«Διαχείριση συμβόλων» καὶ τὸ αὔριο τῆς Κεντροδεξιᾶς

22:05 24/5/2012 - Πηγή: Antinews

Ἂν «ἡ πολιτικὴ εἶναι ἡ διαχείριση τῶν συμβόλων», τότε ἡ Νέα Δημοκρατία ἔχει παραμελήσει ἕνα ἀπὸ τὰ πλέον σημαντικὰ σύμβολα.

Ἡ Νέα Δημοκρατία εἶναι ἕνα κόμμα μὲ σημαντικὴ συνεισφορά, τὸ ὁποῖο θὰ κλείσει ὁσονούπω ἀνεπιστρέπτως τὸν ἱστορικό του κύκλο, εἴτε κερδίζοντας τὶς ἐκλογὲς εἴτε ὄχι. Τὸ ἴδιο τὸ ὄνομά της σημαίνει

ἀκριβῶς τὴν ἐπαύριον τῆς πτώσης τῆς χούντας καὶ τὴν ἐπιστροφὴ τῆς Δημοκρατίας, τῆς «Νέας -πλέον- Δημοκρατίας»: εἶναι καὶ ὀνομαστικὰ συνυφασμένη μὲ τὴν περίοδο τῆς Μεταπολίτευσης, γεννήθηκε στὴν ἀρχή της καὶ θὰ πεθάνει στὸ τέλος της. Ὑπῆρξε γιὰ δεκαετίες ἡ μόνη ἐναλλακτικὴ ἐπιλογή, ἂν καὶ ἀνεπαρκὴς ἢ ἐνίοτε μιμητική, στὴν ἐπέλαση τῆς παπανδρεϊκῆς Ἀλλαγῆς, τοὺς καρποὺς τῆς ὁποίας γευόμαστε στὴν σημερινὴ κατάρρευση καὶ θὰ γευόμαστε γιὰ πολὺ ἀκόμα. Ἐπέμεινε στὴν ἔνταξη τῆς Ἑλλάδας στὴν Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση, στὸ ἐπίκεντρο τῆς Ἱστορίας. Ἦταν ὁ ἕνας ἐκ τῶν δύο πυλώνων τοῦ δικομματικοῦ πολιτικοῦ συστήματος τῆς Γ’ Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας, στὴν ὁποία πιστώνεται σημαντικὰ μεγαλύτερη συμμετοχικότητα/ἀντιπροσωπευτικότητα ἀπ’ ὅτι παλαιότερα. Ὅμως, ὁ κύκλος προσφορᾶς της ἔχει οὐσιαστικὰ κλείσει.

Ἡ Μεταπολίτευση κατέρρευσε, καὶ ὁ Ἀντώνης Σαμαρᾶς ἀνῆλθε μὲ τὸ πρόταγμα τῆς «Νέας Μεταπολίτευσης». Γι’ αὐτὸ καὶ δήλωσε πὼς τὸ κόμμα του θὰ εἶναι μιὰ «νέα Νέα Δημοκρατία». Πῶς θὰ μποροῦσε νὰ εἶναι ἁπλῶς ἡ παλιά, σὲ μιὰν ἐντελῶς νέα ἐποχὴ ποὺ ἀνατέλλει; Ὅμως, αὐτὸ δὲν φτάνει.

Ἤδη, καὶ ταχύτερα ἀπ’ ὅτι φαντάζονταν κάποιοι, ὁ μεταπολιτευτικὸς δικομματισμὸς κατέρρευσε μὲ πάταγο καὶ δύο νέοι πόλοι πῆραν τὴ θέση του σ’ αὐτὴν τὴν μεταβατικὴ περίοδο: μιὰ φιλοευρωπαϊκὴ συσπείρωση δυνάμεων, μετα-νεοδημοκρατική, καὶ ἕνας μετα-πασοκικὸς συνασπισμὸς «ριζοσπαστικῆς» «ἀριστερᾶς». Ἕνα νέο σκηνικὸ ἔρχεται νὰ λάβει τὴ θέση τοῦ παλαιοῦ. Καὶ ὀρθῶς ὁ Ἀντώνης Σαμαρᾶς προέταξε τὴν δημιουργία ἑνὸς «Πατριωτικοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Μετώπου».

Τί λείπει ἀπὸ τὰ παραπάνω;

Μὰ εἶναι προφανές. Τὸ ὄνομα. Τὸ ὄνομα!

Αὐτὸ τὸ Μέτωπο ὀφείλει στὸ ἐγγύτατο μέλλον, μαζὶ μὲ ἄλλες πρωτοβουλίες ποὺ ἐπείγουν, νὰ ἀλλάξει ὄνομα. Νὰ αὐτοδιαλυθεῖ καὶ νὰ ἐπανιδρυθεῖ, καὶ στὸ ἐπίπεδο τῶν συμβόλων.

Κάποιοι μπορεῖ νὰ ποῦν ὅτι αὐτὸ εἶναι «ἐπουσιῶδες», «ζήτημα ἐπικοινωνίας καὶ ὄχι οὐσίας». Στὶς συγκεκριμένες συνθῆκες, θὰ κάνουν λάθος. Διότι πρόκειται γιὰ «διαχείριση συμβόλων»: δηλαδή, πολιτική.

Ἂν δὲν τὸ κάνει μελλοντικά, θὰ εἶναι σὰν νὰ δίνει μεσοπρόθεσμα (στὸ ἐπίπεδο τῆς «διαχείρισης συμβόλων») μία μόνο ἐπιλογὴ μετα-μεταπολιτευτικῆς ψήφου στὸν ψηφοφόρο: τὴν ἐπιλογὴ τοῦ ΣΥΡΙΖΑ ἢ τοῦ μορφώματος ποὺ θὰ προκύψει ἀπὸ τὴν μετεξέλιξή του. Ἑνὸς κόμματος ποὺ ναὶ μὲν εὑρίσκετο στὸ πολιτικὸ πλέγμα καὶ πρωτύτερα, μὰ δὲν ἦταν ὁ ἕνας ἀπὸ τοὺς δύο πόλους ἑνὸς δικομματικοῦ οἰκοδομήματος ποὺ ἔχει κατεδαφιστεῖ. (Ἂν τὸ «κατεδαφιστεῖ» σᾶς φαίνεται μεγάλη κουβέντα, προσπαθῆστε νὰ πείσετε τὴν ἐκδοχὴ 2009 τοῦ ἑαυτοῦ σας ὅτι σὲ τρία χρόνια τὸ ΠΑΣΟΚ θὰ πάρει 13% στὶς ἐθνικὲς ἐκλογές…). Νὰ μὴν ξεχνᾶμε πὼς ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ καὶ ἄνθρωποι ποὺ τὸ ἀπεχθάνονται βαθύτατα, μόνο καὶ μόνο γιὰ νὰ τιμωρήσουν «τὸ παλιό