Αναταραχή σε Αιγαίο και Κύπρο – Μποφόρ στο υπουργείο Εξωτερικών

13:42 13/7/2019 - Πηγή: Antinews

(Ανανεωμένο) Η μεταβατική πολιτική περίοδος που περνάει η χώρα μας, από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ στη νέα κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, συμπίπτει με την συνεχιζόμενη αναταραχή στα ελληνοτουρκικά και στην Κύπρο.

-Την ώρα που, προ ημερών, ο πρόεδρος της Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογάν, έστελνε τα συχαρίκια του στον πρωθυπουργό, Κυριάκο Μητσοτάκη, τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη

προέβαιναν σε μαζική παραβίαση του ελληνικού εναέριου χώρου. Κάτι που συνεχίστηκε τις επόμενες ημέρες.

-Στο μεταξύ, ήδη, υπό την τηλεοπτική κάλυψη των τουρκικών τηλεοπτικών δικτύων, συνεχίζεται η μεταφορά των ρωσικών αντιαεροπορικών συστημάτων, S-400, στην Τουρκία.

-Την ίδια στιγμή, ανανεώνονται οι “προειδοποιήσεις” της ΕΕ σε βάρος της Τουρκίας για τις προκλητικές κινήσεις της Άγκυρας στην Κύπρο, ενώ ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας, Μεβλούτ Τσαβούσογλου, ανταπαντά, εμμέσως πλην σαφώς, με άνοιγμα της “κάνουλας” για νέα κύματα μεταναστών – προσφύγων προς την Ελλάδα και την ΕΕ.

Είναι πασιφανές ότι η τουρκική τακτική για δημιουργία τετελεσμένων στην ευρύτερη περιοχή μας, που άρχισε με την καλλιέργεια έντασης από το μέσον του 2014, κλιμακώθηκε θεαματικά – και με αυξομειώσεις – τη διάρκεια 2015 – 2019, συνεχίζεται και θα συνεχιστεί τους επόμενους μήνες και χρόνια. Και είναι πολύ πιθανόν ότι η Άγκυρα, όπως ανέκαθεν έπραττε σε περιόδους πολιτικών ανακατατάξεων στην Ελλάδα, έτσι και τώρα θα σπεύσει να εκμεταλλευτεί τη μεταβατική περίοδο που περνάει η χώρα μας.

Υπουργεία Εξωτερικών και Άμυνας

Δυο από τα νευραλγικής σημασίας υπουργεία που θα κληθούν να σηκώσουν το βάρος των σοβαρών εξελίξεων, ως όλα δείχνουν, στην περιοχή μας, θα είναι το Εξωτερικών και το Άμυνας. Στο δεύτερο, υφυπουργός που φαίνεται ότι θα παίξει ιδιαίτερο ρόλο στα θέματα των Ενόπλων Δυνάμεων, τοποθετήθηκε ο πρώην αρχηγός ΓΕΣ, Αλκιβιάδης Στεφανής, ο οποίος φέρεται να ήταν “επιλογή” του Πάνου Καμμένου, όταν αυτός ήταν υπουργός Άμυνας. Εξάλλου, ο τελευταίος πολλάκις τον είχε εκθειάσει, ενώ όταν αποστρατεύθηκε, είχε διαμαρτυρηθεί για την απόφαση της προηγούμενης κυβέρνησης.

Ο Π. Καμμένος, ως γνωστόν, έμεινε γνωστός για τις παροιμιώδεις λεκτικές επιθέσεις του κατά της Τουρκίας, και για τις δριμείες ανταπαντήσεις του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών στο πρόσωπό του. Τόσο που η “κόντρα” τους έτεινε να λάβει μορφή προσωπικής βεντέτας. Παρ’ ότι ήταν εμφανέστατο ότι ο ένας άλειφε βούτυρο στο ψωμί του άλλου.

Αναμφισβήτητα, όμως, επρόκειτο για κατάφωρη “εισβολή” ενός αναρμόδιου περί τα θέματα της εξωτερικής πολιτικής στα χωράφια του υπουργείου Εξωτερικών. Κάτι που δεν πρέπει να επαναληφθεί τώρα. Και αυτό είναι ευθύνη του υπουργού Εξωτερικών, Νίκου Δένδια, ο οποίος παρ’ ότι δεν έχει θητεύσει στο παρελθόν στο υπουργείο Εξωτερικών, είναι ένας έμπειρος πολιτικός που διαχειρίστηκε σημαντικά κυβερνητικά πόστα στο παρελθόν, και, ως εκ τούτου, μπορεί να αφήσει μια θετική παρακαταθήκη στο υπουργείο Εξωτερικών.

Σενάρια για “αυλές”

Ωστόσο, δεν έκλεισε ούτε μια εβδομάδα στο νευραλγικό πόστο που υπουργού Εξωτερικών, και ήδη άρχισαν “διαρροές” και “πληροφορίες” ότι πρόσωπα, τα οποία διαθέτουν άμεσους διαύλους επικοινωνίας με το μέγαρο Μαξίμου, τον υποσκάπτουν. Πολύ περισσότερο ότι θέλουν να τον περιορίσουν σε μια διακοσμητική θέση και ότι το “κουμάντο” στα θέματα της εξωτερικής πολιτικής θα το κάνει το διπλωματικό γραφείο του νυν πρωθυπουργού.

Βέβαια, κάτι τέτοιο δεν αποτελεί πρωτοτυπία. Παρ’ ότι στο παρελθόν το διπλωματικό γραφείο του εκάστοτε πρωθυπουργού στο νεοκλασσικό της Βασιλίσσης Σοφίας, ήταν σχεδόν διακοσμητικό, κατά πληροφορίες, στα χρόνια του ΣΥΡΙΖΑ επιχειρήθηκε να έχει παρεμβατικό ρόλο. Κάτι, όμως, που, κατά τις ίδιες πληροφορίες, συνάντησε την κάθετη εναντίωση του πρώην υπουργού Εξωτερικών, Νίκου Κοτζιά.

Σύμφωνα, λοιπόν, με πληροφορίες που διακινούνται εσχάτως στους διαδρόμους του υπουργείου Εξωτερικών, ρόλος εξωθεσμικού “υπουργού” Εξωτερικών επιφυλάσσεται για την διευθύντρια του διπλωματικού γραφείου του Κυριάκου Μητσοτάκη, Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου, καθώς και για την πρώην υπουργό Εξωτερικών, Ντόρα Μπακογιάννη, η οποία έχει στενότατους δεσμούς με το “βαθύ κράτος” του υπουργείου. “Συνδικαλιστικά”, επίσης, δεν φαίνεται να υπάρξει κάποια “αντίσταση”, αφού η ΝΔ, ήδη από εποχής ΣΥΡΙΖΑ, ελέγχει την Ένωση Διπλωματών με πρόσωπο, το οποίο υπηρετούσε στο γραφείο του πρώην τομεάρχη Εξωτερικών του κόμματος, Γ. Κουμουτσάκου.

Ήδη, ακούγεται ότι η Α. Παπαδοπούλου σχεδιάζει την κατάργηση των αποφάσεων του Υπηρεσιακού Συμβουλίου του υπουργείου Εξωτερικών. Κάτι που πρακτικά σημαίνει την πλήρη ανατροπή, μεταξύ των άλλων, των αποφάσεων για τοποθετήσεις διπλωματών στις πρεσβείες μας ανά τον κόσμο. Γεγονός που συνεπάγεται ισχυρούς κραδασμούς στις δομές της ελληνικής διπλωματίας.

Βέβαια, το “σιωπηρό πρωτόκολλο” του συγκεκριμένου υπουργείου δίδει τη δυνατότητα σε κάθε νέα κυβέρνηση να τοποθετήσει στις πιο σημαντικές ελληνικές πρεσβείες (Άγκυρα, Ουάσιγκτον, Βερολίνο, Πεκίνο, κ.λ.π) τους “δικούς” της ανθρώπους. Μένει να φανεί κατά πόσον θα είναι με αξιοκρατικά κριτήρια και όχι με κομματικά. Εξάλλου, οι υπηρετούντες στα περισσότερα πόστα μόνον ως Συριζαίοι δεν θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν. Επιπλέον, στην περίπτωση της Άγκυρας δεν χωρούν πειραματισμοί και παιχνίδια κομματικών ημετέρων, ειδικά σε αυτή την συγκυρία στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Πόσο μάλλον, που ο σημερινός πρέσβης μας στην Τουρκία δεν έχει ολοκληρώσει τη θητεία του, και, εκτός των άλλων, θεωρείται ικανός.

Να σημειωθεί πως η Α. Παπαδοπούλου, όταν ανήλθε στην κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ, ήταν επικεφαλής της Μόνιμης Ελληνικής Αντιπροσωπείας στην ΕΕ, στις Βρυξέλλες. Απομακρύνθηκε, σύμφωνα με τους ισχυρισμούς κύκλων του ΣΥΡΙΖΑ, επειδή κατά την “θερμή” περίοδο του 2015, φέρεται να ενημέρωνε κατά προτεραιότητα πρώην κορυφαίο πολιτικό παράγοντα για τις σοβαρότατες διεργασίες όπου παιζόταν η τύχη της χώρας μας στην Ευρωζώνη. Λέγεται ότι ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας έδωσε εντολή στον Νίκο Κοτζιά να την απομακρύνει, ενώ οι ίδιοι κύκλοι υποστηρίζουν ότι υπέρ της μη απομάκρυνσής της είχε μεσολαβήσει ο γερμανικός παράγοντας απευθείας στον τότε Έλληνα πρωθυπουργό (!).

Τελικώς, η Α. Παπαδοπούλου βρέθηκε να υπηρετεί ως εκπρόσωπος της ΕΕ στην Πρίστινα, και λέγεται ότι έχει καλή γνώση των βαλκανικών υποθέσεων. Στο Κοσσυφοπέδιο, όπου, ως γνωστόν, είναι ιδιαίτερα βαρύνων ο ρόλος του γερμανικού παράγοντα. Να σημειωθεί ότι παρόμοιες “τοποθετήσεις” έχουν καταγραφεί και στο παρελθόν. Όπως για παράδειγμα του Αλεξ Ρόντος, του ελληνοαμερικανού συμβούλου του Γιώργου Παπανδρέου, ο οποίος τοποθετήθηκε ως ειδικός απεσταλμένος της ΕΕ για χώρες της Αφρικής.

Το πρώτο δωράκι στις ΗΠΑ

Είναι προφανές ότι σε αυτή τη λεπτή περίοδο για τις γεωπολιτικές ισορροπίες στην ευρύτερη περιοχή μας, όπου ήλθε να προστεθεί η –αναμενόμενη– “κρίση των S-400” (με κάποια αντίστοιχα χαρακτηριστικά της “κρίσης των πυραύλων” στην Κούβα), δεν χωρούν πειραματισμοί στο υπουργείο Εξωτερικών.

Τα πρώτα δείγματα γραφής του υπουργείου Εξωτερικών δεν είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντικά, αν ληφθεί υπόψιν ότι ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών, Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης, δεν έχει εμπειρία σε θέματα εξωτερικής πολιτικής, ενώ ο υφυπουργός για θέματα Απόδημου Ελληνισμού, εκδότης και διευθυντής της εφημερίδας, “Εθνικός Κήρυκας” της Νέας Υόρκης, Αντώνης Διαματάρης, ήδη έχει στοχοποιηθεί από – προσκείμενα στον ΣΥΡΙΖΑ – ΜΜΕ για την φιλοχουντική αρθρογραφία του στο μακρινό παρελθόν, ενώ μόλις πρόσφατα ήλθε σε δημόσια ρήξη με τον αμερικανό πρέσβη στην Αθήνα, Τζέφρυ Πάγιατ. Σύμφωνα με πληροφορίες που είδαν το φως της δημοσιότητας, η θητεία του Τ. Πάγιατ επεκτάθηκε κατά ένα έτος, μέχρι το καλοκαίρι του 2020.

Με το “καλημέρα”, πάντως, οι ΗΠΑ φαίνεται πως πήραν το “δωράκι” τους, αφού η ελληνική κυβέρνηση αναγνώρισε τον – αμφιλεγόμενο – Χουάν Γκουάϊντο, ως μεταβατικό πρόεδρο της Βενεζουέλας. Ο Αλέξης Τσίπρας φέρεται να είχε δεχτεί ισχυρές πιέσεις από τον αμερικανικό παράγοντα για να πράξει το ίδιο, αλλά το απέφευγε, στοιχιζόμενος πίσω από τις πράγματι πολλές ευρωπαϊκές χώρες που κι αυτές δεν ήθελαν να προβούν σε μια τέτοια κίνηση.

Κατά συνέπεια, ο Τ.Πάγιατ θα πρέπει να είναι τώρα ικανοποιημένος από αυτή την χειρονομία της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Το εύλογο ερώτημα που προκύπτει, είναι εάν, έναντι της αναγνώρισης Γκουάϊντο, θα εισπράξει η Ελλάδα σοβαρά ανταλλάγματα, ή απλά τζάμπα ιδεοληψίες μετατρέπονται σε εξωτερική πολιτική, χάριν αξιώσεων της Ουάσιγκτον. Να σημειωθεί ότι, ούτως ή άλλως, η προτίμηση ανάμεσα στη “μαφία Μαδούρο” και στη “μαφία της αντιπολίτευσης”, ουδόλως τιμά την εξωτερική πολιτική μας. Άρα, επουδενί πρέπει να δοθεί χωρίς ανταλλάγματα από την αμερικανική πλευρά.

Ντουφεκιές στον αέρα

Τέλος, το υπουργείο Εξωτερικών, επουδενί πρέπει να συρθεί σε λεονταρισμούς απέναντι στην Τουρκία. Είναι κατανοητόν, βέβαια, ότι η ηγεσία του, την πρώτη κιόλας ημέρας της ανάληψης των καθηκόντων της, ήθελε να στείλει στην Άγκυρα ένα μήνυμα των προθέσεών της. Γι’ αυτό, ως όλα δείχνουν, εξέδωσε μια σκληρή ανακοίνωση για τις έρευνες της Τουρκίας στην Κύπρο.

Ωστόσο, παρέμεινε σιωπηλή, όταν το υπουργείο Εξωτερικών της Τουρκίας απάντησε στην Ελλάδα σε επίσης υψηλούς τόνους. Και όμως, όπως είναι γνωστό ακόμα και στον τελευταίο διπλωμάτη, όποιος ανοίγει λεκτική αντιπαράθεση, είτε έχει στόχο του, στη συνέχεια, να κλιμακώσει με πόλεμο ανακοινώσεων, είτε να εξυπηρετήσει κάποιους γενικότερους διπλωματικούς στόχους της χώρας. Στην προκειμένη, η ελληνική ανακοίνωση φάνηκε ως ντουφεκιά στον αέρα.

Η Αθήνα δεν έχει κανένα λόγο να προβαίνει σε επικοινωνιακούς παλληκαρισμούς. Η ίδια είναι που πρέπει να επιλέγει την ώρα και τους στόχους της. Αλλιώς κινδυνεύει να συρθεί στο καλά γνώριμο – για την Άγκυρα - γήπεδο των επικοινωνιακών πυροτεχνημάτων, και να καταστεί γραφική, όπως ο Π. Καμμένος στην αντιπαράθεσή του με το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών.

Διαβάστε περισσότερα