Α-ΔΟΛα θύματα και ΔΟΛιοι θύτες…

19:33 18/1/2017 - Πηγή: Antinews

Πριν έξη μήνες περίπου, όταν ξεκινούσε ο διαγωνισμός για την «αδειοδότηση» των τηλεοπτικών καναλιών, αρκετοί… πανικοβλήθηκαν!

--Τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ θα ελέγξει την τηλεοπτική ενημέρωση και θα κυβερνά για πάντα, έλεγαν…

Σήμερα κανείς δεν το λέει αυτό, πια…

Η «αδειοδότηση» εξελίχθηκε στο μεγαλύτερο «Βατερλώ» του ΣΥΡΙΖΑ συνολικά (και των Τσίπρα-Παπά, πιο συγκριμένα).

--«Βατερλώ»,

γιατί απέτυχε πέρα για πέρα! Το Συμβούλιο της Επικρατείας την κήρυξε πλήρως αντισυνταγματική και την κατάργησε…

--«Βατερλώ», γιατί τα παλαιά κανάλια που επιδίωκε να κλείσει έμειναν ανοικτά και εκπέμπουν ακόμα!

(Θα… «έπεφτε μαύρο» από 1η Νοεμβρίου, αν θυμάστε…)

--«Βατερλώ», γιατί οι νέοι καναλάρχες πλήρωσαν την πρώτη δόση (κάμποσες δεκάδες εκατομμύρια), αλλά «κανάλια» δεν είδαν!

Τώρα ζητούν τα χρήματά τους πίσω, δεν τα παίρνουν (ακόμα), απειλούν θεούς και δαίμονες και η κυβέρνηση έχει αρχίσει να… συλλαμβάνει μερικούς δημοσιογράφους από αυτούς που τους θεωρούσε ως πριν λίγους μήνες «δικούς» της!

--«Βατερλώ», τέλος γιατί φάνηκε το πραγματικό πρόσωπο της κυβέρνησης Τσίπρα. Στη θέση της παλιάς διαπλοκής που, έτσι κι αλλιώς, είχε προ πολλού ξοφλήσει, θέλει να εγκαταστήσει τη δική της διαπλοκή…

Πιο ελεγχόμενη από πριν, πιο ωμή, πιο αποτρόπαια!

Χωρίς κανένα πρόσχημα πια…

Κι ενώ «έπεσαν οι μάσκες» της κυβέρνησης όσον αφορά τη διαπλοκή, ΔΕΝ κατάφερε να ελέγξει τίποτε. Έχασε φίλους, πολλαπλασίασε τους εχθρούς της και… «ξεβρακώθηκε» κι από πάνω! Πιο «Βατερλώ» δεν γίνεται!

Τώρα ήλθε η υπόθεση ΔΟΛ!

«Παρωνυχίδα» σε σχέση με τα κανάλια, βέβαια. Αλλά «ίδια γεύση»…

Και νέο «ξεβράκωμα» της κυβέρνησης για τις «σχέσεις διαπλοκής» που προσπαθεί να χτίσει ο απελπισμένος Τσίπρας κι ο ακόμα πιο απελπισμένος Παπάς…

Είναι στριμωγμένοι, όλα ανάποδα τους πάνε, δεν τους βγαίνει τίποτε, δεν υπάρχει ελπίδα γι’ αυτούς από πουθενά, και προσπαθούν να ελέγξουν ό,τι μπορούν από το «κύκλωμα της ενημέρωσης».

Αλλά το ’χουν χάσει κι εκεί το παιγνίδι! Προ πολλού μάλιστα…

Ο ΔΟΛ, το πιο ιστορικό συγκρότημα στο χώρο της ενημέρωσης, ήταν εδώ και καιρό «σκιά» του παλαιού εαυτού του…

Για λόγους που είχαν να κάνουν με την οικονομική κακοδιοίκηση, την υπερχρέωσή του και αλλεπάλληλες εσφαλμένες επιχειρηματικές αποφάσεις.

Η επιρροή του ΔΟΛ προ πολλού είχε συρρικνωθεί.

Οι κυκλοφορίες και η απήχησή του, το ίδιο.

Το «κύρος» του, μη συζητάμε καλύτερα…

Το Γενάρη του 2015, πριν τις εκλογές, είχε ταχθεί φανερά υπέρ του Τσίπρα!

Με… ρόζ πρωτοσέλιδο κυκλοφόρησε την μέρα των εκλογών το ΒΗΜΑ!

Και στους πρώτους μήνες διακυβέρνησης από τους Τσίπρα-Βαρουφάκη έσταζε η… γλίτσα από τα εγκωμιαστικά σχόλια για την «υπερήφανη διαπραγμάτευση». Για να μην ξεχνιόμαστε…

Μετά τα «γύρισε», βέβαια.

Στο παρανοϊκό δημοψήφισμα του Ιουλίου (του 2015) τάχθηκε με το ΝΑΙ! Αλλά ήταν αργά πια…

Όπως φάνηκε τότε, το σύνολο σχεδόν του Τύπου στην Ελλάδα, έντυπου και ηλεκτρονικού, είχε ταχθεί αναφανδόν με το ΝΑΙ, αλλά δεν μπόρεσε να εμποδίσει την «κατά κράτος» επικράτηση του ΟΧΙ.

(Το οποίο, βέβαια, σε λίγα εικοσιτετράωρα μετατράπηκε πάλι σε ΝΑΙ, από τον ίδιο τον Τσίπρα, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία).

Το ΒΗΜΑ μετά έμεινε να «αντιπολιτεύεται διακριτικά» τον Τσίπρα. Και λίγο αργότερα συγκέντρωσε την οργή του με τον πιο αυθεντικό τρόπο που εκδικούνται οι τύραννοι, όσους δεν ευθυγραμμίζονται μαζί τους.

Μετά έσκασε η ιστορία με τη… «γάτα των Ιμαλαϊων». Όπου μάθαμε αυτό που… ήδη ξέραμε! Ή που, τέλος πάντων, μπορούσαμε εύκολα να φανταστούμε:

Ότι πριν τις εκλογές του 2015, ο Τσίπρας συναντιόταν μυστικά με τους υποτιθέμενους «διαπλεκομένους», ζήταγε τη στήριξή τους, και ασφαλώς συζητούσε και κάποια «ανταλλάγματα»…

Κι εκείνοι, όπως κρίνεται εκ τους αποτελέσματος – από τα πρωτοσέλιδά τους, και την εν γένει σχολιογραφία τους - τον στήριξαν τότε (αυτά δεν χρειάζεται να μας τα πει η… «γάτα», τα είδαμε με τα μάτια μας) και στη συνέχεια, όταν δεν τους είχε πια ανάγκη, τους έστειλε στο διάολο!

Ειδικά το ΔΟΛ, τον άφησαν να βουλιάξει μέσα στην οικονομική του κρίση κι όταν τον πήραν οι τράπεζες, έβαλαν ένα δικό τους, ένα πρώην βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ και ως προχθές στέλεχος της ΑΥΓΗΣ, να προσπαθήσει να το διαχειριστεί προσωρινά.

Γιατί περί αυτού πρόκειται:

Μόνο «προσπάθεια» και μόνο «προσωρινή».

Ένα άτομο που - δεν θέλουμε να τον κακολογήσουμε, τον άνθρωπο - αλλά, όπως και να το κάνουμε, δεν είναι και κανένα… «αστέρι»!

Όμως, και «αστέρι» να ήταν, δεν μπορεί να κάνει τίποτε πια…

Αν δεν βρεθεί κάποιος επιχειρηματίας να «χώσει» αρκετές δεκάδες εκατομμύρια σε «ζεστό χρήμα» (εδώ και τώρα!) για να πάρει ένα μαγαζί που χρωστά… 200 εκατομμύρια, το πράγμα δεν σώζεται!

Ακόμα κι αν του κουρέψουν οι τράπεζες το μισό χρέος…

Άρα, δεν σώζεται!

Ποιος θα βρεθεί να βάλει τόσα λεφτά για να πάρει τέτοιο κολοσσιαίο παθητικό;

Και το σπουδαιότερο: αν βρεθεί κάποιος, πόσο θα κρατήσει;

Και με ποια ευρύτερη «απήχηση» στην κοινωνία ή ποια πολιτική… «επιρροή»;

Ήδη ο θόρυβος που γίνεται μόνο κακό κάνει:

Και στο ίδιο το ΒΗΜΑ (που εμφανίζεται πλέον ως «φυλλάδα του ΣΥΡΙΖΑ»), αλλά και στο ΣΥΡΙΖΑ, που εμφανίζεται πλέον ως… αδίστακτος θιασώτης του Κίμ Γιόνγκ Ούν (της Βόρειας Κορέας).

Περιμένει κανείς πως το ΒΗΜΑ και τα ΝΕΑ θα «ανακάμψουν» κυκλοφοριακά; Όχι!

Περιμένει κανείς πως ο ΣΥΡΙΖΑ, θα «ανακάμψει» δημοσκοπικά, τώρα που ελέγχει ή μπορεί να ελέγξει τα δύο έντυπα του ΔΟΛ;

Σίγουρα ΟΧΙ!

Τι να σου κάνουν τα έντυπα (με τις φθίνουσες κυκλοφορίες) ή τα κανάλια (με τη φθίνουσα αξιοπιστία) όταν έρχεται η φοροεπιδρομή της κυβέρνησης, η εκτίναξη των ασφαλιστικών εισφορών, ο «κόφτης», η μείωση του αφορολόγητου και – οσονούπω - η κατάργηση της «προσωπικής διαφοράς» στις κύριες συντάξεις;

Η «μάχη επιβίωσης» για το ΣΥΡΙΖΑ χάνεται πια στο πεδίο της Πολιτικής και της καθημερινότητας. Τι να σου κάνει η έρμη η «Επικοινωνία»; Και μάλιστα μέσα από παραδοσιακά μέσα που φθίνουν, έτσι κι αλλιώς, συνεχώς;

Η «Επικοινωνία» είναι απαραίτητη και πολύτιμη όταν έχεις πολιτική (να επικοινωνήσεις), ή έστω, όταν έχεις ψέματα (να ξεφουρνίσεις και να τα πιστέψουν).

Τώρα στο πεδίο της Πολιτικής έχουν ήδη ηττηθεί πανηγυρικά, τα ψέματά τους τελείωσαν, τα «αφηγήματά» τους κατέρρευσαν, δεν τους πιστεύει κανείς, οπότε τι να τους κάνει ένα συγκρότημα που έχει ήδη γίνει «κουρέλι»;

Με τέτοια, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν σώζεται πια!

Απλώς πέφτουν ακόμα περισσότερο οι μάσκες.

Της τάχα μου… «αντί-διαπλοκής»!

Ποια «αντί-διαπλοκή»;

Ευνοημένοι της διαπλοκής ήταν επί χρόνια!

Και ο ΔΟΛ και άλλα έντυπα μεγάλης κυκλοφορίας (κάποτε), τις απόψεις της ευρύτερης Αριστεράς στήριζαν! Πάντα…

«Έγερναν μονίμως» προς το ΠΑΣΟΚ (του Ανδρέα παλαιότερα, του Σημίτη αργότερα, του ΓΑΠ πιο πρόσφατα), αλλά πάντα το χώρο της «ευρύτερης αριστεράς» στήριζαν και αβάνταραν…

Ναι, κάποιες φορές έβγαλαν και «γλώσσα».

Αλλά αυτό ήταν η «εξαίρεση», όχι ο κανόνας.

Ναι, κάποιες γραφίδες τους προσπαθούσαν ενίοτε να αρθρώσουν ένα διαφορετικό λόγο. «Μετά φόβου Θεού», βέβαια…

Τους τιμούμε και τους εκτιμούμε.

Αλλά ήταν «μεμονωμένες φωνές…» («βοώντων εν τη ερήμω»!)

Και πάντα «στοχοποιήθηκαν» τέτοιες αιρετικές φωνές!

Από την Αριστερά (και την ΠΑΣΟΚική ενίοτε)

Και δεν θυμάμαι κανένα από τους «ευαίσθητους» για τη δημοκρατία, να ενοχλήθηκαν ιδιαίτερα, όταν η «φάμπρικα» της αριστερής ιδεολογικής τρομοκρατίας, «στοχοποιούσε» εικονοκλάστες αθρογράφους η τηλεοπτικούς σχολιαστές.

Και παλαιότερα, αλλά και πολύ πρόσφατα…

Αλλά τη ΝΔ, τέτοια συστημικά ΜΜΕ, πάντα «στην απ’ έξω» την είχαν!

--Όταν εκλέχθηκε ο Κώστας Καραμανλής στην ηγεσία της (το 1997) τον εμφάνιζαν πρωτοσέλιδο δίπλα στη φωτογραφία της… Ντόλυς! Του πρώτου πρόβατου-κλώνου που δημιούργησε η γενετική επιστήμη! (με σαφή υπαινιγμό όταν ήταν «κλώνος» του θείου Καραμανλή).

Όταν εξελέγη ο ΓΑΠ, βεβαίως, δεν διανοήθηκαν να δημοσιεύσουν τέτοιες «εξυπνάδες»!

Όταν κατέβηκε ο Σαμαράς υποψήφιος για την προεδρία της ΝΔ στήριζαν - και προεξοφλούσαν - την εκλογή της Ντόρας.

Στη συνέχεια, στον πρώτο χρόνο της αρχηγίας του Σαμαρά, ήταν εναντίον του! Μετά «μαλάκωσαν» αρκετά. Ήταν η εποχή που ο ΓΑΠ τα είχε κάνει μαντάρα. Βοήθησε βέβαια και η υποψηφιότητα του γιού του «μεγαλο-εκδοτή» στα ψηφοδέλτια της ΝΔ. (Όλως συμπτωματικώς, ο γιός παραιτήθηκε από βουλευτής της ΝΔ το Νοέμβριο του 2014, όταν είχε γίνει εμφανής η εκλογική ήττα δύο μήνες αργότερα. Το «πιάσαμε το υπονοούμενο»! Από τότε…)

Και βεβαίως, στη διάρκεια της διακυβέρνησης Σαμαρά, στην καλύτερη περίπτωση έδειχναν μίαν «ουδετερότητα» απέναντί του.

Καμία σχέση με τους «διθυράμβους» υπέρ του ΓΑΠ τον πρώτο χρόνο της διακυβέρνησής του, ή με τα «εγκώμια» υπέρ του Τσίπρα τους πρώτους μήνες του 2015…

Και πάντως, ακόμα κι όταν έδειχναν ουδετερότητα απέναντι στο Σαμαρά, δεν παρέλειπαν να στοχοποιούν τους συνεργάτες του! Συνήθως με αθλιότητες…

Έτσι, για να μη ξεχνιόμαστε.

Όχι δεν «χαιρόμαστε» για το κατάντημα του ΔΟΛ.

Το ακριβώς αντίθετο:

Ακόμα και ο χειρότερος τύπος, όταν είναι στοιχειωδώς ελεύθερος, είναι χίλιες φορές καλύτερος από τον ελεγχόμενο ή φιμωμένο τύπο.

Ακόμα και ο χειρότερος τύπος μέσα στα πλαίσια της δημοκρατίας μπορεί να λειτουργήσει. Ίσως και να γίνει λίγο καλύτερος...

Ενώ όταν «ελεγχθεί» ο Τυπος, παύει να υπάρχει δημοκρατία!

Οπότε σημασία δεν έχει πια η… «ποιότητα» του Τύπου, αλλά η αποκατάσταση της Ελευθερίας.

Εδώ κινδυνεύει ήδη η Ελευθερία!

Μόνο που κάποιοι είχαν προειδοποιήσει γι’ αυτό…

Κάποιοι είχαν τολμήσει να πουν, πως οι ΣΥΡΙΖΑίοι είναι «ακραίοι», ότι έχουν ολοκληρωτική νοοτροπία, ότι είναι «κρυπτοφασιστάκια»!

Ότι δεν μπαίνουν εύκολα στο λεγόμενο «δημοκρατικό τόξο»…

Ότι είναι «το ατύχημα που δεν πρέπει να συμβεί».

Θυμάστε;

Κάποιοι είχαν προειδοποιήσει για όλα αυτά. Φανερά!

Ήρεμα, αλλά κι απερίφραστα. Χωρίς να μασάνε τα λόγια τους…

Τι έκαναν τότε οι «φωστήρες» του ΔΟΛ (και όχι μόνο του ΔΟΛ βέβαια);

Αποδοκίμαζαν όσους τους… προειδοποιούσαν!

Κατήγγελλαν την… «κινδυνολογία»!

Διαρρήγνυαν τα ιμάτιά τους.

--Πώς είναι δυνατόν να λέτε το ΣΥΡΙΖΑ… «ακραίο»;

Τώρα κατάλαβαν…

Τότε το έπαιζαν «πονηροί». Τώρα αποδείχθηκαν «θύματα».

Δεν ήταν… ΔΟΛιοι (όπως κολακεύονταν οι ίδιοι να πιστεύουν)

Ούτε και άΔΟΛοι, προφανώς.

Απλώς εθελοτυφλούσαν.

Και αποδείχθηκαν «θύματα» που είχαν προηγουμένως υπερασπιστεί, μετά πάθους, τους… μετέπειτα «θύτες» τους!

Παρ’ όλα αυτά, ακόμα και ο «κακός τύπος», όταν είναι ελεύθερος είναι χίλιες φορές καλύτερος από την ελεγχόμενη «ενημέρωση».

Κι αυτό μην το ξεχνάμε.

Η απροσχημάτιστη απόπειρα του ΣΥΡΙΖΑ να ελέγξει την ενημέρωση είναι πρόβλημα. Πολύ σοβαρό μάλιστα.

Όχι όμως να μιλάμε και για… «επέλαση» στα media.

Ποια επέλαση; «Κουρέλια» μαζεύει!

Και «τα κουρέλια δεν τραγουδάνε πια»…

Τη μάχη της Ενημέρωσης την έχει χάσει ο Τσίπρας.

Όπως και τη μάχη της Πολιτικής…

Εμείς, έτσι κι αλλιώς, είμαστε πάνω και πέρα απ’ όλα αυτά…

Εμείς μάθαμε να πολεμάμε και να νικάμε ακόμα και με όλη τη διαπλοκή εναντίον μας.

Μάθαμε να μας «στοχοποιούν» και να επιβιώνουμε.

Μάθαμε να μας διασύρουν και να αντέχουμε…

Μάθαμε να κερδίζουμε, χωρίς να κάνουμε «αντίποινα» σε όσους μας πολέμησαν πριν (όπως κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ τώρα).

Μάθαμε να χάνουμε και αμέσως μετά να δικαιωνόμαστε στα μάτια ακόμα κι όσων μας πολέμησαν.

Μάθαμε να είμαστε «συγκρατημένοι» όταν νικάμε, να παραμένουμε όρθιοι όταν χάνουμε. Κι ύστερα να «επιστρέφουμε» και να νικάμε ξανά…

Πάντα με τη διαπλοκή απέναντι…

Εμείς λοιπόν, είμαστε πάνω απ’ όλα αυτά.

Απλά θυμίζουμε πως η ενημέρωση, τώρα πια, δεν περνά ούτε από τις εφημερίδες ούτε από τα χειμαζόμενα κανάλια.

Ούτε στην Ελλάδα, ασφαλώς, αλλά ούτε στις ΗΠΑ ούτε στη Βρετανία, ούτε πουθενά στον κόσμο…

Σήμερα η ενημέρωση περνά, όλο και περισσότερο, από το διαδίκτυο, τα ηλεκτρονικά sites, τα blogs και τα μέσα «κοινωνικής δικτύωσης».

Κι αυτά, ούτε ελέγχονται, ούτε φιμώνονται, ούτε διαπλέκονται.

Μπλοκάρονται καμιά φορά (από επιδρομές των τρολς) αλλά εύκολα ξεμπλοκάρουν.

Επομένως η μάχη της ενημέρωσης εκεί δίνεται και από εκεί κερδίζεται.

Ναι, χρειάζονται και τα συμβατικά ΜΜΕ ακόμα! Έντυπα και ηλεκτρονικά.

Για να βάζουν φραγμό σε πάσης φύσεως λαϊκιστές.

Ακροδεξιούς ή ακροαριστερούς.

Ναι, χρειάζονται ακόμα και θα χρειάζονται πάντα!

Αλλά έχουν νόημα όταν είναι ελεύθερα, όχι όταν είναι κατευθυνόμενα…

Όταν προσφέρουν ενημέρωση, όχι όταν ταϊζουν «σανό»…

Όταν αφουγκράζονται την κοινωνία, όχι όταν προσπαθούν να τη χειραγωγήσουν εν ονόματι τις «πολιτικής ορθότητας».

Το πρόβλημα με τα συμβατικά ΜΜΕ στην Ελλάδα δεν είναι ΠΙΑ ότι υπήρξαν «διαπλεκόμενα»…

Η μάστιγα της «διαπλοκής» αποδυναμώθηκε από την ίδια την οικονομική κρίση (τη συρρίκνωση της «διαφημιστικής πίτας» και την χρεοκοπία των τραπεζών).

Το πρόβλημα με τα συμβατικά ΜΜΕ σήμερα είναι άλλο: Πως ακόμα και ΤΩΡΑ λειτουργούν ως μικρές και ετοιμόρροπες ναυαρχίδες της «πολιτικής ορθότητας»!

Την ώρα που καταρρέει η «πολιτική ορθότητα» σε όλο τον κόσμο.

Και δεν το έχουν αντιληφθεί ακόμα…

Η κοινωνία θα αγκαλιάσει εκείνα τα «συμβατικά» ΜΜΕ

που θα δώσουν τη μάχη να νικηθεί η τυραννία του ΣΥΡΙΖΑ!

Καθαρά! Αταλάντευτα. Και ανελέητα.

Αυτά τα ΜΜΕ θα επιβιώσουν.

Γιατί θα έχουν υπερασπιστεί τη δημοκρατία και την ελεύθερη ενημέρωση.

Όχι όσους υπηρετούν την προπαγάνδα του ΣΥΡΙΖΑ κι ύστερα διαμαρτύρονται όταν ο ΣΥΡΙΖΑ τους… «πνίγει».

Για να συνεχίσουν να τον υποστηρίζουν ξανά, μόλις χαλαρώσει λίγο τη «θηλιά»…

Την «επόμενη μέρα» (όταν θα μας έχει «αδειάσει τη γωνιά» ο ΣΥΡΙΖΑ) θα υπάρχουν και κανάλια και εφημερίδες.

Που θα έχουν κερδίσει το σεβασμό της κοινωνίας, επειδή πολέμησαν για να φύγει η Τυραννία.

Σήμερα είναι δοκιμασία για όλους. Αύριο θα είναι τίτλος τιμής.

Και πάντως θέση για όσους το έπαιξαν «επιτήδειοι ουδέτεροι», δεν θα υπάρχει…

Σε λίγο το «σανό» που ταϊζουν τον κόσμο, δεν θα τον τρώνε ούτε τα γαϊδούρια!

Τη δημοκρατία δεν την στήνουν στα πόδια της, ούτε οι ΔΟΛιοι θύτες ούτε τα αΔΟΛα θύματα.

Αλλά όσοι την υπερασπίζονται με πάθος. Και κόντρα στα δύσκολα.

Διαβάστε περισσότερα