Zελένσκι-Ελλάδα, Τουρκία: Αλλού τρώει και πίνει, αλλού πάει και... το δίνει

17:34 28/3/2022 - Πηγή: Antinews

Μπορεί, από τη μια, η Τουρκία να δηλώνει ότι στηρίζει την Ουκρανία και να της έχει δώσει μη επανδρωμένα αεροσκάφη, Bayraktar, και από την άλλη να έχει καταστήσει σαφές ότι δεν πρόκειται να ακολουθήσει τις Δυτικές κυρώσεις κατά της Ρωσίας, και ετοιμάζεται μάλιστα για να υποδεχτεί τεράστιο κομμάτι του ρωσικού τουρισμού στη χώρα το καλοκαίρι, αλλά αυτό δεν την εμποδίζει να παίρνει στην Κωνσταντινούπολη και τις ρωσο-ουκρανικές διαπραγματεύσεις για την ειρήνευση στην Ουκρανία.

Νέες διαπραγματεύσεις Μόσχας-Κιέβου

στις αρχές της εβδομάδας στην Κωνσταντινούπολη

Μπορεί, από τη μια, η Τουρκία να καταγγέλλει τη Ρωσία για εισβολή στην Ουκρανία, και από την άλλη να συνεχίζει τις εξαγωγές των προϊόντων της στη Ρωσία, τονίζοντας ότι δε θέλει να τα «σπάσει» με τη Μόσχα γιατί η οικονομία της χώρας έχει ανάγκη το ρωσικό φυσικό αέριο, αλλά αυτό δεν την εμποδίζει να φέρνει στην Τουρκία, όπως πρόσφατα στην Αττάλεια, τους υπουργούς Εξωτερικών της Ρωσίας και της Ουκρανίας, Σ.Λαβρόφ και Ν.Κουλέμπα.

Μπορεί η Τουρκία, από τη μια, να έχει εισβάλλει και καταλάβει για μισό αιώνα τη μισή Κύπρο, αλλά από την άλλη αυτό δεν την εμποδίζει να ζητάει να είναι μια από τις «εγγυήτριες» δυνάμεις, μαζί με τις ΗΠΑ και τη Βρετανία, της Ουκρανίας, μετά τη λήξη του πολέμου. Ως γνωστόν, ως «εγγυήτρια» εισέβαλε το 1974 στην Κύπρο.

«Εγγυητής» ο Αττίλας - Μετά την Κύπρο, η Τουρκία θέλει να γίνει «εγγυήτρια δύναμη» και στην Ουκρανία

Η Τουρκία σε ρόλο δήθεν ουδέτερου «παίζει» σε δύο ταμπλό, και ουδείς εκ των Δυτικών «συμμάχων» μας της «βάζει χέρι». Εκτός, βέβαια, από κάποια «ευχολόγια», σύμφωνα με τα οποία καλό είναι όλες οι χώρες της «Συμμαχίας» (του ΝΑΤΟ) να ακολουθήσουν τις κυρώσεις. Από τη μεριά της, η Τουρκία, και τις κυρώσεις δεν ακολουθεί, και την έδρα των ρωσο-ουκρανικών συνομιλιών καταφέρνει να πάρει στην Κωνσταντινούπολη, και με τους Δυτικούς «συμμάχους» κρατάει τις λεπτές ισορροπίες.

Κατά τα λοιπά, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, όπως ο ίδιος έχει δηλώσει, στέκεται στη «σωστή πλευρά της ιστορίας». Και μετά διερωτάται γιατί ο ελληνικός λαός που βλέπει ότι ακολουθούνται πολιτικές των δύο μέτρων και δύο σταθμών έναντι της Τουρκίας, είναι τόσο επιφυλακτικός ως προς την «σωστή» και τη «λάθος» μεριές της ιστορίας.

Ρωσο-ουκρανικές διαπραγματεύσεις στην Τουρκία, αλλά ο Μητσοτάκης στέκεται στη «σωστή» πλευρά της ιστορίας

Όμως, ας μην «πυροβολούμε» τον πρωθυπουργό. Έχει κι αυτός το δικό του «success story». Με τον Ζελένσκι. Ο Έλληνας πρωθυπουργός επανειλημμένως έχει τηλεφωνηθεί με τον Ουκρανό πρόεδρο, και, όπως είπε ο Κυριάκος Μητσοτάκης πρόσφατα, ο Βολοντιμήρ Ζελένσκι τον ευχαρίστησε για την υποστήριξη της Ελλάδας προς την Ουκρανία και την αποστολή οπλισμού.

Ο Ουκρανός πρόεδρος, βέβαια, έχει ευχαριστήσει πολύ περισσότερες φορές την Τουρκία και τον Ταγίπ Ερντογάν για τη υποστήριξη της Άγκυρας προς το Κίεβο. Κι ας έχει η Τουρκία συνεχή πάρε - δώσε με τη Μόσχα. Κανένα πρόβλημα. Μπορεί να γίνεται πόλεμος και να πέφτουν βόμβες, να σκοτώνεται κόσμος, αλλά στα αλισβερίσια Άγκυρας - Μόσχας θα τα χαλάσουμε;

Συνεχίζονται τα πάρε δώσε Μόσχας-Άγκυρας - Η Τουρκία δεν εφαρμόζει τις Δυτικές κυρώσεις

Κοντολογίς, η Τουρκία, με τη Δυτική ανοχή, αν όχι υπόθαλψη, εμφανίζεται τώρα και σε ρόλο ειρηνοποιού. Κι αυτό, τη στιγμή που έχει εισβάλλει και κατέχει μέρος της Συρίας, κατέχει τη μισή Κύπρο, έχει αναπτύξει δυνάμεις στη Λιβύη, ρίχνει λάδι στη φωτιά του Καυκάσου, ενώ παίζει τουλάχιστον ύποπτο ρόλο στη βαλκανική «μπαρουταποθήκη».

Η Τουρκία, η οποία δεν έχει ταχθεί στη «σωστή πλευρά της ιστορίας», αλλά παίζει ρόλο διαμεσολαβητή και ενδιάμεσου, ρόλο που κανονικά θα έπρεπε να έχει η Ελλάδα, αποκομίζει οφέλη, ενώ ο Κυριάκος Μητσοτάκης που τάχθηκε με τη «σωστή μεριά» το μόνο που πέτυχε, είναι να βγει ο Ζελένσκι διαδικτυακά για να μιλήσει στην ελληνική Βουλή. Μεγάλο «success story»!

Ο Ουκρανός πρόεδρος που τόσο θερμά, σύμφωνα με τον Κ.Μητσοτάκη, ευχαριστεί την Ελλάδα, αλλού τρώει και πίνει, αλλά αλλού πάει και... το δίνει!

Προφανώς, όμως, γι' αυτό δεν ευθύνεται ο Βολοντιμήρ Ζελένσκι. Τη δουλειά του και το συμφέρον του, κοιτάζει. Οι ευθύνες πρωτίστως ανήκουν στην -ανύπαρκτη- εξωτερική πολιτική της Ελλάδας, η οποία έσπευσε με περίσσια ευκολία να διαρρήξει κάθε σχέση της με τη Μόσχα, με αποτέλεσμα αυτή τη στιγμή οι ελληνο-ρωσικές σχέσεις να είναι σε ιστορικό χαμηλό. Κι αυτό, όταν μόλις τον Δεκέμβριο του 2021, με τη συνάντηση Μητσοτάκη-Πούτιν, η Αθήνα διαφήμιζε το πόσο καλές σχέσεις «έκτιζε» ο Έλληνας πρωθυπουργός με τον Ρώσο πρόεδρο.

Ουδείς είπε στον Κ.Μητσοτάκη να μην καταγγείλει τη Ρωσία για εισβολή σε ανεξάρτητο κράτος. Το ίδιο, εξάλλου, έκανε και η Τουρκία. Έστω για τα μάτια του κόσμου. Αλλά, από αυτού του σημείου μέχρι να αποποιείται η Ελλάδα τον διαχρονικό ρόλο της ως δύναμη διαμεσολάβησης σε περιφερειακά και παγκόσμια γεγονότα, η απόσταση είναι τεράστια.

Η ευθύνη για την αποποίηση αυτού του ρόλου, αλλά και την κατάργηση βασικών αρχών της εξωτερικής πολιτικής, σύμφωνα με τις οποίες η Ελλάδα αποφεύγει να εμπλέκεται ανοικτά σε πολέμους, βαραίνει αποκλειστικά τον Κυριάκο Μητσοτάκη, ο οποίος έλαβε μόνος του τις αποφάσεις, δίχως να ρωτήσει, έστω και για τυπικούς λόγους, το ΚΥΣΕΑ.

Από τη λήψη αποφάσεων απουσίαζε, με δική του πρωτοβουλία, εκ του πονηρού, ή με πρωτοβουλία του μεγάρου Μαξίμου, ο υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Δένδιας, ο οποίος, στο μεταξύ, δέχτηκε «βομβαρδισμό» διαρροών σε βάρος του για τη συνάντησή του με τον Σ.Λαβρόφ και τις -εν συνεχεία- δηλώσεις του ότι η Ρωσία δε θα εισβάλει στην Ουκρανία. Ανοίγματα Δένδια προς Λαβρόφ, τα οποία, πάντως, αποδείχτηκαν άκρως αναποτελεσματικά, για τις φωτογραφίες και μόνο.

Έτσι, η Ελλάδα για μια ακόμα φορά, εξαιτίας απαράδεκτων τακτικών που ακολουθεί η κυβέρνηση, βρίσκεται στη θέση του παρατηρητή των εξελίξεων, με την Τουρκία να παίρνει και πάλι κεφάλι. Ευτυχώς, όμως, «είμαστε με τη σωστή πλευρά της ιστορίας» και θα μας μιλήσει ο Ζελένσκι στο Κοινοβούλιο.

Διαβάστε περισσότερα