Ανόητοι ερασιτέχνες διαλύουν την Ευρωπαϊκή Ένωση

11:27 27/3/2013 - Πηγή: Antinews

Ένα απίστευτο θέατρο του παραλόγου με ηθοποιούς που ούτε κομπάρσοι σε σχολική γιορτή δε θα ήταν, παίζεται τις τελευταίες ώρες στην Ευρώπη και φυσικά στις πλάτες εκατομμυρίων Ευρωπαίων.

Είναι η Κύπρος μοναδική περίπτωση; Θα χρησιμοποιηθεί ως λύση και σε άλλες περιπτώσεις; Άνοιξε ο δρόμος για κούρεμα καταθέσεων

όταν κάποιες τράπεζες καταρρέουν; Θα πληρώνουν οι αποταμιευτές τα σπασμένα των τραπεζιτών;

Αυτά τα ερωτήματα υπάρχουν σε όλο τον κόσμο στην Ευρώπη που αισθάνεται ανασφάλεια για τις αποταμιεύσεις του, ακόμη και αν είναι Γερμανός. Το 54% των Γερμανών δεν αισθάνεται ότι είναι ασφαλείς οι καταθέσεις του, κι αυτό γιατί κάποιοι τυχάρπαστοι ερασιτέχνες όπως ο Ντάισελμπλουμ ή ο Μπαρνιέ παίζουν επικίνδυνα παιχνίδια.

Στην αρχή ήταν ο πρόεδρος του Γιούργκρουπ που είπε ότι η λύση της Κύπρου μπορεί να χρησιμοποιηθεί κι αλλού. Μετά, όμως το πήρε πίσω λέγοντας ότι είναι μοναδική περίπτωση. Χθες επανήλθε λέγοντας ότι δε μπορεί να πληρώνουν τις τράπεζες μόνο οι φορολογούμενοι αλλά και οι μέτοχοι και οι καταθέτες, εξισώνοντας τους μεν με τους δε. Οι αγορές κατέρρευσαν από τις δηλώσεις του αλλά ο Ολλανδός ξανά με δηλώσεις του επιβεβαίωσε το ρόλο του γερμανικού λαγού.

Πολλοί τον χαρακτήρισαν ερασιτέχνη, άπειρο ή άσχετο με τα οικονομικά ήρθε όμως η εκπρόσωπος του Ευρωπαίου Επιτρόπου, Μισέλ Μπαρνιέ, να μιλήσει για νομοσχέδιο που ετοιμάζει η Κομισιόν για κούρεμα καταθέσεων άνω των 100.000 ευρώ. Ανάλογες δηλώσεις έκανε χθες και ο Φινλανδός πρωθυπουργός, Γιούρκι Κατάινεν, ο οποίος είπε ότι η ευρωπαϊκή τραπεζική ένωση θα πρέπει να περιλαμβάνει τη γενική ιδέα της συμμετοχής του ιδιωτικού κλάδου στο σχέδιο διάσωσης «αν θέλει να ακολουθεί τους κανόνες περί δίκαιης οικονομίας της αγοράς».

«Η άποψή μου είναι ότι όλη η τραπεζική ενοποίηση θα πρέπει να περιλαμβάνει το σκεπτικό του bail-in» δήλωσε σε σεμινάριο, σύμφωνα με το Reuters.

Αμφιβάλλει κανείς για τους «λαγούς» της Μέρκελ;

Ήρθε όμως η ΕΚΤ να διαχωρίσει τη θέση της με τον Έβαλντ Νοβότνι, μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας να λέει πως η τραπεζική κρίση στην Κύπρο είναι μια ειδική περίπτωση και το πακέτο διάσωσης που εφαρμόστηκε δεν αποτελεί «μοντέλο» για άλλες χώρες. Επίσης πρόσθεσε πως οι κεφαλαιακοί περιορισμοί στις τράπεζες της Κύπρου πρέπει να αρθούν το συντομότερο.

Μαλλιά κουβάρια δηλαδή και στη μέση ολόκληρο το ευρωπαϊκό τραπεζικό οικοδόμημα. Άραγε τι θέλουν; Να μας πουν οι Γερμανοί να βάζουμε τις αποταμιεύσεις μας στις γερμανικές τράπεζες ώστε να ηρεμήσουμε κι εμείς να σταματήσουν κι αυτοί να παίζουν με τη φωτιά.

Όμως, το θέμα του κουρέματος δεν είναι το μοναδικό για να μας δείξει το χάος που επικρατεί στην Ευρώπη όπου μια δράκα ανθρώπων με αρχηγούς τη Μέρκελ και τον Σόιμπλε κάνουν κουμάντο.

Ο Ολάντ και ο Ραχόι συναντώνται στο Παρίσι, και μετά από μια εβδομάδα «αφωνίας» αποφασίζουν να πουν ότι είναι μοναδική περίπτωση η Κύπρος και δεν κινδυνεύουν οι καταθέσεις. Τώρα το θυμήθηκαν, μόνο απέναντι στη Γερμανία είναι «γατούλες».

Ο πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου μιλά για έγκλημα σε βάρος της Κύπρου που αντιμετωπίστηκε λες και όλοι οι Κύπριοι ήταν γκάγκστερ. Ο δε υπουργός Εξωτερικών της χώρας, λέει ότι η Γερμανία θέλει να γίνει ηγεμόνας της Ευρώπης, να εγκαθιδρύσει τη «γερμανική Ευρώπη». Προφανώς τώρα το θυμήθηκαν οι Λουξεμβούργιοι να αντισταθούν. Ίσως γιατί είναι το μεγαλύτερο «πλυντήριο» της Ευρώπης.

Παράλληλα, οι Ευρωπαίοι δείχνουν να μην εμπιστεύονται την Ευρώπη και κυρίως της Γερμανία. Η Πολωνία δε θέλει να μπει στο ευρώ ενώ η μεγαλύτερη γερμανική τράπεζα η Deutsche Bank απειλείται με υποβάθμιση.

Και στην Κύπρο κανείς δεν ξέρει πότε θα ανοίξουν οι τράπεζες, πόσο θα είναι τελικά το κούρεμα, τι θα γίνει με μια σειρά από θέματα όπως τα δάνεια, τα ομόλογα, οι μετοχές των τραπεζών κ.λπ. Το απόλυτο μπάχαλο δηλαδή δημιούργησαν οι Γερμανοί και οι δορυφόροι τους, την ίδια στιγμή που ακούγονται φωνές για κούρεμα του ελληνικού χρέους μόλις γίνουν οι γερμανικές εκλογές.

Η Ευρώπη, βρίσκεται στα χέρια επικίνδυνων ερασιτεχνών που τελικά αποδεικνύεται ότι δεν είναι πανούργοι. Είναι ανόητοι κατά φαντασίαν ηγεμόνες που οδηγούν το μεγαλύτερο επίτευγμα των τελευταίων 60 ετών, την Ευρωπαϊκή Ένωση στη διάλυση.