Έξι συμπεράσματα από τις τουρκικές εκλογές

13:35 2/11/2015 - Πηγή: Antinews

Ο προκλητικός Ερντογάν επιστρέφει στην εξουσία μέσα σε ένα κύμα βίας.

Αφού έχασε για πρώτη φορά μέσα 12 χρόνια την μονοκομματική πλειοψηφία του, το ισλαμικών καταβολών Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ), επέστρεψε στην εξουσία μετά από ένα διάλειμμα πέντε μηνών. Ο δήθεν ακομμάτιστος πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν απέδειξε την πολιτική του μαεστρία με τη νίκη στο παιχνίδι των εκλογών, για να οδηγήσει το κόμμα του ξανά στην κυβέρνηση. Παρά το γεγονός ότι το ΑΚΡ έχει αποτύχει να κερδίσει την απαιτούμενη υπερ-πλειοψηφία για να επιβάλει μονομερώς ένα εκτελεστικό προεδρικό σύστημα

κομμένο και ραμμένο στα μέτρα του Ερντογάν, το κόμμα επανήλθε με σαφή εντολή να κυβερνήσει την Τουρκία για τα επόμενα τέσσερα χρόνια.

1. Κερδίζει η βία

Από τις εκλογές του Ιουνίου, η τουρκική πολιτική έχει αμαυρωθεί από τον εκφοβισμό και τη βία, από το τουρκικό κράτος, το Κουρδικό Εργατικό Κόμμα (ΡΚΚ) και το Ισλαμικό Κράτος, με αποτέλεσμα εκατοντάδες θύματα. Ο Ερντογάν ανήλθε στην εξουσία μέσα από το χάος, απομακρύνοντας τις ψήφους των Τούρκων εθνικιστών από το ακροδεξιό MHP και των θρησκευόμενων Κούρδων από το φιλοκουρδικό HDP. Η υπόσχεση του ΑΚΡ για ισχυρή ηγεσία, ασφάλεια και σταθερότητα φαίνεται να έχει χτυπήσει μια ευαίσθητη χορδή σε ένα εκλογικό σώμα που ανησυχεί βαθύτατα για την ραγδαία βία που μετατρέπει την Τουρκία σε μια ασταθή περιοχή. Κατά ειρωνικό τρόπο, ο αγώνας του ΡΚΚ εναντίον του Ερντογάν τον βοήθησε να επιστρέψει στην εξουσία. Αλλά το PKK θα μπορούσε, πλέον, να υποχωρήσει από την μονομερή κατάπαυση του πυρός που έχει κηρύξει στον απόηχο της βομβιστικής επίθεσης του ISIL στην Άγκυρα στις 10 Οκτωβρίου και να επιστρέψει στην παραδοσιακή του βία.

2. Η Τουρκία βυθίζεται περαιτέρω στον αυταρχισμό

Παρά το γεγονός ότι το ΑΚΡ έχασε τη μονοκομματική πλειοψηφία του τον Ιούνιο, το κόμμα έχει καταφέρει να κυβερνά την Τουρκία τους τελευταίους πέντε μήνες, χωρίς να μοιράζεται την εξουσία με την αντιπολίτευση, με εξαίρεση μια περίοδο 25 ημερών, όταν είχε δύο υπουργούς το HDP. Το AKP χρησιμοποίησε την πεντάμηνη περίοδο πριν από τις πρόωρες εκλογές για να πατάξει τις ΜΚΟ και τις επιχειρήσεις της αντιπολίτευσης, να αναλάβει τα κρίσιμα μέσα μαζικής ενημέρωσης και να εκφοβίσει τους δημοσιογράφους και προσωπικότητες της αντιπολίτευσης, καθώς η στρατηγική αυτή φάνηκε να παράγει σημαντικά οφέλη για τον Ερντογάν. Πιθανότατα θα προσπαθήσει να εκδικηθεί τα υπόλοιπα επικριτικά μέσα μαζικής ενημέρωσης, τις επιχειρήσεις και τις ΜΚΟ, υπονομεύοντας έτσι ακόμη περισσότερο τη δημοκρατία της Τουρκίας, τα δικαιώματα και ελευθερίες και το κράτος δικαίου. Οι επόμενες γενικές εκλογές, που αναμένεται να διεξαχθούν το 2019, θα μπορούσαν να καταλήξουν να είναι οι πιο άδικες και νοθευμένες εκλογές μέχρι σήμερα.

3. Το Λαϊκό Δημοκρατικό Κόμμα (HDP) ήρθε για να μείνει

Το HDP ήταν το πρώτο φιλοκουρδικό κόμμα στην ιστορία της Τουρκίας που πέρασε το όριο του 10 τοις εκατό και κέρδισε εκπροσώπηση στο κοινοβούλιο. Παρά το γεγονός ότι η αποτυχία της κουρδικής ειρηνευτικής διαδικασίας και η κλιμάκωση της βίας του ΡΚΚ έχουν παρουσιάσει σημαντικές προκλήσεις για το HDP, το κόμμα κατάφερε να περάσει και πάλι το όριο, αν και με σημαντικές απώλειες. Το HDP κέρδισε περισσότερες έδρες από το ακροδεξιό Κόμμα Εθνικιστικής Δράσης (MHP), κάνοντας ένα φιλοκουρδικό κόμμα το τρίτο μεγαλύτερο κόμμα στο τουρκικό κοινοβούλιο για πρώτη φορά στην Ιστορία. Αν το κόμμα μπορεί να κάνει κάποια ενδοσκόπηση αμφισβητώντας την σκληροπυρηνική τακτική του ΡΚΚ, δυστυχώς, υπηρετώντας τις αυταρχικές φιλοδοξίες του Ερντογάν, θα μπορούσε να ενσωματωθεί περαιτέρω στο τουρκικό πολιτικό σύστημα.

4. Το ακροδεξιό Κόμμα Εθνικιστικής Δράσης της Τουρκίας (MHP) αυτοκτόνησε

Οι ακροδεξιοί εθνικιστές της Τουρκίας είχαν την ελπίδα ότι θα έχουν αξιοσημείωτη άνοδο, αξιοποιώντας την τουρκική αντίδραση στην αύξηση της βίας του PKK. Προς απογοήτευσή τους, έχασαν το ένα τέταρτο των ψήφων τους. Αυτό, όμως, ήταν μια επερχόμενη καταστροφή. Από τις εκλογές του Ιουνίου, το MHP αρνήθηκε να προβεί σε οποιαδήποτε συμμαχία, παρέλειψε να προβεί σε δυναμικές πολιτικές και έκανε εκκαθάριση στα περισσότερα από τα μέλη της λίστας των υποψηφίων του. Παρά το γεγονός ότι η ηγεσία του ΜΗΡ επιμένει στο να παραμείνουν πιστοί στην ιδεολογική βάση του κόμματος, άσχετα από τις συνέπειες, σοκαρίστηκαν όταν έμαθαν ότι ακόμη και οι ακροδεξιοί ψηφοφόροι έχουν υπόλογους τους ηγέτες τους.

5. Πύρρειος νίκη του AKP

Η ηγεσία του ΑΚΡ και τα στελέχη φαίνονται περιχαρείς με μια σαρωτική νίκη που καμία δημοσκόπηση δεν προέβλεψε. Τα αποτελέσματα, ωστόσο, θα μπορούσαν να ωθήσουν το κόμμα περαιτέρω προς αυταρχικές υπερβολές και αντίποινα κατά της αντιπολίτευσης. Αν το ΑΚΡ συνεχίσει να υπονομεύει το κράτος Δικαίου της Τουρκίας, τις ελεύθερες αγορές και την ελευθερία των μέσων ενημέρωσης, η χώρα θα μπορούσε να βυθιστεί περαιτέρω στο τοξικό κλίμα του αυταρχισμού. Εάν οι εκλογές καταλήξουν να τονίσουν την εικόνα της Τουρκίας ως ένα μη δημοκρατικό, αυταρχικό καθεστώς, το αποτέλεσμα θα μπορούσε να μετατραπεί σε μια πύρρειος νίκη για το AKP, καθώς θα είναι υπεύθυνο για το οικονομικό κόστος και τις πολιτικές συνέπειες της απομάκρυνσης της Τουρκίας από τον διατλαντικό κόσμο.

6. Αυτό θα μπορούσε να είναι η αρχή του τέλους για το δίδυμο Νταβούτογλου-Ερντογάν

Αυτές οι εκλογές δεν έδωσαν στον Ερντογάν την υπερ-πλειοψηφία που χρειαζόταν για να απονείμει στον εαυτό του τις εκτελεστικές προεδρικές εξουσίες που εποφθαλμιά. Ο πρωθυπουργός Νταβούτογλου, ωστόσο, έχει κερδίσει μια σημαντική νίκη, αποδεικνύοντας τις ηγετικές του ικανότητες και την ενίσχυση των διαπιστευτηρίων του, εντός του ΑΚΡ. Μπορεί αυτοί οι δύο ηγέτες να συνεχίσουν να δουλεύουν αρμονικά; Θα κουραστεί ο Νταβούτογλου να εργάζεται υπό την κηδεμονία και τη σκιά του Ερντογάν; Εάν οι δύο τους αποτύχουν να καταλήξουν σε ένα modus vivendi για τις μελλοντικές παραμέτρους του διαμοιρασμού της εξουσίας, τα πανηγύρια για τις εκλογές θα μπορούσαν σύντομα να οδηγήσουν σε μία βίαιη φαγωμάρα στις τάξεις του ΑΚΡ, εντείνοντας περαιτέρω το πολιτικό χάος και τη σύγκρουση της Τουρκίας.

politico.eu

Διαβάστε περισσότερα