στα θετικά της ταινίας βάζω την παρουσία της Blake Lively, που υποδύεται καλά την αξιαγάπητη Adaline και σχηματίζει ένα ωραίο ζευγάρι με τον Michiel Huisman. Δεν τον είχα ξαναδεί, ωστόσο παίζει ρεαλιστικά. Επίσης, μου άρεσε ο ρόλος του Χάρισον Φορντ, που, αν και βασίζεται σε μια απίθανη σύμπτωση, δίνει στην ιστορία δραματική ένταση και στον έμπειρο ηθοποιό την ευκαιρία για μια γεμάτη ερμηνεία. Ακόμη, έχει ενδιαφέρον το ότι η ηρωίδα στενοχωριέται για τον αντίθετο λόγο από ό,τι οι υπόλοιποι άνθρωποι, προβάλλοντας τη σημασία της σχέσης έναντι της επιθυμίας για αθανασία. Κρίμα που η ταινία δε χτίζεται περισσότερο πάνω σε αυτή την ιδέα.

Το The age of Adaline μπορούσε να είναι μια εξαιρετική αισθηματική ταινία αλλά οι σεναριογράφοι διάλεξαν τον ευκολότερο δυνατό δρόμο. Κρίμα, γιατί είχε τους κατάλληλους ηθοποιούς, αξιοπρεπείς χαρακτήρες και μια ιδέα με υπαρξιακές προεκτάσεις.

Captain America

Διαβάστε περισσότερα

Keywords
Τυχαία Θέματα