Ακραίοι, Επικίνδυνοι, Θρασίμια - Τύραννοι!

20:22 9/8/2016 - Πηγή: Antinews

Στο ΣΥΡΙΖΑ υπάρχουν τριών κατηγοριών στελέχη:

--Οι ακραίοι αριστεροί! Άνθρωποι που δεν τρέφουν κανένα απολύτως σεβασμό για την αστική δημοκρατία και τους θεσμούς της. Ούτε για τις αρχές μιας ανοικτής δημοκρατικής κοινωνίας. Ούτε για την ανοικτή ελεύθερη οικονομία.

Όλα αυτά για τους ίδιους είναι «δεξιές» και «νεοφιλελεύθερες» «δοξασίες» που πρέπει να καταπολεμηθούν (ως ιδέες) και να ανατραπούν (ως θεσμοί).

Απολύτως ακατάλληλοι για να διαχειριστούν μια δημοκρατική διακυβέρνηση. Αλλά, τουλάχιστο,

ειλικρινείς. Δεν κρύβουν τις απόψεις τους. Π.χ. Κυρίτσης. Ή Σκουρλέτης…

--Οι θολωμένοι αριστεροί! Αυτοί είναι συμπαθέστεροι… «Δοκινχώτες» ενός νεανικού ριζοσπαστισμού της δεκαετίες του ’70. Τον κουβαλάνε μέσα τους από τότε. Τους καθορίζει, όπως καθορίζει όλους μας η εποχή της νιότης μας: Οι αναμνήσεις μας από τις νεανικές παρέες, τους νεανικούς έρωτες, τις συντροφιές, τα γλέντια, τα ξενύχτια, τις εμπειρίες των νεανικών μας χρόνων…

Οι περισσότεροι άνθρωποι τα ξεπερνάμε όλα αυτά. Χτίζουμε πάνω τους. Πάμε παραπέρα…

Αυτοί δεν πήγαν πουθενά! Έμειναν κολλημένοι εκεί…

Γύρω τους άλλαξε ο κόσμος, αυτοί αρνήθηκαν να αλλάξουν. Όπως ο Δονκιχώτης επέμενε να πολεμά… ανεμόμυλους νομίζοντας ότι σκοτώνει «δράκους» για να σώσει την αγαπημένη του Δουλτσινέα, που… δεν ήθελε ούτε ζωγραφιστό να τον δει!

Και πίσω του ο Σάντσο Πάντσα, ο «ακόλουθός του», καβάλα στο γαϊδούρι, ήξερε πολύ καλά τη «μούρλα» του αφέντη του, αλλά δεν του έλεγε τίποτε, δεν προσπαθούσε να τον βγάλει από τη αρρωστημένη του φαντασίωση. Είχε βολευτεί απόλυτα από την τρέλα του αφεντικού του…

--Τρίτον, λοιπόν, υπάρχουν και οι επιτήδειοι Σάντσο Πάντσα της περίπτωσής μας. Οι επαγγελματίες ιδεολόγοι του κρατισμού και οι επαγγελματίες πολιτικάντηδες του λαϊκισμού. Οι εκπρόσωποι πάσης φύσεως συντεχνιών που σήμερα απειλούνται, και που πουλάνε «αριστεροσύνη», για να προστατέψουν μυριάδες προνόμια που απολαμβάνουν και δεν θέλουν να τα χάσουν.

Πρώην ΠΑΣΟΚοι οι περισσότεροι από αυτούς, έμαθαν να πουλάνε το ιδιοτελέστατο και αντικοινωνικό ατομικό τους όφελος, ως «κοινωνικό αγώνα» και «αριστερό ήθος»!

Έμαθαν να κλείνουν δρόμους, να κλείνουν επιχειρήσεις, να κατεβάζουν διακόπτες του ηλεκτρικού, να καταλαμβάνουν υπουργεία, πανεπιστήμια, ολόκληρα κτίρια, ιδιωτικά ή δημόσια, να εκβιάζουν το κοινωνικό σύνολο για να περνάει η άποψή τους. Δηλαδή η διατήρηση ή επαύξηση των προνομίων τους!

Πάντα στο όνομα του «κοινωνικού συμφέροντος». Μόνο που τα προνόμιά τους, τα πληρώνει η κοινωνία ολόκληρη, αλλά τα εισπράττουν μόνον οι ίδιοι…

Όταν κλείνουν εκατοντάδες επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα και μένουν χιλιάδες άνθρωποι άνεργοι, δεν έχουν πρόβλημα.

Όταν διώχνεται η επένδυση από τις Σκουριές και μένουν χιλιάδες άνθρωποι άνεργοι δεν έχουν πρόβλημα.

Αλλά όταν απολύονται καθαρίστριες του Υπουργείου Οικονομικών με αμοιβές μεγαλύτερες από αυτές των γιατρών του ΕΣΥ και στη θέση τους προσλαμβάνονται καθαρίστριες του ιδιωτικού τομέα με πολύ πιο φυσιολογικές αποδοχές, χαλάνε τον κόσμο.

Πράγματι, οι περισσότεροι από αυτούς είναι πρώην ΠΑΣΟΚοι! Τους έχει αποκηρύξει πλέον το ίδιο το ΠΑΣΟΚ. Αλλά δεν πτοούνται. Και δεν ντρέπονται. Γι’ αυτούς η «ιδεολογία» είναι η εκάστοτε βολική «σημαία ευκαιρίας» για να κάνουν τη δουλειά τους…

Αυτές είναι οι βασικές κατηγορίες των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ.

Υπάρχουν και υπό-κατηγορίες βέβαια:

Όπως οι «πανεπιστημιακοί της αριστεράς»! Αρκετοί από δαύτους έκαναν ακαδημαϊκή σταδιοδρομία στην Ελλάδα της μεταπολίτευσης, επειδή ήταν «αριστεροί». Σε οποιαδήποτε άλλη χώρα δεν θα πήγαιναν πουθενά…

Εδώ προκόβουν, αλλά ω του θαύματος, με παλαιοσταλινικές ή τροτσκιστικές απόψεις.

Παράδειγμα: Δεν θα βρείτε πολλούς έλληνες πανεπιστημιακούς στα τμήματα Ιστορίας που δεν δηλώνουν οπαδοί κάποιας μαρξιστικής σχολής σκέψης.

Υπάρχουν βέβαια και μη μαρξιστές, αλλά σχεδόν… ΔΕΝ τολμάνε να μιλήσουν.

Ούτε θα βρείτε πολλούς καθηγητές των πολιτικών επιστημών που να μην έχουν ασπαστεί πλήρως ολόκληρη την ρετσέτα της αριστερής «πολιτικής ορθότητας». Υπάρχουν «διαφωνούντες», αλλά συνήθως δεν μιλάνε. Κι όταν μιλάνε, συνηθέστατα συγκεντρώνουν μύδρους απαξιωτικής κριτικής από τους συναδέλφους τους.

Παράδειγμα: Μια λαμπρή Ελληνίδα διανοούμενη, η Σώτη Τριανταφύλλου. Τα κείμενά της και τα βιβλία της σπάνια πηγή προβληματισμού, γνώσης, κριτικής σκέψης, τολμηρού στοχασμού και έμπνευσης. Και η γραφή της συναρπαστική. Αξίζει μια βόλτα στο διαδίκτυο για να σας πείσει. Θα δείτε και τι εμετικές επιθέσεις έχει υποστεί. Και θα φρίξετε.

Όλη αυτή η «μαφία» των «πανεπιστημιακών της αριστεράς» έχει και μιαν άλλη κακή συνήθεια: Όποια άποψη διαφωνεί με τις δικές τους, τη βγάζουν τάχα μου «αντι-επιστημονική»! Διότι οι ίδιοι, βέβαια, έχουν το μονοπώλιο της «επιστημονικής αλήθειας», τρομάρα τους…

Και οι επιστημονικοί τους ισχυρισμοί, συνήθως καταρρίπτονται ως τραπουλόχαρτα. Γιατί οι ίδιοι εκτός από ιδεοληπτικοί είναι κι ανυπόφορα… αδιάβαστοι!

Θυμάστε την περίπτωση με το περιβόητο βιβλίο ιστορίας της Έκτης Δημοτικού; Το υπερασπίστηκε τότε ολόκληρο το πανεπιστημιακό κατεστημένο! Κι ύστερα το εξέτασε η Ακαδημία Αθηνών και σχεδόν ομόφωνα το απέρριψε ως εντελώς ακατάλληλο. Κοινώς «σκουπίδι»! Μέσα σε 150 αραιογραμμένες και εικονογραφημένες σελίδες βρέθηκαν καμιά διακοσαριά λάθη!

Αληθινό θαύμα: Πως μπόρεσαν να χωρέσουν τόσα ιστορικά λάθη σε ένα τόσο σύντομο βιβλίο ιστορίας για παιδιά;

Κι όλοι εκείνοι οι «προφεσσόροι» που το υπερασπίζονταν ως τότε, σιώπησαν. Μερικοί μπορεί να ντράπηκαν. Οι περισσότεροι δεν έχουν καν τσίπα για να ντραπούν…

Στα ξένα πανεπιστήμια υπάρχουν όλες οι σχολές σκέψης. Τουλάχιστον στα καλά. Στα Ελληνική δημόσια πανεπιστήμια υπάρχουν μόνον οι διαφορετικές εκδοχές του μαρξισμού ή των νέο-μαρξιστικών ή παρα-μαρξιστικών ρευμάτων…

Που παντού αλλού θεωρούνται ήδη ξεπερασμένα ή περιθωριακά!

Και πάντως, όχι το… «άγιο δισκοπότηρο» της σύγχρονης γνώσης, όπως στην τραγική χώρα μας…

Και υπάρχουν βέβαια, και οι οπορτουνιστές παντός καιρού! Οι καιροσκόποι με το κάπα κεφαλαίο. Αυτοί που επικαλούνται την αριστερή ιδεολογία ως εφαλτήριο κοινωνικής ανόδου. Ως μέσο για να κάνουν τα προσωπικά τους deals. Ένα ιδιότυπο εργαλείο επαγγελματικής, επιχειρηματικής και πολιτικής δικτύωσης. Κι είναι πρόθυμοι να καταγγείλουν κάθε ανταγωνιστή τους ως «δεξιό» για να τον εξουδετερώσουν.

Οι περισσότεροι από αυτές τις υποκατηγορίες δεν έχουν και μεγάλη σχέση και με τον Μαρξισμό που τόσο συχνά επικαλούνται. Αναμασάνε ενίοτε κάποια μαρξιστικά τσιτάτα (χωρίς να έχουν διαβάσει το έργα στα οποία αναφέρονται), όπως επικαλούνταν, παλαιότερα, κάποιες «αντιστασιακές δάφνες» αγώνων στους οποίους οι ίδιοι δεν είχαν συμμετάσχει ποτέ τους!

Όλους αυτούς ΔΕΝ τους έφερε ο ΣΥΡΙΖΑ. Μη τρελαθούμε κι όλας…

Προϋπήρχαν. Για την ακρίβεια το αντίθετο συνέβη. Αυτοί προετοίμαζαν για χρόνια την έλευση του ΣΥΡΙΖΑ: Ήταν η «διείσδυσή» τους σε όλη την κοινωνία, και ιδιαίτερα στην ενημέρωση, τη διανόηση και τα Πανεπιστήμια, που διευκόλυνε τελικά να έλθει ο ΣΥΡΙΖΑ στη διακυβέρνηση.

Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής τους αποδέχθηκε από τη δεκαετία του 70. Είχε βέβαια, σοβαρό λόγο τότε: Να γίνει η «εθνική συμφιλίωση» πιο ανώδυνα, μετά από τρεις δεκαετίες διώξεων της Αριστεράς.

Αλλά αυτό πήρε στη συνέχεια σκανδαλώδεις διαστάσεις.

Ο Ανδρέας Παπανδρέου τους ανέδειξε και τους έχωσε παντού.

Οι κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας, σε ελάχιστες περιπτώσεις τόλμησαν να συγκρουστούν μαζί τους.

Ο Σημίτης τους ανέχθηκε σιωπηλά. Ο Κώστας Καραμανλής το ίδιο.

Το 2011 η ΝΔ του Αντώνη Σαμαρά και η Άννα Διαμαντοπούλου υπουργός Παιδείας τότε του ΓΑΠ, στήριξαν την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα που πέρασε με 253 ψήφους! Κι αυτό ήταν το πρώτο σοβαρό πλήγμα κατά της αριστεροκρατίας (και της αναξιοκρατίας) στα Πανεπιστήμια! Με τεράστια πολιτική συναίνεση τότε…

Το άσυλο παρανομίας καταργήθηκε! Η συμμετοχή των φοιτητών στη διοίκηση, αυτή η «μήτρα» της πιο απεχθούς συναλλαγής μέσα στους πανεπιστημιακούς χώρους, επίσης καταργήθηκε! Έγινε ένα ξεκίνημα να καθαρίσουν όλες αυτές οι συσσωρευμένες στρεβλώσεις δεκαετιών.

Κι ήλθε ο ΣΥΡΙΖΑ και ανέτρεψε όλες αυτές τις μεταρρυθμίσεις! Και μας επανέφερε στην ντροπιαστική κατάσταση όπου εγκληματικές ομάδες κουκουλοφόρων ΜΗ φοιτητών και συντεχνιακές κλίκες καθηγητών και διοικητικών υπαλλήλων, ελέγχουν τους πανεπιστημιακούς χώρους, όπως ΔΕΝ συμβαίνει σε κανένα μέρος του κόσμου…

Και σήμερα, επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, οι καταλήψεις γίνονται καθεστώς αποδεκτό και «επαινετό» από την κυβέρνηση. Εφ’ όσον βέβαια, τις οργανώνουν κουκουλοφόροι και «αλληλέγγυοι» που κραυγάζουν No borders!

Καταστρέφουν τα πάντα στο πέρασμά τους, το ελληνικό δημόσιο πληρώνει αγόγγυστα την αποκατάσταση των ζημιών, κανείς μέσα στις πανεπιστημιακές κοινότητες δεν νιώθει ασφαλής.

Προπηλακίζουν τους πάντες όταν δεν συμφωνούν μαζί τους.

Μιλάνε μόλις τώρα, για bullying στα σχολεία και δεν ντρέπονται!

Το bullying που υπάρχει εδώ και δεκαετίες στα πανεπιστήμια για καθένα μη ακροαριστερό δεν το ξέρουν; Δεν το βλέπουν; Δεν το έχουν ακουστά; Δεν τους ενοχλεί;

Σήμερα, επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ στήνουν το ένα «άβατο» μετά το άλλο. Και βγαίνουν υπουργοί της κυβέρνησης και τους χειροκροτούν.

Μέχρι και εγκληματίες υπερασπίζονται όταν συλλαμβάνονται.

Και κατήγγειλε ο ανεκδιήγητος Κυρίτσης ως «δεξιό μύθο» ότι «τάχα τους χαϊδολογάει ο ΣΥΡΙΖΑ»! Ποιόν «δεξιό μύθο»;

Πράγματι του χαϊδολογάνε. Και τους καλύπτουν. Και τους υποστηρίζουν ηθικά και υλικά. Και δεν το είπαν οι «δεξιοί». Το ΚΚΕ το είπε, πρώτο, στη Βουλή!

Η Παπαρήγα τους το είπε κατάμουτρα, όταν οι κουκουλοφόροι έκαιγαν την Αθήνα, το Δεκέμβριο του 2008:

--Από τα «μπλοκ» του ΣΥΡΙΖΑ βγαίνουν. Εσείς τους χαϊδεύετε…

Σε άλλες δημοκρατικές χώρες, όσοι καίνε αστυνομικούς ζωντανούς, συλλαμβάνονται και τρώνε 20 χρόνια φυλακή. Εδώ δεν συλλαμβάνονται κι αν γίνει καμιά «στραβή» και συλληφθούν, τρέχει όλη η… «Αριστερά και η Πρόοδος» να τους υπερασπιστεί. Οπότε και αφήνονται ελεύθεροι…

Σε άλλες δημοκρατικές χώρες, όσοι ληστεύουν τράπεζες συλλαμβάνονται. Είτε φοράνε… «μαύρα» είτε όχι. Δικάζονται και τρώνε 20 χρόνια κάθειρξη. Κι οι αστυνομικοί που τους έπιασαν παρασημοφορούνται...

Εδώ, αν τους πιάσει κανένας αστυνομικός μπορεί να βρει και το μπελά του. Γιατί όταν τους βγάλουν τις κουκούλες μπορεί να είναι και τα «καμάρια» μεγαλόσχημων αριστερών.

Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα συνονθύλευμα ακραίων ή θολωμένων και κολλημένων ιδεοληπτικών με πολύ δόση κρατιστών καιροσκόπων, που διακηρύττουν την αριστερά ως πρόσχημα και ασκούν τον κρατισμό ως επάγγελμα!

Αλλά το χειρότερο είναι πως έχουν ακραίους ανάμεσά τους και καλύπτουν τους ακραίους είτε τους έχουν ανάμεσά τους είτε βρίσκονται στο «αριστερό» περίγυρό τους.

Είναι η «παιδική ασθένεια» της κοινωνίας μας! Μόνο που οι παιδικές ασθένειες, αν σε χτυπήσουν ενήλικο πια, τις περνάς πολύ «βαριά» και μπορεί να κινδυνεύσει σοβαρά η υγεία σου. Ή να σου αφήσουν κουσούρι για πάντα…

Αυτή την παιδικά ασθένεια περνάμε σε ώριμη ηλικία.

Αυτή την επικίνδυνη νοσηρότητα.

Σε μια στιγμή που ο υπόλοιπος κόσμος, όλες αυτές τις ιδεοληψίες τις έχει προσπεράσει, τις έχει αφήσει πίσω του οριστικά.

Και σε μια συγκυρία, αλλά και σε μια περιοχή, όπου άλλοι μεγάλοι κίνδυνοι μας περιζώνουν από παντού.

Παντού αλλού, οι τζιχαντιστές κηρύσσουν πόλεμο κατά των χριστιανών. Κι εμείς εδώ έχουμε ομάδες κουκουλοφόρων να τραμπουκίζουν πιστούς μέσα στις εκκλησίες μας και τους ΣΥΡΙΖΑίους να τους καλύπτουν...

Έχουμε ομάδες κουκουλοφόρων να βάζουν βόμβες στα γραφεία της Ιεράς Συνόδου, και το ΣΥΡΙΖΑ απλώς να τους… αποδοκιμάζει.

Έχουμε προβλήματα με την Τουρκία και προβλήματα με την ασφάλεια των αεροδρομίων διεθνώς, κι έχουμε και το «Ρουβίκωνα» να χτυπάει ξένες αεροπορικές εταιρίες στο «Ελευθέριος Βενιζέλος» και την… Τουρκική πρεσβεία 20 μέτρα από το Μαξίμου! Κι όποτε συλλαμβάνονται οι… «Ρουβίκωνες» τους αφήνουν ελεύθερους μετά από μια-δύο ώρες. Δεν ξέρω αν τους ζητάνε και συγγνώμη…

Δεν έχουμε τίποτε να συζητήσουμε. Ούτε γι’ αυτούς ούτε μαζί τους.

Να φύγουν! Είναι φαντάσματα από το παρελθόν. Είναι επικίνδυνοι.

Να φύγουν. Κι αφότου φύγουν να ξεριζωθεί και κάθε φύτρα πίσω τους.

Είναι ακραίοι, είναι επικίνδυνοι, είναι θρασίμια.

Με δύο λόγια είναι τύραννοι!

Και σε αυτή τη χώρα, να το θυμάστε: Οι τύραννοι, δεν φτουράνε!

Δεν φτούρησαν ποτέ! Ούτε και τώρα θα φτουρήσουν…

Διαβάστε περισσότερα