Tο έξυπνο πουλί, από την μύτη πιάνεται…

07:03 16/11/2012 - Πηγή: Antinews

 Του Κώστα Ροδινού

Όταν παίζεις, επι μακρόν, με τη φωτιά διατρέχεις τον κίνδυνο αυτή να ξεφύγει από τον έλεγχο (άρα στο τέλος να προκληθούν μεγαλύτερες ζημιές), ενώ δεν αποκλείεται να καείς και ο ίδιος! Πολύ φοβούμαι ό,τι η γερμανική πολιτική ηγεσία βρίσκεται σ’ αυτή την εξαιρετικά δυσάρεστη θέση.

Αναμφίβολα, η Γερμανία από το τέλος του 2009 και μετά «παίζει» με την κρίση της Ευρωζώνης. Για την ακρίβεια τη χρησιμοποίησε προς όφελός της,  αδιαφορώντας προκλητικά για τις επιπτώσεις της στη ζώνη του ευρώ και ειδικότερα του Νότου. Ακόμα και  προχθές η Γερμανία ….δανείστηκε από τις αγορές

με επιτόκιο 0.020% όταν Ισπανία και Ιταλία έφτασαν πληρώνουν μέχρι και 7%!

 

Η καταστροφική λιτότητα

Το δίδυμο Μέρκελ-Σόϊμπλε εδώ και τρία χρόνια επιβάλλει μια κοντόφθαλμη πολιτική διαχείρισης της κρίσης, ενώ στην ουσία κάνει ό,τι περνά από το χέρι του για να τη …συντηρήσει! Πάρτε για παράδειγμα την περίπτωση της Ελλάδος. Κάθε λύση…διαρκούσε τρείς μέρες, πριν αυτή αποδομηθεί πλήρως από τις …αγορές και σε κάθε Σύνοδο Κορυφής διαπίστωναν οτι η προηγούμενη λύση …σωτηρίας ήταν ανεπαρκής. Ξεκινήσαμε με ένα «τριετές μνημόνιο» ύψους 120 δις και αισίως φτάσαμε στο …τρίτο μνημόνιο, ενώ έχει …χαθεί και ο λογαριασμός των δις! Για να φτάσουμε που; Να έχουμε το 2020 ή το 2022 ή το 2024  δημόσιο χρέος αυτό που σχεδόν είχαμε το 2009!

Δείτε τη διαπίστωση της ΕΛΣΤΑΤ για την πορεία της οικονομία μας. Βαθιά ύφεση, της τάξεως του 7,2%, το γ’ τρίμηνο του 2012, ενώ το ΑΕΠ, σε σταθερές τιμές, ….επέστρεψε 11 χρόνια πίσω, στο 2001 (44,6 δισ. ευρώ το γ´ τρίμηνο του 2012 , 43,4 δισ. ευρώ το γ´ τρίμηνο 2001).

Χαρακτηριστική είναι η διαπίστωση του κ. Προβόπουλου στο άρθρο στη Wall Street Journal, “το πραγματικό ΑΕΠ συρρικνώθηκε κατά 20% – και συνεχίζει να υποχωρεί. Η ανεργία αυξήθηκε στο 25%, ξεκινώντας από ποσοστό χαμηλότερο του 8%, – και συνεχίζει να αυξάνεται. Το βιοτικό επίπεδο κατακρημνίσθηκε – και συνεχίζει να υποχωρεί. Τα μεγέθη αυτά είναι αντίστοιχα με εκείνα του αμερικανικού «Μεγάλου Κραχ»»

Και καλά η Ελλάδα είχε χρόνια δομικά προβλήματα (που είχε) και  ήταν ο αδύναμος κρίκος της Ευρωζώνης. Οι Έλληνες είναι ….αντιπαραγωγικοί και τεμπέληδες, άρα ευθύνονται οι ίδιοι για τις συμφορές που τους βρήκαν. Επί πλέον δεν …υλοποιούν τα υπεσχημένα και συνεχώς ζητούν περισσότερα χρήματα. Λίγο-πολύ αυτή ήταν η προσφιλής επιχειρηματολογία. Και για κάποιο διάστημα, αποδεικνυόταν πειστική, είναι αλήθεια.

Θα πρέπει να ήταν προς το τέλος του 2010 όταν ο πολύπειρος Ρομάνο Πρόντι είπε  ό,τι το ελληνικό πρόβλημα θα μπορούσε να λυθεί «σε 5 λεπτά»! Δεν ξέρω, αν αρκούσαν μόνο «5 λεπτά», σίγουρα όμως θα βοηθούσε μεγαλύτερη διορατικότητα και αποφασιστικότητα.

Όμως ήταν ζήτημα χρόνου η φωτιά να πάρει διαστάσεις.

Η Ισπανία δεν βρίσκεται αντιμέτωπη  μόνο με τον  το κίνδυνο της  οικονομικής κατάρρευσης, αλλά και εκείνον της διάλυσης της κρατικής της οντότητας και πολλοί πιστεύουν ότι ο κ. Ραχόϊ απλώς αναζητά μια καλύτερη συγκυρία για να υποβάλλει αί