Αθάνατα έθιμα

17:34 1/4/2016 - Πηγή: Antinews

Χθες βράδυ, παραμονή της Πρωταπριλιάς, τηλεφώνησα σε ηλικιωμένο, αγαπητό μου θείο, ο οποίος είχε πρόσφατα υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση, να δω πώς είναι. Προς το τέλος της συνομιλίας μαζί με τα "Περαστικά" τού ευχήθηκα και "Καλό Μήνα!", για την ερχόμενη πρωτομηνιά. Και η κουβέντα πήγε στο χαριτωμένο έθιμο της αθώας εξαπάτησης δια ψευδολογημάτων.

"Ψυχράναμε", είπε λακωνικά και εύστοχα ο θείος αναφορικά με τις παραδόσεις και τα έθιμα, όχι μόνο σχετικά με την Πρωταπριλιά. Κρίσεις έχουν περάσει πολλές οι Έλληνες. Όμως και στις πιο δύσκολες στιγμές έβρισκαν παρηγοριά και καταφύγιο

ακριβώς στην Ελληνικότητά τους. Στη στέρεα αντίληψη εθνικής ταυτότητος, η οποία εκδηλωνόταν και με την τήρηση των εθίμων που πήγαζαν από και στοιχειοθετούσαν την ταυτότητα αυτή και τον Ελληνικό Τρόπο. Με το διαχωρισμό κάποιων ημερών ως εορτών, που έδιναν ανάσα στις δυσκολίες του βίου.

Το Φθινόπωρο ήξερε ο 'Έλληνας ότι θα εορτάσει τον Μυροβλήτη, την Επέτειο της 28ης Οκτωβρίου, και μετά θα αναμένει και θα προετοιμάζεται για τη μεγάλη εορτή των Χριστουγέννων. Αρχές Ανοίξεως ότι θα εορτάσει την αναγέννηση της Φύσεως, με μασκαρέματα, πειράγματα, συλλογικά γλέντια και τολμηρά τραγούδια, ύμνους στην ευγονία και στην καρποφορία. Ότι θα δοξάσει την Εθνική Παλιγγενεσία, κατόπιν θα διασκεδάσει την Πρωταπριλιά κοροϊδεύοντας τον περίγυρο του, ενώ βρίσκεται στην πορεία προς τη Λαμπρή, όπου ο ίδιος περίγυρος θα συναχτεί γύρω από φωτιές, οβελίες και γιορτινά τραπέζια.

Η επικράτηση μετά τη Μεταπολίτευση των αντεθνικών, κομμουνιστικών ιδεών και αντιλήψεων έκανε την εγγενή επιθυμία εορτασμού των εθνικών και θρησκευτικών επετείων σχεδόν μίασμα. Ο κόσμος διστάζει ακόμα και κρεμάσει την ελληνική σημαία στο μπαλκόνι του, μη τυχόν χαρακτηριστεί "εθνικιστής". Ενώ η παρατεταμένη οικονομική κρίση των τελευταίων ετών έχει μεταλλάξει τους Έλληνες σε κοινωνικά αυτόματα. Τα οποία βολοδέρνουν όλη μέρα για να καλύψουν φόρους, λογαριασμούς και υποχρεώσεις. Πού λοιπόν διάθεση για αναζήτηση ευρηματικών, πρωταπριλιάτικων ψεμμάτων.

Πώς λοιπόν, όταν απώλεσε τον Ελληνικό Τρόπο, να βρει ο Έλληνας εσωτερικό στήριγμα και ψυχολογικό εφαλτήριο για νέα ανάταση;

Κλείσαμε με τον θείο σε κλίμα ελεγχόμενης πλην αμοιβαίας απαισιοδοξίας. Την επομένη αποδείχθηκε πως είχαμε δίκιο να τηρούμε την απαισιοδοξία υπό έλεγχο.
Και όμως, οι Έλληνες έχουν ακόμα όρεξη να τηρούν τα έθιμα. Ο, κατά Ζωή "δυστυχώς θα κάνω τον Καμμένο ΥΠΕΘΑ", αξιότιμος Υπουργός Εθνικής Αμύνης κ. Πάνος Καμμένος μόλις προσγειώθηκε στην Κύπρο, Πρωταπριλιά ανήμερα, στις 8:30 π.μ. με το πρωθυπουργικό αεροπλάνο ενώ στις 8:35 π.μ. προσγειωνόταν στο ίδιο αεροδρόμιο το αεροσκάφος της Aegean της γραμμής, δήλωσε : "Μέχρι το Πάσχα και η Ελλάδα βγαίνει απ' το Μνημόνιο!".
Ωσαννά!

Βεβαίως τα χαριτωμένα της ημέρας θα ξεχαστούν. Όμως αυτός που ανέδειξε τους κομμουνιστές κυβέρνηση, αυτός που έκανε εφικτό εκείνο που είχε αποτρέψει το αίμα χιλιάδων Ελλήνων τον Δεκέμβριο του 1944 και το 1947-49, να είναι βέβαιος ότι η καθοριστική συνδρομή του στο έγκλημα δεν θα λησμονηθεί από την Ιστορία τούτου του τόπου. Ακόμα κι αν, με την λαθροεισβολή την αποδοχή της οποίας ο ίδιος συνυπογράφει, μείνουν ολιγάριθμοι ιθαγενείς. Πέρασαν 2.500 χρόνια. Οι Έλληνες δεν ξέχασαν το όνομα εκείνου που βοήθησε τους Μήδους επιτέλους να διαβούνε.

Διαβάστε περισσότερα