"Χουριέτ": Λοιπόν, είναι η Κωνσταντινούπολη ελληνική πόλη;

Τις προκλητικές δηλώσεις του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν σχολιάζει ο δημοσιογράφος της "Χουριέτ", Μπουράκ Μπεκντίλ, σε άρθρο με τίτλο "Λοιπόν, είναι η Κωνσταντινούπολη ελληνική πόλη;" Ιδού τι γράφει:

Ορισμένοι παρατηρητές έχουν τον τελευταίο καιρό συμβουλεύσει τις ξένες κυβερνήσεις να μην ανησυχούν πάρα πολύ για τις επιθετικές, αλυτρωτικές δηλώσεις της Τουρκίας (μέσω του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν), διότι γίνονται για εσωτερική κατανάλωση και όχι για το ξένο κοινό. Λοιπόν, και ναι και όχι.

Είναι αλήθεια πως η αναθεωρητική/εθνικιστική ρητορική πουλάει

πολύ καλά στην ιδεολογική αγορά της Τουρκίας (και όλο και περισσότερο και σε άλλες χώρες). Είναι, επίσης, αλήθεια, πως τα σχόλια του Ερντογάν στοχεύουν στον μέσο ψηφοφόρο – τον Τούρκο ψηφοφόρο που μπορεί να πείσει πιο εύκολα με την αλυτρωτική ρητορική του που περιλαμβάνει φράσεις όπως "το ένδοξο παρελθόν μας", "η σοβαρή αδικία που υπέστη το μεγάλο έθνος μας πριν από έναν αιώνα", "τι χρειάζεται για να διορθώσουμε τη λάθος ροή της ιστορίας" ή "μια μέρα θα αναβιώσουμε την αυτοκρατορία μας". Προσθέστε σε αυτά την ρητορική "είμαστε οι πιο ευσεβείς Μουσουλμάνοι" και δε θα κερδίσετε απλά έναν ψηφοφόρο αλλά έναν αφοσιωμένο οπαδό που θα είναι προετοιμασμένος να πεθάνει ή να σκοτώσει για σας.

Αλλά το γεγονός ότι το κύριο target group του Ερντογάν είναι ο μέσος Τούρκος ψηφοφόρος δεν αλλάζει το γεγονός ότι ο ίδιος πιστεύει ολόψυχα σε ό,τι λέει, ή ότι θα μπορούσε να μετατρέψει τη ρητορική σε κάποια παράλογη δράση κάποια μέρα, αν θεωρήσει, σε μια στιγμή εσφαλμένου υπολογισμού, ότι η Τουρκία είναι αρκετά ισχυρή ώστε να "διορθώσει τη λάθος ροή της ιστορίας", σύμφωνα με τα λόγια του πρώην πρωθυπουργού της Τουρκίας Αχμέτ Νταβούτογλου.

Επιπλέον, τροφοδοτώντας ένα τέτοιο συναίσθημα σε μια κοινωνία γνωστή για την ξενοφοβία, την νοοτροπία αυτο-απομονωτισμού και μια συλλογική επιθυμία να επιστρέψει στις ημέρες της δόξας, θα μπορούσε να είναι πολιτικά επικίνδυνο μακροπρόθεσμα, δεδομένου ότι ένας από τους 18χρονους "στρατιώτες" του Ερντογάν σήμερα θα γίνει κατά πάσα πιθανότητα ο Τούρκος ηγέτης σε λίγες δεκαετίες - ένας άλλος και ακόμα πιο οργισμένος Ερντογάν.

Το πιο σημαντικό, η ρητορική του Ερντογάν δεν στερείται μόνο της απλούστερης λογικής, αλλά είναι επίσης ασυνεπής. Ξεχάστε την τελευταία αλυτρωτική ομιλία του, που υποτίθεται ότι η Τουρκία σήμερα θα μπορούσε να είχε 3,5- 4 εκατ. τετραγωνικά χιλιόμετρα γης, αντί των 780.000 τετραγωνικά χιλιομέτρων της. Θα μπορούσε να έχει. Αλλά αυτό δεν γίνεται. Γιατί, στο μυαλό ισλαμιστών, έχει σημασία το μέγεθος; Είναι η Τουρκία, με οποιοδήποτε αξιόπιστα διεθνή κριτήρια, μια χώρα καλύτερη από ό,τι, ας πούμε, η Ελβετία - η οποία βρίσκεται σε 41.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα, ή το 5 τοις εκατό της τουρκικής γης;

Στην ίδια ομιλία ο Ερντογάν αναφέρθηκε στα ελληνικά νησιά στο Αιγαίο Πέλαγος. "Αυτά τα νησιά κάτω από την μύτη μας ήταν δικά μας" είπε. ''(Σε αυτά τα νησιά) υπάρχουν μνημεία μας, η ιστορία μας, τα τζαμιά μας…'' Αυτό είναι αλήθεια. Αλλά εφαρμόζοντας την ίδια λογική σε αυτό που είναι σήμερα η Τουρκία, μπορεί κανείς να οδηγηθεί σε αξιώσεις που σίγουρα δεν θα αρέσουν στον Ερντογάν.

Εάν το "να έχουν χώρους λατρείας, ιστορία και μνημεία (από το παρελθόν)'' σε χώρες του εξωτερικού μπορεί να δίνει στις ξένες χώρες το δικαίωμα να διεκδικούν εδάφη, τότε εμείς οι Τούρκοι θα πρέπει να μαζέψουμε τα πράγματά μας και να υπομείνουμε τις δυσκολίες ενός μακρινού ταξιδιού σε κάποια μακρινή στέπα. Ξεχάστε τα αμέτρητα μνημειακά και ιστορικά σημάδια στα εδάφη της Ανατολίας που ανήκουν στην προ-τουρκική εποχή, και σημειώστε μόνο το γεγονός πως, πρώτον η πατριαρχική μητρόπολη των Ελληνορθοδόξων στην Κωνσταντινούπολη, που οι οπαδοί του Ερντογάν με τόσο πάθος θέλουν να μετατρέψουν σε τζαμί, χτίστηκε το 537 μ.Χ. ή 816 χρόνια προτού χτιστεί το πρώτο τζαμί στην πόλη και δεύτερον, επειδή ο κος Ερντογάν μιλά συχνά για τον "στόχο 2071", συνδυάζοντάς το με το έτος 1071 που σηματοδοτεί την έλευση των Τούρκων στις περιοχές της Ανατολίας, παραδέχεται ότι υπήρχαν μη τουρκικοί πολιτισμοί, τόποι λατρείας και ιστορίας στα εδάφη που είναι σήμερα η Τουρκία.

Αυτό βέβαια, δεν σημαίνει πως αυτοί οι μη τουρκικοί πολιτισμοί έχουν σήμερα κάποια νόμιμη διεκδίκηση επί του τουρκικού εδάφους. Όπως και η οθωμανική ιστορία ή τα τζαμιά σε γειτονικές χώρες δε θα έπρεπε να δώσουν νόμιμη αξίωση στην Τουρκία να διεκδικεί αυτό που σήμερα είναι μια ξένη χώρα. Ο Ερντογάν ισχυρίζεται ότι παραδίδει μαθήματα ιστορίας σε όλους. Θα πρέπει όμως πρώτα να μάθει πως η ιστορία δεν ξεκίνησε το 1071 ή το 1453.

hurriyetdailynews.com

Διαβάστε περισσότερα

Keywords
Τυχαία Θέματα