Washington Post: Η Ιταλία είναι η ωρολογιακή βόμβα της Ευρώπης

18:39 18/2/2015 - Πηγή: Antinews

«Κάποια στιγμή όλοι θα πεθάνουμε, αλλά αν είστε μέλος της ευρωζώνης, ποια είναι η διαφορά; Θα μπορούσε κάλλιστα να έχει ήδη έρθει η ώρα»… Με αυτή την άκρως απαισιόδοξη παραδοχή, ο Matt O'Brien αναλύει γιατί η Ιταλία αποτελεί την πραγματική ωρολογιακή βόμβα της Ευρώπης.

Φαίνεται σχεδόν αδύνατο, αλλά η Ιταλία έχει αναπτυχθεί μόνο 4 τοις εκατό συνολικά, από τότε που δημιουργήθηκε το ευρώ πριν από 16 χρόνια. Αυτό είναι χειρότερο από της Ελλάδας. Τώρα, δεν υπάρχουν μόνο άσχημα

νέα στην Ευρώπη. Όχι μόνο η Γερμανία αναπτύχθηκε με ταχύτερους από το αναμενόμενο 2,8 τοις εκατό ετήσιο ρυθμό κατά το τέταρτο τρίμηνο του 2014, αλλά το ίδιο έκανε και η Ισπανία. Ακόμη και η Πορτογαλία αναπτύχθηκε με ρυθμό 2 τοις εκατό. Θα αρκούσε το γεγονός ότι η ευρωζώνη ως σύνολο αναπτύχθηκε κατά ένα ποσοστό 1,2 τοις εκατό –που τουλάχιστον δεν αποτελεί ύφεση. Αλλά αυτές οι λίγες καλές ειδήσεις είναι μόνο …λίγες. Η τελευταία αναμέτρηση για τη λιτότητα της Ελλάδας με την Ευρώπη τρόμαξε τις τράπεζες και τις επιχειρήσεις της τόσο πολύ, που η εκκολαπτόμενη ανάκαμψή της μετατράπηκε σε 0,8 τοις εκατό συστολή. Και ενώ η Ιταλία δεν συρρικνώθηκε, δεν κατάφερε ούτε να αναπτυχθεί.

Η κατάσταση δεν βελτιώνεται με μια ευρύτερη θεώρηση. Η Πορτογαλία έχει αναπτυχθεί μόνο 7,2 τοις εκατό σε 16 χρόνια, η Ελλάδα λίγο περισσότερο από 4 τοις εκατό και η Ιταλία 4 τοις εκατό. Τι πήγε στραβά; Μάλλον τα πάντα… Όλες οι χώρες έχουν προβλήματα προσφοράς και ζήτησης. Αυτό το πρώτο μέρος σημαίνει ότι είναι πάρα πολύ δύσκολο να ξεκινήσεις μια επιχείρηση, πάρα πολύ δύσκολο να επεκτείνεις μια υπάρχουσα και πάρα πολύ δύσκολο να απολύσεις ανθρώπους. Αυτό καθιστά τις οικονομίες τους αρτηριοσκληρωτικές ακόμη και στις καλές εποχές και καταδικασμένες σε άσχημα αποτελέσματα. Όμως, αυτές οι κακές στιγμές ήταν χειρότερες από ό,τι θα έπρεπε να είναι, επειδή η ΕΚΤ έχει αρνηθεί να κάνει τη δουλειά της και να κρατήσει τον πληθωρισμό κοντά στο 2 τοις εκατό. Στην πραγματικότητα, αυτό έκανε πραγματικά τα πράγματα χειρότερα με την αύξηση των επιτοκίων δύο φορές το 2011 για την καταπολέμηση του φαντάσματος –ως επί το πλείστον- του πληθωρισμού. Δεν βοήθησε το γεγονός ότι αναγκάστηκαν να προσπαθήσουν να μειώσουν τα ελλείμματά τους όλες οι χώρες ταυτόχρονα. Το αποτέλεσμα ήταν μια διπλή ύφεση που σχεδόν τις έσπρωξε πίσω εκεί που ήταν όταν το ευρώ ξεκίνησε -και έκανε τα προβλήματα του χρέους τους χειρότερα.

Η Ιταλία όμως είναι το πραγματικό πρόβλημα εδώ. Η Ελλάδα και η Πορτογαλία έχουν πολλά χρέη και έχουν διασωθεί, αλλά τουλάχιστον αρχίζουν να ανακάμπτουν και είναι αρκετά μικρές ώστε η Ευρώπη να μπορεί να συνεχίσει το «επεκτείνω και προσποιούμαι» σε ό,τι χρωστάνε, σε ένα αύριο που δεν έρχεται ποτέ. Η Ιταλία όμως δεν ανακάμπτει καθόλου και τα χρέη της είναι πολύ μεγάλα για να αγνοηθούν. Έτσι, για να πούμε το λιγότερο, θα χρειαστεί να αναπτυχθεί περισσότερο από 0,25 τοις εκατό ετησίως. Το ερώτημα είναι αν ο λαός της θα εγκαταλείψει ό,τι συμβαίνει στο εσωτερικό του ευρώ. Ποιος θα μπορούσε να τους κατηγορήσει αν το έκαναν;

washingtonpost.com

Διαβάστε περισσότερα