Δικάζεται ο λογιστής του Άουσβιτς

Ένας 93χρονος, πρώην λογιστής στο Άουσβιτς, ο οποίος κατηγορείται ότι συνέργησε σε μαζικές δολοφονίες, δήλωσε σε γερμανικό δικαστήριο ότι ένιωθε ηθικά ένοχος για το έργο του στο ναζιστικό στρατόπεδο θανάτου και περιέγραψε λεπτομερώς τις φρικιαστικές δολοφονίες που είχε δει εκεί. Ο Όσκαρ Γκρένινγκ, σε μια από τις τελευταίες μεγάλες δίκες του Ολοκαυτώματος, κατηγορείται για συνέργεια στη δολοφονία 300.000 ανθρώπων, αν και

ο ίδιος δεν είχε σκοτώσει ποτέ κανέναν.

«Σε ηθικούς όρους, οι πράξεις μου με καθιστούν ένοχο» είπε ο Γκρένινγκ στο δικαστήριο στη βόρεια πόλη Λίνεμπουργκ κατά την έναρξη της δίκης. «Στέκομαι μπροστά στα θύματα με τύψεις και ταπεινότητα», είπε. «Όσον αφορά το ζήτημα του κατά πόσον είμαι ένοχος από νομική άποψη, θα πρέπει εσείς να το αποφασίσετε». Ο Γκρένινγκ ήταν 21 ετών και, όπως ο ίδιος παραδέχθηκε, ένας ενθουσιώδης Ναζί, όταν τον έστειλαν να εργαστεί στο Άουσβιτς το 1942. Η περίπτωσή του είναι ασυνήθιστη, επειδή, σε αντίθεση με πολλούς που είχαν εργαστεί σε στρατόπεδα συγκέντρωσης των SS, έχει μιλήσει ανοιχτά σε συνεντεύξεις σχετικά με τη θητεία του στο στρατόπεδο στην κατεχόμενη Πολωνία.

Φορώντας ένα αμάνικο γιλέκο πάνω από ένα άσπρο πουκάμισο, ο ασπρομάλλης Γκρένινγκ ήταν ήρεμος και νηφάλιος, κοιτάζοντας τα έγγραφά του ενώ οι εισαγγελείς του διάβαζαν το κατηγορητήριο. Γέλασε όταν ο δικηγόρος του ζήτησε από το δικαστή να μιλά πιο δυνατά, έτσι ώστε ο Γκρένινγκ να μπορεί να τον ακούει. Κάποια στιγμή, ενώ έπινε μια γουλιά νερό, αστειεύτηκε: «Θα το κάνω, όπως όταν έπινα βότκα στο Άουσβιτς».

Η δουλειά του ήταν να συλλέγει τα αντικείμενα των κρατουμένων όταν έφταναν στο στρατόπεδο με το τρένο, πολλοί από τους οποίους κατέληγαν απευθείας στους θαλάμους αερίων. Έλεγχε τις αποσκευές τους, αφαιρούσε και μετρούσε τα χαρτονομίσματα που ήταν μέσα και τα έστελνε στα γραφεία των SS στο Βερολίνο, όπου συνέβαλαν στη χρηματοδότηση των ναζιστών.

Ένοχοι ή όχι;

Η υπόθεση φέρνει στην επιφάνεια ένα πολυσυζητημένο θέμα, το κατά πόσον οι άνθρωποι που ήταν μικρά γρανάζια της ναζιστικής μηχανής, αλλά δεν συμμετείχαν ενεργά στη δολοφονία των 6 εκατομμυρίων Εβραίων κατά το Ολοκαύτωμα, είναι ένοχοι για τα εγκλήματα. Μέχρι πρόσφατα, η απάντηση από το γερμανικό σύστημα δικαιοσύνης είναι ότι ήταν αθώοι. Τα τελευταία χρόνια, οι εισαγγελείς στη Φρανκφούρτη αποφάσισαν να μην συνεχίσουν την υπόθεση κατά του Γκρένινγκ και άλλων εργαζομένων στο στρατόπεδο συγκέντρωσης, λέγοντας ότι δεν υπάρχει αιτιώδης συνάφεια μεταξύ των ενεργειών τους και των δολοφονιών που συνέβησαν γύρω τους.

Οι εισαγγελείς στο Ανόβερο διαφώνησαν, παίρνοντας θάρρος από την περίπτωση του Ιβάν Ντεμγιανγιούκ, ο οποίος το 2011 καταδικάστηκε για συνέργεια σε μαζική δολοφονία, παρά το ότι δεν υπήρχαν αποδείξεις ότι διέπραξε ένα συγκεκριμένο έγκλημα την εποχή που δούλευε ως φύλακας στο στρατόπεδο εξόντωσης Ζομπίμπορ. «Σίγουρα δεν είναι μια εύκολη δίκη» δήλωσε ο δικαστής Franz Kompisch στο δικαστήριο. «Είναι μια δίκη που προσελκύει μεγάλη προσοχή και δημιουργεί έντονα συναισθήματα».

Οι κατηγορίες εναντίον του Γκρένινγκ αφορούν την περίοδο μεταξύ Μαΐου και Ιουλίου του 1944, όταν 137 τρένα που μετέφεραν περίπου 425.000 Εβραίοι από την Ουγγαρία έφτασαν στο Άουσβιτς. Τουλάχιστον 300.000 από αυτούς εστάλησαν κατευθείαν στους θαλάμους αερίων, σύμφωνα με το κατηγορητήριο. Ο Γκρένινγκ περιέγραψε κάποιες από τις δολοφονίες που είχε δει στο Άουσβιτς. Την πρώτη του ημέρα στην αποβάθρα όπου οι εβραίοι κρατούμενοι έβγαιναν από τα τρένα, είδε έναν ομοϊδεάτη του των SS να αρπάζει ένα μωρό που έκλαιγε και να χτυπά το κεφάλι του σε ένα φορτηγό για να σταματήσει. «Σοκαρίστηκα. Δεν θεωρώ καθόλου καλό αυτό που έκανε» είπε ο Γκρένινγκ στο δικαστήριο, ενώ αργότερα πήγε στον διοικητή του για να ζητήσει να τον μεταθέσουν από το Άουσβιτς.

Περιέγραψε επίσης ένα περιστατικό στα τέλη του 1942, όταν είδε γυμνούς Εβραίους που οδηγήθηκαν σε ένα ανακαινισμένο σπίτι, σε ένα αγρόκτημα κοντά στο στρατόπεδο. Ένας αξιωματικός έκλεισε την πόρτα, έβαλε μια αντιασφυξιογόνα μάσκα, άνοιξε ένα κουτί και έχυσε το περιεχόμενό του κάτω από μια καταπακτή. «Οι κραυγές έγιναν πιο δυνατές και πιο απελπιστικές, αλλά μετά από ένα σύντομο χρονικό διάστημα έγιναν πιο ήσυχες και πάλι», είπε ο Γκρένινγκ.

«Αυτή είναι η μοναδική φορά που συμμετείχα σε μια δολοφονία με αέρια», πρόσθεσε, και αμέσως μετά διόρθωσε: «Δεν εννοώ συμμετείχα, εννοώ παρατήρησα». Σε μια εκτενή συνέντευξή του στο γερμανικό περιοδικό Der Spiegel το 2005, ο Γκρένινγκ είπε ότι δεν αισθάνθηκε «τίποτα» όταν είδε τους Εβραίους να οδηγούνται στο θάλαμο αερίων. «Εάν είσαι πεπεισμένος ότι η καταστροφή του Ιουδαϊσμού είναι απαραίτητη, τότε πλέον δεν έχει σημασία ο τρόπος που γίνεται η θανάτωση», είπε, περιγράφοντας τα συναισθήματά του ως νεαρός αξιωματικός των SS.

reuters.com

Διαβάστε περισσότερα

Keywords
Τυχαία Θέματα