Αγκαλιά με την ιδεολογική ηγεμονία της Αριστεράς

16:49 4/6/2018 - Πηγή: Antinews

Περνώντας χθες από την παλιά μου γειτονιά έριξα μια ματιά στη βιτρίνα ενός βιβλιοπωλείου, το ίδιο που επισκεπτόμουνα ως παιδί.

Αυτό που είδα αποτυπώνει ξεκάθαρα την ιδεολογική ηγεμονία της αριστεράς.

Υπήρχαν στην προθήκη σε περίοπτη θέση το «κράτος και επανάσταση» του Λένιν, ένα βιβλίο του Γκόργκι, ένα του Εντουάρντο Γκαλεάνο (αριστερός λατινοαμερικάνος), δυο βιβλία του εκσυγχρονιστή Βερέμη το ένα για τον Ανδρέα, το άλλο για τον Βενιζέλο, τους μύθους δηλαδή της κεντροαριστεράς, μια

ανάλυση για την εξέγερση των κολίγων στα 1935 εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή (ΚΚΕ) και μια βιογραφία του Τσέ.

Ο λίγος χώρος που απέμενε καλυπτόταν με μυθιστορήματα... τύπου Χρυσηίδα Δημουλίδου.

Ξέρετε ποιο είναι το μεγάλο πρόβλημα της Δεξιάς στην Ελλάδα; Δεν είναι αν θα πάρει ή όχι τις προσεχείς εκλογές. Είναι ότι δεν παράγει ιδέες. Ο λόγος της εξαντλείται σε νούμερα γύρω από την οικονομία και αναλύσεις της μικροπολιτικής μας καθημερινότητας αλλά «Ούκ επ' άρτω μόνω ζήσεται άνθρωπος”.

Ο μεγάλος υπεύθυνος γι’ αυτό είναι το κόμμα που υποδύεται την Ελληνική Δεξιά, η ΝΔ.

Η ΝΔ διαχρονικά δεν επέτρεπε να γίνει καμιά σοβαρή ιδεολογική συζήτηση στο εσωτερικό της από φόβο να μην φύγουν τα πρόβατα από το μαντρί αλλά και σκόπιμα συσκότιζε τις έννοιες «συντηρητικός», «φιλελεύθερος», «πατριώτης», «εθνικιστής» ώστε να παίρνει τα ψηφαλάκια από όλους.

Έτσι έρχονταν τα 40άρια και τα 45 άρια. Τα στελέχη της όμως μόλις έκαναν την δουλειά τους χλεύαζαν τους ψηφοφόρους -ειδικά το πιο δεξιό κομμάτι - και έγλυφαν την αριστερά και τους αγώνες της...

Κάπως έτσι φτάσαμε δεξιοί πρωθυπουργοί να καμαρώνουν σε συνέντευξή τους πως έχουν διαβάσει Μαρξ, κάπως έτσι φτάσαμε να ανεμίζουν μεσίστιες οι σημαίες για το θάνατο του Καπετάν Γιώτη, κάπως έτσι φτάσαμε δεξιά στελέχη με βλέψεις για τον Δήμο Αθηναίων να εμφανίζονται θαυμαστές της κυβέρνησης του βουνού.

Δεν είναι λοιπόν να απορεί κανείς γιατί η αριστερή βία χαίρει προστασίας από τα μίντια. Θεωρείται περίπου νόμιμη, ενώ η «δεξιά βία», που στην πραγματικότητα δεν υπάρχει εκτός από ελάχιστα κρούσματα, καταδικάζεται πρώτα από την ίδια την ΝΔ (ο Σύριζα δεν το κάνει αυτό) και από όλα τα μίντια.

Δεν είναι να απορεί κανείς γιατί ο Καρανίκας μπορεί να ονομάζει «αμόρφωτα εθνίκια» όσους μιλάνε για τον Μέγα Αλέξανδρο, ενώ ο Τζανακόπουλος μπορεί με άνεση να λέει «δεν με απασχολεί η γνώμη των επαγγελματιών πατριωτών».

Πού το βρήκανε αυτό το θράσος; Μα την απουσία δεξιού ιδεολογικού λόγου εκμεταλλεύονται.

Χρειάζεται λοιπόν σοβαρή ιδεολογική συζήτηση εντός της δεξιάς.

Το Μακεδονικό θα μπορούσε να είναι η αφορμή για σοβαρή συζήτηση αντί να εξαντληθεί το θέμα σε συνθήματα και συλλαλητήρια.

Ας πούμε την ώρα που οι εταίροι μας στους ευρωατλαντικούς θεσμούς( Δύση πρακτικά είναι η Ευρώπη του διαφωτισμού υπό την Αμερικανική κηδεμονία) μας πιέζουν να κλείσουμε ένα εθνικό θέμα εις βάρος των συμφερόντων μας, το «ανήκομεν εις την Δύσην» του Κωνσταντίνου Καραμανλή, επιτρέπεται να συζητηθεί ή είναι δόγμα; Εξ αποκαλύψεως αλήθεια;

Διαβάστε περισσότερα